ORPG | "Ugh, bite me" - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | "Ugh, bite me"

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nathan stond rustig buiten te wachten en keek op zijn telefoon. Hij was blij weer even wat frisse lucht in te ademenen. Kort keek hij even naar binnen, gelukkig was Violet aan het afrekenen. Zodra ze weer naar buiten kwam keek hij haar even aan. "Well, I think we can head back?"

Account verwijderd

schreef:
Violet liep naar buiten. "Yes, we can head back now," zei ze. Ze keek er nu al naar uit om de hele hotelkamer naar parfum te laten ruiken. Terwijl ze liepen keek ze de jongen aan. "Nathan. Do not ever call me your girlfriend again. Ever. Understood?"

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nathan keek haar aan. Rustig liep hij naast haar en hij rolde even met zijn ogen. "Oh please, it was a little joke Violet. What should I call you than? My sister? As if anyone believes that." Het deed hem niet zoveel dat ze het er niet mee eens was. Wat wilde ze doen? Hem dood maken?

Account verwijderd

schreef:
Violet haalde haar schouders op. "Call me your cousin. Your friend. I don't care. Just do not call me your girlfriend," zei ze. Ze stak haar handen in haar zakken en liep rustig verder. "I wouldn't kill you if you did, you know. I would just hurt you very, very badly."

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nathan keek naar haar. "Why are you making such a fuss about it? I wouldn't kiss you, I wouldn't even try." Hij rolde met zijn ogen en liep door. Het deed hem vrij weinig en hij vond dat ze niet zo moest zeuren tegen hem aan. Alsof het die vrouw iets kon schelen.

Account verwijderd

schreef:
Violet rolde met haar ogen. "It's not about kissing. It's about the principle. I am not your girlfriend, so don't say I am?" Ze liep wat sneller verder. Man, wat had ze een behoefte aan een bad. Hoe snel konden ze terug zijn in het hotel?

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nathan keek even naar haar en schudde zijn hoofd. Wat een gezeur, alsof het ook maar iets uitmaakte. Hij volgde haar naar het hotel, nu ze sneller liep vergrootte ze de afstand tussen hen twee dat en Nathan deed geen moeite om dat in te gaan halen. Kalm keek hij rond, hopelijk zou de avond snel voorbij zijn zodat ze terug naar huis konden, hij was er wel klaar mee.

Account verwijderd

schreef:
Violet liep snel verder. Rotnathan, met zijn rotgezeur en zijn rotalcohol en rotmoeder en... Rotalles. Violet was weer even aan het puberen, yep. Ze liep door de lobby van het hotel, naar de lift, en stapte in. Boeide het haar wat of Nathan er in stond of niet?

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nathan volgde haar kalm. Hij zou haar maar met rust laten en zodra Violet in de lift stond deed hij geen moeite om erheen te rennen maar zag toe hoe de deuren zich sloten. Hij wachtte rustig tot de lift op weg was en drukte erna om de knop om de andere te laten komen

Account verwijderd

schreef:
Toen de lift eenmaal boven was liep Violet hun kamer in. Stomme Nathan. Waarom vond hij zichzelf zo geestig? Ze gooide haar spullen op haar bed en liep de badkamer in. Ze kon zich maar beter klaar gaan maken voor vanavond. Hoe beter ze dit deed, hoe eerder ze van hem af was.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nathan wachtte geduldig op de lift. Zodra deze er was stapte hij in en liet deze naar boven gaan. Hoe Violet zich voelde interesseerde hem steeds minder, ze was toch nooit te pleasen. Hij begreep nu wel waarom ze altijd op zichzelf was, die zou nooit in zijn voor een geintje. Haar geest lag duidelijk nog steeds in de normen en waarden van het verleden.

Account verwijderd

schreef:
Als allereerste nam Violet een hete douche. Het was fijn om de warmte te voelen in haar altijd koele ledematen. Ze nam haar tijd, ze had toch geen behoefte om zijn stomme hoofd met zijn stomme kapsel te zien. Ze wist dat hij inmiddels in de kamer was; dat had ze gehoord. Eer dat ze de douchekabine uitstapte was ze dan ook zeker een half uur verder en rook ze naar appels. Yep, dat is relevant als je lange stukken schrijft. Jij kan er dan op inspelen door appels Nathan's lievelingsgeur te maken ofzo. Building that romance. Anyway, Violet droogde zich af en begon haar haar te doen. Als ze toch moest kon ze er maar beter killer uitzien.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nate liep naar binnen, hij hoorde de douche en plofte op de bank. Kalm sloot hij zijn ogen even. Hij had nog geen zin om zich om te kleden voor de avond, maar hij besloot het toch maar te doen voordat Violet klaar was. Nate deed het pak en de schoenen aan die hij van haar gekregen had, erna ging hij weer op de bank zitten. De hele hotelkamer geurde inmiddels naar appels. Het rook lekker, lekkerder dan hij wilde en eigenlijk wilde hij er niet aan denken dat Violet nu zou ruiken naar appels. Kalm ging hij weer even liggen en sloot zijn ogen bij de gedachte aan appels. Zijn moeder maakte vaak dingen met appels en de geur maakte hem rustig. Over zijn moeder gesproken. Ze bekeek haar zoon vanuit de geestenwereld woewoee~ 'Waarom ben je met die meid jongen ;-;'

Account verwijderd

schreef:
Violet ging verder met haar haar en die vervloekte make-up die ze noodgedwongen had gekocht. Echt, hoe eerder deze avond voorbij was, hoe beter. Toen ze klaar was stopte ze haar spullen terug in haar toilettas, hoewel niet bepaald zachthandig. Alsof het haar wat interesseerde als het stuk ging? Toen ze klaar was keek ze een tijdje naar haar spiegelbeeld. Want in dit verhaal hebben vampieren die, I guess, can't imagine doing make-up without it. Ze zag er niet uit als zichzelf. Ze zag eruit als één van die popjes die bij een rijke vampier rondhangen om hem te gebruiken als sugardaddy. Nathan zou het ongetwijfeld geweldig vinden. Iemand die echt om haar gaf? Die niet. Vandaar dat haar spoopy vriend nu ook hoofdschuddend naar haar stond te kijken. "Vi, what in the world are you doing?"

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nate werd wel een beetje ongeduldig, het liefste friste hij zichzelf nog wel een beetje op voor ze gingen. Kalm liep hij naar de badkamer en klopte zacht aan. "Vi, are you almost done?" Vroeg hij zacht en rustig, hij wilde haar niet over zich heen krijgen. Rustig nam hij weer wat afstand en wachtte af. Hij frunnikte een beetje aan zijn jasje. Hij voelde zich wat ongemakkelijk in deze kleding. Ja het zag er goed uit, maar fijn was anders. Zijn moeder keekeven naar hem, het liefste zou ze zijn kraag nu goed doen, want die zat niet helemaal goed. "Oh Nate... Just go home darling.."

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld