Rye schreef: Dayla haalde diep adem. 'Wat jij in je hand houdt is een van de wapens gemaakt door de meest beruchte elvensmit ooit. Zij maakte dit zwaard een eeuw geleden... met behulp van duistere magie.' Ze keek argwanend en angstig naar het wapen. 'Het vervloekte zwaard, Furcifer.' Al was het eerder een korte zwaard.
Rye schreef: Dayla trok een wenkbrauw op. 'Ja, dacht het dus niet. Dit wapen had hier niet mogen liggen. Het hoort achter slot en grendel.' Ze pakte een doek om het wapen te pakken en nam het van Faelar weg. 'Kies een ander wapen.'
Duchess schreef: Faelar keek haar even stil aan, maar besloot dat hij haar al genoeg tegengezeten had, misschien. Niet dat dit zijn humeur er beter van maakte, maar afijn. 'Prima,' antwoordde hij dan ook kortaf.
Rye schreef: Dayla voelde de duistere magie zelfs door het doei heen, maar ging nog niet weg. Eerst een wapen voor Faelar. Daarna zou ze meteen naar de geheime opslagruimte gaan.
Rye schreef: 'Kan je tegen de rest zeggen dat we vanmiddag verder gaan?' vroeg Dayla. 'Ik moet dit opbergen. En zeg tegen niemand dat dit hier was, begrepen?'
Rye schreef: Het was een maand later toen de koning hemzelve het kamp besloot te bezoeken. Hij had immers wat dingen te bespreken met zijn generaal. En dit was iets waar Dayla dus absoluut niet op had gerekend. Toen ze hem aan zag komen, stond ze dan ook heel even te staren. Tathron, koning Tathron was hier. En zoals gewoonlijk zonder ook maar iets te zeggen.
Duchess schreef: Dat betekende voor Faelar dat hij al een maand aan het stuntelen was tijden Dayla's lessen. En dat terwijl hij met boogschieten juist in de top zat. Dayla was echter zeker niet de enige die onze grote vriend had zijn aankomen. Faelar had het in eerste instantie niet eens door - wat wilde je, hij wist niks van politiek. Hij kwam echter naast Dayla staan en keek even naar de elf. 'Dus eh, dit is die Tathron?'
Rye schreef: Dayla had amper Tathron nog kunnen groeten toen Faelar het alweer verpestte. 'Illiven! Dat is geen manier om je ko-' En ze wilde haar zin afmaken, maar stopte toen Tathron begon te lachen. 'Dat ben ik zeker,' antwoordde hij.