Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The chosen one

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Ik was al blij dat ze het probeerde om weer rustig te worden. De energie om haar heen werd al weer rustiger, ze ging goed zitten. Zelf ging ik ook wat beter zitten en bleef haar aan kijken. Zij keek mij ook aan en ik merkte dat ze naar mijn oog keek. "Ja, dat had ik merkt." zei ik rustig. Dat van mijn oog legde ik straks wel uit als ze klaar was met haar woorden. Ik knikte als ze vroeg of ik het twee keer had gebruikt. "Dat klopt, maar de tweede was minder sterk dan de eerste." zei ik. "De eerste was gecombineerd met een andere spreuk, de twee niet." legde ik uit en wreef even over mijn gezicht. Haar greep om mijn blouse werd ook gelost. "Dat had ik gemerkt, en ik doe alsof ik nog onder zijn spreuk sta, wat dus niet zo is." zei ik. "Alleen nu ik de draak heb gaat het zeker lastiger worden, want hij denkt nu dat ik eigenlijk onderweg ben, of er al moet zijn." zuchtte ik. Hoe moest ik dit in vredesnaam oplossen!? Mijn schouders haalde ik op toen ze dat zei over een chaos in onze hoofden. "Dat kan je wel zeggen ja." zei ik en keek haar weer aan, maar zij keek net op dat moment naar beneden. En nog geen seconde later kwam ze voorover en leunde met haar voorhoofd tegen mijn schouder. Ik wist even niet wat ik moest doen omdat ze zo zat. Voorzichtig legde ik mijn hand op haar rug en wreef er even over heen. "Het geeft niets, we komen er wel uit." zei ik rustig. "Heb je honger? Ik kan wat voor je maken als je wilt." zei ik dan. Nadat ik het woord honger had gezegd, zag ik de jonge draak zijn kop al weer op steken, hij wilde blijkbaar ook eten. Veel had ik hier niet, maar moest er dan uit om wat te jagen. Dan sloeg ik mijn armen om haar middel heen, draaide haar zo dat ik haar in mijn armen kon nemen, tilde haar op, stond op en draaide om. Zette haar in de stoel en liet haar weer los. Een kleine glimlach schonk ik haar, maar draaide mij dan om om vervolgenes mijn wapens te pakken om te gaan jagen.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Aandachtig had ik weer naar hem geluisterd en niet veel gezegd. Mijn hoofd had ik tegen zijn schouder en voelde zijn hand over mijn rug gaan. Het liefst pakte ik hem helemaal vast en omhelsde hem stevig, maar hield me in. "Ik heb niet echt trek." Zei ik zachtjes en voelde toen dat hij me optilde en ons omdraaide. Ik zat net, maar liep al achter hem aan en pakte hem bij zijn pols vast. "Jay, laat mij maar. Je heb al de hele tijd gereisd." De wapens pakte ik van hem over. "Ga jij maar slapen, ik red me wel." Ik draaide me naar hem toe en glimlachte. De bijwerkingen waren aan het afzakken en mijn kracht kwam al terug. Dat was het minste wat ik nu voor hem kon doen. "En de weg kan ik wel terug vinden, dus ga niet met excuses komen." De pijlenkoker sloeg ik al over mijn schouder en keek naar de draak. "Alleen misschien wel iets over het kasteel, want het heeft gewone in en uitgang lijkt me?" Vroeg ik voor ik de bibliotheek wilde verlaten. Ik had geen idee of de draak met me mee zou gaan, maar vast wel omdat die ook trek had.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Net dat ik wilde gaan lopen, werd ik tegen gehouden door Idda en keek haar aan nadat ze mijn pols had gepakt. De wapens werden ook al snel uit mijn handen getrokken en keek haar aan met een opgetrokken wenkbrauw. "Zo vermoeid ben ik nog niet." zei ik, tijdens het lezen was ik al deels ontspannen. "En geslapen heb ik al." zei ik, naja min of meer, had even mijn ogen gesloten.
Maar als ze dan zei dat ze de weg terug kon vinden, begon ik te lachen. "Dat heeft het ja." zei ik en schudde mijn hoofd. "Alleen het is gevaarlijk buiten, je kent de bossen hier niet." zei ik en volgde haar richting de deur. "De bossen zijn niet zoals je gewend bent." zei ik en pakte dit keer haar pols. "En hij kan je weer opzoeken, niet in hier." zei ik zo rustig mogelijk. De boog pakte ik van haar af en bleef haar nog steeds aan kijken. "Als je blieft, blijf hier." zei ik zowat smekend, ik wilde echt niet dat haar iets over kwam. Er was al te veel gebeurd in de afgelopen 24 uur. De jonge draak was inmiddels ook wakker geworden, en kwam, rustig, naar ons toe gelopen. Zijn kopje zette hij tegen mijn been aan. "Ja, ik ga zo wat halen." zei ik en keek hem even aan, maar keek al snel weer naar Idda.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Al snel waren de rollen omgedraaid en pakte hij mij bij mijn pols vast. Zuchtend keek ik hem aan en knikte. "Je hebt gelijk. Sorry. Ik wou gewoon wat terug doen. Je zorgt nu al de hele tijd voor me." De pijlenkoker gaf ik ook aan hem over en voelde me meteen een beetje nutteloos. Zonder er dan ook bij stil te staan sloeg ik mijn armen om zijn middel en drukte mezelf tegen hem aan. "I can give you my love." Zei ik zachtjes en hield hem stevig vast. Mijn hoofd liet ik tegen zijn borst rusten en voelde me heerlijk veilig bij hem. Even snel dacht ik terug aan wat ik gezegd had en beet op mijn lip. Het kwam vast zo dom over, maar ik wilde het graag met hem delen. Dan kon ik hem op z'n minst iets terug geven. Liefde was het enige wat ik nog een beetje had, voor het kwaad die zou overnemen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Even schudde ik mijn hoofd toen ze dat zei. Mijn schouders haalde ik ook even op en keek dan even weg. "Iets in mij zegt dat ik je moet beschermen." zei ik en keek haar weer aan. De pijlenkoker nam ik aan en nog geen seconde later sloeg ze haar armen om mij heen. Nu stond ik even versteld er bij en wist niet wat ik moest doen. Uiteindelijk sloeg ik één arm om haar heen en wreef weer even over haar rug. Maar toen ze dat zei, keek ik echt verbaast naar haar. In welke zin bedoelde ze dat? "Euhmm." mompelde ik even en slikte. Kort beet ik op mijn lip en haalde even diep adem. Het woord liefde had ik nog nooit gehoord vanaf het moment dat ik bij Lord Odis leefde, Misschien ooit daarvoor, maar gewoon nooit. Ruw schudde ik deze gedachten weg en pette haar schouder. "Dat is lief, maar in maten als je blieft." zei ik dan en schonk een scheve glimlach. De jonge draak voelde ik tegen mijn been aan met zijn poot en knikte. "Er word er hier één wat ongeduldig sorry." zei ik. Als ze dan los had gelaten, schonk ik haar nog een glimlach, deed dan de pijlenkoker om en de boog over mijn schouder, het zwaard aan mijn riem en liep dan de bibliotheek uit.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Stevig hield ik hem vast en drukte mijn hoofd nog iets meer tegen zijn borst. Zijn hartslag hoorde te keer gaan en beet op mijn lip. Ik wilde hem niet los laten, hij liet me zo veilig voelen. Hij mocht niet weg, want dan was ik alleen. "Met mate is prima, zeg maar wanneer je het nodig hebt. Ik weet dat je het nooit echt heb gehad, dus ik zal het ook wel wat vaker uit mezelf doen." Zei ik zachtjes. Wanneer ik door had dat zijn draak ongeduldig werd, liet ik hem voorzichtig los. Zodra hij zich toen omdraaide om weg te gaan, kon ik me niet meer inhouden. Weer pakte ik zijn pols vast en liet hem mij aankijken. "Wees alsjeblieft snel terug. Ik wil niet alleen zijn." Even snel ging ik op mijn tenen staan en drukte een kus op zijn wang. "En natuurlijk goed uitkijken." Mijn wangen voelde ik rood worden en liet hem toen snel los. Ik was te ver gegaan, dat had ik wel door maar ik wou hem laten zien dat ik het meende. Ik wou iets terug doen en daar hield ik me aan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Ze bleef nog een tijdje zo staan totdat dus de jonge draak ongeduldig werd. De woorden die ze zei liet ik goed in mij op nemen en knikte kort. "Ik zal het doorgeven." zei ik met een glimlach. Maar zou het niet weten wanneer ik het aan moet geven, gevoelens had ik al deze jaren weggedrukt. Rustig liet ze los en ik keek haar nog even aan. Dan liep ik de ruimte uit, maar al snel werd ik weer vastgepakt en draaide ik mij om. "Ik zal snel terug zijn." zei ik. Maar toen ze een kus gaf, stokte mijn adem even en keek ik verward naar haar. Dit was echt totaal nieuw voor mij, en er begon iets raar in mij op te komen. Dit gevoel drukte ik weg en knikte weer. "Ik zal oppassen." zei ik dan, draaide mij om, nog even keek ik toch om, maar keek dan al snel weer voor mij uit en liep met stevige passen door de gang naar de doorgang. De jonge draak volgde mij al snel tot we bij de door gang kwamen. Ik stapte er doorheen en hij volgde. Eenmaal buiten, snoof ik de geur van buiten op en liep snel door.
Het duurde ook niet lang meer of ik had heel wat gevangen, de jonge draak had ook heerlijk gegeten en ik keerde terug naar de grote oude boom. Stapte weer door de doorgang, maar keek eerst of er niemand was. Als ik niets voelde, stapte ik er doorheen. Sloot de doorgang met een handbeweging en liep richting de keuken. Daar aangekomen, begon ik meteen wat eten voor te bereiden. De heerlijke kruiden geuren hingen al snel in de keuken.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Zodra Jay was verdwenen was ik weer in de stoel gaan zitten en had ik een boek gepakt. Geen idee wat ik aan het lezen was, want mijn blik ging alleen over de woorden maar niks drong tot mij door. Zuchtend legde ik het na een tijdje weg en keek naar het vuur. Langzaam werd die iets minder, dus pakte ik wat hout en gooide het er voorzichtig op. Het was echt rustgevend om naar het dansende vuur te kijken. Na een tijdje viel ik dan ook al in slaap.
Na een tijdje schrok ik op door dat ik geluiden in hal hoorde. Ik rekte me uit en gooide nog weer wat hout op het vuur zodat het aan zou blijven. Daarna verliet ik de bibliotheek en ging richting de keuken, want een heerlijke geur kwam me te gemoed. "Wat ruikt hier zo heerlijk?" Vroeg ik meteen toen ik binnen kwam en keek naar Jay. Zelf kon ik namelijk totaal niet koken, hoe vaak Felix me het ook had laten proberen. Er was altijd wel iets mis mee en het was dan ook maar goed dat Jay dit kon. Plagend ging ik achter hem staan en liet mijn handen over zijn rug gaan. Ik voelde me echt steeds meer tot hem aangetrokken en wilde hem graag aanraken. "Heb je gemist." Zei ik zachtjes en drukte mijn hoofd tegen zijn rug aan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Ik was rustig aan het koken, tot ik voetstappen hoorde die de keuken binnen kwamen. "Niet iets bijzonders, gewoon vlees met kruiden en een simpele bouillon." zei ik en ging rustig door waar ik mee bezig was. Maar als ze dan haar handen over mijn rug liet gaan, stopte ik en het werk en keek strak voor mij uit. Wat er zojuist door mij heen ging had ik niet verwacht en zette mijn kaken op elkaar. Snel haalde ik diep adem maar gelijk voelde ik dat ze haar hoofd tegen mijn rug aan drukte. Voorzichtig ging ik weer verder met mijn werk, even glimlachte ik klein toen ze dat zei. "Was niet lang weg, hoogstens 20 minuten." zei ik en begon wilde het vlees van het vuur af halen en de soep roeren. Ik legde uiteindelijk mijn spullen neer, draaide mij zo voorzichtig om zodat zij niet weg hoefde te stappen en pakte haar polsen, voorzichtig vast. "Ga zitten, ik ben zo klaar." zei ik en leiden haar naar de tafel die in de keuken stond, een simpele houten kruk stond er bij. Ik liet haar daar op zitten, kort kneep ik iets in haar handen liep weer terug naar het vlees, haalde die van het vuur af, legde die op een plank, deze liet ik even liggen voordat ik het ging snijden. Dan roerde ik in even in de soep en proefde of het goed was. Kort knikte ik, het was goed, nu hopen dat zij het ook lekker vond. Ik pakte dan een houten kom, schepte er wat in en zette deze voor Idda neer met een houten lepel. Ging dan het vlees snijden, legde dat op een houten bord. Zette deze ook bij haar neer met één van mijn dolken en glimlachte. "Smakelijk." zei ik, maar dan bedacht ik dat ik nog brood had in de oven. Snel liep ik er heen en haalde deze, net op tijd eruit en legde deze ook op een plank, deze zette ik ook neer op de tafel. Ik pakte nog wat voor mijzelf en ging dan tegenover haar zitten.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
"Dat was al veel te lang." Mompelde ik zachtjes en beet op mijn lip. Ik voelde dat hij zich omdraaide, waardoor mijn handen uiteindelijk op zijn borst kwamen en zo dus ook mijn hoofd. Ik durfde niet op te kijken omdat ik wist dat mijn gevoelens voor hem dan zouden toenemen. Wanneer Jay mijn polsen vast pakte keek ik wel op en knikte. Samen met hem liep ik naar de tafel en ging braaf zitten. Niet veel later stond het eten voor mijn neus, waardoor ik toch wel trek kreeg. "Ziet er allemaal zo goed uit." Zei ik glimlachend en keek hem na toen hij naar de oven toe liep om nog het brood te pakken. Even snel nam ik een hap van mijn soep. Het was echt overheerlijk, al was het zo simpel. Zelf had ik het echt niet kunnen maken. "Smakelijk." Al was ik al begonnen met eten. Zodra ik mijn kop leeg had nam ik wat vlees en brood. Binnen de kortste keren had ik me heerlijk vol gegeten. "Dat was echt overheerlijk. Dank je!" Zei ik glimlachend en voelde me daarna meteen alweer bezwaard. "Is er iets wat ik voor je terug kan doen? Ik hoefde al niet te jagen en nu ook al niet te koken. Ik weet niks over draken en kan bijna niks met mijn magie, naast helen." Helen had ik dan wel bij hem gedaan, maar hij had het net zo goed voor mij gedaan. Hij had vaker mijn leven gered, dan ik die van hem. Jay had mijn leven wel op z'n kop gezet, maar hij deed zijn best om het een beetje te kunnen herstellen. Nu ik gevoelens voor hem kreeg, wist ik niet echt wat ik moest. Waarom moest dat er nou ook nog bij komen? Ik probeerde die gedachten weg te drukken en keek hem weer aan. "Sorry, ik wil gewoon graag wat terug doen."

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Het was een lange tijd geleden dat ik voor twee had gekookt. En zo veel. Normaal was het altijd een één mans maaltijd, nu had ik voor meer dan twee personen gekookt. Hadden we morgen ook nog wat. Het was eigenlijk een wonder dat Lord Odis geen contact had opgezocht. Even zuchtte ik, en had niet door dat ik in gedachten was gezonken tijdens het eten. Tot ik haar hoorde en op keek uit mijn gedachten. "Eh oh, mooi." zei ik en glimlachte. Nu merkte ik dat ik amper een hap had genomen van mijn eten. Snel begon ik de soep naar binnen te drinken en veegde mijn mond af. Dat op, sneed ik wat vlees af en deed dat op het brood en at het zo op. Als Idda weer begon te praten, keek ik op en haalde mijn schouders op. "Tot nu toe hoef je niets te doen, het..... Het is al fijn dat je niet weg bent gegaan daarnet toen ik was jagen." zei ik en zuchtte. Waarom zei ik dat? Naja, ik had het al gezegd, en sloeg mij zelf tegen mijn voorhoofd. "Er staan wat boeken over draken, dacht ik in de bibliotheek, zijn alleen wel in het Elfs." zei ik en nam nog een hap van mijn eten. "Ook zo de boeken over magie, in het Elfs." zei ik en veegde mijn mond weer af met de rug van mijn hand. Het laatste beetje propte ik letterlijk in mijn mond en stond op, kauwend liep ik naar het aanrecht en sneed nog een stuk vlees af. "Wil je nog wat?" vroeg ik met volle mond terwijl ik mijzelf ook omdraaide. Manieren had ik niet geleerd, maar goed. Wat ik nog in mijn mond had, slikte ik door en veegde mijn mond weer af met de rug van mijn hand. Ondertussen was ik tegen het aanrecht gaan leunen en hield mijn ogen op haar gericht.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Even moest ik lachen toen hij begon over dat ik niet was weg gegaan. "Heb het best naar mijn zin eigenlijk. Helemaal als ik met iemand samen ben die kan koken." Mijn gedachten gingen meteen weer terug naar de tijd met Felix, hoe erg ik faalde in de keuken. Al snel ging hij verder over de boeken in de bibliotheek en knikte. "Kan ik dus niks mee." Wat kon ik eigenlijk wel? Ik kon overweg met mijn zwaard en pijl en boog. Dat was misschien het enige. "Ik kan ook echt niks." Mompelde ik zachtjes en zuchtte. Ik bleef voor me uitkijken toen hij opstond om nog wat eten te pakken. "Nee, ik zit vol." En keek op. Uiteindelijk stond ik op en liep naar hem toe. Mijn hand gleed over zijn borst en in een soort trans keek ik hem aan. "Oh Jay, ik wil je." Gromde ik zachtjes en boog naar voren om zijn hals te kussen. Het duurde even voor ik bij zinnen was en deed ruw een stap achteruit. Mijn ogen waren groot en angstig. Ik was de controle over mijn lichaam even kort kwijt geraakt. "H-het spijt me. Ik-ik weet niet wat dat was." Zei ik met een trillende stem en rende vervolgens de keuken uit in de richting van de slaapkamer. De deur gooide ik achter me dicht en deed die op slot. Wat was er in vredesnaam met mij aan de hand?

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Verbaast was ik wel toen ze dat zei, maar ging er verder niet op in. "Dat is ehh, goed om te horen." zei ik wat verward en wreef over mijn nek met mijn hand. "Als je wilt, wil ik wel wat vertalen, als het niet te ingewikkeld is." zei ik en keek haar aan. "Je kan heus wel iets, alleen het moet nog ontwaken." zei ik met een kleine glimlach haar kant uit. Daarna was ik opgestaan om nog wat eten te halen en stond dus dan tegen het aanrecht aan geluunt. Als ze dan zei dat ze vol was, knikte ik en pakte het overige vlees in zodat het goed zou blijven. Zelf nam ik nog iets, maar als ik mijzelf omdraaide, stond Idda ineens voor mij waardoor ik even mijn adem inhield. Van verrassingen hield ik totaal niet, zeker als ik het niet door had. Mijn ogen hield ik op haar gericht, maar iets in haar ogen klopte niet, ze waren glazig, niet helder. Haar hand legde ze op mijn borst en streelde deze, wat er daarna kwam werd gezegd, was niet Idda die dat zei. Mijn handen hield ik bewust laag, maar als ze op het punt stond om wat te gaan doen, wilde ik haar weg duwen, maar voelde al de lippen in mijn hals. Haar boven armen had ik vast, maar voelde een schok door mijn lichaam gaan waardoor ik enkele beelden van een grijnzende jonge vrouw, "She will be mine!" hoorde ik de jonge vrouw zeggen en met een schok verdween ze weer. Mijn hoofd schudde ik even en keek Idda weer aan, op dat moment stapte ze meteen naar achter en haar ogen werden weer helder. Haar ogen stonden bang en verward. Mijn hoofd schudde ik, wilde haar pols nog pakken maar ze was net wat sneller en rende de keuken uit. "Idda!" riep ik nog na, maar ze verdween door de gang. Even zuchtte ik, ruimde de spullen af en liep richting de bibliotheek, misschien was ze daar. Daar aangekomen, zag ik haar niet. Kon ik ook wel begrijpen. De enige ruimte die ze dan nog kende was de slaapkamer. Ik liep daar heen, voor de deur bleef ik staan, mijn hand hield ik op om te kloppen, maar ik wist niet of ze sliep, waarschijnljk toch niet. Toch klopte ik en haalde even diep adem. "Idda, mag ik binnen komen?" vroeg ik, ze zou het toch niet toelaten, maar het was het proberen waard. Nog steeds voelde ik die rare tinteling door mijn hand en arm heen gaan van daarnet toen ik haar arm vast pakte.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Ik was tegen de deur gaan zitten en keek angstig voor ne uit. De controle over mijn lichaam was ik kwijt geweest, vreselijk. Het mocht niet weer gebeuren. Alwist ik niet hoe ik het kon stoppen. Het kwam niet van buiten af, het zat in me. Was het mijn duistere kant die het over wou nemen? Dat kon ik niet toe staan. Mijn armen sloeg ik om mijn knieën en zag toen een afdruk. Verbaasd bekeek ik het en zag dat het een hand afdruk was. Het werd met de minuut raarder en raarder. Geschrokken keek ik op toen ik geklop achter me hoorde en daarna Jay zijn stem. Meteen kwam ik overeind en maakte de deur open. Zonder af te wachten wat hij nog meer wou zeggen, vloog ik hem in zijn armen. "Jay, ik ben zo bang." Zei ik zachtjes en drukte me tegen hem aan. In zijn armen voelde ik me nog altijd veilig en wilde daar het liefst blijven.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Voor enkele seconde stond ik voor de dichter deur tot die meteen open werd getrokken. "Idda." zei ik nog, maar voelde meteen haar armen om mij heen geslagen en hoe ze dicht tegen mij aan drukte. Even stond ik versteld van wat er gebeurde, maar sloeg dan toch mijn armen ook om haar heen en hield haar goed vast. "Sssst, het komt goed." zei ik en wreef over haar rug, maar een vreemd gevoel ging door mij heen, een gevoel, of meer gevoelens, voelde ik door mij heen gaan. Maar het waren niet de mijne, waren het die van haar? Ik ging er maar niet op in en hield haar goed vast. "We gaan het samen oplossen." zei ik en zette mijn handen op haar schouder, duwde haar iets naar achteren en keek haar aan. Met mijn hand veegde ik een paar flinke tranen weg en glimlachte. "Kom, ik heb wel een plekje, denk ik, waar je tot je zelf kan komen." zei ik dan, pakte haar hand en begeleiden haar door het kasteel heen. Er was een binnen tuin met veel rozen, normaal zouden ze rond deze tijd niet bloeien, en zouden eigenlijk het niet overleeft hebben met de oorlog van Eragon. Maar er bleek een spreuk over de tuin uitgesproken te zijn waardoor ze het hadden overleeft. Dus toen ik hier aan kwam was ik zo verbaast.
We waren er niet veel later en ik gooide de grote deuren open en glimlachte. De geur van de rozen was zo sterk waardoor het heerlijk rook. "Ik hoop dat je je hier fijn voelt." vroeg ik en keek haar aan.
Ondertussen was mijn oog ook minder rood geworden, waarschijnlijk doordat ik hier was, en niet in de buitenwereld waar Lord Odis redelijk overal contact had.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld