Literacity schreef:
'Haal je maar niks in je hoofd, Drew,' zei Kathryn streng. Ze had zelf inmiddels, mede door zijn reacties, door dat de schokken hem nog weinig zouden doen en liet een demon de afstandsbediening weer terug leggen. 'Niks mis met wat plagerijtjes, toch?' lachte ze.
Kathryn moest hoe dan ook de demon in Drew naar boven zien te krijgen. Ze wist: die engel kon liegen, maar de demon niet. Hierop besloot Kathryn om dichterbij de engel te komen en de cel binnen te lopen. Ze gebaarde de demon dat hij Drew zijn ketens weer aan moest doen en tegen de muur moest vastzetten, zodat Kathryn zeker wist dat Drew zich amper zou kunnen verzetten en met haar schaduwhanden hield ze zijn polsen stevig vast.
Grijnzend liep ze naar Drew toe en ging met haar hand langs zijn wang waar de afdrukken van haar krassen nog te zien waren. 'Hm, misschien moet ik m'n nagels maar eens vijlen,' grapte Kathryn. Ze stapte op het bed, liet zich langzaam zakken waardoor ze boven Drew hing en bracht haar gezicht dichterbij hem waarna ze eerst haar lippen zacht op zijn wang zette en daarna langzaam verder over zijn lichaam door ging.