Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG]*Brother, you need never kneel to me aga

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail zorgde ervoor dat ze een tandje harder werken. Er leek een eind aan te komen, al zal het daar waarschijnlijk niet bij blijven. Nadat ze de kamer van Reeva in orde was gemaakt, was haar eigen vertrek aan de beurt. Daar was ze misschien nog ergens anders in het kasteel nodig. Het personeel zorgde er in ieder geval voor dat ze genoeg te doen zou hebben en dat alles er op en top uit kwam te zien. Ze merkte nu al dat het er harder aan toe ging dan waar ze vandaan kwam, maar ze liet zich niet kennen. Ze was geen opgever en je hoorde haar zeker nooit klagen. Altijd doorgaan, ook al voelde ze zich niet goed. Niets weerhield haar van haar werk. Dat zorgde ervoor dat ze zich soms echt niet goed voelde. Overwerkt. De moeheid die de overheid nam. Of simpelweg te ziek om door te gaan, maar dat liet ze niet merken. Een dienstmeid die niet aan het werk kon, stelde in principe niet heel veel voor. Het betekende dat je zo goed als waardeloos was en mensen zagen je dan ook liever vertrekken dan dat ze je in dienst zouden houden. Er waren vele anderen die je plaats in zouden willen nemen en een aanbod binnen enkele seconden aan zouden pakken. Alles was beter dan het leven op straat. Dan werkte je liever wat harder, maar had je in ieder geval wel de basis. Een beter leven en dat was iets waar vele nog naar smachten. Degene die het veel minder hadden getroffen. Het meisje slikte een keer en zette haar zinnen op wat anders. Die gedachten waren veel te deprimerend. Ze schudde haar hoofd en pakte verder uit.

Alexander was lichtelijk verbaasd dat de koning er toch zo diep op in leek te gaan. Niet alleen hij, maar ook de hertog en hertogin leken het te overwegen. Hij luisterde naar wat er gezegd werd. Het begon lichtelijk negatief. Al was hij niet anders gewend. De edelen stonden maar al te graag aan de kant van de koningin en ze schaamde er zich niet voor om dat ook te uiten. Deze keer leek het geen uitzondering te zijn. Hij klemde zijn kaken op elkaar. Hij liet zich normaal gesproken niet zomaar op zijn kop zitten. Hij had een eigen stem. Een eigen mening en hij durfde daar maar al te goed voor uit te komen, ongeacht wat anderen daar van vonden. Hij vond dat hij ook telde, ondanks dat de koningin daar maar al te graag anders over dacht. Hij was blij dat vader het niet met haar eens was. Dat hij zijn woede niet de overhand liet nemen. Dat hij het aan het overwegen was om hun aanbod aan te nemen. Hij had niet verwacht dat het daadwerkelijk zou lukken, maar het leek wel die kant op te gaan.
Toch was hij lichtelijk verbaasd over de reactie die de hertog en hertogin vervolgens gaven. Hij kon het niet laten om licht te fronsen. Zijn blik liet hij naar het paar glijden. Ze zouden het toestaan, als Reeva dit echt zou willen. Alleen onder één voorwaarde en hij was toch wel benieuwd naar wat ze de koning zouden vragen. Het leek erop dat hij niet de enige was die het graag zou willen weten. "Well, in my own opinion he is a very suitable man. I raised him myself"merkte de koning op, voor de man zich tot zijn andere zoon richtte. "You'll have to find a suitable girl sooner rather than later, my son. I want you to be married before I give my crown to you"drukte hij Logan nog eens op het hart. Alexander keek zijn jongere broer nog eens gaan. De eerste stap was gezet en was hen nog eens gelukt ook. Nu moesten ze alleen de koning nog zien te overtuigen dat het oké was om met een dienstmeid te trouwen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva keek gespannen naar haar ouders. Ze was verbaasd om te horen dat ze het met het idee eens waren. Ze keek even met een kleine glimlach naar Alexander maar hoorde toen dat er een voorwaarde was. Ze slikteen keek weer terug naar haar vader. Ze had het wel verwacht dat er nog iets gezegd zou worden. Ze vroeg zich af wat haar ouders voor de jongen in petto hadden. Ze konden erg streng zijn. Ze hoopte daarom maar dat haar ouders hem niet al te moeilijk maakten.
Haar vader knikte. ‘Ofcourse, my king, you raised him very well’, zei hij. Hij wilde de koning niet boos maken. ‘We just want to make sure he will be a good husband for our daughter’,ging hij verder. Hij zweeg even maar sprak al snel weer. ‘We would like to invite him to our annual games. As you may know, our family hosts a couple of days full of games every year. We would like Alexander to join us so we can see his strength’, vervolgde hij rustig.
Reeva vestigde haar blik op Alexander. Ze wist wat haar vader bedoelde. Elk jaar organiseerde haar familie een spelen die een paar dagen duurde. Daarbij deden verschillende leden van haar familie mee en daarmee konden ze hun kracht laten zien. Onder andere kogelstoten, speerwerpen en touwtrekken waren onderdelen van de spelen. Er werd dan veel gegeten en gedronken, iets wat Reeva toch wel het leukst vond. De spelen zelf maakte haar niet zo veel uit.
Ze keek daarna naar de koning. Het leek erop dat het eerste deel van het plan was geslaagd. Ze moest weer even glimlachen, ze was er blij om. Ze hoopte dat het tweede deel ook zou slagen. Het zou geweldig zijn als het hele plan zou slagen. Ze wilde graag dat haar dienstmeisje gelukkig was en dat wilde ze ook voor de kroonprins.

Logan keek aandachtig naar de hertog en hertogin. Ze waren in ieder geval akkoord gegaan met het huwelijk, daar was hij blij om. Hij fronste even om hun voorwaarde. Hij had wel eens gehoord van de spelen maar hij had het zelf nooit meegemaakt. Hij keek even naar zijn broer. Hij was benieuwd of hij de uitnodiging zou aannemen. Hij vroeg zich ook af wat zijn vader hier van vond, want ze konden allebei de uitnodiging afwijzen. Maar goed, hij was in ieder geval tevreden over het feit dat Alexander en Reeva mochten trouwen. Hij was blij voor hen. Hij was blij dat zijn vader zo vrijgevig was geweest om naar hen te luisteren. Hij hoopte dan ook dat hij dat ook zou zijn als hij zijn vader zou vertellen dat hij met een dienstmeisje wilde trouwen. Logan zou nog eens goed nadenken over wat hij dan tegen zijn vader zou zeggen. Hij wilde zijn vader laten zien dat hij van het meisje hield en dat ze goed bij hem paste en dat de regel geen goede regel was.
Hij zweeg even door de woorden van zijn vader. Hij wist dat hij niet te lang moest wachten en dat zou hij ook niet doen. Hij moest alleen het juiste moment vinden. Hij knikte. ‘You will meet her soon,father’, antwoordde hij daarom. Hij wilde het zijn vader liever onder vier ogen vertellen, of met Alexander erbij. Hij wilde zijn vader rustig kunnen spreken. Daarnaast wilde hij zijn vader niet boos maken of voor schut zetten tegenover zijn gasten, dat was zijn bedoeling niet. Of zijn vader zo zou reageren op het nieuws, wist hij niet maar hij hield rekening met verschillende emoties en reacties van zijn vader. Hij keek terug naar zijn broer en gaf hem een bemoedigend knikje. Deel één was gelukt.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Alexander was blij dat vader het voor hem op nam. Hij wist heel goed dat hij dat zelf ook wel kan, maar hij wilde momenteel geen roet in het eten gooien. Niet nu het de goede kant op leek te gaan. Het leek erop dat het plan zou gaan slagen en dat wilde absoluut niet verpesten door de verkeerde opmerkingen te maken. Hij was graag direct tegen zijn gesprekspartners en zij graag waar het op stond, maar dat leek hem momenteel niet heel slim. Hij wilde geen slapende honden wakker maken, door nu zijn mond open te trekken en het verkeerde eruit te gooien. Daarom vond hij het ook zo fijn dat vader het voor hem op nam. Zijn blik gleed naar de koning en gaf hem een dankbare blik. Het betekende veel voor Alexander. Dat hij hem het vertrouwen gaf dat hij nodig had. Hij was tot slot van rekening zijn zoon. Dat hij trots op hem was en hem waardig vond om Reeva te trouwen, was toch een prettig idee. Hij wilde hem ook zeker niet teleurstellen.
"Very well then. I think Alexander can give you the answer you are waiting for. He has my blessing to attend the games. I will not stop him from participating"merkte de koning op. Een kleine grijns verscheen er rond mijn lippen. Mijn focus gleed vervolgens van mijn vader naar de hertog en hertogin. "I will gladly participate in the games. I hope I can show you I am worthy enough to marry your daughter"zei hij tegen het echtpaar. Hij had vaak genoeg van de spelen gehoord. Hij had ze ook een aantal keer bij mogen wonen. Het waren een aantal vermakelijke dagen. Al had hij nooit de intentie gehad om zelf mee te doen. Maar als dat nodig was om te laten zien dat hij waardig genoeg was om Reeva te trouwen, was er geen twijfel over mogelijk. Al zou hij jaarlijks aan de spelen mee moeten doen. Niets zou hem in de weg staan.
Bij het horen van de stem van Logan keek hij hem kort aan. Hij hoopte echt dat vader ook in zijn voordeel zou handelen. Hij gunde het zijn broer enorm. Als hij zou willen, zou hij hem daarbij helpen. Er voor zorgen dat ook dat gedeelte van het plan zou slagen. Een glimlach was het gene wat ik Logan schonk. "I hope so, my son"hoorde Alexander vader zeggen. Hij zag dat de koning zijn blik op Logan gericht had. Hij had er vertrouwen in. Dit moest goed komen. Zijn blik gleed uiteindelijk naar Reeva. Een glimlach kwam er rond zijn lippen te staan. Het leek nu toch echt werkelijkheid te worden.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Een glimlach kwam weer op Reeva’s gezicht toen ze de woorden van de koning hoorde. Ze was blij dat hij zijn zoon naar de spelen liet gaan. Vol verwachting keek ze naar daarna naar Alexander. Ze hoopte dat hij het ook zou goedkeuren. Het leek haar leuk om hem mee te nemen naar de spelen. Zo kon hij haar familieleden ontmoeten en konden ze meer met elkaar optrekken. Ze was daarom blij toen ze hoorde dat hij mee zou doen. Ze gaf hem een dankbare blik. De zenuwen en verdriet die ze eerder had gevoelde waren weg. Ze hadden plaatsgemaakt voor blijdschap maar ze wist dat ze er nog niet waren. Het huwelijk tussen Alexander en haar ging wel door, het huwelijk tussen Abigail en Logan moest nu ook nog doorgaan. Ze zou hen daar graag bij helpen maar ze wist niet of ze dat kon. Ze was geen lid van de koninklijke familie en ze had zo het idee dat ze zich daar niet mee mocht bemoeien maar als ze het wel had gekund, had ze het sowieso gedaan. Ze vond de rechten van bediendes erg belangrijk. Ze vond dat ze ook vrijheid moesten hebben. Het waren ook mensen.
Haar vader knikte. ‘I am very pleased to hear this, your highnesses’, zei hij. ‘You will receive more information soon’, ging hij rustig verder, waarna hij een slok van zijn wijn nam. Reeva keek even naar hem. Het leek erop dat hij tevreden was met zijn keuze. Haar moeder was nog steeds geschokt. Het zou even duren voordat ze er helemaal overheen was maar Reeva wist dat het wel goed zou komen.
Ze zag dat Alexander naar haar keek en ze glimlachte terug naar hem. Ze kon niet geloven dat ze echt met hem zou gaan trouwen, met zo’n mooie man. Ze kon niet wachten om hem beter te leren kennen.

Logan ging langzaam zitten. Hij was door alles wat er was gezegd vergeten dat hij nog steeds stond en het leek hem dat het niet meer nodig was om te blijven staan. Hij schoof aan en legde zijn handen in zijn schoot. Hij keek van zijn vader naar zijn broer. Het deed hem goed dat ze allebei instemden met het idee van de hertog. Hij was benieuwd hoe zijn broer het zou gaan doen tijdens de spelen. Hij zou zeker weten meegaan om het mee te maken. Hij zou dan waarschijnlijk ook het dienstmeisje weer zien, aangezien ze het dienstmeisje van Reeva was en Reeva ook mee zou gaan. Hij hoopte dan weer even met het dienstmeisje te kunnen praten. Onopvallend natuurlijk, maar dat was beter dan niet praten, leek hem.
Hij vestigde even zijn blik op zijn vader en knikte. Hij zou voor nu het laten rusten, zijn vader had al heel wat te verduren gehad. Dat gaf Logan weer tijd over hoe hij het aan zou kunnen pakken. Hij zou nog met het dienstmeisje gaan praten, kijken wat ze er verder van vond. Hij kon wel zeggen tegen zijn vader dat hij met haar wilde trouwen maar daar moest ze natuurlijk wel van afweten. Hij hoopte het haar zo snel mogelijk te vragen. Dan wist hij wat ze er van vond en kon hij handelen naar haar reactie. Wilde ze met hem trouwen, dan zou hij naar zijn vader gaan en het hem vertellen. Wilde ze niet met hem trouwen, dan zou hij op zoek moeten gaan naar een ander, ook al wilde hij daar liever niet over nadenken.
Logan kwam weer overeind en hief zijn glas. ‘I would like to congratulate the soon-to-be weds’, zei hij en keek van zijn broer naar Reeva. ‘I wish you two lots of happiness’,

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Alexander voelde zich een stuk meer ontspannen nu het hoge woord eruit was. Hij wist dat hij nu zonder al te veel zorgen aan het diner kon beginnen. Hij wist dat hij zichzelf nog had te bewijzen op de spelen, maar daar maakte hij zich niet al te druk over. Veel onderdelen had hij aardig onder de knie en hij had nog wel even de tijd om zich goed voor te bereiden. Hij wilde zich niet voor schut zetten en Reeva te niet doen. Nu hij de kans gekregen had, zou hij er ook alles aan doen om te laten zien dat hij niet te min was. Haar ouders konden dan misschien nog wel nee zeggen, maar dat was alleen als hij niet goed genoeg zou presteren. Daar zou hij zelf een stokje voor steken.
Toch zou hij ook tijd investeren in het beter leren kennen van zijn aanstaande bruid. Hij wist dat hij het niet verplicht was, maar hij was wel van plan om haar 'officieel' te vragen. Hij vond dat het hoorde dat hij als man zijnde op zijn knieën zou gaan, maar dat zou nu helemaal goed komen. Een grijns begon zijn lippen te sieren. Zijn geluk kon momenteel niet meer op. Hij was blij dat ze zo ver waren gekomen en hij kon zeker niet wachten om tijd met Reeva door te brengen. Ze konden, nu beide partijen in hadden gestemd, op hun gemakje door de tuinen heen wandelen, om elkaar wat beter te leren kennen, zonder dat ze daar raar op aan werden gekeken. Dat was ook het voordeel dat het nu verteld werd en dat zowel het koningspaar, of in ieder geval de koning en de hertog en hertogin er mee in waren gestemd. Er zaten geen geheimen meer achter, dus konden ze ongestoord met elkaar praten.
Al waren ze er nog niet. Het eerste gedeelte van het plan was gelukt. Nu het tweede gedeelte nog. Logan had na het eten misschien wat tijd om met het dienstmeisje te praten en hij hoopte dat Logan op de hint in zou gaan die het meisje hem voor het diner had gegeven. Hij had gezien dat het meisje hem wel zag zitten en hij gunde het de twee enorm. Hij zou Logan graag willen helpen om hen bij elkaar te brengen en vader over te halen dit het juiste te doen. Hij hoopte maar dat dit net zo goed zou gaan. Zijn blik gleed dan ook naar zijn jongere broertje. "Thank you brother. I hope that you and the love of your life will get together real soon"zei hij tegen zijn broer, terwijl hij zijn glas hief.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva keek naar de kroonprins toen hij opstond en luisterde naar zijn woorden. Ze glimlachte even. Ze vond het lief van hem. Ze hief ook haar glas en knikte dankbaar naar hem. Ze nam een slokje wijn, waarna ze het glas weer neerzette.
Ze keek daarna weer even naar Alexander. Ze was tevreden met de uitkomst. Ze glimlachte even maar keek al snel weer terug. Ze wilde niet onbeleefd zijn. Ze keek daarom even naar naar de tafel. Ze merkte dat ze trek begon te krijgen. Ze was daarom blij toen ze zag dat bediendes de ruimte in kwamen met grote schalen. Eén voor één kreeg iedereen een schaal, waarna de stolp bovenop de schaal werden weggehaald. Reeva keek met grote ogen naar het eten. Het zag er heerlijk uit.
Ze keek weer de tafel en keek naar de koning. ‘The finest cooks have prepared this meal. I hope you will enjoy it’, zei hij en Reeva knikte dankbaar als reactie. Ze rechtte haar rug en pakte langzaam de vork die bij de schaal lag op. Ze dacht weer aan de woorden van haar moeder. Ze kon nu niet direct aanvallen, ook al zou ze dat wel willen. Ze moest netjes en rustig eten. Zoals haar moeder had gezegd: “je moet niet als een varken eten, dan schrik je je toekomstige man alleen maar af”. Ze pakte het mes in haar andere hand en sneed een stukje van het vlees dat ook op de schaal lag af en at het langzaam. Het smaakte zoals het er uit zag: heerlijk. Ze zou zeker de complimenten geven aan Alexander als ze hem weer sprak.

Logan knikte door de woorden van zijn broer. ‘Thank you, brother’, zei hij gemeend en nam een slok wijn, waarna hij weer ging zitten. Hij hoopte dat de woorden van zijn broer snel uit zouden komen. Hij zou het dienstmeisje graag willen helpen, er voor zorgen dat ze goed werd behandeld en dat ze gelukkig was. Daarvoor moest hij eerst toestemming hebben van zijn vader maar ook van de hertog, aangezien het meisje voor zijn familie werkte. Hij zou er alles aan doen om het meisje vrij te krijgen.
Hij ging nogmaals zitten. Hij vroeg zich af hoe het met het meisje ging, of ze het werk aankon, of ze goed werd behandeld door de anderen. Hij zou het haar vragen wanneer het diner was afgelopen. Hij moest nu iets bedenken hoe hij haar met een goede reden kon meenemen. Hij zou aan haar kunnen vragen of ze zijn bed wilde opmaken. Dan zou hij in ieder geval even met haar kunnen praten. Hij knikte bij zichzelf. Dat leek hem wel een goed idee.
Logan keek op toen hij de bediendes binnen zag komen en merkte toen dat hij best trek had gekregen. Hij vond dat het diner een goed moment was om te vieren dat het eerste deel van hun plan was gelukt. Hij wachtte rustig totdat de bediendes iedereen een schaal had gegeven en de stolpen eraf hadden gehaald. Hij keek op naar zijn vader en knikte door zijn woorden. Hij was dat de koks hard hadden gewerkt aan het eten. Hij had gezien dat ze de hele week al druk in de weer waren geweest. Hij pakte het mes en vork van de tafel en sneed een stukje van de groenten, waarna hij het rustig opat.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Alexander grijnsde naar zijn broer, voor hij een slok van zijn wijn nam. Hij kon zijn woorden enorm waarderen en zelf meende hij natuurlijk ook alles wat hij tegen hem gezegd had. Hij gaf enorm veel om Logan. De band die hij met hem had, was bijzonder hecht en hij zou dat zeker niet kapot willen zien gaan. Familie was belangrijk voor hem en hij vond het dan ook belangrijk om een goede band met hen te onderhouden. De koningin was hier simpelweg een uitzondering in. Vroeger deed hij nog zijn best om haar respect te winnen, maar niets leek te helpen, waardoor hij het uiteindelijk niet meer probeerde en er geen moeite voor wilde doen. De koningin mocht de jongen niet en andersom was dit ook het geval. Kort schudde de jongen zijn hoofd en richtte zijn aandacht weer op het gezelschap om zich heen. Zijn blik gleed even naar Reeva en hij kon het niet laten om naar haar te glimlachen.
Het eten kon niet op een beter moment arriveren. Hij zag hoe een aantal bedienden binnen kwamen lopen en ieder aan een schaal voorzag. De schalen werden tegelijkertijd weggehaald. Het eten zag er behoorlijk goed uit. Zo goed maakte hij het vrijwel niet mee. Hij moest zeggen dat hij behoorlijk trek had en de gelegenheid was veranderd in iets positiefs. Dat moest gevierd worden natuurlijk. Hij pakte het bestek op en nam een hap van het eten dat voor zich lag. Het smaakte, zoals hij al verwachtte, heerlijk. Hij genoot er enorm van. Het eten in het paleis was altijd voortreffelijk, maar voor momenten zoals deze, werd er nog eens extra uitgepakt en dat was goed te merken ook. Het smaakte ontzettend goed en hij wist dat hij deze avond te veel zou gaan eten.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Het diner ging eigenlijk sneller voorbij dan ze had verwacht. Reeva at rustig het eten voor haar op. Ze had genoten van het eten en eerlijk gezegd was ze er een beetje slaperig van geworden maar dat zou ook aan de wijn kunnen liggen. Ze luisterde naar de verhalen die de koning en haar vader vertelden. Ze had het altijd leuk gevonden om naar de verhalen van haar vader te luisteren. Ze waren altijd spannend. Hij vertelde vaak over de veldslagen die hij had meegemaakt, dat waren ook de favoriet van Reeva. Ze zag zijn verhalen voor zich. Ze had daarom al snel haar bord leeg en legde het bestek neer. Ze dronk het glas wijn leeg. Het was sterk voor haar doen dus ze had er steeds kleine beetjes van genomen. Normaal dronk ze water bij het eten dus alcohol was een verandering maar ze vond dat de wijn goed bij het eten paste.
Ze keek soms even de richting in van Alexander en steeds moest ze even glimlachen. Ze was blij dat ze met hem mocht trouwen en ze had er zin in om meer tijd met hem door te brengen. Toch was ze een tikkeltje zenuwachtig. Ze had niet veel opgetrokken met andere jongens, alleen met haar broers. Ze was bang dat ze zichzelf voor schut zou zetten of iets verkeerd zou doen.
Toen Reeva klaar was met het eten legde ze langzaam haar bestek neer. Ze was tevreden over de manier waarop het diner was verlopen en ze kon niet wachten om Abigail alles te vertellen. Daarnaast was ze haar woorden tegen het dienstmeisje nog niet vergeten. Ze zou zeker weten wat eten meenemen. Ze durfde niet aan Alexander te vragen of hij haar daar mee kon helpen dus ze zou naar de keuken gaan en vragen of ze nog wat over hadden voor haar.

Logan genoot van het diner. Het eten was verrukkelijk en de verhalen die werden verteld waren interessant. Zelf had hij nooit meegedaan aan veldslagen. Hij was juist meer in het paleis, waar hij debatteerde met anderen over keuzes die gemaakt moesten worden. Hij had daarom veel respect voor iedereen die aan het front vochten.
Hij dronk het glas wijn leeg. Hij was niet dronken maar de alcohol liet een warme gloed achter. Hij had tijdens het diner gedacht aan het dienstmeisje. Hij vroeg zich af waar ze nu zou zijn. In de vertrekken van Reeva misschien? Hij zou straks wel daarheen lopen om te zien of ze daar was. Hij wilde haar graag weer zien.
‘Thank you for dining with us tonight, I appreciate it’, zei zijn vader waardoor Logan zijn kant op keek. ‘You may leave, if you want to’, ging hij verder en keek naar de hertog.‘Will you join me for another drink?’, vroeg hij aan de man, waarna de hertog knikte. ‘With pleasure, your highness’, zei hij met een knik.
Logan schoof zijn stoel achteruit en kwam overeind. Hij keek naar zijn ouders en bedankte hen. Hij liep verder naar zijn broer en legde zijn hand even op zijn schouder. ‘Have fun’, zei hij meteen knipoog. Hij wist dat hij plannen had om met Reeva naar de tuinen te gaan, hij zou ze daarom ook niet verder storen. Hij grijnsde even naar hem en verliet toen rustig de eetzaal. Hij liep de gangen door en legde zijn handen achter zijn rug. Het gesprek en eten had hem goed gedaan maar hij keek er naar uit om het meisje weer te zien.Al snel was hij bij de vertrekken aangekomen en bleef stilstaan voor die van Reeva. Hij klopte zacht op de deur, hopend dat het meisje daar zou zijn, anders zou hij rond gaan vragen.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail was momenteel nog druk bezig. Het was behoorlijk veel werk dat ze achter de rug had en het begon nu toch echt tot een eind te komen. Er waren nog een aantal kleinen dingen die ze op zou moeten bergen, maar over het algemeen was het meeste toch al opgeruimd. De tijd leek aardig snel voorbij te gaan. Nu ze zo druk bezig was met het uitpakken van de spullen, had ze geen besef van tijd meer gehad. Tot het punt dat ze sommige bediendes hoorde praten dat het diner tot een einde zou komen. Sneller dan ze uiteindelijk had verwacht. Ze hoopte dat het niet al te erg was dat nog niet alles was opgeborgen, maar ze vertrouwde erop dat Reeva daar geen problemen mee zou hebben. Het meisje merkte wel dat ze uitgeput was en ergens ook niet kon wachten tot het moment dat ze wat rust kon pakken en kon gaan slapen. Toch wilde ze wel het verhaal van Reeva aanhoren. Ze was benieuwd naar hoe het diner gegaan was en wat de uitkomsten van het gesprek waren. Als ze het gesprek achter de rug hadden tenminste. Daarnaast had het meisje behoorlijk wat trek gekregen dus hoopte ze ook dat het Reeva lukte om wat eten mee te nemen. Mocht het niet lukken, zou ze kijken of ze wat eten mee kon krijgen vanuit de keuken. Al zou het een droge boterham zijn.
Ze keek op, toen ze iemand op de deur hoorde kloppen. Ze fronste even. Reeva kon het niet zijn. Zij zou überhaupt niet eerst kloppen voor ze naar binnen zou komen en Abigail wist dat ze nog naar de tuinen zou gaan met Alexander. Misschien dat het een van de andere dienstmeiden was? Nieuwsgierig liep ze naar de deur en opende deze, waardoor ze oog in oog met de kroonprins stond. Een glimlach begon haar lippen te sieren. "Your highness"zei ze, terwijl ze een buiging maakte. Ze wilde nog steeds niet onbeleefd overkomen. "What can I do for you?"vroeg ze glimlachend aan hem.

Alexander had werkelijk genoten van het eten. De wijn smaakte goed en hij zat uitermate vol. Een teken dat het een geslaagde avond was. Hij genoot van de verschillende verhalen die er verteld waren en hij probeerde zo veel mogelijk in zich op te nemen. Hij had zich prima vermaakt. Hij was blij dat Logan het hoge woord aan het begin van het diner eruit had gegooid en dat er zowaar positief op gereageerd werd. Hierdoor was er een last van zijn schouder gevallen en had hij oprecht van het diner kunnen genieten. Natuurlijk was het belangrijk dat hij zich deels op de toekomst ging richten, maar dat vond hij alles behalve erg. Hij was er klaar voor en hij was er ook zeker klaar voor om zich te bewijzen tegenover de ouders van Reeva. Hij had zich de afgelopen jaren al genoeg moeten bewijzen en deze keer zou dat niet anders zijn. Hij zou er klaar voor zijn en haar ouders laten zien dat hij een geschikte echtgenoot voor hun dochter was. Een grijns stond er op zijn gezicht terwijl hij zich achterover leunde in zijn stoel. Hij was uitgegeten en wachtte geduldig tot ze de tafel mochten verlaten. Hij wilde ook niet onbeleefd overkomen. Al wilde hij Reeva wel graag de stadstuinen laten zien. Zeker bij zonsondergang had je een mooi uitzicht.
Op het moment dat de koning vertelde dat ze mochten gaan, schoof hij zijn stoel rustig naar achteren en stond hij op. Zijn blik liet hij op Reeva glijden. "Do you want me to join me for a walk in the gardens?"vroeg hij haar, terwijl hij haar een arm bood. Hij wist dat hij dit al gevraagd had, maar nu ze niets meer te verbergen had, zag hij geen probleem om het te vragen waar beide families bij waren. Het was toch belangrijk of de twee elkaar leerde kennen. Ook al moest hij nog een test doorstaan. Nu ze daar de tijd voor hadden, wilde hij er graag gebruik van maken. Hij hoorde de woorden van zijn broer, waardoor hij hem aan keek. "Thank you en good luck to you" zei hij zacht tegen zijn broer, voor hij zijn aandacht weer op Reeva richtte.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva keek naar de koning toen ze zijn woorden hoorde. Ze had genoten maar ze was blij dat ze van tafel mochten. Ze was bang dat ze in slaap zou vallen als ze langer bleef zitten. Ze had daarom het gevoel dat een wandeling haar goed zou doen. Ze schoof de stoel naar achteren en kwam overeind. Ze boog naar de koning en koningin en bedankte hen voor het diner. Het was verrukkelijk geweest. Ze keek even naar haar ouders en broers en nam ook afscheid van hen. Haar moeder zou ze vast nog spreken, vooral na wat er was gezegd tijdens het diner. Daarnaast zou haar vader zeker nog met Alexander willen praten. Hij moest hem informatie geven over de spelen, wanneer het zou zijn, wat hij mee zou moeten nemen, enzovoort.
Ze keek op naar Alexander toen ze hem hoorde en ze knikte met een glimlach. ‘I would love to’, zei ze terug en haakte haar arm in de zijne. Ze was blij dat ze dit openlijk konden doen. Ze kon niet wachten om hem beter te leren kennen. Ze merkte dat ze enthousiast was geworden over het huwelijk. Ze zou dan trouwen met iemand die ze wel leuk vond en ze was blij dat Alexander haar ook leuk vond. Ze had vaker over haar huwelijk nagedacht en ze vroeg zich af of de koning en koningin en haar ouders alles zelf zouden beslissen of dat Alexander en haarzelf ook hun ideeën mochten gebruiken. Ze hoopte van wel.

Logan wachtte rustig bij de deur. Hij keek even om zich heen om te zien of er iemand in de gang was. Toen hij zag dat dat niet het geval was keek hij weer naar de deur. Hij zag hoe de deur open ging en hij glimlachte toen hij het dienstmeisje zag. Ze zag er moe uit en hij voelde hoe hij bezorgd werd. Hij hoopte maar dat ze bijna klaar was met haar taken en dat ze dan rust kon nemen.
‘You do not have to bow for me’, zei hij vriendelijk. Hij vond het lief maar hij wilde niet dat er een machtsverschil tussen hen was. Hij dacht even na wat hij moest zeggen. Hij merkte dat hij wat verlegen werd rond het meisje en hij probeerde rustig over te komen. Hij schraapte zijn keel. ‘I was wondering if you could make my bed’, zei hij. Ze hoopte dat ze zou instemmen. Ze zou natuurlijk kunnen zeggen dat ze alleen de taken aangaande Reeva en haar familie zou doen maar hij hoopte dat hij het niet zou doen.
Logan merkte aan zichzelf dat hij niet wilde wachten op haar reactie. Hij pakte haar hand voorzichtig vast en trok haar zacht met zich mee naar zijn vertrekken. Hij keek even naar zijn onopgemaakte bed.Vaak vroeg hij aan zijn bediendes om het niet op te maken omdat hij het zo fijner vond maar hij had nu een excuus nodig om met het dienstmeisje te praten. ‘I-I am sorry’, stamelde hij naar het meisje en glimlachte verlegen. ‘I would like to rest soon’, ging hij verder. Dat hij niet kon wachten om met het meisje te praten durfde hij nog niet tegen het meisje te zeggen.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail glimlachte naar Logan. Ze hoorde hem benadrukken dat ze niet voor hem hoefde te buigen en knikte een keer,als antwoord. Als hij liever niet had dat ze voor hem boog, deed ze dat ook niet. Ondanks het feit dat ze de jongen heel erg zag zitten, was het nog altijd haar taak om naar hem te luisteren. Ze wilde ook geen vreemde indruk wekken. Zachtjes beet het meisje op haar lip, terwijl ze haar aandacht weer op Logan richtte. Ze wilde niet onbeleefd overkomen en hem het idee geven dat ze niet geïnteresseerd in hem was.
Nog voor het meisje antwoord kon geven op zijn vraag, voelde ze hoe hij haar hand vast pakte en haar mee trok naar zijn vertrekken. Een aangename tinteling liep er door haar lichaam heen. Het voelde goed. Veel te goed. Ze voelde zich een tikkeltje verlegen worden. Toen ze eenmaal in zijn vertrekken stonden, keek ze kort om zich heen. De jongen had mooie vertrekken. Dat moest ze hem zeker nageven, maar ze had niet anders van de vertrekken van de kroonprins verwacht. Abigail's bik bleef uiteindelijk weer bij Logan. "You do not have to apologize. I am happy to do this for you, your highness"zei ze met een glimlach tegen hem. Het meisje liet voorzichtig zijn hand los, ook al deed ze dat met veel tegenzin. Ze keek naar het onopgemaakte bed en steek vervolgens een plukje van haar haar achter haar oor. Ergens vond ze het jammer dat hij haar alleen kwam opzoeken om zijn bed op te maken, maar aan de andere kant mocht ze niet klagen. "How was your diner?"vroeg ze vervolgens aan hem, om het gesprek toch een klein beetje gaande te houden. Ze merkte aan zichzelf dat ze toch behoorlijk nieuwsgierig was. Natuurlijk hopte ze dat alles goed gegaan was en dat ze er alle drie goed uit zouden komen. Abigail geloofde er in dat een huwelijk tussen twee mensen die daadwerkelijk om elkaar gaven, niet omdat anderen daar beter van werden. Ze hoopte dan ook dat de koning en de familie van Reeva dat ook zo zouden gaan zien.

Alexander was toch opgelucht dat ze nog steeds met hem mee wilde. Ze kon natuurlijk ook van gedachten zijn veranderd. Ze kon liever willen gaan slapen of simpelweg niet meer weg willen gaan. Daar had hij natuurlijk ook alle respect voor gehad, maar hij was toch blij dat ze nog met hem wilde wandelen. Hij wilde haar graag de tuinen laten zien en haar beter leren kennen. Hij kwam graag in de tuinen. Gewoon om na te denken. Zijn gedachte de vrije loop te laten gaan. In alle rust na te kunnen denken. De schoonheid van de tuinen verbaasde hem nog iedere keer weer. Hij voelde hoe ze haar arm in de zijne haakte en hij kon het niet laten om te glimlachen. 'I am glad you do"zei hij tegen haar. Hij begeleidde haar richting de tuinen van het paleis.
"Did you enjoy the meal?"vroeg hij aan haar. Hij wilde niet gelijk in het diepe duiken. Simpelweg een aantal eenvoudige vragen stellen, om vervolgens op diepere onderwerpen op te gaan. Hij merkte aan zichzelf dat hij toch een tikkeltje nerveus was,maar hij verzekerde zichzelf ervan dat het vanzelf wel weer zou verdwijnen. Het was immers de eerste keer dat hij alleen met haar zou zijn. Daar was hij het meest nerveus om. Hij wilde zichzelf niet voor schut zetten bij het meisje dat hij zo zag zitten. Hij wilde geen verkeerde indruk wekken.
Het duurde niet lang voor het tweetal bij de deuren van het paleis aan kwam. De deuren was het enige dat hen van de tuinen scheidde. Hij knikte naar de bedienden en zag hoe de deuren voor hen open werden gemaakt. Een grijns sierde zijn lippen, terwijl hij haar naar buiten begeleidde. "I am glad you that I can show you the gardens. I come here often. If I want to think, be on my own or just to enjoy the view"zei hij tegen haar.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva knikte als antwoord. Het leek haar leuk om samen met Alexander naar de tuinen te gaan en hem beter te leren kennen. Ze liep rustig met de jongen mee en keek ondertussen om zich heen. Ze was nog steeds onder de indruk van het paleis. 'Your highness', begon ze wat verlegen. 'I would like to say that the decorations in the palace are stunning. The flowers and colours are beautiful',
Ze knikte nogmaals op de vraag of ze had genoten van de maaltijd. 'I did, your highness. It was very well made. I would like to give my compliments to the chef', zei ze terug en glimlachte even. 'Did you enjoy the meal?',
Ze keek haar ogen uit toen de deuren open werden gemaakt. Het was schitterend. Ze liet zich door Alexander begeleiden en hield zijn arm voorzichtig vast. 'It is very sweet of you, my lord. Thank you for taking me here', zei ze dankbaar. 'Nature can really help you think', ging ze daarna verder. Ze snapte waarom de jongen deze plaats had uitgekozen. Het uitzicht was geweldig. Ze zou hier waarschijnlijk wel vaker komen. Thuis ging ze ook vaak de bossen in voor een wandeling en ze zou graag de wandelingen willen voortzetten.

Logan moest even glimlachen door haar woorden. Ze was beleefd maar ze hoefde niet formeel tegen hem te zijn maar hij begreep haar ook wel. Het was haar waarschijnlijk opgedragen.
Ergens vond hij het jammer dat ze zijn hand losliet maar hij wist dat hij haar een taak had opgedragen. Hij volgde haar bewegingen. Ze was zo mooi, in alles wat ze deed. Hij wendde zijn blik al snel af omdat hij niet onbeleefd wilde zijn en liep naar een klein tafeltje in de hoek, waar een paar flessen alcohol en glazen stonden. Hij schonk wat cognac in een glas. Hij zou het meisje als ze klaar was vragen of ze ook iets wilde, hij vond dat ze dat verdiende.
Hij draaide zich om toen hij haar hoorde hoe het diner was. 'It went great, actually', zei hij. Hij zou niets voor haar verborgen houden, Reeva zou het haar waarschijnlijk ook vertellen. 'I told my parents and the duke and duchess about our plan and they agreed', ging hij verder en dronk de alcohol in het glas op. 'One part of our plan has succeeded, now it's time for the second part',
Logan zweeg even en speelde met het glas in zijn hand. 'This might come off as weird, but what would you do if a prince wanted to marry you?', vroeg hij ineens. Erg subtiel was hij niet maar hij wilde het graag weten.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail maakte het bed voor de kroonprins op. Het was zo gedaan. Ze had vaker een bed opgemaakt, waardoor het voor haar een kleine moeite was. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen, bij het horen van zijn antwoord. Het was goed om te horen dat het diner goed ging. Het drietal had het dus toch al aangekaart en het had tot zo ver goed uit weten te pakken. Anders had Reeva Alexander ook niet mogen trouwen. Natuurlijk kende ze nog niet het gehele verhaal, maar ze was al lang blij dat de koning en de hertog instemde met het voorstel dat het drietal had gedaan. Ze was blij dat haar vriendin mocht trouwen met degene die ze echt leuk vond. Dat verdiende ze ook en dat meende Abigail oprecht. Ze gunde Reeva al het geluk in de wereld.
Toen ze binnen enkele seconde het bed had opgemaakt, richtte het meisje zich op Logan. "That is good to hear. Im glad that worked out. I hope the second part will work out as well, ofcoursezei ze glimlachend tegen de kroonprins. Ze wist dat Logan nog zou moeten trouwen om zijn recht op de kroon te behouden. Het blonde meisje wist nu eenmaal hoe de regels waren en ze wist dat Logan eerst zou moeten trouwen, voor hij aanspraak op de troon had.
Abigail kon het niet laten om kort te fronsen bij het horen van zijn laatste vraag. Hoe ze het zou vinden als een prins met haar zou willen trouwen? Zou Logan het nu over zichzelf hebben? "Well, that depends. If I really like the prince, I would love to marry him. But as I told you before, as a made, I can not marry. It is not in my right to do so"zei het meisje eerlijk tegen hem. Het meisje zag hem oprecht zitten. Als ze kans zou krijgen zou ze zeker met hem trouwen, maar ze had nu niet het idee dat die kans er daadwerkelijk inzat. En dat kwam voornamelijk door haar status.

Alexander keek Reeva aan. "You do not have to call me highness or any title in that matter. You can call me Alexander"merkte hij op. Hij vond het altijd verschrikkelijk als mensen hem met één van die titels aansprak. Het voelde alsof hij boven iemand stond en dat wilde hij niet. Hij behandelde iedereen als een gelijke en zo wilde hij ook graag behandeld worden. Hij wilde liever bij zijn naam genoemd worden, dan dat hij met een bepaalde titel aangesproken werd. "I did enjoy the meal. I am glad everything went well. I was a bit nervous at first. I didn't think they would take our offer that well to be honest"merkte hij vervolgens op. "But I am relieved they did. I feel honored and I will do anything to show your parents that I am worthy enough to marry you"verzekerde hij. Over de spelen maakte hij zich dan ook geen zorgen. Dat ging helemaal goed komen. Hij zou de kans met beide handen aangrijpen.
"I couldn't agree more. I love to come here and think. To let every thought go, without being interrupted by something or someone. It is a good way to clear you head"was Alexander het met Reeva eens. Het was zijn favoriete plek van het paleus en hij was blij dat hij het nu met haar kon delen. "I love to spend my time in nature. I often walk through our gardens or go horse riding"vertelde hij het meisje, terwijl hij verder de tuin in liep. Hij vond het makkelijker om over zichzelf te vertellen dan dat hij vragen aan haar stelde. Maar misschien was dat zo erg nog niet. Door simpelweg dingen over jezelf te vertellen, kon je vaak ergens op inhaken. Hij moest wel toegeven dat hij zich toch al wat iets meer ontspande. Misschien waren de zenuwen ook nergens voor nodig geweest.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva keek terug naar Alexander en ze knikte door zijn woorden. Ze zou het proberen niet te zeggen maar het zou niet makkelijk worden. Ze wilde beleefd zijn. ‘I will try, Alexander’, zei ze toen terug.
Ze knikte nogmaals. Ze had hetzelfde gevoeld als de jongen en ze was ook blij dat alles goed was gegaan. ‘I agree. I knew there was a possibility that my parents would not agree but I am very glad they did’, zei ze teug. ‘Please, do not worry too much about the games. I do not think my parents would say no to our marriage after the games, they would have said no immediately if they did not agree’, zei ze en glimlachte even. ‘I know you will show you are worthy to marry me, I believe in you’,
Ze luisterde naar zijn woorden. ‘I agree. Just a moment of peaceful walking can do a lot’, antwoordde ze en begon wat meer tegen de jongen aan te lopen. Ze had het niet koud maar ze merkte dat ze wel afkoelde. Ze keek weer om zich heen. Ze kon zien waarom Alexander graag in de tuinen kwam. Het was er rustig en de bloemen waren mooi. Ze hoopte dat ze samen vaker wandelingen zouden gaan maken.
‘You ride horse?’, vroeg ze verrast toen hij vertelde dat hij vertelde dat hij vaak door de tuinen liep of paardreed. Ze vond het leuk om meer te weten te komen over de jongen en ze wilde graag meer over hem te weten willen komen. Daarnaast wilde ze interesse in hem tonen.

Logan pakte de fles cognac weer van het tafeltje en vulde het glas met alcohol, waarna hij nog een glas vulde. Hij keek naar het dienstmeisje toen ze klaar was met het opmaken van het bed. Hij stak het ene glas naar het meisje uit. ‘Here, for your hard work’, zei hij met een kleine glimlach. Ze had het wel verdiend.
Hij knikte door de woorden van het dienstmeisje. ‘I agree, I am happy it worked out as well’, zei hij en ging zitten op de stoel die bij het tafeltje stond. ‘I just need to talk to my father about the second part of the plan. I hope he will agree with the second part of our plan’, zei hij en hij merkte dat hij even verlangend naar het dienstmeisje keek. Hij wilde met haar trouwen en hij hoopte echt dat zijn vader het toe zou laten.
Logan dronk zijn glas leeg terwijl hij luisterde naar het antwoord van het dienstmeisje. Hij knikte. ‘And what if that rule was not there, would you marry a prince?’, vroeg hij daarna en hieldhet glas in zijn handen. ‘Would you marry a prince, like me?’, vroeg hij verder en hij merkte dat hij wat nerveus werd. Hij hoopte dat ze zijn woorden niet verkeerd op zou vatten en hij hoopte ook dat ze ja zou zeggen.
Even keek hij naar het glas in zijn handen en zette het daarna neer op het tafeltje naast hem. Hij vestigde zijn blik daarna weer op het dienstmeisje. Hij bedacht zich dat hij haar naam nog niet wist. ‘I am so sorry I have not asked this before but what is your name?’, vroeg hij en glimlachte weer even.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail volgde de bewegingen die Logan wist te maken. Ze zag hoe hij twee glazen met alcohol vulde. Ze glimlachte, toen hij haar één van de twee glazen toereikte. "Thank you, your highness"zei ze dankbaar tegen hem. Abigail dronk bijna nooit alcohol. Het was niet voor haar weggelegd. Wijn was voor de edelen, niet voor de bediendes. Daarom dronk het meisje het eigenlijk ook nooit, al was ze wel dankbaar dat hij haar het glas aan bood. Ze nam een klein slokje en voelde hoe haar keel vrijwel direct begon te branden. Op een goede manier. "Im sure that will work out to. But if you need help with something, I will help. As long as I can ofcourse"vertelde ze hem. Ze wist natuurlijk niet in hoeverre ze hem kon helpen. Welke edelman zou er nu naar een bediende luisteren. Zeker de koning.
"Well, in that case I would"zei het meisje tegen hem. Op het moment dat Logan haar vroeg of ze een prins zoals hem zou trouwen, sloeg ze verlegen haar ogen neer. Toch keek ze hem verlegen aan. "I would. I think any girl would be lucky to marry someone like you"gaf het meisje eerlijk toe. Ze hoopte dat ze nu niet te ver zou gaan. Dat ze geen grens overschreden had. Ze vond de prins oprecht een aantrekkelijke man en als het zou kunnen zou ze zeker met hem trouwen. Het meisje grinnikte toen hij om haar naam vroeg. " Do not worry. It is okay. My name is Abigail. Abigail Flint"antwoordde ze de jongen. Het meisje had meerdere namen, maar het leek haar nu niet van toepassing om heel het rijtje af te gaan. Bovendien gaf ze toch de voorkeur aan Abigail of Abi. Haar andere namen stonden mooi op een papiertje, maar daar bleef het eigenlijk ook gewoon bij. Ze bracht haar glas nog een keer naar haar mond en nam een slokje. Ze besloot het niet snel te drinken. Dat leek haar geen strak plan, aangezien ze dan naar het glas al compleet van de kaart zou zijn. Ze was alcohol gewoon niet gewend. Zeker niet een sterke cognac.

Alexander keek het meisje aan en knikte instemmend. Ze hadden het waarschijnlijk geen van drie verwacht dat het zo zou lopen. Misschien liepen ze wel de feiten vooruit. Toch nam het niet weg dat hij dankbaar was over het feit dat ze alle drie een kans hadden gekregen. Natuurlijk was het gehele plan nog niet gelukt, maar het begin was er. Alexander zou zijn broer zeker nog helpen met het tweede gedeelte van het plan. Het was niet zo dat nu hij had wat hij wilde, dat hij Logan zou laten vallen. Nee, zo zat Alexander niet in elkaar. Hij hielp hem graag en hij had het idee dat Reeva haar dienstmeisje maar al te graag zou willen helpen. Al had hij er wel meer vertrouwen in dan eerst. Dit ging al tegen de normale principes in en hij hoopte dat er nog een keer een uitzondering gemaakt kon worden.
"Thank you. I appriciate that a lot"zei hij oprecht. Het deed hem goed dat Reeva vertrouwen in hem had en dat gaf hem toch wat meer zelfvertrouwen. 'I know right. It is the best place to come to peace in these gardens. Or in de forest around the palace"zei hij tegen haar. "I love to be outside. I do not like to be inside that much. I get bored or crazy, because I can't go anywhere. I love the freedom nature can give you"biechtte hij eerlijk op. Hij keek Reeva even aan, terwijl hij met haar door de tuinen heen liep. Hij kon aan haar zien dat ze er van genoot en dat vond hij prettig. Hij had in ieder geval de goede keuze gemaakt om haar mee naar buiten te nemen. Zo hadden ze toch wat meer privacy en konden ze genieten van de mooie omgeving. "I do. If I could, I'd go out on a ride everyday I could take you on a ride, if you'd like. Are you into horse riding?"vroeg hij vervolgens met een glimlach aan haar.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld