Rye schreef:
Dayla keek gewoon stil naar Faelars half-slapende gezicht. Hij was echt heel lief. En knap. En god, ze hield echt zo ontzettend veel van hem. En daar was ze dan, als blok aan het been. Nee, daar had Faelar veel aan. Dayla beet op haar lip. Des te eerder ze bij Nieven waren, des te eerder ze weer van nut kon zijn...