Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ Betrayal

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Lichte, blauwe kleuren omringden haar gestalte. Dezelfde gouden gloed was aanwezig geweest als voorheen, het onverklaarbare zwarte er doorheen dwarrelend als sneeuwvlokken door de winterse buitenlucht, maar in de duisternis die voor een paar seconden zijn blikveld vormde was geen spoor van een vage, donkerblauwe kleur te bespotten. Haar aura gaf per direct aan dat ze de waarheid sprak, alsof het hem verduidelijken wilde dat hij op de studente vertrouwen kon; hij had er geen macht over gehad dat hij zich plotseling keerde naar de spirituele zijde. Normaliter had zijn controle hem ervan weerhouden het uit het niets te laten gebeuren en was hij, dan wel in bepaalde situaties, bevoegd zelf te kunnen beslissen wanneer hij het inlaste. Nu was het voorgevallen zonder de voorafgaande gedachte. Doende dat zijn onderbewuste hem wat vertellen wilde ofwel hij zodanig overrompeld werd door verscheidene, onverklaarbare emoties, dat zijn lichaam afsloeg. Voor die korte tijd dat zijn oogkleur hetzelfde donkerte gevonden had als zijn omgeving, was er geen bewuste kracht gezet op zijn gave, zoals hij al jaren kon en zich zo had beheerst. Het leek erop dat hij zijn grip verloren was, maar hoe was dat mogelijk als hij het sinds zijn jeugd overheerst had?
Een frons stond op zijn gelaat, waar zijn handen rusteloos overheen gleden om in zijn ogen te wrijven. Zijn verwarring oversteeg hem, hoewel hij deze binnen hield en zijn toestand van haar verhulde, indien het fronsen wederom verging. Hij glimlachte. Het zou haar aandacht afleiden van zijn korte periode van afwezigheid, althans, hier hoopte hij op. "So.. you wanted to impress me because of my looks?" Het waren complimenten die ze hem toe slingerde. Deze waar hij normaliter niet goed van wist hoe hij erop reageren kon, omdat het geen van zijn talenten was ze goed in ontvangst te nemen. Zijn glimlach vergrootte ze wél met haar antwoord. Haar ontkenningen konden hem niet op het spoor zetten dat er niks was wat ze in hem zag, aangezien iets haar duidelijk er wel toe aan had gezet zijn kant op te komen. Ze kon hem onmogelijk wijsmaken dat dat slechts was omdat ze indruk wilde maken. Zijn hoofd kantelde bedenkelijk enkele millimeters opzij. "Hm.. didn't figure that. Though, you did a good job. Gotta admit that you did impress me." Hij kon zich nog voor de geest halen hoe ze op hem af was gestapt, een jurk van wit kant haar figuur gesierd, als gegoten haar rondingen uit laten komen. Haar blik onthouden terwijl een glimlach zich op haar lippen vormde. Ze had hoe dan ook een grote indruk achtergelaten, zoals zijn herinneringen beaamden door een perfect beeld te kunnen schetsen van die avond, in plaats van een schimmig plaatje door zijn drankgebruik en desinteresse.
"I'll go for truth." Hoe kortstondig zijn pupillen de stoffige ruit vonden, keerden ze met zijn keuze afwachtend terug bij haar ogen. Gewoonweg was hij benieuwd naar wat voor nieuwsgierigheid ze nog bezat en welke vragen door haar hoofd raasden.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
‘’I did.’’ Ze merkte de verandering in zijn façade op. Zijn pupillen vervaagden en verdwenen in de duisternis. Het tafereel van een paar dagen geleden, toen hij op haar verzoek haar aura bestudeerde, leek zich te herhalen. Hij reageerde niet op zijn omgeving en had enkel belangstelling voor het gedaante dat hem fronsend bekeek. Wat probeerde hij te achterhalen? Of de gouden kleur verdween toen ze sprak en hij daaruit kon opmaken dat ze loog?
Hij keerde terug in de realiteit en hij glimlachte. Genietend, alsof er zojuist niets gebeurd was. Ze vond het vreemd, maar zei er niets van omdat ze hem niet confronteerde wilde met iets wat zij zelf ook meermaals had gedaan. Dat zij het kon zien wanneer hij zijn gave gebruikte en hij niet wanneer zij haar krachten toepaste, was zijn fout niet.
Ze glimlachte eveneens. Alhoewel ze het niet eens was met de interpretatie van de indruk die ze hem toentertijd nagelaten had, voelde ze zich geëerd en oncomfortabel in één. Ze oogde verdomd jong voor haar leeftijd en daar was ze niet altijd over te spreken. Het had zo zijn voordelen; haar beminde lichaam was nog steeds in staat om een vlaag van pure seksuele aantrekkingskracht door de lichamen van mannelijke, wellicht zelfs vrouwelijke voorbijgangers heen te jagen en ze hoefde niet te vrezen voor blijvende rimpels in het voorhoofd. Desalniettemin betreurde ze het dat anderen haar zagen als een jongvolwassene en met gevoelens voor anderen kon ze maar moeilijk mee omgaan. Vallen op een oude man van boven de vijftig vond men raar, maar zij die het deed met iemand die haast een eeuw jonger was dan zijzelf, voelde ongemakkelijk en zelfs beschamend aan. Haar oude geest en jonge lichaam pasten niet bij elkaar. Haar belangstelling voor adolescenten kwam zelden voor. Waarom ze die wel had voor Jack, was haar onduidelijk. Misschien had hun ongewilde connectie daarvoor gezorgd, maar dat betwijfelde ze. Hij had gewoon iets dat haar aantrok.
‘’Glad to hear I impressed you. Guess I still got my charmes,’’ vertelde ze hem, onderwijl nagedacht over een vraag die ze hem stellen kon. Ze had momenteel geen zien om met één vraag heel zijn verleden door te spitten. Ze wilde iets nuchters, een vraag waar ze om kon lachen.
‘’What is one embarrassing fact I should know about you?’’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"You sure do." Haar charmes had ze zeker gehad. Het had een aantrekkingskracht wanneer iemand mysterie uitte en toch tegelijkertijd zelfverzekerd- en genegenheid. Het was een ander type van arrogantie. Eentje die hij stilletjes wel sexy had gevonden. Tot nu toe had geen van de andere studentes de moed gehad op hem af te stappen, tenzij er te veel drank in het spel was geweest en ze zich strompelend uit de voeten maakten. Hij was nieuwsgierig geweest naar haar en ook moest hij toegeven dat haar uiterlijk hem ook gezind had, gezien het feit dat hij zich nog nauwkeurig herinneren kon wat ze gedragen had en hoe ze eruit had gezien.
De gestelde vraag was voor hem lastig te beantwoorden, naar zijn mening genoeg factoren gehad die hij beschamend noemen kon in zowel zijn karakter als zijn gewoontes. Alhoewel hij er nooit gericht aan gedacht had wat het was dat hij tot gênant benoemen kon. Twijfelachtig beet hij op zijn lip. "That's a tough question you got there." Wat kon hij precies schamend noemen? Was het zijn onverschilligheid op het gebied van kleding waar hij zich voor generen kon? Zijn vreemde slaapritme gepaard met slaapwandelen en night terrors ofwel zijn gewoonte te drinken en te roken wanneer frustraties zich opbouwden? Of was het juist zijn afkeer voor het rondlopen zonder shirt, omdat hij oude littekenen niet aan het licht brengen wilde? Hij zuchtte binnensmonds. "I tempt to do and say stupid stuff when I'm drunk." Een serieus onderwerp wilde hij niet aan bod brengen. Zijn zin stond er niet naar en, naar wat hij dacht, de hare ook niet. Hij vertelde daarentegen geen sprookjes. Hij deed wel degelijk de stomste dingen wanneer hij te veel drank op had, dat wat zijn vrienden zonder aarzelingen bevestigen konden. "I mean, real stupid. No joke." Zacht gegrinnik werd hoorbaar voor hoe kort dit ook duren mocht.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
‘’I feel flattered. Thank you,’’ glimlachte ze. Ze voelde zich wel degelijk gevleid en zijn bevestiging was voor haar zelfverzekerdheid genoeg geweest om weder te keren. Ze dacht te veel na over het gedrag dat ze vertoonde in zijn bijzijn. Daar moest ze meestoppen. Dat zou haar de moeite en waardeloze weifelingen besparen.
‘’It is a tough question, but I am sure you answer it.’’ En dat antwoord vond hij Beschonken mensen die domme dingen zeiden of deden. Ja, die had ze vaker meegemaakt met inbegrip van haarzelf. Het was beschamend, maar vermakelijk en, aangaande haar voormalige beste vriend, zelfs vertederend. Die lachte, waarschijnlijk om zijn eigen idiote handelingen, en ineens kreeg hij een terugval en zag hij haar voor zijn ex-vriendin aan. Hij stortte zijn hart uit, geprobeerd haar, die totaal niet op Louise – of hoe ze ook mocht heten - over te halen om hem terug te nemen. Behoorlijk gênant, voor niet alleen zichzelf, maar ook voor hem. Nadien confronteerde ze hem ermee en elke keer kon hij zich er niets meer van herinneren. Dan keek hij haar beduusd aan, zich afvragende waar hij in hemelsnaam aan dacht tijdens zijn dronkenschap om zoiets in beweging te kunnen zetten. De volgende keer zou ze specifieker zijn met het stellen van de vraag.
‘’Real stupid, hm. How lovely,’’ zei ze bedenkelijk. ‘’I think I hear someone whispering in my ear that this night is going to be a hell of a ride.’’ Hij gaf haar geen voorbeelden en wat hij als stom beschouwde, kon zij in heel ander daglicht zien. Hem ernaar vragen deed ze niet, omdat ze de regels van het spel onderhand wel begrepen had. Je stelde één vraag, niet twee.
‘’Truth.’’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zijn grijns verscheen nogmaals, dit keer ietwat uitdagend. "That someone might be right." Hoewel hij geen plannen had zichzelf dronken te voeren deze avond zat de kans er wel in dat hij de drank voelen zou. Hij had een hoge grens vooraleer hij dronken werd, maar deze overschrijden deed hij meer dan eens omdat het hem niet schelen kon hoe ver heen hij eindigen zou. Zolang hij een leuke avond had nam hij de gevolgen voor de volgende dag er zonder problemen bij, zelfs als het soms ingehouden had dat hij met een kater op bed lag en gedwongen werd te spijbelen. "It won't be that bad tonight, I guess. As long as we lock the door, you'll be fine." Zijn stupiditeiten konden nergens uitgehaald worden in deze kamer en, met het slot op de deur, was er geen uitweg voor hem wanneer hij dan toch wat schimmig werd door de drank. Was hij verder dan aangeschoten dan was zelfs het open krijgen van een gesloten deur een onmogelijke zaak, dat wist hij uit ervaring.
Hij greep naar de fles. Een slok werkte hij naar binnen, als achteloos als hij was geworden nu hij eenmaal onder invloed was. Ze waren tenslotte beide fanatiek genoeg geweest om zoveel mogelijk drank te skippen door te doen wat er gevraagd werd, dus dit betekende dat hijzelf het initiatief nemen moest wanneer hij drinken wilde, wilde hij wat naar binnen krijgen; hetzelfde gold voor haar. Mijmerend over een nieuwe vraag, plaatste hij het glaswerk terug op het houten blad. "What's your biggest turn on?" vroeg hij haar. "Just curious." Het kwam impulsief in hem op. Onverwachts maar toch interessant genoeg voor hem om het lef te tonen en het te vragen, ondanks dat het mogelijk onbeschoft voor haar overkwam.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Ze stond versteld van zijn vraag en liet dat duidelijk merken in de opmerking die ze maakte. ‘’Just curious my ass.’’ Mensen probeerden zich altijd goed te praten door te zeggen dat ze slechts nieuwsgierig waren en er geen achterliggende gedachtes verkeerden die hen mogelijk aanspoorden tot het uitvoeren van een bepaalde handeling dan wel het stellen van een ietwat absurde vraag. Ze geloofde daar niet meer in. Er was altijd wel een drijfveer aanwezig die hun gedrag vervaardigde. Ze zocht er echter niet al te veel achter en ging mee met de vraag.
‘’Biggest turn on when it comes to what? Appearance, character, sex?’’
‘’When it comes to sex.’’
De avond verliep afwijkend. Zij kon zich nog inhouden wat betreft de intimiteit van haar gestelde vragen, hij kon dat kennelijk niet. ‘’Bold question. Didn’t expect to hear that from you.’’ Ze keek van hem wag. Het was een vraag die hem niets aanging, normaliter zelfs te persoonlijk was om hem te bespreken met een jongen die ze pas een paar dagen kende, maar ze beantwoordde hem wel. Haar voorkeur voor de realisering van een minnespel durfde ze best te openbaren, al deed ze dat niet graag.
‘’I prefer keeping the atmosphere intimate when I’m actually doing it,’’ begon ze, vervolgens gestopt omdat ze nadenken moest. Ze wist dondersgoed wat ze liever wel en niet had tijdens de seks, maar ze vond het lastig om het in woorden neer te zetten zonder dat het al te vunzig overkwam. ‘’Oh, God. This demand makes me wonder why I’m still on it.’’ Ze lachte, schudde haar hoofd en wierp hem een blik toe. Ze wilde zijn blikken kunnen zien indien ze haar antwoord volledig vrijgaf.
‘’Anyways, kneading my breasts and kissing me while making the movements turn me instantly on. And I like it when he's rough and cautious at the same time.’’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Duidelijk had zijn vraag minder waardering gekregen van haar kant, bemerkt hoe ze ijzig van hem wegkeek. Ze had vrijwel meteen verwoord dat het brutaal was. Hoogstwaarschijnlijk ook te stoutmoedig voor het spel dat zij dacht dat ze speelden, maar hij kon het niet helpen dat zijn gedachten de vrije loop namen zodra hij wat op had. Hij sprak onder invloed uit wat hij weten wilde terwijl hij zich doorgaans meestal op dit gebied inhield. Hij was nooit een prater geweest en, dat ze een drankspel deden, beïnvloedde dit op een geheel andere wijze. Hij werd wat hij anders niet was.
Schaamteloos bleef hij zitten. Hij keek haar aan, afwachtend op een antwoord dat ze misschien niet eens verschaffen zou. Hoe dan ook waren ze in de twintig. Hij vond het kinderachtig het onderwerp achterwege te laten, doende dat ze nieuwe pubers waren die zich geneerden voor al dat met seks te maken had. Behalve de manier waarop hij haar vraag bevestigend had beantwoord, had hij niets om spijt van te hebben. Bij de tijd dat ze sprak waar hij naar vroeg was dezelfde, onbehouwen blik getoond met geen teken van peinzen over het gesprek dat hij zojuist gestart had. "Hm, I see you do know what you like." Ze was gedetailleerder dan hij had verwacht. Ze had de indruk gewekt dat ze het liefst totaal iets anders van zijn kant gehoord had en dat hij het vermoeden had gekregen dat hij een kortaf, inhoudsloze reactie terugkrijgen zou was geen geheim geweest. Hij respecteerde het wel. Ze had makkelijk kunnen weigeren, laat staan hem af kunnen zetten met een simpel en nietszeggende boodschap. Hij glimlachte klein maar bemoedigend.
"I think I'm goin' with truth as well."

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
‘’Of course I do. Have done it enough to know what I want and what not,’’ antwoordde ze nuchter. Nadien krulde haar ene mondhoek op, gegrijnsd om het feit dat ze hem meer over haar seksleven bijbracht dan van haar gevraagd werd. Ze boog voor een tweede keer voorover en volgde dezelfde handelingen die ze toen evenzeer tot stand bracht. De fles in handen genomen nam ze een andere zithouding aan, vooraleer ze de fles opende en dit keer zonder eerst de geur in zich op te nemen het alcohol tot zich nam. Ze vertoonde nog steeds grimassen in haar gelaat die haar walging aantoonden, maar ze waren minder duidelijk dan toen, gezien ze de smaak zo veel mogelijk verbeet.
Daarna zette ze de fles gesloten neer op het bed, geen aandacht eraan geschonken toen het neerviel op het zachte, wit oogend dekbed. Het kon haar niet schelen of hij rechtop stond of niet. Zo lang ze zich maar niet telkens hoefde uit te strekken om hem te omarmen en weer terug te zetten op het nachtkastje waar hij al die tijd stond.
‘’Truth, are you sure?’’ Ze keek hem ietwat schunnig aan, gemeen en vuil omdat ze al bij het aanhoren van het respons wist welke kant ze wilde opgaan. Hem dezelfde vraag terugstellen was het eerste wat ze voor zich had, maar hem weer dezelfde opdracht, of in dit geval dezelfde kwestie, geven, vond ze gemakzuchtig, alsof ze niet zelf op één kon komen. Ze tuurde voor zich uit, net zo lang totdat ze iets bedacht had. ‘’Favorite position and why? And yes, I’m talking about sex.’’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zelfverzekerd was ze ook. Met een hint van arrogantie, dat wat hij overigens best vermakelijk vond om zowel aan te horen als te zien. Haar grijns was even uitdagend als de zijne was geweest. Wederom had ze hem op een ander pad gezet dan dat hij had verwacht, hem verrast met haar vermogen van meegaan nadat ze hem een ander signaal afgegeven had. Klagen hoorde ze hem niet. Hij vond deze kant van haar nog aantrekkelijker dan dat wat ze hem tot nu toe had laten zien, doordat ze assertief werd en uitte dat ze veel zelfvertrouwen had. Hij greens plezierig terug. "And you're a confident one too, huh." Haar hand die binnen de kortste keren de fles omklemde, volgde hij wat verbaasd, er geen woord over uitgebracht. Hetzelfde grimas werd getoond als teken van de voor haar onsmakelijke drank. Toch werkte ze het stug weg, datgeen wat hem direct afvragen liet of ze het dan tegen haar eerdere opmerking in, lekker begon te vinden. Hiervoor kon ze het niet anders verwoorden dan walgelijk.
"Yes, I'm sure." Haar blik beantwoordde hij met eenzelfde uitstraling, deze uitdagend teruggekaatst onderwijl zijn ogen bij haar bleven haken. Ze bleek dezelfde weg in te zijn geslagen met haar vraag. Onverwachts, maar allesbehalve teleurstellend. Bovendien gaf ze hem slechts terug wat hij haar aangedaan had bij haar vorige keuze. Voor kort bleef hij stil, nagedacht over zijn antwoord. "Probably missionary. I want to be able to look her in the eyes and to face her body at the front. Also gives me the benefit of dominance." Hij had graag de controle. Hij wist het niet goed te verklaren waarom, maar op de een of andere manier gaf het hem meer mogelijkheden als het ging om zowel voorspel als tijdens de seks. Hij hield ervan het lichaam van zijn partner tot zich te eigenen, haar figuur ongestoord met zijn handen te kunnen verkennen en zijn sporen achter te laten op haar huid.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
''Confident? Hm, I'll take it as a compliment.'' Zelfverzekerd? Misschien.
Wat hij zei, stond haar aan. Ze kon niet van zijn voorkeur profiteren, zeker niet, maar zijn redenen achter zijn favoriete standje waren noemenswaard. Gadeslaan hoe het onderdanige lichaam reageerde op de gemaakte bewegingen, was zoveel meer dan banaal gejeuk en gewrijf van genitaliën die zich van achteren plaatsvonden. Je kon het gezicht alleen zien als de jongedame zich in een oncomfortabele positie wurmde dan wel je tegen een weerspiegeling van het beeld aankeek. Daar was in haar optiek niets aan.
‘’We match in bed,’’ beweerde ze, overgekomen alsof ze hem iets in het oor wilde fluisteren, terwijl dat niet zo het geval was. Al veel eerder bleek haar afkeer van passiviteit. Zich passief laten beminnen door een zelfzuchtige en daar genot uithalen, kwam zelden voor, want ze wilde gezien en benuttigd worden op een manier die de aandacht van haar minnaar wel degelijk vereiste van haar minnaar. Ze was geen object dat al genoegen nam een man die slechts haar schede binnendrong en haar tijdens het penetreren met rust liet. Indien hij de afstand tussen beide lichamen minimaal hield, haar hardhandig te lijf nam wanneer het aankwam op zijn aanrakingen en haar de mond snoerde door haar te kussen op haar mond, reageerde ze met heel haar lichaam op de daad en was ze nadien voldaan.
Ze wilde voor waarheid gaan, maar dat zou dan haar derde keer op rij worden en ze betwijfelde of dat wel de bedoeling was. Vragen beantwoorden kostte vaak minder moeite dan het uitvoeren van iets.
‘’I choose dare. Don’t be too harsh on me, though.’’

denk dat ik m'n nieuwe fave gif van haar heb gevonden damn it

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Hm, we do?" Het verbaasde hem dat ze zo openlijk sprak over haar eigen seksuele voorkeuren, laat staan dat ze het zo overbracht en wel degelijk durfde te bevestigen dat zijzelf er hetzelfde over dacht als dat hij dat deed. Alsof ze vertellen wilde dat ze bij elkaar pasten. Althans, op dit gebied. Het leek hem sterk dat het een hint was over haar gevoelens sinds ze elkaar nog niet lang kenden of de tijd hadden gehad elkaars karakter, gewoontes en goede- en slechte kanten waar te nemen. Het was te vroeg hierover een uitspraak te kunnen doen of niet soms?
Gewaagde dares waren geenszins in zijn brein te bespotten. Vragen had hij genoeg gehad maar dit gold niet voor zijn opties van uit te voeren opdrachten, die aardig geslonken waren na zijn eerste gedachte aan de openingszinnen. Wat kon hij haar immers vragen om te doen? Docenten waren aanwezig, geen enkeling kon zijn uitweg van het motel vinden nu het avonduur geslagen had en al was dit mogelijk, zou het te betwijfelen zijn of ze deze nog betreden konden bij de tijd dat ze terug wilden gaan. Het moest en zou iets worden die in deze kamer kon worden verricht. Zijn opties waren flink gelimiteerd, daartoe hij vrij weinig bedenken kon anders dan de simpele, makkelijkere aansporingen. Ze had geluk. "Take a funny selfie and set it as your profile picture." Het leek hem wel grappig en daarbij had ze de volledige vrijheid in hoe ze op de foto wilde die later haar profielfoto innemen zou. Het ergste wat er gebeuren kon was dat anderen deze bekeken, en zelfs dan had hij geen afvragingen hoe erg de reacties zouden zijn. Meer dan simpele vragen over waarom deze ingesteld was zou ze waarschijnlijk niet krijgen, als ze al berichten ontvangen zou. Merendeel zou het naar zijn verwachting alsnog negeren.
"At least for the night. Tomorrow morning, you're free to change it again."

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Hij beantwoordde haar verlangen en veroorzaakte onbewust een stilte van haar kant, één die door de ruimte voortplantte. Haar geglimlach verviel. Ze bekeek hem alsof hij zojuist iets gezegd had wat haar bevreemden, terwijl hij haar in feite een opdracht gegeven had dat niets voorstelde. Een foto van haarzelf maken en die vervolgens als profielfoto aanhouden voor een nacht waarin de meeste van haar contacten overvallen werd door hun slaap. Daar was niets moeilijks aan, maar ze kon het niet uitvoeren, omdat haar gedaante niet in het scherm zou verschijnen. Al maakte ze de opname met een camera één centimeter van haar verwijderd, dan zou alsnog de spullen in de kamer het beeld vullen. Camera’s zagen haar niet. Ze was immers dood.
‘’I can’t do that. I –‘’ Hem een uitleg geven ondervond ze als een vereiste, maar ze was daartoe niet in staan. Een verklaring voor haar weigering kon ze alleen ter sprake brengen als ze binnen nu en een paar secondes onwaarheden beraamde. Dat was niets voor haar en zo overtuigend mogelijk overkomen ontging haar vaker dan niet. Ze hield er niet van om te liegen. Ze zweeg eerder.
Ze beet op haar lip. Ze wilde de fles voor een derde keer beetpakken. Dacht dat drinken haar straf was, maar haar hand liet ze liggen op het voorwerp waarna ze hem bekeek. Wellicht kon hij een uitzondering voor haar maken door een andere dare te kiezen en die haar te stellen, alhoewel ze dat betwijfelde. Ze had alsnog geweigerd. Desalniettemin vroeg ze hem ernaar, in de hoop een tweede kans te kunnen bemachtigen.
‘’Can you make-up another dare or do I need to drink?’’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Haar gelaatsuitdrukking veranderde catastrofaal. Hij werd bekeken alsof hij zojuist een walgelijke zin naar boven had gebracht, haar tot iets onmenselijks aanzette terwijl er van datgeen daarentegen sprake was. Haar blik verwoordde meer dan dat haar zwijgzaamheid dat deed, maar desondanks kon hij niet weervinden waar het vandaan kwam. Wat haar schok en mogelijke verontwaardiging veroorzaakte was zo goed als geheimtaal voor hem. Had hij iets verkeerds uitgesproken of een onbedoelde uitstraling gehad, die haar ontdaan had van haar geglimlach en vrolijkheid? Enkele seconden liet hij zijn vingers met elkaar spelen, wat ongemakkelijk neergekeken op het de vertoning van zijn bewegingen. De onafgemaakte ontkenning bracht des te meer vraagtekens in hem op dan dat het hem verduidelijking gaf. Waarom zou ze immers een compleet makkelijke opdracht als deze overslaan, als het zo goed als cadeau gegeven was? Wat was de moeite om een simpele, onder normen genoemd 'gekke', foto te nemen en deze tot profielfoto in te stellen van WhatsApp voor de komende paar uur? Het was niet dat middernacht nog ver te zoeken was.
"Oh ehh.." Hij fronste. "Sure." Een nieuw idee in zich op laten komen was moeilijker dan te bedenken viel, maar haar er vanaf laten komen met een slok drank vond hij te makkelijk, zeker als ze net zo goed de opdracht had kunnen ontkennen. Had ze voor de vodka willen gaan, dan had ze de fles allang aan haar lippen gezet en niet eens de moeite gedaan hem te vragen naar een nieuwe dare, onderwijl dit een grote uitzondering was in de geschiedenis van het spel. Zijn blik vond overwegend de muur achter haar. "Ehh.. randomly pick someone from your contact list while having your eyes closed, and send that person a random text."

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Hij speelde met zijn vingers en stamelde toen hij praatte. Aan de verontwaardiging in zijn uitspraken en evenzeer zijn handelingen was geen ontkomen. Ze begreep volkomen dat hij de wending als eigenaardig beschouwde, omdat zij tevens haar vraagtekens had indien de rollen waren omgedraaid. Afgezien van haar begrip, stoorde zijn vertoonde verbijstering haar wel. Ze had liever een nonchalante houding van hem gezien, zodat ze het onderwerp direct skippen kon in plaats van erbij stil te staan en zich af te vragen wat hij op dit moment van haar vond. Merkwaarding, onbegrijpelijk en zelfs een aansteller?
‘’I am sorry for the confusion.’’ Ze haalde haar mobiele telefoon uit haar broekzak, hem daarna geen blik meer toegeworpen totdat ze haar opdracht naar behoren had uitgevoerd. Een oude bekende was het slachtoffer geworden, hem een bericht gestuurd met het eerste wat haar te binnen schoot; een citaat van ‘The Beautiful and Damned’ door Francis Scott Fitzgerald. ''Beautiful things only grow to a certain height and then they fail and fade off, breathing out memories as they decay.''
Ze knikte, daarmee aantonend dat ze het voor elkaar gekregen had. ‘’He’s an old friend of mine. I don’t know if he changed his phone number or not, but I sent him the message.’’ Ze legde hem – nog aan – neer op het bed. Ze nam aan dat hij het bericht lezen wilde dan wel het in wilde zien voor eventuele bevestiging. Ze kon vertellen wat ze wilde, of het waar was, was een heel ander verhaal.

‘’I am done playing this game for today. If you’re still in for it, we can continue it tomorrow.’’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zijn kin werd enkele millimeters naar beneden geheven, bescheiden en kort geknikt, al dan hij niet veel voortbrengen kon. Het was onbegrip dat in hem heerste. Hij vond het vreemd dat ze zijn vorige aanbod afgeslagen had, gezien de makkelijkheidsgraad en vooral de reactie die uit het niets voortgekomen was. Hij had nog altijd geen idee waardoor ze het vertikt had een foto van zichzelf te nemen. Respecteren deed hij haar keuze echter wel, zich bedacht dat het ook een teken van onzekerheid zijn kon dat ze het niet aandurfde. Voor zover hij wist had elke vrouw haar eigen moeilijkheden en als de hare haar uiterlijk vormde op foto's, dan was hij in geen staat geweest daar commentaar op te geven.
Geen stemgeluid werd laten horen. Hij keek neer op het tafereel dat ze in werking had gezet, ditmaal een opdracht volgend zoals hij deze haar opgedragen had. Het telefoonscherm dat zich na een ogenblik op het dekbed bevond en open en bloot weergegeven werd, bekeek hij oppervlakkig. Hij had geen lange tijd nodig om te kunnen inzien dat ze hem gevolgd had. Haar gehele bericht nam hij niet eens in zich op; de paar woorden die hij in zich opgenomen had waren genoeg om te beseffen dat ze gedaan had wat ze beloofd had, namelijk een andere dare. Het was haar laatste, onvermoede opmerking die zijn aandacht vereiste.
"Aight." Een glimlach, klein en zwak, liet hij zien. Waarschijnlijk was het de sfeer die inmiddels verpest had waardoor het in haar opkwam een plotselinge halt te zetten aan het spel, maar hij gunde het geen tweede gedachte. Het was het niet waard te vragen waarom, omdat als er echt iets achter schuilging, ze het hem niet zomaar vertellen zou. Zeker niet als het lag aan de spanning in de atmosfeer na haar laatste dare. Laconiek werd de fles van de bedlakens afgehaald en vond de grond, waar hij deze op neergezet had voor de nacht.
Een opgelicht scherm ving zijn blik. Het was zijn mobiel dat het licht verspreidde en hij voor het eerst deze avond in handen nam, om zijn ogen over de berichten te laten gaan. Zijn vriend bleek degene te zijn wie hem wanhopig probeerde te bereiken, tientallen noodkreten gestuurd waarvan een enkele hem genoeg vertelde over de situatie. Zo te zien had Seth dan toch geen gelijk gehad met zijn hoop op een niet al te erge werkweek met Meghan. Hij grinnikte, zijn telefoon op het nachtkastje gelegd zonder erop in te gaan. Morgen zou hij hem wel weer spreken, wanneer hij tot bedaren was gekomen dat hij dan toch ietwat te optimistisch was geweest over zijn al te bekende kamergenoot.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld