Rye schreef: Dayla was even stil. 'Ik probeer je levend te houden, dat is mijn taak,' zei ze. 'Ik heb niet veel aan een rekruut die stom genoeg is om zichzelf uit te laten hongeren.' Vervolgens draaide ze zich weer om en liep ze verder. Idioot.
Duchess schreef: Faelar keek haar even na. Ja, dat leek wel meer op de Dayla van de dag ervoor. Geweldig. Hij zuchtte zacht en deed dan maar braaf wat ze gezegd had. Meh.
Rye schreef: Die avond zat Dayla lekker bij het meer terwijl ze wachtte op Faelar - die nog vijf rondjes te gaan had. Het was al bijna middernacht... Als hij nog langer door zou gaan dan zou hij zeker niet meer op tijd zijn de volgende moren. Ze zuchtte diep. Genade of geen genade? Dat was de vraag.
Duchess schreef: Faelar had het uiteindelijk met Dayla eens moeten zijn; ontbijt was belangrijk. En dat bleek wel aan het feit dat hij een stuk beter liep nu. Ondanks dat het hem misschien nogal even tijd gekost had, deed hij het nu aardig goed, vond hij?
Rye schreef: Dayla zuchtte diep. Het was inmiddels middernacht en om nou een elf te blijven controleren... En oké, misschien was ze iets té streng geweest. Hij moest wel blijven leven. Ze stond op en keek om zich heen. Goed, waar bleef die elf?
Duchess schreef: Die elf kwam net weer aangerend. Misschien niet zo snel als aan het begin, maar nog altijd in een best oké tempo. Hoopte hij. Nog maar vier!
Rye schreef: Dayla had een paar seconden - of een paar minuten - om te beslissen. 'Illiven!' riep ze naar hem. 'Ga slapen.' Niets meer, niets minder, gewoon duidelijk. Morgen hadden ze de rekruten nog levend nodig. Het liefst gewoon - altijd - levend.
Duchess schreef: Faelar keek even verbaasd op. Heh? Toegegeven, hij was geen rekenwonder, maar hij was vrij zeker dat hij nog niet klaar was... 'Eh, oké...?'
Rye schreef: Dayla had Faelar niet aangekeken en bleef ook nu naar het meer staren. Het water was altijd wel kalmerend voor haar, al was een boom slaan een sterke tweede.
Duchess schreef: Faelar trok een wenkbrauw op. 'Of... is het omdat je weer van plan was bomen te slaan...? Want ik kan best in mijn eendje die vier rondes nog lopen...'
Rye schreef: Dayla keek om en fronste. 'Wat gaat het jou aan wat ik hierna wel of niet ga doen?' kaatste ze terug. 'En ga nou maar gewoon slapen, anders ben je morgen weer te laat.'
Duchess schreef: Faelar keek haar even aan. 'Nou ja, ik neem aan dat we dan een stuk dezelfde kant op moeten...?' Zo makkelijk kwam ze niet van hem af.
Rye schreef: Dayla trok een wenkbrauw op. 'Dat klopt,' zei ze. Want dat was de waarheid. En wat wilde hij daar verder mee doen dan? Ja Faelar, Dayla was niet makkelijk.
Duchess schreef: Faelar keek haar opnieuw even aan. 'Dannn kunnen we samen die kant op lopen...?' Waarom zou hij anders in godsnaam deze nutteloze informatie delen?