Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Onthe other side of the world (1)

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isabella kijkt vol interesse naar twee oudere mannen achter in een hoek van de herberg. Ze lijken in een ingewikkelde discussie verwikkeld te zijn, waarbij ze hoogstwaarschijnlijk niet tot een compromis zullen komen. Er speelt een geamuseerd speels glimlachje om haar lippen terwijl ze een vlug schetsje maakt in haar notitieboekje welke ze zojuist uit haar tas heeft gehaald.

Met een glimlachje kijkt ze vervolgens weer de herberg rond en blijft haar blik op de rug van Julian hangen. Hij staat tussen het meisje en de jongen die zojuist binnen waren gekomen. Ze bekijkt beiden even en probeert van een afstandje te ontdekken of zij ook wellicht over magische krachten heersen of bijvoorbeeld elfenoren. Zo op het eerste gezicht valt haar echter niks bijzonders op.

Julian lijkt een korte woordenwisseling met het meisje te hebben, waarna hij met de twee wijntjes weer naar haar toe gelopen komt. Isa schrijft nog even een korte notitie af en stop haar notitieblokje dan in haar achterzak van haar spijkerbroek en haar potlood achter haar oor. Wanneer Julian niet direct gaat zitten maar weer terug naar de bar loopt voor de crackers, staat ook Isa op om met hem mee te lopen.
Nu ze de mogelijkheid had om kennis te maken met verschillende Alusianen, zou ze die zeker met beide handen aanpakken. Wie weet hoelang het zou duren voordat ze weer andere (vriendschappelijke) Alusianen tegen zouden komen op hun reis.

"Hi," begroet ze in het algemeen het groepje Julian, Adam, Mia en de barman. Vanwege haar nieuwsgierige aard heeft ze het nooit erg gevonden om direct op iemand af te stappen. Ze pakt een crackertje uit het schaaltje wat Julian weer mee terug naar hun tafeltje wilde nemen en neemt hier een stukje van.
"Verblijven jullie hier in de herberg of komen jullie hier uit de buurt?" vraagt ze aan Adam en Mia. Het was haar opgevallen dat ze niet hadden ingecheckt bij het naar binnen lopen, dus dat lijkt haar een redelijk logische openingsvraag. Tenzij inchecken in een herberg niet werkt zoals het bij hun op de Aarde deed natuurlijk.

"Hmm, lekker, smaakt een beetje.. notig," zegt ze met een goedkeurend knikje tegen Julian, waarna ze de rest van de cracker in haar mond stopt.

Trijn
YouTube-ster

Trijn schreef:

Adam kijkt zwijgend naar Julian die een korte conversatie heeft met zijn zus. Waarom moet ze dan ook haast altijd contact zoeken met iedereen. Hij onderdrukt een rol met zijn ogen en drinkt bijna zijn hele glas leeg in 1 teug. Dan gaat Julian, ondertussen gedoopt als de 'stijve hark' in Adam in zijn ogen, terug naar de vrouw om de drankjes te brengen.
Hij werpt een blik opzij en ziet een bedenkelijke blik op het gezicht van zijn zus. Wat heeft die gozer in godsnaam tegen haar gezegd?

Net als hij aan haar arm wil trekken, komt de vrouw van de tafel tussen hen in staan.
Even staat hij met zijn mond vol tanden. Nog nooit heeft hij een vrouw gezien van die schoonheid. Alvast toch niet in het gehucht waar zij wonen. En al zeker niet de plaatselijke dochter die al jaren achter Adam zit te azen. Onwillekeurig gaat er een rilling over zijn rug. Wat een vreselijk wicht is dat ook...Duikt overal op waardoor ie zich vaak een bult verschiet en er moet vanonder muizen. Zou ze dat nu echt nooit snappen?

Hij schiet wakker uit zijn gedachten als de vrouw tegen hem begint te praten. De woorden komen heel gedempt over maar hij hoort de woorden 'herberg' en 'komen jullie uit de buurt', en ziet de blik van zijn zus plots,waardoor ie zichzelf kan redden en vlug zijn lichtjes geopende mond, van het staren, dichtdoet.

Mia knippert wat met haar ogen als Julian haar een 'tip' geeft qua hoe ze moet omgaan met de barman.
Mannen vinden het over het algemeen leuker als ze meer moeite moeten doen. De woorden komen stilletjes over haar lippen. Ze kijkt even om naar Julian terwijl de woorden nog eens door haar hoofd malen.
Zou dat echt zo zijn? Peinzend bijt ze op haar lip en schrikt lichtjes als Julian plots weer naast haar staat.

Ze kan nog net een nerveus giecheltje onderdrukken en beseft dat de vrouw er ook bij gekomen is.
Mia zet haar glas wijn neer en gaat even op haar tippen staan zodat ze haar broer ziet zitten.
Oh god. Ze trekt een gezicht als hij weer als een halvegare met zijn mond open zit. Hét tafereel dat hij ongeveer bij iedere kennismaking heeft waar een knappe vrouw bij betrokken is. Ze schudt haar hoofd. En hij vraagt zich af waarom de meisjes altijd raar doen bij hem.
'Oh ja, wij zijn hier van de buurt. Een paar km van hier.' Ze haalt een stralende glimlach boven. 'Mijn broer-' Mia kijkt even dwingend naar Adam waardoor ie zijn mond dicht doet. 'En ik hebben een boerderij.'
Ze steekt haar hand uit naar zowel Julian als Isa. 'Mijn naam is Mia.'
Daarna kijkt ze dwingend naar Adam.

Adam is opgelucht als zijn zus het woord neemt want in zijn hoofd kwamen er alleen maar niet passende lettergrepen samen. Hij luistert stilletjes terwijl ze vertelt dat ze een boerderij hebben en plots ziet hij haar dwingende blik. 'Oh, uh. Ik ben A-A-Adam.' Hij kan zijn eigen wel voor het hoofd slaan. 'Adam dus.' er ontstaat een nerveuze grijns op zijn lippen.

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

Julian

Nog voordat hij zich kan omdraaien heeft Isa zich al bij hen gevoegd en knoopt ze een gesprek aan. Daar heeft hij gemengde gevoelens bij. Enerzijds was het gezellig, maar ze vielen nogal op in hun afwijkende aarde, wat Julian betreft vooral ook lelijke, kleding. Ohja dat en het feit dat Julian nogal bezitterig kon zijn, al zou hij dat zelf niet snel toegeven. De mensen bij wie hij zo zijn best had gedaan om weg te komen waren tegelijkertijd ook na al die jaren iets vertrouwds geworden. Niet dat de Alusiaanse bevolking hem ineens vreemd was, maar bij beide voelde hij zich deze eerste uren terug nog niet volledige thuis.

Beleefd geeft hij Mia een hand "Julian." Zijn voornaam is nu even voldoende, de dag was te lang voor mogelijke ophef over zijn achternaam. Zijn blik gaat even over de jongen heen die nogal van zijn stuk lijkt te zijn gebracht. Isa was daar duidelijk de oorzaak van. Niet heel mannelijk om zo te gaan stotteren. Je eigen naam was toch het minst moeilijke woord om te onthouden. "Wij zijn op doorreis en verblijven in de herberg." Glimlacht hij "we kopen morgen wat spullen in het dorp en vertrekken dan richting de hoofdstad.". Waar ze vandaan komen doet er wat hem betreft niet toe en hij besluit om daarom het gesprek op gang te houden. "Er reist nog iemand mee, maar zij was erg moe en slaapt al."

Hmm misschien valt er zelfs nog wat te onderhandelen met deze boeren "Hebben jullie ook paarden?" Vraagt hij
Naast nieuwe kleding hadden ze ook vervoer nodig, de hoofdstad was nog ver en hij was niet van plan het hele stuk te lopen.

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isa glimlacht openhartig wanneer Mia zichzelf voorstelt en haar een hand geeft. Wanneer ze ook haar broer voorstelt, kijkt ze nog even goed van de een naar de ander. Ah ja, ze zag nu inderdaad wel wat overeenkomsten! Terwijl hij moeilijk uit z'n eigen naam komt, steekt Isa ook haar hand naar hem uit.
"Aangenaam Mia en Adam!" zegt ze waarna ze zichzelf ook voorstelt. "Isabella, maar eigenlijk vooral bekend als Isa."

Isa knikt bij de korte introductie van Julian over waar hun reis naartoe gaat. Vervolgens vraagt hij meteen naar of de twee paarden hebben. Dit vraagt hij waarschijnlijk in verband met vervoer voor hun reis, maar deze eerste echte kennismaking met 'andere' Alusianen wekt bij Isa natuurlijk sowieso haar nieuwsgierigheid en interesse.
"Wat tof dat jullie een boerderij hebben. Onderhouden jullie alles met z'n tweetjes?" vraagt ze geïnteresseerd na de vraag van Julian. "Verbouwen jullie zelf ook veel op jullie boerderij, of hebben jullie vooral veel vee?"

Trijn
YouTube-ster

Trijn schreef:

Adam luistert stilletjes naar de uitleg van Julian. Hij voelt zich momenteel nog veel te stom na zijn blunder. Wat is er nu moeilijk aan jouw eigen naam uitspreken? Hij kan zichzelf wel voor het hoofd slaan.
'Oh, gaan jullie naar de hoofdstad?' Hij kijkt op naar Julian nadat hij minutenlang naar zijn schoenen heeft zitten staren. 'Ben ik nog nooit geweest.' Wat hij altijd heel jammer gevonden heeft maar dat laat hij achterwege.
'Paarden? Nee... Met geiten ben je waarschijnlijk niet veel.' antwoordt hij met een flauwe glimlach.
Daarna richt hij zich tot Isa die blijkbaar een heel nieuwsgierige jongedame is.
''Ja, we trekken ons plan met ons tweetjes. Niet dat het altijd gemakkelijk is maar het lukt wel. We doen eigenlijk beide; we handelen vooral in de vee om te verkopen aan anderen en qua teelt meer voor onszelf om te kunnen eten.'

Mia kijkt enthousiast van de één naar de ander terwijl ze het gesprek aan het volgen is.
Ze kan nog net de neiging onderdrukken om in haar handen te klappen als ze hoort vallen dat ze naar de hoofdstad gaan.'We hebben inderdaad zelf geen paarden, maar we kunnen er wel lenen bij onze verre buur! We hebben nog iets tegoed van hem." Meteen schiet haar blik naar haar broer. 'Gaan we mee?"

Adam zijn wenkbrauwen schieten omhoog als hij zijn zus bezig hoort en ziet hoe ze er bijna spastisch bijstaat.
'Uhm, Mia, wie zegt er dat deze reizigers willen dat we meegaan?"
Hij zucht lichtjes terwijl hij met zijn hoofd schudt. Waarom kan ze nooit eens nadenken voordat ze iets zegt. Wat hebben ze daar ook verloren in de stad? Alhoewel hij het eigenlijk best wel zelf spannend zou vinden.

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

Julian

Ze hebben geen paarden. Daarmee is ook Julian zijn interesse in deze twee boeren weg. Ze hadden immers geen enkel nut nu, behalve dan dat ze Isa haar gesprekspartner waren. Hij glimlacht beleefd. Julian kon ontzettend sociaal zijn, maar op andere momenten had hij weinig geduld en empathie. Hun boerenleven interesseert hem niet, al knikt hij beleefd en lijkt hij aandachtig te luisteren.

Dan is er misschien toch vervoer te regelen. Mooi! Met zijn zus kon hij tenminste zaken doen. Hij neemt net een slok wijn als die zelfde zus zonder hun iets te vragen voorstelt om mee te gaan. Julian trekt even een zuur gezicht omdat hij zich spontaan iets in zijn slok wijn verslikt. Om dit te maskeren draait hij zich even van hen af en slikt hij even goed. Ja Mia, wie zegt dat we dat willen. Zijn blik gaat even naar Isa en het kost hem al zijn wilskracht om niet zijn ogen ten hemel te slaan. Het was wachten tot ze ja zei. Ze ging sowieso ja zeggen. Ze was nieuwsgierig, te nieuwsgierig misschien.

"Waarom niet, als we toch dezelfde kant op gaan." glimlacht hij. Hij kan wel zuur gaan weigeren nu maar dat zou vast weinig uithalen. Als ze vervoer konden regelen dan reisden ze maar mee. In de grote stad zouden ze hen weer achterlaten. "We moeten morgen nog even wat spullen ophalen en daarna kunnen we vertrekken." Hij heft zijn glas om met hun te toasten op hun reis "op een mooie reis dan maar."

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isa luistert geïnteresseerd naar de korte beschrijving van Adam over hun leven op de boerderij. Ze heeft het altijd wel mooi gevonden dat boeren zo zelfvoorzienend zijn en eigenlijk heel weinig van hun omgeving nodig hebben om te kunnen overleven. Zolang ze een goede oogst en gezond vee hebben, hebben ze geen zorgen over de basismiddelen van het leven.

Haar blik schiet even naar Julian als die zich blijkbaar lichtjes verslikt. Ze merkt dat zijn blik vervolgens die van haar kruist en even weet Isa niet wat ze moet antwoorden op het voorstel van Mia dat ze mee willen reizen.
Uit de voorbereidingen die de onderzoekers hadden getroffen om deze reis te maken, wist Isa dat je niet heel makkelijk de eerste beste reiziger mee kon nemen in de groep. Voor deze reis was een zeer selecte groep onderzoekers gekozen waarbij er flink wat gesprekken en cases hadden plaatsgevonden voordat ze zich überhaupt konden kwalificeren voor deze reis. Hierin waren eerdere onderzoeken, ambities, drijfveren, motivatie en beoogde resultaten van groot belang.
Met dit gezelschap en de verdunning van de groep, staat Isa er echter wel voor open om Alusia met echte Alusianen te leren kennen en ontplooien. Dit geeft de beste kans om juist directe ervaringen op te doen en zowel de mensen als de wereld te leren kennen. Al is het hierbij wel van belang om de juiste keuzes te maken in de mensen waarmee ze dit pad zouden gaan bewandelen. De Rusalki zou hierbij bijvoorbeeld absoluut geen goed idee zijn, maar deze onschuldig ogende boeren lijken haar geen kwaad te kunnen.

Gelukkig geeft Julian al het verlossende antwoord dat het geen kwaad kan als ze meereizen. "Ja, leuk als jullie mee kunnen reizen, als dat voor jullie geen andere planningen in de war schopt," glimlacht ze.
Net wanneer ze beseft dat ze haar glas wijn nog op het tafeltje heeft laten staan, hoeft ze zich niet eens om te draaien om hem op te halen omdat de barman haar glas precies op dat moment over de bar heen naar haar toeschuift. Alsof hij haar gedachten kon lezen! Met een glimlach en een bedankje pakt ze hem aan en heft ze ook haar glas op naar het gezelschap. "Op een mooie reis."

Isa neemt nog een slok van haar wijn, pakt vervolgens nog een crackertje en weet dan met moeite een gaap te onderdrukken. Het was een lange dag geweest. Een bizarre reis en een onverwachte start met een ongelukkig einde. Hopelijk zou de volgende dag er positiever voor hun uit gaan zien.
"Ik denk dat ik het niet veel langer ga volhouden na deze lange dag en heerlijke wijn en zo maar eens een warm bed ga opzoeken. Leuk om in ieder geval kennis te hebben gemaakt," glimlacht ze naar zowel Mia als Adam. "We zullen elkaar vast nog beter leren kennen de komende tijd. Spreken we morgenochtend na het ontbijt af? Wij moeten zoals Julian al zei nog wat spullen regelen en kunnen vervolgens naar jullie boerderij komen, als jullie een beschrijving van de locatie kunnen geven," stelt ze voor.

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

Julian

[....]

Nadat ze een tijd en locatie hebben afgesproken is het tijd voor een goede nachtrust. Het duurt lang voordat Julian slaapt. Met een glimlach op zijn gezicht staart hij lange tijd naar het donkere hout boven zich. De krakende geluiden van de herberg zijn een verfrissende afwisseling met de stilte en het zachte geluid van monitoren. Op de achtergrond hoort hij hoe de laatste gasten vertrekken en uiteindelijk het eerste zachte gekraai van een haan. Julian is al vroeg in zijn eentje op pad. De eerste luiken gaan open, mensen hangen hun was op en het gras kraakt nog een beetje onder zijn voeten van de nachtvorst.

Na een frisse ochtendwandeling is het tijd voor een ontbijtje en tegen de tijd dat de rest van de herberg begint te ontwaken heeft Julian er al flink wat tijd opzitten en zaken gedaan. Zijn maag is gevuld, zijn lijf gewassen en nu staat hij op een krukje terwijl een mollige vrouw met rood haar rond hem heen draait. Een hardwerkende kleermaakster die met een vleugje magie en een paar hardwerkende muizen bereid is gevonden om Julian en straks ook zijn gasten, tegen geen enkel goudstuk als betaling, van nieuwe kleding te voorzien.

Julian zijn kledij is gemaakt om te reizen, te vechten en met toch voldoende finesse om er hoffelijk uit te zien. De basis bestaat voornamelijk uit luxe drakenleer. Flexibel voor bewegingsvrijheid maar sterk genoeg om kwetsbare organen te beschermen. Julian is tenslotte geen echte vechter of soldaat. Alhoewel hem aan het hof de nodige capaciteiten zijn bijgebracht moet hij het hebben van zijn onderhandeltechnieken en magie. Dat en een vleugje charme.

Tevreden staart hij terug naar zijn eigen spiegelbeeld. Er is niemand die zichzelf mooier vindt dan Julian zelf. Een voldane grijns siert zijn gezicht als de laarzen aan zijn voeten worden geschoven.

Alice wrijft nog slaperig in haar ogen als ze de trap af slentert. "Wow" Verlaat het verbaasd haar mond als hun experiment niet langer in zijn overall gehult is. Haar blik schiet naar een rek met jurken en zonder toestemming te vragen laat ze haar vingers over de verschillende stoffen glijden. Het duurt niet lang of ook zij staat op een krukje en laat met openhangende mond haar maten opmeten. Ze giechelt als een klein meisje als de vrouw met enkele stoffen komt aangelopen en een kamerscherm voor haar schuift. Een verbaasde kreet verlaat haar mond als de vrouw zonder gêne haar van haar nachthemd ontdoet. Blozend slaat ze haar armen om zich heen. Ze knijpt haar ogen even dicht als de vrouw de onderjurk over haar hoofd trekt en zacht begin te zingen.

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Het heeft even geduurd voordat Isa in slaap heeft kunnen vallen. In haar hoofd is alles van de afgelopen dag aan het bezinken en ze neemt dan ook nog even de tijd om notities te nemen in haar boekje. Details van de natuur, de bijzondere verschijningen in het woud, de bovennatuurlijke krachten om hun heen, de woordenwisselingen en de interessante diepgaandere woorden van Julian.

[...]

Isa draait zich nog een keer om en opent moeizaam haar ogen wanneer ze wat geluiden van andere gasten op de gang hoort. Even kijkt ze gedesoriënteerd om zich heen, waar was ze ook alweer? Ze gaat rechtop zitten en merkt dan dat ze op iets heeft gelegen. Ah, haar notitieboekje. Nu komt alles weer naar boven.
Ze haalt het boekje onder haar vandaan en vind vervolgens haar pen ergens half onder haar kussen. Dit was haast een gewoonte voor haar geworden: bezig blijven en blijven gaan totdat haar lichaam uiteindelijk zichzelf uitschakelt uit vermoeidheid.
Ze haalt even een hand door haar warrige haar en kijkt vervolgens naar het lege bed aan de andere wand van de kamer. Alice was al blijkbaar al wakker en naar beneden. Er vormt zich een licht glimlachje om haar lippen. Ze waren er dan echt. In Alusia.

Terwijl ze normaal weer terug was gaan liggen om nog even door te slapen, staat ze nu (met enige moeite) op uit haar bed. Ze strijkt de pagina waar ze op aan het schrijven was even glad, stopt het boekje vervolgens terug in haar tas en gaat vervolgens op zoek naar een douche of iets in de trant daarvan waar ze zich even kan wassen.

Een kort tijd later loopt Isa weer opgefrist naar beneden. Ze wrijft nog even in haar nog deels natte haar en begroet vervolgens Moreira die op haar af komt gelopen met een schaaltje lekkere kleine warme broodjes. Moreira wijst haar vervolgens de weg naar een kamer in de hoek welke omgetoverd lijkt te zijn tot een kleermakerszaak.
"Goeiemorgen," glimlacht ze wanneer ze net een kreet van Alice achter een kamerscherm hoort, gezamenlijk met een vrolijke zingende vrouwenstem. "Alles goed daarachter, Alice?" lacht ze terwijl ze haar vingers over wat stoffen laat gaan.

"Looking good," knikt ze naar Julian wanneer haar blik op hem valt. Het was niet dat hun eigen kledij hem niet stond (alhoewel dat sowieso niet echt de mode was, maar een redelijk simpele outfit aangezien hij een gevangene was), maar het donkere leder staat hem als gegoten. Het maakt voor Isa het plaatje compleet. Dit was precies zoals ze hem voor zich zou zien als iemand haar over hem zou vertellen. "Volgens mij ben je weer helemaal in je element."

Haar aandacht gaat vervolgens weer naar de stoffen. Er is veel zijde, katoen en linnen en de jurken zijn allemaal uniek in hun kleur. Wanneer ze verder loopt langs het rek blijft ze bij de verschillende soorten leder staan. Haar vingers gaan voorzichtig over de groeven en structuren. Van wat voor soort dieren zouden ze hier hun leder van maken? Was het woord 'draken' eerder ook niet gevallen? Ook hierin zijn verschillende kleurtonen te vinden. Diepzwart leder, maar ook zilvere, groene en rode accenten.
Ze was natuurlijk gehecht aan haar altijd gemakkelijke en comfortabele spijkerbroek, maar eigenlijk kijkt ze er wel naar uit om zich volledig in het Alusiaanse onder te dompelen.

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

Julian

Julian grijnst, tevreden met het compliment van Isa. "Na jarenlang in jullie garderobe te hebben rondgelopen is dit een verademing. Ik voel me steeds meer thuis." Voldaan stapt hij van de kruk af en werpt hij nog een laatste goedkeurende blik op zichzelf in de spiegel. Nieuwsgierig stapt hij iets dichter richting het kamerscherm en werpt hij er een blik langs. Dat gluren wordt meteen bestraft door een ferme tik van de naaister haar maatlint. Julian deinst terug en richt zich dan maar tot Isa en de verschillende stoffen.

"Dus wat voor type meisje ben jij." hij kantelt zijn hoofd iets en bekijkt haar iets uitvoeriger dan de dagen ervoor "Ik gok op een outfit die vooral ook praktisch is, maar zonder te jongensachtig te ogen. Een pompeuze baljurk en strak korset zie ik niet direct voor me. " Hij pakt een kleine leren riem met daar aan een tasje bevestigd en hangt deze alvast voor haar weg. "Een broek is in Alusia bij een dame wat ongebruikelijk. Niet ongewoon, maar minder veelvoorkomend dan in jullie wereld." Zijn blik blijft even op haar spijkerbroek rusten.

"Volgende!" de naaister stapt achter het kamerscherm vandaag en vouwt haar armen over elkaar terwijl ze haar blik even afkeurend op Isa haar outfit laat rusten. Alice schuifelt verlegen achter het scherm vandaan, maar glundert tegelijkertijd als een klein meisje dat naar Disney mag. Zo ziet ze ook uit. Een net iets te roze outfit met kanten witte roesjes. Geen enorme baljurk, maar een nog wel enigszins praktische a lijn. Verder oogt haar outfit niet erg praktisch maar vooral heel meisjesachtig. Het enige wat nog ontbreekt is een wit schortje en mutsje. Toch is ze zelf erg content met haar nieuwe outfit en na even weifelen draait ze trots een rondje. "Mooi he" zwijmelt ze.

Julian is wel wat gewend qua Alusiaanse mode en Alice haar disney outfit verbaasd hem dan ook niet. Als hij haar had moeten inschatten dan had hij wel verwacht dat ze zoiets zou kiezen. Niet zijn smaak. Hij glimlacht desondanks ontwapenend naar de verlegen Alice "Als uit een sprookje." complimenteert hij haar. Bij het zien van haar roze kleurende wangen draait hij zich richting Isa en knipoogt hij kort. Hij is geen onaardig monster, zelfs bereid om te liegen als het een onzeker meisje zou helpen in haar persoonlijke groei. Goed, liegen deed hij wel vaker dus dat wat eigenlijk geen uitzondering. Hij pakt nog een broodje van Feira haar schaal en ploft op een stoel neer. "Verras ons eens." daagt hij Isa uit.

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isa kijkt Julian met een afwachtend glimlachje aan terwijl hij haar stijl even goed in zich opneemt en een suggestie doet over haar potentiele kledingkeuze. Ze laat het niet te veel merken maar hij weet het eigenlijk precies te benoemen. Ze was inderdaad niet van de meisjesachtige baljurken en fluffige roze stoffen. Het moest vooral praktisch en comfortabel zijn, ze moest zich makkelijk kunnen bewegen en zich niet beperkt voelen in haar bewegingen.
En precies zoals ze zojuist zichzelf had beschreven in haar hoofd, komt Alice achter het kamerscherm vandaan. Haar wangen kleuren zelfs haast even roze als haar jurk wanneer Julian haar een complimentje geeft. Ze ziet de knipoog van Julian haar kant op en kijkt Alice vervolgens met een glimlach aan. Ze was er echt heel blij mee, en dat vind Isa toch wel mooi om te zien. Het voelt haast aan als een sprookje als ze Alice zo ziet tussen de zwevende meetlinten. "Heel mooi," knik ze dan ook bevestigend. "Die kleur staat je goed en de vorm van de jurk al helemaal. Mooi maatwerk, mevrouw," complimenteert ze dan ook de naaster meteen even, aangezien ze zo ook met haar aan de slag zou gaan.

Isa schudt even met een grijnsje haar hoofd wanneer Julian op een stoel neerploft. "We zullen zo zien of je beeld van mij klopt," zegt ze met een simpele schouderophaal, waarna ze naar de naaister toeloopt en achter het kamerscherm verdwijnt.

Er klinkt een hoop overleg en haast een kleine discussie achter het scherm wanneer Isa de naaister uit probeert te leggen dat ze absoluut niet op zoek is naar een onpraktische jurk. Wanneer het erop lijkt dat ze een compromis hebben weten te sluiten, loopt de naaister even heen en weer door de kamer om de juiste stoffen bij elkaar te pakken en begint ze vervolgens haar maten van alle kanten op te nemen.
Na een korte tijd - dit ging echt veel sneller dan bij de Aardse kledingmakers! - moet Isa zich ontdoen van haar spijkerbroek en blousje. Deze werpt ze over het kamerscherm heen, waarna ze even een licht pijnkreetje uitbrengt wanneer ze een naald in haar huid voelt en de naaister een halve mompelende verontschuldiging uitbrengt.

"Oke, zijn jullie er klaar voor?" kondigt ze aan wanneer de naaister haar uiteindelijk aankijkt met een 'dit is het beste wat ik ervan kan maken'-blik. Ze stapt achter het kamerscherm vandaan.

De naaister en Isa zijn tot een compromis gekomen. Isa wilde immers alles behalve een jurk. Het moest haar niet belemmeren in haar bewegingen, comfortabel en praktisch zijn. De naaister weigerde er echter een mannenoutfit van te maken - zoals zij het noemde. De keuze is uiteindelijk gevallen op een driedelige outfit. Ze heeft een witte blouse met open hals en luchtige lange mouwen, die op haar polsen weer samen komen om niet in de weg te zitten. Daaronder heeft ze van een lichte linnen stof een op maat gemaakte pantalon aangemeten gekregen, waarbij de naaister erop stond dat deze een hoge taille zou krijgen om de vrouwelijkheid ervan te benadrukken omdat Isa absoluut geen korset wilde. Daarmee was het compromis echter nog niet rond, want de naaister heeft nog een afneembare (weer een compromis vanuit Isa) omslag gemaakt die tot aan haar enkels rijkt. Zo leek het van achteren alsnog of ze een lange rok aan had, terwijl deze van voren open was en haar de volledige bewegingsvrijheid voor haar benen gaf. Dit maakte samen met de zwarte leren laarzen haar outfit compleet.

"En? Is het alles wat je verwacht had?" vraagt ze hem, waarbij ze haar haren even opgestoken houd met een hand en even een rondje om haar as draait om haar nieuwe outfit goed te kunnen showen. Wanneer ze weer recht staat laat ze haar haren los en kijkt ze hem met een hand in haar zijde aan. "Het was even een middenweg vinden, maar ik ben zeer te spreken over het resultaat." zegt ze met ook een knipoogje naar de naaister, die het toch niet kan weerstaan en met een voldaan giecheltje naar haar kunstwerken in de ruimte kijkt.

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

Julian

Zijn wenkbrauwen schieten verbaasd iets omhoog bij het zien van Isa haar outfit. Nu was Alusia niet zo strikt, een beetje ouderwets dat wel, maar men liep niet allemaal in jurken. Aan het hof wel natuurlijk, daar was alles nog een stuk traditioneler. Toch straalt haar outfit wel iets uit van een andere wereld, of misschien komt het gewoon omdat Julian zich daar bewust van is. "Wow..." verlaat het dan ook verbaasd zijn mond nog niet zeker of hij het mooi vindt.

"Je ontketend straks nog een nieuwe modetrend hier." hij grijnst even en bekijkt haar kleding nog eens goed. Praktisch was het wel, zeker gezien de lange reis die ze nog gingen maken. "Het komt me ergens vaag bekend voor." mompelt hij.

Bij haar heeft hij in ieder geval niet het gevoel dat hij verplicht is complimenten uit te delen of voorzichtig moet zijn met haar gevoelens. En dus zijn de woorden die volgen niet erg complimenteus, maar ook niet echt een belediging. Het is maar net hoe je het zelf opvat. "Ah nu zie ik het..." hij grijnst "Je lijkt wel een piraat." Hij grinnikt even om zijn eigen bevinding en krijgt van de naaister een grimmige glimlach toegeworpen niet zeker van het feit of ze blij is dat haar outfit als piratenkleding wordt gezien.

Hij staat op en loopt naar haar toe met opengesperde armen "Greta, geen zorgen het is prachtig. Je hebt aan al haar wensen voldaan en het toch authentiek weten te houden." Met enige tegenzin laat Greta zich in een omhelzing trekken en mompelt ze wat. "Duizendmaal dank. Zodra we aan het hof zijn zal ik de meest exotische stoffen jouw kant op laten sturen" Hij pakt haar dankbaar bij haar schouders vast "Beloofd." Om Greta te paaien drukt hij een kus op haar beide wangen en worden er nog wat Alusiaanse woorden toegefluisterd. Wat hij zojuist ook gezegd of beloofd had, het werkte wel. Greta ontdooit en glimlacht voordat ze een korte kniebuiging maakt en tevreden een blik op de twee meisjes werpt.

"Tijd om te gaan dames, we willen ons reisgezelschap niet laten wachten" Hij houdt de deur van de herberg voor hun open. Alice krijgt in het passeren een warme meelevende glimlach toegeworpen. Precies wat ze nodig heeft. Isa daarentegen krijgt een totaal ander soort blik toegeworpen. Eentje die neigt naar het ondeugende.

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

'Tuurlijk willen ze heus dat we mee gaan.' ze grijnst van oor tot oor. 'Wij leven hier al ons hele leven en je weet dat papa altijd zei dat de weg van hier naar de hoofdstad niet zonder gevaar is. Wij kennen die gevaren.' de zeure blik van Julian ontgaat haar volledig aangezien ze het gevoel heeft dat ze haar eigen broer nog moet overtuigen om mee te gaan.

'Oh nee, we kunnen heus wel vragen aan de buur of hij een oogje in het zeil wil houden op onze boerderij. Wij hebben hem de afgelopen tijd ook veel uit de nood geholpen. Het is niet dat we buiten ons boerderijleven veel andere plannen hebben in ons leven.' Haar glimlach verdwijnt lichtjes bij het beseffen van die vaststelling. Eigenlijk hebben ze niets van plannen in hun leven.

Adam slaakt een kleine zucht als zijn zus weer compleet in overdrive gaat maar dan ziet hij de zeure kop van Julian en hij probeert zijn lach in te houden. Als hij nu al zo'n gezicht trekt dan zal hij nog veel te verduren krijgen met Mia in de buurt.
Hij drinkt het laatste bier uit zijn glas en zet die terug op de toog.
'Nu...Wij zullen ons best doen om paarden te regelen.' hij is tot de vaststelling gekomen dat ze blijkbaar mee gaan. Of op zijn minst toch de twee reizigers helpen. 'Ik teken anders kort een plannetje neer zodat jullie weten hoe jullie bij ons geraken vanaf hier.' Hij neemt papier en pen aan van de barman en begint in grote lijnen te tekenen met herkenningspunten. Na enkele minuten plooit hij het papiertje op en steekt het uit naar Isa. 'We zien jullie wel verschijnen. Sowieso zijn wij zeker en vast al wakker om de dieren eten te geven.'

Even later nemen ze afscheid van Julian en Isa en vertrekken richting hun boerderij.

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isa kijkt Julian met een grijnsje aan wanneer hij in eerste instantie niet weet wat hij ervan moet vinden of zeggen. Ze moet eventjes kort lachen wanneer hij haar op een piraat vind lijken. Ze kijkt nog een keer in de spiegel en knikt dan. Ze snapt de vergelijking, maar vat het zeker niet als een belediging op. Zoals hij zelf al had gezegd was het vooral praktisch. Het leven op een schip zou met een baljurk natuurlijk ook niet te doen zijn met het hijsen van de zeilen en het schrobben van de vloeren.
“Dan mis ik eigenlijk alleen nog een hoed.. en een zwaard zou misschien ook geen slecht idee zijn,” Of eigenlijk wel, want ze had geen idee hoe ze een zwaard moest gebruiken.

Terwijl Julian de naaister bedankt en beloftes doet voor haar goede zorgen, pakt Isa haar tas en plaatst deze over haar schouder. Time to go!

Voor ze de herberg verlaten komt Moreira nog afscheid van hun nemen. Ze omhelst hen die dat willen warmhartig en heeft nog een buideltje met wat lekkere broodjes voor ze voorbereid. Isa bedankt haar nog een laatste keer en volgt dan snel Alice naar buiten toe terwijl Julian de deur openhoudt.
Bij het voorbijlopen van Julian kijkt ze hem met een vragend grijnsje aan bij het zien van zijn blik. De rollen waren duidelijk verandert nu hij niet meer geketend was.

Eenmaal buiten pakt Isa het papiertje dat Adam haar gisterenavond heeft gegeven uit haar tas. Tussen de andere spullen is het nog geen dag oude briefje nu al verfrommeld.
“Eens kijken,” zegt ze. “We moeten de weg hier links volgen totdat we bij een grote knoestige boom uitkomen, vanuit daar moeten we de weg naar het zuiden vervolgen. Het zou niet zo ver moeten zijn.”

Ze vouwt het papiertje weer op en wenkt Alice en Julian, waarna ze aan de eerste stappen van hun nog onbekende reis beginnen.

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

Julian

"Zo groot is het dorp ook niet, dus we moeten het wel kunnen vinden denk ik." beaamd Julian. Met z'n allen wandelen ze door het dorp. Al gauw vinden ze de grote boom zoals omschreven op hun plattegrond. Naarmate ze verder wandelen wordt het stiller en laten ze het dorpje langzaam achter zich. Op het gras is nog goed de ochtenddauw te zien wat het tot een heerlijke frisse ochtendwandeling maakt.

In het hoge gras staan wat kleurige schapen in zachte pastelkleuren te grazen. Julian kijkt niet op van de kleuren vacht, maar Alice slaakt een verrukt kreetje van blijdschap bij het zien van de schattige beesten.

Hij kan het uiteindelijk niet laten om zich toch even met de route te bemoeien en kijkt nieuwsgierig even over Isa haar schouder mee op de plattegrond. "Hier links." concludeert hij. Als ze afslaan doemt een schattige kleine boerderij op. Als eerste worden ze welkom geheten door een aantal rondrennende kippen en ganzen en Julian stapt behendig over een modderpoel heen om zijn nieuwe kledij niet vies te maken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld