Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - One wrong move

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Jess was niet bepaald gerustgesteld door zijn antwoord. Sterker nog, het baarde haar steeds meer zorgen. Andrei leek grote toekomstplannen te hebben en vertrouwde erop dat het goed zou gaan, maar Jess wist niet zeker of ze daar deel van kon uitmaken. Ze voelde zich medeverantwoordelijk voor wat er met de meisjes gebeurde, omdat ze de kans had om in te grijpen, maar dat niet deed. En ze schaamde zich ervoor, diep. Ze wist niet of ze dit nog langer zou volhouden.
Ze voelde zijn hand rond haar knie en keek hem even aan. Ze knikte, maar ze was niet gerustgesteld. Wat als camera’s de auto hadden opgevangen? Wat als er mensen waren die Andrei zouden verraden, dan waren ze er alsnog bij.
Jessica volgde hem nauwlettend en kon niet helpen maar zenuwachtig te zijn. Haar hart klopte in haar keel terwijl ze in zijn schaduw de zaak binnenliep. Ze voelde direct weer de gespannen sfeer die ze vorige keer in zijn club had gevoeld. Het maakte haar ongemakkelijk en alles in haar riep dat ze hier weg moest, maar ditmaal wilde ze gewoon geloven dat Andrei haar niet een tweede keer zou achterlaten.
Ze keek met grote ogen van de kilo’s coke op de tafel naar Andrei, die haar grijnzend voorstelde of ze het wilde proberen. ‘’Not my thing,’’ reageerde ze luchtig, maar eigenlijk kon ze niet begrijpen hoe Andrei zulke gevoelloze grapjes kon maken. Misschien was hij allang vergeten dat hij haar met eigen ogen gedrogeerd had, zodat ze er nooit achter zou komen dat zijn zogenaamde vrienden misbruik van haar konden maken, maar de foto’s stonden nog vers op haar geheugen geprint. Van drugs bleef ze ver uit de buurt.
Ze stak haar handen in haar zakken en probeerde het van zich af te zetten. ‘’Seems like you had no trouble getting everything back into place,’’ merkte ze op. Ze waren dan misschien de club niet binnen geweest, maar ze kon wel horen dat het draaiende was. Andrei was altijd al ambitieus, hij leek geen moeite te hebben om zaken voor elkaar te krijgen en dat bewonderde ze. Als het bij een normale club was gebleven was ze best trots geweest.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
In haar slaap had Lulu een tochtje door het huis gewandeld. Zonder zich ervan bewust te zijn, was ze tot in in de kamer geraakt waar Carlo vredig lag te slapen. Het was pas toen haar rug hard tegen de grond aansloeg dat ze wakker schoot. Een ijselijke gil verliet haar mond. Nog vol adrenaline van haar wilde dromen en volledig overdonderd door de steek in haar rug en het gewicht bovenop haar.
"I didn't," verdedigde Lu zichzelf ogenblikkelijk.
In eerste instantie ontkende ze alles, een gewoonte in de hoop ermee weg te komen. Echter kon ze algauw de link leggen tussen haar droom en wat er zich in werkelijkheid aan het afspelen was. Carlo's gespierde lichaam drukte tegen het hare aan en hun benen schuurden langs elkaar heen. Het zicht was niet mis, zijn gespierde torso waarvan ze zelfs in het schemerdonker zijn mooi gevormde blokjes zag.
Haleluja. Zo wou ze wel elke ochtend wakker worden.
Echter konden die gedachtes, de onrust in haar lichaam niet weghalen. Ze trilde erdoor als een rietje. Omdat zijn volgende vragen haar met een mond vol tanden achterlieten, kon ze niet anders dan in de aanval gaan. Haar problemen toegeven deed ze niet met plezier. Dat ze elke nacht zichzelf in slaap huilde uit angst voor wat er zich in haar nachtmerries telkens opnieuw afspeelde, hoefde hij allemaal niet te weten. Te beginnen met de nachtmerries, het ging hem geen snars aan.
"I didn't do anything. You're here on top of me!," riep Lu veel kwader uit dan de bedoeling was.
Zijn hand duwde ze weg nadat Carlo haar overeind geholpen had. Haar blik stond angstig en verwilderd, hoofdzakelijk omdat ze geen idee had waar ze mee bezig was en hoe hij zou reageren.

Account verwijderd

schreef:
Andrei voelde zijn borst zwellen met trots. Dit was waar hij voor leefde. De grote pakken coke, klaar voor distributie. Voorlopig gingen enkel de grote bestellingen de deur uit, maar binnenkort was de hele ruimte gevuld om alles weer de flow van voorheen te geven. Zijn net was net een hoop kakkerlakken, onmogelijk te verdelgen. Terwijl iedereen hem in de gaten hield, hadden zijn neven onder leiding van zijn moeder alles verplaatst. Onmogelijk om te verdelgen.
Alleen jammer van Jakub.
Jakub was niet allen zijn rechterhand, ze waren samen opgegroeid. Verre familie, maar eerder bijna broers. Echter was het niet onoverkomelijk. Andrei was de enige die steeds aan de mazen van het net ontsnapte. Toen zijn vader en broers omgebracht werden door een vijandige familie, had hij net zoveel problemen gemaakt dat hij die dag achtergelaten was door zijn vader om te voet naar huis terug te keren. Hijzelf was de scene nadien nog gepasseerd om de uitgebrande auto te aanschouwen. De walgelijke geur van verbrand vlees, had hij nadien niet meer uit zijn neus gekregen en achtervolgde hem zelfs in zijn nachtmerries.
"Ofcourse babe, always have a back-up plan. We can't lose clients due to some inconveniences," antwoordde hij op de opmerking van Jess.
Terwijl ze dieper het gebouw in wandelden, sloeg hij zijn arm om haar schouders heen. Het was vervelend, maar terwijl zijn mannen uitlegden wat er allemaal weer aan de band lag, zouden ze langs de kamers moeten waar er al hoeren verbleven. Stuk voor stuk makkelijke prooien. Al verslaafd aan een verscheidenheid aan drugs voor hij hen überhaupt ooit gezien had. Het was een kwestie van net genoeg te geven om ze koest te houden, maar niet teveel zodat ze er nog doenbaar uitzagen.
Als een van hen een angstige kreet sloeg, gevolgd door gejammer dat beantwoord werd met een doffe klap, deed hij alsof hij het niet hoorde. Hier zou hij zo meteen wel voor op zijn kop krijgen van Jess, maar hij had er geen tijd voor. Zijn grip om haar schouders heen verstrakte waardoor zijn vingers in haar huid klauwden.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Eenmaal ze overeind stonden, maakte Lucrecia al vrij snel duidelijk dat ze niet zo makkelijk zou toegeven. Hij trok zijn wenkbrauwen op. Carlo wist niet zo goed welke reactie hij verwachte, maar hij had al wel door dat ze niet zomaar in huilen zou uitbarsten. En de woede die hij in haar ogen zag zodra ze zijn hand wegdrukte, was waarschijnlijk slechts een houding die ze aannam om haar kwetsbare kant te verbergen. Hij wist wel beter dan nu terug te gaan schreeuwen dat zij in feite degene was die hem als eerste had aangevallen.
‘’Yeah, I’m sorry… I didn’t mean to do that,’’ zei hij rustig, terwijl hij zijn handen even naast zijn hoofd hield. Hij wilde in ieder geval haar niet de indruk geven dat dat zijn bedoeling was geweest, om haar te betasten of iets dergelijks, maar ze wisten beide dat dat niet het geval was.
‘’I must have been dreaming then, that you were on top of me in my sleep. I thought you were gonna kiss me first, but I definitely felt that,’’ zijn vingers streken over zijn wenkbrauw waar hij een lichte bult voelde vormen. Zijn ogen waren nog steeds op Lucrecia gericht, haar reactie afwachtend, maar hij begon langzaam een beetje te grijnzen. Hij vond het ergens wel amuserend om haar zo in de verdediging te zien schieten, aandoenlijk. Maar hij kon het tegelijkertijd niet helpen zich af te vragen wat haar hier in zijn kamer had gebracht. Welke nachtmerries haar teisterden, dat ze mensen in haar slaap aanviel.

@Shinde

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Zijn woorden zette haar aan het denken. In feite had Jess geen back-up plan voor als het mis ging. Ze rekende volledig op Andrei en ergens wist ze dat het niet handig was. Het back-up plan dat ze had, was het kleine verfrommelde briefje in haar broekzak verstopt met Metin’s nummer erop. Als ze die kwijtraakte, kon ze er wel zeker vanuit gaan dat ze alles kwijt was. Ze wilde er niet aan hoe hij zou reageren als Andrei erachter kwam dat zijn eigen vriendin hem elk moment kon verraden als het zover kwam.
Ze kroop dichter tegen Andrei aan zodra zijn arm om haar voelde omdat, ze er niet aan wilde denken hem te moeten verraden en liep gestaag met hem mee verder het gebouw in. Ze durfde geen kick te geven toen ze vanuit een van de kamers angstkreten gevolgd door gejammer hoorde, maar had haar blik op Andrei gericht om zijn reactie af te lezen. De uitdrukking in zijn gezicht veranderde niet, maar ze zag hoe hij zijn kaken aanspande en voelde de grip om haar schouder verstevigen, zijn vingers die pijnlijk in haar huid drukten.
Zijn mannen bleven doorpraten alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat slechts een muur van hun verwijderd een meisje nu mishandeld werd en Jess wist wel beter dan daar nu een punt van te maken naar Andrei. Toch probeerde ze enigszins zichzelf los te krijgen uit zijn greep, het deed haar pijn. ‘’Dre,’’ haar hand gleed over zijn rug, een poging om zijn aandacht te trekken met fysiek contact. ‘’Babe, it’s fine,’’ mompelde ze zachtjes, ook al was de situatie helemaal niet oké. Maar het had geen zin om een heisa te maken, Andrei zou er toch niets aan veranderen. Wat ze nu graag wilde was dat hij zijn grip op haar zou loslaten want ze was echt niet van plan om weg te rennen of iets dergelijks.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Lu voelde haar wangen gloeien. Carlo bleef er rustig onder. Het leek wel alsof hij een buitenaards wezen was. Ze schreeuwde naar hem, sloeg hem nota bene een dikke bult en hij excuseerde zich. Zijn gedrag zorgde ervoor dat ze zich dood schaamde. Beiden wisten ze dat dit duidelijk aan haar lag en toch... Carlo leek haar niets kwalijk te nemen. Nooit had ze gedacht dat ze mannen als hem bestonden, daarvoor had ze er al genoeg de revue zien passeren die een heel ander soort gedrag stelden. Wispelturig, opdringerig, haast als wilde beesten omgingen met vrouwen. Het kon natuurlijk ook dat hij zijn job gewoon heel graag wou behouden, maar het zag ernaar uit dat Carlo nu echt gewoon door en door één van de good guys was, op zijn akkefietje met de daders van zijn zus na.
"O my god no, I would never kiss you!," bracht Lu verdedigend uit waarna ze zich absoluut wel voor haar kop kon slaan.
Hier stond ze dan, met zowat de enige man op aarde die op niets uit was tegenover haar, zich oprecht vriendelijk tegenover haar opstelde en dan wees ze hem keihard af. Want in tegenstelling tot haar woorden, zou ze met plezier iemand als hem kussen.
"I'm sorry," bracht ze onmiddellijk uit, maar was bang dat ze daarmee impliceerde dat ze hem wel had willen kussen. " I mean, for hitting you," voegde ze er dus nog aan toe.
"Oh shit, jezus christ," vloekte ze vervolgens.
Nu had ze wel toegegeven dat ze hem geslagen had. Gefrustreerd liep ze de kamer uit voor ze zichzelf nog belachelijker kon maken.
"Wer're gonna pretend nothing happened, you're not gonna laugh so I won't tell anyone you tried to kiss me."
Compleet gelogen natuurlijk, want hij had haar helemaal niet proberen kussen. Maar ze deed haar best om het alsnog op Carlo te steken.
"And yeah that's a threat... I swear to god I fucking hate myself and my big mouth!," riep ze nog over haar schouder naar hem terwijl ze weg stompte.
Lu voelde zich een idioot. Wat een verwarrende situatie. Waar was ze in godsnaam mee bezig? En waarom liet hij haar zo voelen? Niemand had er ooit voor gezorgd dat ze begon te stamelen, dat ze dingen uitkraamde die nergens op sloegen en al helemaal niet dat ze niet meer wist wat gezegd. Ze kon zich perfect uit elke situatie liegen en een slachtofferrol aannemen, maar bij Carlo was het niet gelukt. Hij bracht haar helemaal van slag. Zo erg dat ze er een hevig bonkend hart aan overhield.

Account verwijderd

schreef:
Andreis gedachten zaten allesbehalve bij het feit dat Jess hem wel eens kon verraden. Hetgeen waar hij hem zorgen om maakte, was dat ze ging protesteren of zeuren waardoor ze hem ten schande bracht. Het laatste wat hij wou, was dat hij haar hier publiekelijk op haar plek moest zetten. Vandaar de harde grip, uit bezorgdheid dat als hij haar te vrij liet hij haar hard zou moeten aanpakken.
"Okay, alright," mompelde hij als Jess hem aanraakte.
Haar hand gleed geruststellend over zijn rug heen wat hem enigszins geruststelde. Jess zou hem zoiets niet aandoen om hem tegenover zijn mannen te beschamen. Dat had ze voordien nooit gedaan, dus er was geen reden waarom ze dit nu wel zou doen. Hij drukte een kus op haar kruin en liet haar volledig los daarna.
"I just need a month or so more. You're in charge till then Dmitri. I don't want any shit going down or I'll find ya," bromde hij.
Andrei kon nu niets meer aan het toeval overlaten. Alles moest feilloos draaien, de zaak rond de inval moest achter de rug zijn en dan kon hij terug aan de tonele verschijnen. Jakub was al afgekocht met wat loze beloftes, het was slechts afwachten tot ze daarop toehapten zodat Jakub enkele jaren de gevangenis in draaide en Andrei weer ongestoord zijn gangetje kon gaan. Verklikkers genoeg in het korps om hem vanaf nu te waarschuwen waar en wanneer er raids zouden plaatsvinden.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Het was duidelijk dat Lucrecia met haar woorden een poging deed om de situatie te verbeteren, maar integendeel hielp ze zichzelf eerder van de wal in de sloot. Als de situatie nog niet lachwekkend was, dan was dat het nu wel. En Carlo stond daar zo goedgezind hij was, zonder een oordeel over haar te trekken ondanks dat ze nu zelfs bekende hem te hebben geslagen. Hij lachte schamper, maar zodra Lu ook door had wat ze gezegd had, liep ze abrupt de kamer uit, terwijl ze grote uitspraken over haar schouder bleef roepen.
Hij zette twee grote passen in haar richting een greep haar pols net voordat ze zijn kamer was uitgestampt. ‘’I wasn’t done talking yet, you can’t just walk away from a conversation, Lu.,’’ zei hij, terwijl hij haar naar zich toedraaide. Haar verwilderde blik verraadde dat ze wel degelijk van haar stuk was gebracht door de situatie, ondanks dat ze zich groot probeerde voor te doen. Hij bracht haar vingers die hij nog steeds in zijn handen had naar zijn voorhoofd, zodat ze met eigen hand kon voelen wat ze gedaan had. ‘’You literally bruised my forehead, of course everyone will ask tomorrow what happened to my face,’’ hij liet zijn hand zakken. Niet dat hij het haar kwalijk nam, ook niet als hij morgen met een blauw oog op het werk zou komen. ‘’So you will treat me on icecream tomorrow, or I will tell them you assaulted a police officer.’’ Hij kon een kleine glimlach niet onderdrukken om de situatie.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
"I was and I sure can walk away," protesteerde Lu die gewoon verder probeerde weg te wandelen waardoor ze moest beginnen sleuren aan Carlo's arm.
"Still trying to walk away," verzekerde ze hem.
Echter lukte het compleet niet omdat zijn grip te sterk was. Bovendien deed ze ook niet uitzonderlijk veel moeite om zichzelf los te krijgen, dat hielp ook in zijn voordeel. Wanneer ze het opgaf, bracht Carlo haar vingers naar zijn voorhoofd. Het liet haar hart in haar keel kloppen en haar hele lichaam leek te gloeien. Plots was het hier snikheet. Hun vingers waren verstrengeld terwijl ze zacht streek langs de gehavende buil.
"I said I'm sorry," fluisterde Lu nu volledig uit haar lood geslagen.
De manier hoe hij met haar omging bleef haar verbazen. Hij gedroeg zich speels, wat ervoor zorgde dat hij zelfs een glimlach om zijn lippen had. Het maakte hem nog knapper dan hij al was. Lu kon het niet uitstaan, zijn perfecte uitstraling met zijn perfecte grote bruine ogen en nog perfectere kaaklijn.
"You're terrible," zuchtte ze. "But fine, I will endure your company once more and treat you with an icecream. Paid by yourself cuz I'm broke as fuck," grijnsde Lu.
Daarna trok ze ruw haar hand weg uit de zijne.
"Are we good now?"
Met een opgetrokken wenkbrauw keek ze hem aan, maar haar stralende glimlach verried dat ze hier helemaal anders over dacht dan ze probeerde uit te schijnen.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Jess kon het niet laten om even opgelucht te zuchten toen Andrei uiteindelijk toegaf, en kon het niet laten om even te glimlachen toen hij haar liefdevol een kus op haar kruin drukte en haar daarna losliet. Hij vertrouwde haar minstens dusdanig geen toestand te maken in het bijzijn van zijn mannen. Integendeel, Jess stond slechts gehoorzaam aan zijn zijde, terwijl hij zijn mannen bevelen gaf en zelfs bedreigde ze op te zoeken mocht er wel iets misgaan in zijn club. Jess zag met eigen ogen wat voor effect hij op zijn mannen had. Het was duidelijk dat hij de macht had hier, en zijn kille houding werkte, het dwong respect af. Ze verzekerden Andrei ervan dat ze niks zouden laten gebeuren in de tijd dat hij afwezig was, en leken bewust van wat er zou gebeuren als ze wel achter zijn rug om gingen. Jess huiverde, zelfs kerels twee koppen groter en zeker breder dan haar waren dusdanig bang van Andrei, ze had veel liever zijn zachte kant, maar wist nu dat dit nodig was voor zijn werk.
Haar hand gleed in de zijne zodra het gesprek voorbij was en eigenlijk kon ze niet snel genoeg deze plek verlaten. ‘’What’s next?,’’ vroeg ze hem zodra ze weer samen waren. Ze wist niet of ze boos op hem moest zijn om wat er hier achter gesloten deuren gebeurde, of dat ze hem dankbaar moest zijn dat hij haar eindelijk betrokken had bij zijn zaken. Niet dat ze enige invloed had op zijn keuzes, maar kennelijk was ze belangrijk genoeg om met hem mee te mogen.

@Shinde

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Lucrecia probeerde er nog onderuit te komen, maar kon weinig inbrengen tegen zijn stevige greep. Uiteindelijk gaf ze toe, en liet ze Carlo haar vingers begeleiden naar de plek op zijn hoofd, zich eindelijk bewust dat haar protest bij hem geen zin had.
Zachtjes mompelde ze nogmaals haar excuus en ging akkoord met zijn voorstel. Losgezien van het feit dat hij zelf moest betalen, maar daar was hij eigenlijk al wel onbewust vanuit gegaan. ‘’Don’t worry, I’ll just add it to the amount you owe me already,’’ reageerde hij met een speelse knipoog. De afgelopen dagen was er al genoeg geld uitgegaan aan nieuwe kleren, eten, en andere benodigdheden die Lucrecia niet zelf kon betalen. Hoewel hij het niet meer dan normaal vond om haar op die manier te helpen, was een groot gedeelte van dat bedrag natuurlijk beschikbaar gesteld door zijn department.
‘’Yes, we’re good,’’ reageerde hij toen met een glimlach, blij om Lu enigszins te zien stralen. Plots werd hij zich heel bewust van het feit hoe erg hij zich eigenlijk betrokken voelde bij dit meisje, veel meer dan bij voorgaande zaken. Dat hij een glimlach op haar gezicht wist te brengen gaf hem meer voldoening dan nodig zou zijn, maar hij kon het niet laten. Iets in haar ogen zei hem dat er nog veel meer aan de hand was dan dat ze eigenlijk wilde laten merken, en hij wilde die persoon zijn om haar daarbij te helpen. Niet omdat het zijn baan was, maar omdat hij oprecht begaan was geworden, sinds de dag dat hij haar slapend op het kerkhof had gevonden, kwetsbaar en alleen bij het graf van haar zusje. Hij wilde er voor haar zijn, als ze dat toeliet.
‘’You should try to sleep, but next time be more gentle when you want to wake me up.,’’ waarschuwde hij, al was het meer om haar te laten weten dat hij het niet erg zou vinden als ze in het midden van de nacht hem wakker zou maken.
Zijn hand streek even over haar bovenarm, hij voelde tintelingen waar zijn warme vingers haar koude huid raakten. ‘’Goodnight, Lu,’’ zei hij zachtjes terwijl hij zijn hand weer liet zakken en zich omdraaide om zijn bed weer in te gaan.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Andrei keek opzij naar Jess. Hij voelde haar vingers met de zijne verstrengelen. De inval had wel voor één iets gezorgd, Jess was nu op de hoogte van zijn job en hij kon zich eindelijk publiekelijk met haar vertonen. Voorheen was hij zich heel goed bewust geweest dat vanaf ze ervan zou weten, er de kans inzat dat ze wegliep. Daarnaast wou hij haar toen destijds niet profileren als zijn vriendin. Pas sinds kort had hij voor zichzelf besloten dat hij het meende met Jess. Haar tonen aan zijn mannen betekende eveneens dat ze vanaf nu eigendom van hem was en dat kon zowel voor- als tegen hem gebruikt worden."I have a meeting with the Colombians next. You can't be part of that. I can't assure your safety," bromde Andrei.Zijn hand maakte hij los van de hare om die om haar heupen heen te leggen. Zo leidde hij haar terug naar buiten. Bij vaste partners die hij vertrouwde, kon hij haar meenemen. Immers wist hij dat ze voorlopig geen acties tegen hem zouden ondernemen. De volgende afspraak daarentegen, daar was hij nog niet zeker van hoe dat ging verlopen. Andrei kon zich perfect professioneel gedragen, maar zijn opvliegend en impulsieve kant was soms moeilijk te bedwingen.
”But I’m proud, kitten. You can come along from now on.”

Account verwijderd

schreef:
Lu beet op haar lip om haar grijns te onderdrukken. Haar schuld... Ze hadden haar zowat gekidnapt, kleren, eten en drinken waren het minste dat hij kon voorzien."Yeah, I'll take that in notice. How 'bout a bucket filled with water?," plaagde ze hem nog.Gelukkig leek het hem niet te schelen dat ze hem gestoord had tijdens zijn slaap. Het voordeel voor hem was natuurlijk dat hij hier niet elke dag sliep. Dat fatsoen had het corps nog om de nachten en weekends af te wisselen. Echter zou het haar niet verbazen indien Carlo 24/7 zou werken.Wanneer Carlo over haar bovenarm wreef, hield ze haar adem in. Haar huid tintelde erdoor wat ervoor zorgde dat ze zijn blik vermeed toen hij haar slaapwel wenste. Het was vreemd hoe hij haar zo moeiteloos kon geruststellen en hoe hij zo rustig met haar kon omgaan. Nooit eerder had een kleine aanraking als de zijne zoveel teweeg gebracht bij haar."Goodnight, Carlo," antwoordde ze zacht.Heel even bleef ze twijfelend op de gang staan nadien. Onzeker wat ze nu moest doen. Slapen zou onmogelijk worden, daar was ze nog te onrustig voor na haar wilde beleving zonet. In doelloos rondlopen had ze daarentegen ook geen zin. Daarom liep ze naar haar kamer om zich in haar donsdeken te wikkelen. Zo stil mogelijk ging ze tegen de muur aanzitten naast Carlo's deur. De eenzaamheid en het besef dat ze volledig alleen was, was ook een factor die haar slapeloosheid beïnvloedde. Lu hoopte dat door naar Carlo's ademhaling te luisteren, die ze vaag hoorde omdat hij zijn deur nooit sloot, dat haar enigszins verder gerust zou stellen.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Na de beleving s’ nachts met Lucrecia, was Carlo zonder moeite weer in slaap gevallen. Misschien was het de vermoeidheid, al voelde hij zich nog steeds niet helemaal uitgerust toen hij wakker werd. Hij was van plan direct een douche te nemen, maar zodra hij zijn kamer uitstapte, struikelde hij bijna over de voeten van Lu, die half voor zijn deur lag tegen de muur. Bijna een tweede keer was hij over haar heen gevallen, en vroeg hij zich af wat ze hier deed.
Hij knielde bij haar neer en legde zijn hand op zijn schouder. ‘’Lu, wake up,’’ mompelde hij zachtjes, terwijl hij zich afvroeg of slapen in een bed echt te veel gevraagd was. Hij begon een verband te leggen tussen de aanval in haar slaap en het feit dat hij haar op rare plekken vond, maar besloot daar nu niet een ding van te maken.
Hij glimlachte even toen ze haar ogen opende. ‘’I’m not even gonna ask,’’ zei hij. ‘’But it’s 9 AM, I’m gonna take a shower. You should get ready too,’’ hij stond op en liep richting de badkamer, om haar niet ongemakkelijker te laten voelen dan ze waarschijnlijk al deed.

@Shinde

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Eigenlijk kon het Jess niet echt schelen dat ze er niet bij mocht zijn bij zijn volgende meeting. Ze was zelfs opgelucht, want ze wilde er toch niet bij zijn als het niet nodig was. Ze knikte daarom en beet even op haar lip bij het idee dat het voor Andrei misschien ook niet veilig zou zijn. ‘’Sure. But take care,’’ waarschuwde ze hem waarna ze hem even indringend aankeek en kleintjes glimlachte. Zijn volgende opmerking bracht haar echter weer op andere gedachtes en het idee dat ze vaker zou meegaan liet de glimlach alweer snel verdwijnen. Als ze kon, bleef ze zo ver mogelijk uit de buurt van zijn zaken.
‘’Just because I don’t say anything doesn’t mean I agree with what you do,’’ zei ze gewaagd, al had ze direct spijt van haar woorden. Ze wilde niet opnieuw ruzie maken over dit onderwerp. Maar hij moest ook begrijpen dat dit gewoon was hoe ze was, ze kon niet doen alsof er niks aan de hand was.
Ze zuchtte, soms wist ze ook niet meer zo goed waar ze mee bezig was en hoe ze de juiste woorden moest vinden. Andrei zou het doorhebben als ze glashard tegen hem zou liegen, maar haar echte mening over zijn zaken wilde hij ook niet aanhoren.
‘’I won’t hold you back, but I don’t want to be here, I’m sorry…’’ Ze durfde pas na enige tijd op te kijken naar Andrei. De dingen die ze voor hem had opgegeven… Het was al veel te ver gekomen.

@Shinde

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld