Paran0id schreef: Ze was al snel daarna achter Emily aan de badkamer in gegaan. Al haar make-up zat er nog op, die ze in alle rust afhaalde om even later de gebruikte wattenschijfjes in de prullenbak te gooien. Haar huid smeerde ze in met nachtcrème, dat wat haar huid wat minder droog maakte en ervoor zou zorgen dat de volgende dag haar make-up net zo goed zou gaan zitten als vandaag. Haar kleding wisselde ze om voor haar pyjama, die zoals normaliter bestond uit een paar sportshorts en een simpel t-shirt. Het was er nog altijd enorm koud in de hotelkamer, iets waar ze bij het inpakken voor de vakantie niet op had gerekend. Al dat ze had, was een hoodie om haar warm te houden en die zou ze niet aantrekken tijdens het slapen, wetend dat ze dan zou vergaan van de hitte. Daarnaast had Luke haar al beloofd om voor haar persoonlijke verwarming te zorgen, dus zou het voor haar ook niet nodig zijn om zich zo dik in te moeten pakken om een beetje warm te blijven. Na nog een paar minuten van tandenpoetsen had zij als laatste de badkamer weer verlaten. Emily was enkele minuten eerder al verdwenen in de hotelkamer, waar ze haar nu al in het bed zag liggen. Gezien zij de laatste was om te vertrekken, deed ze dan ook de lampen achter zich uit en wandelde ze in slechts het licht van de nachtlampjes door de kamer. May liet zichzelf neerzakken op het andere bed. Ze kroop gelijk deels onder de dekens, in de hoop alvast een beetje warmte te kunnen voelen liever dan de kou op haar huid, die al tekenen van kippenvel vertoonde. Haar haren deed ze voor vanavond vast. Voor nu was ze het even zat dat het voor haar gezicht hing en het zou zo ook vast wat fijner liggen voor Luke, dan wanneer haar haar overal en nergens rondzwierf. Ze deed het dan ook in een hoge staart, die ietwat los en rommelig leek maar vast genoeg was om haar haar bijeen te kunnen houden. Luke was intussen nog niet in het bed te bekennen, al kon dat haar er niet van tegenhouden om alvast te gaan liggen en zich te begraven onder de dekens. Hij zou zometeen wel weer verschijnen wanneer hij ook klaar was om te gaan slapen.
Emily had hem nog meegegeven dat hij er spijt van zou krijgen, een reactie die hij vermakelijk aanhoorde terwijl hij zich een weg baande naar de tweede wasbak in de hotelkamer. Het gelach waarmee ze hem had verteld dat ze hem haatte, had ook al verraden dat het tegenovergestelde werkelijk het geval was geweest. Hij had echter niet getwijfeld aan haar wil om wraak te nemen. Binnen nu en morgen zou het wel raak zijn, dat was hem wel duidelijk geworden. Het was alleen een kwestie van afwachten wanneer ze haar kans schoon zag om dit te gaan doen. Binnen enkele minuten had hij zijn tanden al gepoetst en was Ashton weer teruggekeerd bij het bed. Emily zag hij daar inmiddels al in liggen, sneller dan hij had verwacht. Ze leek zich ook al in de dekens gewikkeld te hebben. Ze had het vast al net zo koud daar als dat hij het had, iets wat bij de rest vast niet anders zou zijn. "You're fast." Hij liep naar de andere zijde van het bed waar zijn plek nog vrij was en begon zich uit te kleden, zijn kleding op zijn koffer gegooid tot hij alleen nog in zijn boxer overbleef. Het was er nog altijd niet bepaald warm maar Ashton was niet van plan om zich dikker aan te kleden, omdat hij dan van zichzelf wist dat hij al helemaal niet goed slapen kon. Het plan om de airco uit te schakelen zou hen alleen ook niet verder helpen. Hij wilde ook niet weten hoe het zou zijn als ze er vannacht in een enorme hitte wakker zouden worden, waardoor Ashton het eigenlijk liever zo wilde laten voor wat het was. De kou klonk toch een heel stuk beter dan een hittegolf, nu het overdag ook al zo warm was geweest. Hij liet de airco dan ook staan hoe het ingesteld was en ging zwijgend in bed liggen, de dekens over zichzelf heengetrokken om al gauw een beetje warmte op zijn huid te kunnen voelen. De nachtlamp boven het kastje deed hij vervolgens uit zodat het er wat donkerder in de kamer werd. Tevreden keerde hij zich naar Emily toe, wiens kussen vergeleken met vannacht een stuk dichterbij lag. Hij kon haar nu zonder enige moeite aankijken in het laatste beetje licht van de nachtlamp aan Luke's kant. Het verbaasde hem nog altijd hoe haar prachtige, blauwe ogen nog altijd zo mooi konden lijken in het schaarse licht. Ze was een van de weinige mensen bij wie hij zich letterlijk kon laten verdrinken door haar in haar ogen aan te kijken. "It was fun today, with you and Maia at Luna Park," murmelde hij haar glimlachend toe. "And again, sorry for the paparazzi. We had no idea that there were so many of them outside of the hotel today."
Traveller schreef: In de andere ruimte vond hij Ashton, die al bezig was met zijn tanden poetsen. Hij ging hier ook mee aan de slag, waarna hij zich daar uitkleedde totdat hij in enkel en alleen zijn boxer stond. Dan sliep hij het best en onder de dekens zou hij toch wel opwarmen, dus hij zou niet eens de moeite doen om nog iets van kleding aan te trekken. Hij wist zeker dat hij dan midden in de nacht wakker zou worden en dit direct allemaal uit zou willen trekken. Hij wandelde terug de slaapkamer in, dumpte zijn spullen op zijn koffer en liep vervolgens naar zijn bed toe. Hij was blijkbaar de laatste geweest om klaar te zijn en dat verbaasde hem, omdat hij voor zijn gevoel best snel was geweest. Bovendien dacht hij dat de meiden veel langer bezig zouden zijn, maar dan had hij het toch bij het verkeerde eind. Snel kroop hij onder de dekens, wat maakte dat het direct een stuk aangenamer voelde dan boven de dekens. Het was dan wel koud, maar in deze temperaturen sliep hij wel altijd het best. Soms werd je dan wel wakker met flinke keelpijn door de airconditioning, maar daar had hij gelukkig nauwelijks last van. Hij rekte zich nog uit om het nachtlampje bij zijn bed uit te doen, waarna hij weer goed onder de dekens kroop en zich naar Maia draaide. "Okay, my personal heater, where are you?" grinnikte hij. Hij had het niet eens per se meer koud, omdat die dekens toch aardig dik waren, maar hij sliep ook beter met z'n tweeën dan in zijn eentje. Behalve in de tourbus dan, maar die bedden waren zo belachelijk klein dat hij al moeite had om in zijn eentje daar te liggen. Met name in de Verenigde Staten waren die bedden in de lengte ook nog heel klein, waardoor soms alle vier de jongens liepen te klagen over hoe klein die bedden waren. Hij moest dan vaak met opgetrokken benen slapen. "By the way, before we leave tomorrow, would you want to go grab some breakfast tomorrow morning? With the four of us?" Dat leek hem nog wel gezellig. Dit zouden ze in het hotel kunnen doen, maar ook ergens in de stad. Dat maakte hem niet zo heel veel uit, zolang er maar geen paparazzi en andere mensen aan hun tafel stonden te wachten om hen te ontmoeten. Dan had hij er geen zin meer in. Zeker 's ochtends moest hij niet al te veel gestoord worden, omdat zijn humeur dan nog niet op en top was. Hij kon dan ineens een hele grote mond hebben, terwijl iemand een hele normale vraag stelde, maar dan kon het toch verkeerd vallen. Dan wilde hij gewoon rustig, maar gezellig, kunnen ontbijten.
Het duurde niet lang voordat meerdere mensen klaar waren met tanden poetsen en de eventuele andere dingen die ze voordat ze naar bed gingen deden, want al aardig snel zag ze Ashton weer verschijnen en even later ook Maia. Hem was opgevallen dat zij snel was en ook haar verbaasde dat, maar aan de andere kant was het ijskoud in de ruimte waardoor zij alles veel sneller ging doen. "I know. I was pretty impressed with myself." Ze keek niet toe hoe hij zichzelf uitkleedde, omdat ze dat gewoon een beetje raar vond. Vandaar dat ze haar blik op het plafond richtte, ook al was daar totaal niets te zien, maar het kwam minder creepy over dan wanneer ze nu naar hem bleef kijken. Ze merkte geen verschil in temperatuur toen ook Ashton in het bed kwam liggen, maar misschien zou dat nog komen. Aan de andere kant was dat bed enorm groot en zou het waarschijnlijk veel minder snel opwarmen dan haar eigen bedje thuis. Ze wilde hem echter ook niet direct opzoeken, omdat ze misschien zelf wel op zou warmen. Het was in ieder geval aangenamer dan boven de dekens. Terwijl ze de dekens nog steeds tot over haar kin trok draaide ze zich naar hem toe, zodat zij hem ook aan kon kijken. Al snel glimlachte ze zwakjes toen hij aangaf dat hij het vanmiddag naar zijn zin had gehad. Ook zij had vandaag als een zeer leuke dag ervaren. "Yeah, it was. Thanks for coming along." Ze wist zeker dat ze zich ook een dag met Maia alleen zou kunnen vermaken, met name in een attractiepark zoals die van vandaag, maar met een grotere groep was het standaard gezelliger. Voor nu gold hetzelfde. "Oh, no, don't apologize for that. It's all good. I honestly didn't even find it scary or whatever. I was just very confused," grinnikte ze. Ze had het niet eens als vervelend ervaren, maar vond de hele situatie verbazingwekkend. Ze werd echter niet per se lastig gevallen, ook al was ze wel ruw aan de kant geduwd, dus dan kon zij er niet zoveel van zeggen. En als ze het wel vervelend had gevonden, dan was het niet zijn schuld geweest. "So they better did not take any photos of me, which I'm pretty sure they didn't, but if they did then I must've looked confused as fuck." Dit laatste zei ze met een lachje, al kon ze niet voorstellen dat zij op een foto stond. Waarom zouden ze? Zij was onbekend, dus zij was niet boeiend genoeg om een foto van te maken. Er ging een rilling over haar rug heen, wat maakte dat ze wist dat het nog wel even ging duren voordat ze in slaap zou vallen. In de kou in slaap vallen was ontzettend lastig voor haar, omdat ze het gewend was om juist in de warmte in slaap te vallen. In San Diego was het immers 's nachts ook altijd nog warm. "Do you mind if I just give you a hug real quick? I'm cold."
Paran0id schreef: Nog geen paar minuten later zag ze Luke in het laatste beetje licht van de kamer verschijnen. Hij nam al snel de plaats naast haar op het bed in, waarna de laatste lamp uit werd gedaan om de hotelkamer weer in het donker te hullen. Ze zag hem nog naar haar toekeren, hoewel in de duisternis zijn ogen niet langer meer goed zichtbaar voor haar waren en ze slechts vormen waar kon nemen. Zijn stemgeluid verried echter dat hij al goed en wel naast haar lag en niet al te ver weg. Glimlachend schoof ze zich naar hem toe. "Right here!" Haar been sloeg ze zacht en wel om de zijne heen, haar armen om hem heen laten glijden om zich zo weer een beetje aan hem vast te kunnen klampen. Ze had het nog altijd koud maar op deze wijze zou ze het binnen nu en een tijdje wel weer warm hebben, dat wat voor hem ook zo gold. Vannacht hadden ze het immers beide niet meer koud gehad en ook toen had hij voor haar persoonlijke verwarming gespeeld, dus dat zou nu vast niet anders zijn. Haar gezicht lag nog ietwat verwijderd van zijn hals, waartegen ze haar adem voelde weerkaatsen om een prettige warmte naar haar terug te brengen. Tevreden met hun houding, bleef ze stil liggen, de glimlach nog niet van haar gelaat kunnen krijgen. Ze kon nog altijd niet geloven hoe prettig ze zich in zijn armen voelde en hoe het in zo'n korte tijd al zo tussen hen klikte, terwijl ze elkaar nog niet zo lang kenden. Zijn stem haalde haar terug uit haar eigen wereldje van gedachten, haar weer bij zinnen gebracht. "Yeah, that would be nice." Ze vond het lief wat hij voorstelde en het klonk zeker leuk om morgenochtend met zijn allen wat te gaan ontbijten. May wist zeker dat Ashton en Emily hier ook wel zo over zouden denken. Ze had nog voor willen stellen om wat in de stad te zoeken, maar werd onderbroken door de vermoeidheid die er bij haar in was geslopen. Haar oogleden waren inmiddels al te zwaar geworden voor haar om ze nog open te houden en, voor ze het door had gehad, was ze al weg gedommeld geweest.
Ze had de dag gelukkig net zo leuk gevonden als hij. Het was niet dat hij veel anders had verwacht te horen omdat ze het in zijn ogen ook top hadden gehad in het park, maar het was voor hem toch wat anders om het echt van haar weer te horen dan het hier zelf op te moeten gokken. Het deed hem dan ook goed dat ze dit hem vertelde, wetend dat hij op het goede pad had gezeten en hij het zich niet enkel voor had gehouden; ze hadden zich dan toch echt net zo erg vermaakt als hij en Luke. Tenminste, op het gedoe met de paparazzi na dan, waar ze gelukkig aan haar antwoord te merken ook haar dag niet door had laten verpesten. "I'm so glad it didn't scare you that badly. I can imagine that it was pretty weird for you two to get .. harassed like that." Hij glimlachte klein, hoewel hij wist dat ze dit niet echt meer zien kon doordat ook Luke de nachtlamp al uit had gedaan. "I don't think I've seen them taking pictures of you. And if they did take photos, I'm sure even your confusion would somewhat look adorable. So I think you've got nothing to worry about." Hij vond haar er sowieso mooi uit zien, dus hij weigerde te geloven dat ze er zelfs slecht uit zou zien met een verwarde blik op haar gezicht. Het zou vast allemaal wel meevallen en daarnaast geloofde Ashton dat de twee meiden niet al te veel op de foto waren gezet; voor zijn gevoel waren ze vooral op hem en Luke uit geweest, nu de tour geëindigd was en ze net weer terug waren in hun thuisstad. Dat ze vroeg naar een knuffel, kwam geheel uit het niets maar liet desondanks zijn glimlach verbreden. Hij zou het niet erg vinden om zijn armen om haar heen te slaan. Allesbehalve. Zelfs al zouden ze de hele nacht zo liggen; ergens had hij het ook wel fijn gevonden om vanochtend zo wakker te worden met haar tegen zich aan, in plaats van de leegte in het bed. "No, I don't mind." Hij schoof iets naar voren, naar haar toe gaan liggen zodat hij haar armen om haar heen kon laten glippen. Het duurde niet al te lang voor hij de warmte van haar lichaam tegen de zijne voelen kon en zijn wang tegen haar voorhoofd voelde rusten. "Is this better?" prevelde hij met dezelfde glimlach. Zijn ogen voelde hij sluiten, intussen gewacht op een antwoord die hij echter niet meer mee bleek te kunnen krijgen voordat zijn uitputting de overhand nam. Langzaam maar zeker was hij in slaap gevallen, zijn armen nog steeds om haar heen geslagen om haar zachtjes tegen zich aan te voelen nestelen.
Traveller schreef: Grinnikend sloeg ook Luke zijn armen om haar heen toen zij hem had opgezocht, waarna hij wat comfortabeler ging liggen zodat hij wist dat hij die positie in ieder geval voor een tijdje vol kon houden. Hij had de afgelopen nacht nauwelijks bewogen en ging ervan uit dat dat nu niet anders was, maar dat maakte niet uit omdat hij gewoon prima lag. Ook nu had hij dat gevoel. Hij kreeg nog een antwoord op zijn voorstel om met z'n allen te ontbijten, maar hij kon aan haar stem horen dat hij niet veel meer hoefde te zeggen en dat ze gewoon graag wilde slapen. Hij besloot om dus gewoon zijn mond te houden, omdat hij eigenlijk precies hetzelfde wilde. Slapen. En dus sloot hij zijn ogen en voelde zichzelf al aardig snel wegzakken in een diepe slaap. Voor zijn gevoel had hij maar drie uur geslapen voor ineens het geluid van zijn telefoon af ging. Zijn wekker! Een beetje paniekerig kwam hij overeind, omdat hij direct doorhad dat hij niet alleen zichzelf zo wakker had gemaakt, maar de rest was dankzij het enorm harde geluid ook wakker geworden. "Fuck, fuck, fuck, sorry," mompelde hij, waarna hij zijn telefoon zo snel mogelijk van het nachtkastje pakte om zo het geluid uit te zetten. Hij had blijkbaar zijn wekker nooit uitgezet en vandaar dat die nu was af gegaan. Nu hij toch wakker was keek hij meteen hoe laat het was. 9 uur 's ochtends. Dat was eigenlijk niet eens heel erg vroeg, dus dat bracht hem dan nog een klein beetje opluchting, maar toch had hij veel liever nog verder willen slapen. Hij legde zijn telefoon dus weer terug op het nachtkastje en ging weer liggen zoals hij dat ook had gedaan voor hij ineens abrupt uit zijn slaap werd getrokken, maar wist eigenlijk direct al dat hij niet meer weg zou dommelen. Daar was hij niet meer moe genoeg voor. Bovendien had hij meer dan voldoende uren slaap gehad. Het enige wat jammer was, was dat hij zo abrupt wakker was geworden. Hij had liever uit zichzelf ontwaakt.
Het leek alsof hij het erger voor hen twee had gevonden dan dat zij het vond. Zij had het niet eens als vervelend ervaren. Achteraf gezien kon ze er zelfs namelijk nog om lachen. Het was gewoon een bijzondere ervaring om mee te maken, maar ze zag het zeker niet als iets vervelends. Het voelde qua drukte gewoon een beetje alsof je in een veel te drukke club stond, dus ook daar had ze vrij weinig last van gehad. Toch was het lief dat hij zich zo over haar bekommerde en er zeker van wilde zijn dat ze oké was. Dat kon ze dus ook zeker waarderen. Hij gaf haar zelfs nog een soort compliment, waarvoor ze hem met een lachje bedankte. Hij had aangegeven dat hij het niet erg vond als ze hem zou knuffelen, waarna ook zij wat dichterbij kwam en haar armen losjes om hem heen legde. Direct voelde ze zich een stuk meer opwarmen en dus wist ze dat ze de komende tijd in ieder geval zo zou blijven liggen tenzij hij daar een stokje voor zou steken. "Mhmm.." Al snel sloot ze tevreden haar ogen en binnen de kortste keren hoorde ze al hoe zijn ademhaling veranderde, waardoor ze wist dat hij in ieder geval al in slaap was gevallen. Ook aan de andere kant van de slaapkamer kon ze dit horen. Niet hard en zeker niet hard genoeg om van wakker te blijven liggen. Zij was vlak daarna dus ook naar dromenland vertrokken. De volgende ochtend werd ze abrupt wakker van het geluid van een wekker die af ging, maar ze herkende het geluid niet als haar eigen wekker. Dat was voor haar een teken om vooral geen vin te verroeren, omdat ze nog veel te comfortabel in het bed lag. Het was hoogstwaarschijnlijk van iemand anders en daar had ze gelijk in, omdat ze Luke nog geen twee seconden na het afgaan van het geluid hoorde vloeken en sorry mompelen. Net zo abrupt als dat het geluid kwam, stopte het ook weer. Misschien zouden ze er wel uit moeten, maar dan hoorde ze het vanzelf wel. Voor nu lag ze meer dan prima, met name omdat Ashton nog steeds haar grote warmtebron was.
Paran0id schreef: Ze was in een diepe slaap beland geweest. Het had haar moeite gekost om haar ogen te openen, nadat een schel geluid haar had laten ontwaken. Al die uren had ze niets meer meegekregen en het voelde alsof ze een halve dag weg was geweest, eerder dan slechts een deel van de vroege ochtend. Het kwam dan ook des te hard aan dat een wekker door de kamer galmde. Het geluid deed haast pijn aan haar oren, zo hard stond het, en het gevloek naast haar verried van wie de wekker afkomstig was. Jachtige bewegingen voelde May naast haar, de twee armen van haar af voelen glijden om haar van de warmte te ontdoen. Een beetje verward probeerde ze om haar heen te kijken. De wekker was tot haar geluk al snel stopgezet, alhoewel Luke's bewegingen ervoor hadden gezorgd dat er een gat tussen de dekens en de matrassen zat en ze alle koude lucht onder de lakens kon voelen kruipen. Dit was gelukkig niet voor lange duur geweest; voor May zich had beseft wat er echt was gebeurd, voelde ze zijn armen alweer om haar heen glippen en de warmte wederkeren, die ze net even gemist had. Haar hoofd vond ze weer tegen zijn borst, die ze traag een beetje hiervandaan haalde in een poging om hem aan te kunnen kijken. "Good morning." Het kwam enigszins sloom en zacht over haar lippen, de hint weggegeven dat ze zich nog lichtelijk in haar slaaptoestand bevond. Ze wreef even door haar ogen, voor ze zijn blik ontmoette. "What time is it?" Ze had haar ogen nog open willen houden maar voelde ze niet snel daarna weer sluiten, nog niet helemaal goed wakker geworden door haar plotselinge ontwaken.
Het geluid van een wekker was luid en duidelijk door de kamer heengegaan. Hij had gehoopt om nog even verder te kunnen slapen, maar het moment dat dit alarm weerklonk was dit al de wereld uitgeholpen geweest. Het had hem wakker laten schrikken, bijna gelijk klaarwakker gemaakt onderwijl zijn ogen door de kamer scanden. Voor zich zag hij hoe Luke haastig overeind kwam en zijn telefoon pakte van het nachtkastje. Nog geen seconde daarna was het lawaai voorbij geweest en zag hij zijn vriend weer terugzakken op het bed, waar hij Maia nog doodstil zag liggen. Emily leek het amper opgemerkt te hebben wat er zojuist was gebeurd, gezien ook zij net als haar vriendin nog niet echt leek te bewegen. Ze lag nog even stil in zijn armen als hoe ze in slaap waren gevallen, voor Luke's wekker door de kamer had geklonken. Het maakte hem eigenlijk wel gelukkig dat ze was blijven liggen, omdat ook hij best comfortabel lag en het zo nog wel uren vol kon houden. De kou in de kamer was daarbij ook nog niet afgenomen waardoor hij het des te fijner vond om op deze manier nog wel warm geworden te houden. Zelf kon hij echter niet meer slapen, dat wat Emily nog wel leek te kunnen. Een kleine zucht verliet zijn mond, zijn blik gevestigd op de rug van Luke die naar hem toe gedraaid lag. "Good morning to you too, Luke," prevelde hij hem zacht toe. "Forgot to turn ya alarm off last night?"
Traveller schreef: Door zijn vergeetachtigheid was nu iedereen wakker geworden, terwijl iedereen nog vredig lag te slapen. Ze hoefden ook helemaal niet vroeg uit bed, omdat hun check-out pas heel erg laat was. Ook dat hadden ze al van tevoren geregeld. Achter hem hoorde hij Ashton, dus keek hij om zodat hij hem aan kon kijken. Hij wist niet zo goed of Ashton nu geïrriteerd was door zijn wekker of niet, maar hij ging maar van het laatste uit. Als dat zo was, zou hij het ook goed duidelijk kunnen maken en dat was in dit geval niet per se zo. "Yeah, good morning," grinnikte hij daarom dus ook, omdat hij er niet vanuit ging dat iemand nog sliep, ook al kon hij Emily nog aardig stil zien liggen. Hij kon zich alleen niet voorstellen dat je door dat geluid heen kon slapen, want zelfs hij kon dat niet. "Yes," moest hij toegeven. "Fucking stupid. I'm turning them all off right away." Zodra hij zou opstaan, zou hij checken dat hij geen enkele wekker meer had staan. Hij wilde dit niet nog een keer laten overkomen. Morgen zou hij dan wel alleen slapen, maar zo wakker worden als het niet nodig was, was alles behalve fijn. Hij ging weer rustig liggen en ook van Maia's kant hoorde hij geluiden, maar zij klonk nog lang niet zo wakker als dat Ashton zojuist klonk. Het leek wel alsof ze nog half aan het slapen was, wat eigenlijk wel schattig was. Het zorgde ervoor dat hij even moest glimlachen. "Hey," groette hij haar. "It's 9AM." Hij hoopte dat wanneer zij dit hoorde ze het ook meteen minder erg vond dat ze zo wakker was geworden. Hij vond het namelijk niet eens zo heel erg vroeg. Zeker niet omdat ze op een redelijke tijd naar bed waren gegaan. "You wanna go back to sleep?" Hij wilde haar nog meer vragen, maar besloot hier nog even mee te wachten. Daar klonk ze nog veel te moe voor en daar zou ze niet op zitten te wachten. Zeker als ze nu positief zou reageren op zijn vraag zou hij haar met rust laten en haar nog lekker even laten slapen. Dan zou ze dat wel nodig hebben.
Zoals verwacht was iedereen hier wakker van geworden, omdat ze alle drie iets zeiden. Dit hield voor haar in dat ze wist dat zij in ieder geval niet meer in slaap zouden vallen, omdat ze het niet negeerden zoals zij dat deed. Haar wens om dus nog verder te slapen viel in duigen, maar dat was geen grote ramp, omdat ze niet eens meer heel erg moe was. Ze had echt goed geslapen en was geen enkele keer wakker geworden, zoals ze dat normaal wel altijd deed. Zij werd van zo'n beetje ieder geluid wakker, maar vannacht was dat toch niet het geval geweest. Omdat ze hoorde dat in ieder geval Ashton zo ontzettend zacht praatte, omdat hij wellicht bang was dat ze nog lag te slapen, moest ze wel een teken van leven geven. Ze hoefden in ieder geval niet met een slapende Emily rekening te houden, want zij was gewoon wakker geworden. Dat zorgde ervoor dat zij langzaam haar ogen opende en de eerste paar tellen aan het licht moest wennen, ook al was het niet eens extreem licht in de hotelkamer geworden wegens de dikke gordijnen die er hingen. Nadat haar ogen gewend waren kwam ze met haar hoofd een beetje overeind en keek beduusd om zich heen, omdat ze blijkbaar toch nog niet helemaal wakker was. Ook dit duurde een aantal tellen, waarna ze uiteindelijk Ashton maar aankeek. "Hi.. Good morning." De manier waarop ze dat zei zou hem wellicht het idee geven dat ze ontzettend verward was, maar dat kwam puur en alleen door het feit dat ze zo abrupt wakker was gemaakt. Ze had zelf helemaal niet zo'n harde wekker, dus dit voelde alsof er een heel concert in haar slaapkamer had plaats gevonden. Ze kon dus ook niet direct helder nadenken. "How did you sleep?"
Paran0id schreef: Ashton leek ook al wakker te zijn. Ze had hem Luke horen groeten op de achtergrond, zijn stem desondanks zacht overgebracht waardoor ze niet helemaal wist te verstaan wat hij vertelde. Wat Luke antwoordde was daarentegen duidelijk hoorbaar; hij had inderdaad nog een wekker aanstaan die hij was vergeten om uit te zetten. Iets wat haar ook zo had kunnen gebeuren. Ze vond het lief dat hij nog vroeg of ze verder wilde slapen. Het was een vraag waarop ze het niet in zich op kon brengen om ja te zeggen, zelfs al merkte ze aan zichzelf dat ze binnen de kortste keren weer in slaap zou kunnen vallen als ze haar ogen maar gesloten hield. Ze merkte dat de rest of althans de jongens al wel aardig wakker waren, waardoor ze hen misschien wat zou dwarszitten als ze nog niet opstaan wilde. "No, it's alright," mompelde ze hem toe, een kleine glimlach laten zien. Ze voelde zich intussen weer een beetje terugtrekken naar haar oude positie, dan op zijn minst nog even willen blijven liggen vooraleer ze de moed zou verzamelen om op te staan. "I just.. need a minute.." Het verliet alsmaar zachter haar lippen, haar oogleden weer voelen sluiten om zich nog even in een beetje rust te laten wegvallen. Een beetje rust dat bedoeld was om maar even voort te duren, een tweetal minuten hoogstens, maar toch meer werd dan dat. Geheel comfortabel voelde ze zich weer wegzakken in slaap die ze niet bedoeld had, eentje waar ze zich ook niet meer uit kon vechten toen ze eenmaal haar ogen weer dicht had laten gaan.
Het meisje in zijn armen kwam dan toch weer in beweging, nadat hij de conclusie getrokken had dat ze nog altijd aan het slapen was. Het tegendeel bleek waar te zijn. Haar ogen hadden de zijne al gevonden, deze geopend om de prachtige, blauwe/groene kleur weer te laten zien waar hij tot hiervoor zijn blik nog niet op had kunnen vestigen. Hij gaf haar een glimlach. De wijze waarop ze wat verward naar hem opkeek was schattig, het liet wederom een onschuldige kant van haar zien die hem verraste elke keer wanneer deze weer opkwam. De wekker van Luke had haar vast net zo uit het niets getroffen als bij hem en Maia, die hoorbaar aan haar woorden ook nog niet altijd goed wakker was. "Good morning." Hij liet een van zijn armen van haar wegglijden om kort even door zijn ogen te kunnen wrijven, voor hij deze weer bij haar terug liet keren. "Yeah, I've slept great. How about you?" Hij had meer dan goed geslapen. Het had hem wederom verbaasd dat hij zo fijn had gelegen nu Emily tegen hem aanlag, omdat hij eerder zo echt niet slapen kon. Nu leek hij er geen enkel probleem mee te hebben om zo op deze manier goed te slapen, het leek haast alsof hij nooit anders had gedaan. De gedachte aan hun terugreis vandaag zwierf genadeloos door zijn hoofd, een gedachte waar hij voor het eerst minder blij van werd om eraan te denken dan doorgaans het geval was. Hij vond het eigenlijk nog te gezellig hier om zo weg te moeten gaan, nu hij net aan Emily en Maia begon te wennen. Zijn familie zien klonk desalniettemin ook goed in zijn oren en wetend dat hij voor een hele lange tijd weg was geweest, wist Ashton ook dat hij hierin niet echt een keuze had. Als hij ze nu niet opzocht, zou hij er volgend jaar met hun nieuwe tour spijt van krijgen dat hij zijn vrije tijd daarvoor niet had benut. Daarnaast had hij zijn moeder al veel te lang niet meer gezien.
Traveller schreef: Het had nog ruim een uur geduurd voordat Luke uiteindelijk wel was opgestaan, omdat Maia toch weer in slaap was gevallen. Hoe ze dat voor elkaar had gekregen wist hij niet, omdat hij achter zich de stemmen van Ashton en Emily hoorde en zij dat daardoor ook gehoord moest hebben. Desondanks leek dit haar niet uit haar slaap te kunnen halen, omdat ze pas rond kwart over tien weer wakker werd. Dit keer zonder wekker. In deze tijd had hij ook geprobeerd om weer in slaap te vallen, maar dit was hem niet meer gelukt. Toen zij uiteindelijk wel wakker was geworden, duurde het niet lang voordat ze alle vier waren opgestaan om zich klaar te maken voor de dag. Voor Luke hield dit in dat hij ook meteen zijn koffer in pakte, al waren er niet veel spullen uitgehaald in de twee nachten die hij hier had gespendeerd. Het kostte hem dus weinig tijd. Rond elven was het viertal dan toch daadwerkelijk de deur uit gegaan om op zoek te gaan naar een leuk restaurantje om te ontbijten. Ook dit werd met de auto gedaan, zodat zij niet al te lang over straat hoefden te lopen. Aangezien hij hier vroeger ook tamelijk veel kwam wist hij genoeg restaurantjes in de buurt en dus was hij ook degene geweest die een suggestie had gedaan voor een bepaald restaurant om te gaan ontbijten. De anderen leken hiermee akkoord te gaan, waardoor ze de auto nu naast het restaurant hadden geparkeerd. Hij stapte uit de auto, wachtte tot de rest dit ook had gedaan en liep toen langzaam naar de ingang van het gebouw toe. "I'm honestly starving... And I need some coffee." Hij had het niet eens specifiek tegen één persoon, want hij had het met name tegen zichzelf. Hij had écht koffie nodig. Zonder koffie kon hij de dag niet goed doorkomen, omdat hij dan de hele dag met hoofdpijn rond liep. Zo verslaafd was hij inmiddels al aan cafeïne geworden. Dit was dan ook altijd het eerste dat hij deed wanneer hij 's ochtends wakker werd. Vandaag was niet anders. Eenmaal binnen werden ze naar een tafeltje achterin geleid, omdat hij daarom had gevraagd. Bij het raam zouden voorbijgangers wel eens naar binnen kunnen kijken en hem en Ashton kunnen herkennen. Daar zat hij niet op te wachten en dus zat hij bijna altijd op de meest ongezellige plek in een restaurant. Dat was een groot nadeel aan het leventje, maar dat woog niet op tegen de voordelen. Voor de grap schoof hij een stoel naar achteren zodat Maia daarop kon zitten, terwijl dit juist iets was wat hij normaal niet zo snel zou doen. "Have a seat, ma'am," grinnikte hij toen dus ook terwijl hij haar aankeek zodat ze wist dat hij het tegen haar had.
Maia was weer in slaap gevallen en dat vond ze verbazingwekkend. Ze snapte niet hoe zij nu opnieuw in slaap kon vallen terwijl er allerlei geluiden in de kamer waren, waaronder haar stem die ook nog wel eens hard kon zijn. Met name als ze moest lachen om iets wat Ashton zei lukte het haar niet altijd om heel stilletjes te lachen of te antwoorden, maar ze leek hier toch doorheen te kunnen slapen. Dit duurde zo lang dat ze ruim een uur met Ashton had kunnen praten over van alles en nog wat. Na dit uur was ze echter wel wakker geworden en toen was ze er ook wel klaar mee met het in bed blijven liggen. Ze ging zich toen zo snel mogelijk klaar maken om zo snel mogelijk de kou van de hotelkamer achter haar te kunnen laten. Gelukkig leek de rest hier niet anders over te denken, waardoor ze ongeveer drie kwartier later alweer buiten stonden. Luke leek een restaurant te kennen, waardoor dat hun bestemming voor de ochtend was geworden. De rit er naartoe duurde niet lang en binnen een kwartier na het instappen kon ze alweer uit de auto stappen. Ze liep achter het groepje aan naar binnen toe om vervolgens naar hun tafel begeleid te worden. Ze vond het een bijzondere plek en ze vond het helemaal bijzonder dat Luke had gevraagd om hier te zitten. Ze zaten achterin en dat was juist een plek waar zij zelf nooit ging zitten, omdat het niet zo gezellig was. Meestal ging ze bij het raam zitten, zodat ze nog een beetje mensen kon kijken die voorbij liepen. Op die manier had je soms ook nog gespreksstof om over te praten. Echter hoorde je haar hier niet over klagen, omdat het vast wel een reden zou hebben dat hij om deze plek had gevraagd en daarom ging ze netjes zitten. "Are you excited about seeing your family again?" vroeg ze aan zowel Luke als Ashton. Ze kon zich voorstellen dat het iets was waar zij echt naar uit keken. Je liet toch een hele boel mensen achter voor een hele lange periode en dat zou best wel eens zwaar kunnen zijn. Zij had geen idee, omdat ze eigenlijk nooit langer dan slechts een paar weken van huis was weg geweest. Die behoefte had ze ook niet per se. Ze vond haar leven in San Diego prima. Daar woonde ook het grootste gedeelte van haar familie en vrienden, dus voor haar was het ook totaal niet logisch om voor een langere periode ergens anders te verblijven. Ze moest wel een hele goede reden hebben om te moeten verhuizen. Zelfs voor een man zou ze dit niet zo snel willen doen, tenzij dit niet al te ver weg was.
Paran0id schreef: Ze was dus uiteindelijk wel weer in slaap gevallen. Tegen haar bedoelingen in en al helemaal onverwacht, omdat ze maar een paar minuten haar ogen gesloten had willen houden. Om wakker te worden ook, niet om opnieuw in slaap terecht te komen en de rest wakker achter te laten. Toen ze eenmaal weer wakker was, was er al meer dan een uur verstreken en had ze Emily en Ashton nog volop horen praten. Ook Luke was niet aan het slapen, die naar zijn woorden ook al die tijd wakker was geweest, waardoor ze zich toch wel een beetje schuldig had gevoeld. Om dit allemaal goed te maken had ze zich dan ook extra snel klaargemaakt. Na haar ontwaken was ze direct uit bed gekomen om zich om te kleden, haar make-up te doen en te tandenpoetsen. Haar koffer had ze binnen tien minuten al ingepakt en wel gehad. Ze had vrij weinig over de hotelkamer verspreid en op haar make-up en toiletspullen, lag er niet echt iets los wat ze nog opzoeken moest. Het was dan ook geen lange bedoeling voor May om al haar spullen weer bij elkaar te krijgen en de koffer dicht en wel te hebben, nog voor elf uur was verstreken. Nog geen half uur later waren ze met zijn allen aangekomen bij een restaurant op advies van Luke. De rest had hun spullen ook allemaal ingepakt, de koffers in de achterbak gepropt en wel om daarna weer weg te kunnen. De koffer van Emily en die van haarzelf zouden ze er straks wel uithalen, wanneer de jongens weg zouden gaan, maar voor nu hadden ze afgesproken om die erin te laten zodat ze deze niet in het restaurant hoefden te zetten. Ze had intussen al wel honger gekregen, in zowel eten als koffie. Normaliter was ze niet de grootste koffie drinker maar omdat haar vermoeidheid vandaag net wat meer aanwezig leek te zijn dan normaal, leek het May wel een goed idee om dan toch een kopje te nemen. Het laatste wat ze wilde was vanmiddag afdwalen en Emily moeten slepen naar een hotel omdat ze geen energie meer had. Het was vakantie en ze wilde gewoon leuke dingen doen, iets waar Emily het vast wel mee eens was. Ze knikte dan ook zodra ze Luke hetzelfde hoorde vertellen. "Me too, I can't wait to get some coffee." Een plek aan de wand werd hen aangewezen. Een wat onverwachte plek in een nog niet zo heel vol restaurant, maar ze besloot hier niet over te beginnen. Daar kreeg ze de kans ook niet voor; Luke had voor haar al een stoel naar achter geschoven als een echte gentleman. "Thank you, sir," grinnikte ze hem toe, waarna ze op de stoel ging zitten om deze aan te schuiven. De menukaarten lagen al op tafel. Ze pakte er eentje weg van de houder, deze alvast voor zich uitgelegd om haar ogen over de opties heen te laten gaan.
Nadat Maia klaarblijkelijk opnieuw in slaap was gevallen, had het nog grofweg een uur geduurd voordat ze met zijn allen op waren gestaan. Tot zijn geluk was ze daarin wel snel geweest en had het niet nog veel langer geduurd; hij had ondertussen steeds meer honger gekregen en keek er wel erg naar uit om een keer te gaan ontbijten. Ze hadden allen hun spullen ingepakt en zich klaargemaakt, om vervolgens te vertrekken naar een restaurant voor het ontbijt. Het was een restaurant waar hij al eens eerder had gezeten en eentje die zowel hij als Luke kenden. Zelf was hij er nog niet opgekomen dat ze hier wel konden zitten, maar nadat Luke deze suggestie gegeven had, bedacht ook Ashton zich dat het wel een leuke plek was om te gaan zitten voor de ochtend. Met de koffers in de kofferbak waren ze vertrokken, de auto weer genomen liever dan de gok te wagen en te gaan lopen. Het meeslepen van de koffers was zo ook minder moeite en als ze de paparazzi nogmaals wilden vermijden, was het nog altijd de beste optie geweest om de zwarte SUV mee te nemen, dat waar ze ook allen mee in hadden gestemd. Het maakte de weg ook wat korter, gezien ze nog geen tien minuten later al voor het restaurant stonden en een plek uit konden zoeken. De tafel aan de wand was voor hen gereserveerd, een van de standaard plekken voor hen om te nemen. Het was wellicht een minder mooie plek om te zitten maar door de strategische voordelen die het hen bracht, hadden hij en Luke ervoor gekozen om deze gewoon te nemen. Zo konden ze hopelijk in alle rust met de meiden ontbijten zonder veel herkend te worden, want op de gasten in dit restaurant na kon niemand hen van buiten zo snel zien zitten. Hij nam plaats naast Emily, tegenover Luke en Maia gezeten die ook al hun plaatsen hadden gevonden. Haar vraag liet hem opkijken van het menu dat hij Maia had zien pakken. "Yeah, I'm pretty excited." Hij voelde een glimlach rond zijn lippen ontstaan, ondanks alles wel enthousiast geweest om iedereen weer te zien na zo'n lange tijd. "I haven't seen them in a long time, because of our tour and the making of our new album. So I'm stoked to go back home." Wat Emily's plannen waren met haar vriendin, was hij ook wel benieuwd naar geweest. Hij had nog niet van haar weer gehoord wat ze nog hier wilden doen en aan hun woorden te horen gisteren, zouden ze hun vakantie hier nog wel heel afmaken. Ze hadden tenslotte nog drie weken over hier in Sydney. "What about you two? Got any places in mind you wanna visit, or things you wanna do while here?"
Traveller schreef: Ashton vertelde dat hij inderdaad niet kon wachten om zijn familie weer te zien, wat zij volledig begreep. Ze wist niet hoe lang het geleden was dat hij hen had gezien, maar dat kon maanden zijn geweest of misschien wel een jaar! Hoe zij dat dan volhielden vond ze bewonderenswaardig, maar zij zat dan ook wel heel anders in elkaar. Zij was bijvoorbeeld al helemaal niet goed in alleen zijn, wat ervoor zorgde dat ze bijna nooit alleen thuis was, terwijl ze toch al wel een tijdje op zichzelf woonde. Ze was altijd wel bij vrienden of familie te vinden en het liefst sleepte ze ook nog een vriendin mee naar haar huis, zodat ze 's avonds laat ook nog gezelschap had. "I can imagine that!" knikte ze daarom glimlachend zodra hij had aangegeven dat hij echt zin had om hen weer te zien. Zijn familie zou vast en zeker ook niet kunnen wachten om hem weer te zien. "Are you seeing your entire family today or just your mom and siblings?" Hij had haar al verteld dat zijn vader buiten beeld was en dus vroeg ze hier niet naar. Dat kon misschien een gevoelig onderwerp zijn en als die man buiten beeld was, zou hij nu ook niet ineens interesse in hem tonen. Zijn vraag kwam een beetje onverwachts, met name omdat zij daar nog niet over had nagedacht. Niet nadat zij uit hun huisje waren gezet en ze daarna ineens op het laatste moment moest regelen. Ze had dus ook het gevoel alsof ze van uur tot uur aan het leven was. Hun slaapplaats voor vanavond was immers ook nog iets wat zij moesten regelen en dat zouden ze ook aardig snel moeten doen. Dat zat dus meer in haar hoofd dan de dingen die ze nog zou willen doen. "Eh... I honestly don't have a clue. I actually don't even know Maia pretty well so I have no idea what kind of stuff she likes doing so I guess we'll figure all of that stuff out later today." Het was een beetje gek om toe te geven, maar ze kende Maia echt nog niet zo goed. Wel kende ze haar inmiddels goed genoeg om te weten dat de vakantie doorkomen geen probleem zou zijn, omdat zij zeker de moeilijkste niet leek. Toch wilde ze graag rekening met haar houden en niet alles zelf gaan bepalen, dus zouden ze het nog over dat soort dingen moeten hebben. Een ober kwam aanzetten die iets aan Emily vroeg, omdat hij haar had aangekeken, maar deze man praatte met zo'n overdreven Australisch accent dat het klonk alsof hij in een andere taal sprak. Ze keek deze man dus verward aan, waarna hij zich herhaalde, maar opnieuw kon ze hem niet verstaan. "I'm sorry, what?" Ze had zich nog nooit zo dom gevoeld en al helemaal niet toen Luke uitlegde dat hij alleen vroeg of ze al een keuze hadden gemaakt.
"Wait, I said ma'am right? I meant miss," corrigeerde Luke zichzelf, waarna hij zelf plaats nam op de stoel naast haar. Ma'am klonk zo oud en zij was niet bepaald oud. Ze was zelfs nog jonger dan hij geweest, al waren beide meiden dat, omdat Emily natuurlijk twee dagen geleden pas jarig was geweest. Desondanks was het leeftijdsverschil niet zo groot, omdat hijzelf ook nog maar 23 was, al voelde hij zich soms wel 53. Maia pakte een menukaart, waarna hij een ander exemplaar uit het rekje pakte en deze vervolgens open sloeg. Hij wist in ieder geval dat hij koffie wilde, maar wat betreft het eten wist hij het nog niet zo goed. Ze hadden er ook altijd veel te veel keuzes in. Hij was helemaal geen moeilijke eter en at eigenlijk alles wat er ook maar een klein beetje eetbaar uit zag, dus als het aan hem had gelegen had hij liever geen menukaart gehad. Nu moest hij meer moeite doen om te gaan bedenken waar hij zin in had, want hij wist dat wat hem voorgeschoteld werd toch wel lekker zou zijn. Toch had hij een keuze kunnen maken, waardoor hij het boekje weer dichtklapte en voor zich liet liggen. "Have you decided yet?" vroeg hij aan Maia, doelend op wat ze wilde bestellen. Zij leek in ieder geval nog niet klaar te zijn, maar zelfs hij was een tijdje bezig geweest. Misschien was zij ook wel slecht in keuzes maken omdat ze alles wat erop stond lekker vond. Of juist het tegenovergestelde, wellicht vond ze alles wel walgelijk en probeerde ze iets te vinden wat ze nog een beetje weg kon krijgen. Of ze was gewoon slecht in keuzes maken in het algemeen. Dat kon natuurlijk ook nog. Niet veel later stond er al een ober aan de tafel die vroeg of zij hun keuze al hadden kunnen maken, maar dit leek Emily niet helemaal te begrijpen, waardoor hij na een tijdje moest lachen en haar uitlegde wat de man haar probeerde te vragen. Om het ongemakkelijke moment niet nog langer voort te laten duren, gaf Luke vervolgens aan dat hij graag koffie wilde bestellen en koos hij een gerecht op de menukaart, waarna de man dit ook aan de rest van de groep vroeg en uiteindelijk met de bestelling op zak weer vertrok.
Paran0id schreef: Er stonden enorm veel gerechten op voor haar om uit te kiezen. Het was alleen al een uitgebreide ontbijtkaart en niet kleinschalig, zoals zij gewend was. Het was dan ook lastig voor May om wat uit te kiezen. Ze was gewend om uit een paar opties wat te halen en wist van zichzelf dat, zodra de keuze groter werd, ze het lastig vond om iets uit te zoeken. Het nam daardoor ook even voor haar in voordat ze wist wat ze nemen wilde, iets wat Luke misschien al wel op had gemerkt. Wanneer hij haar vroeg of ze al wist wat ze wilde kiezen, schudde ze grinnikend haar hoofd. "I have no idea. I like almost everything they have on this menu, so it's hard to pick one." Ze liet doelloos haar vinger over de kaart glijden, nog altijd in gedachten een keuze geprobeerd te maken. "I guess I'm ever worse at making choices than I thought," lachte ze. "Have you decided what to take yet?" Uiteindelijk had ze gewoon een keuze gemaakt, er niet langer over getwijfeld wat ze wilde eten. De bananenpannenkoeken waren altijd al een favoriet van haar geweest voor het ontbijt. Het was niet heel verrassend dat ze deze tot slot ook genomen had, gezien ze altijd met de bekende optie leek te gaan en dat ook nu het geval was. Veel tijd had ze verder ook niet gehad. De ober stond intussen al bij hun tafel en nam al moeizaam de bestellingen af, wachtend tot ook zij zou verwoorden wat ze wilde hebben. Dat was tenminste nadat Luke hem uit de verwarring had geholpen; het leek erop dat Emily niet goed verstaan kon wat de jongen haar vroeg, dat wat ze best begrijpen kon maar ondanks dat even zachtjes liet lachen. Het zag ernaar uit dat Emily zich een beetje schaamde, het waarschijnlijk gênant gevonden wat er net was gebeurd. Niet wetend wat ze kon zeggen om de sfeer weer wat luchtiger te maken, vertelde ze maar gewoon het eerste wat in haar opkwam. "Took me a sec to realise what he meant as well," opperde May met een beetje gegrinnik, in de hoop de schaamte een beetje bij haar weg te nemen.
"For now, I'm just gonna be at my mom's house for a few days. See my little brother and sister as well, chill out a bit." Zijn hele familie zou hij deze week nog wel bij elkaar zien. Zijn moeder had een BBQ geregeld waar de meesten wel bij aanwezig konden zijn, zoals ze wel vaker deden nadat zijn tour afgelopen was. Het was voor hen een manier om iedereen weer bij elkaar te brengen en tegelijkertijd hem weer een gevoel van thuis te geven, na zijn lange reizen. Ook dit jaar was dat niet anders geweest, maar voor nu zou hij eerst een paar dagen bij zijn moeder doorbrengen. Hier zou hij Lauren en Harry gelukkig ook weer zien, die hij sinds het begin van de tour niet meer in het echt gezien had behalve op FaceTime. Normaal gesproken regelde hij wel eens VIP-tickets voor hen om weer eens naar een concert te komen, maar nu ze een tour buiten Australië hadden gehad, was dat niet gebeurd. Hij wilde het zijn moeder ook niet aandoen om steeds met zijn broertje en zusje naar hem toe te moeten reizen, zelfs al kon hij het makkelijk voor hen betalen. "But we always have this tradition of organising a little BBQ for the rest of the family, whenever I'm back from tour. So I'll see the rest of them in about a week, maybe." Hij glimlachte, opnieuw bij de gedachte van de BBQ gebleven maar dan bij die van vorig jaar. Het was altijd een gezellige bedoeling geweest en zo ook nu had hij er wel weer zin in. Zij leken nog geen vastgelegde plannen te hebben, dat wat Ashton ook wel kon begrijpen. Er was nog vrij weinig duidelijk geweest over hun vakantie sinds ze uit de vakantievilla waren gezet en bij hen terecht waren gekomen. "You two don't know each other so well? I didn't know that, you both seemed to be in the same friends group," vertelde hij, een beetje fronsend. Hij vond ze op zijn minst wel lijken op goede vrienden omdat ze behoorlijk makkelijk met elkaar omgingen. Ze zouden nu alleen eerst misschien maar eens online moeten kijken naar een ander hotel om te verblijven, vooraleer ze dan echt zorgeloos nieuwe plannen konden maken. Hij pakte stilletjes zijn telefoon erbij. Het scherm was gevuld met nieuwe berichten maar deze zou hij later wel lezen, wanneer hij weer thuis was. "Maybe we should look for a new hotel for the two of you, now that we don't have our orders yet," stelde hij voor, Google al geopend om een eerste suggestie op te kunnen zoeken. Ze verbleven voornamelijk in luxere hotels nu vanwege de goede beveiliging en nu ze geen zorgen om geld hadden, maar vroeger was dat wel anders geweest. Hij kende er wel een paar waar de meiden ook prima konden verblijven zonder al te veel geld kwijt te zijn, en Luke vast ook wel. "Hey, what was that hotel called again, down by Bondi Beach? The one we used to stay in a lot?" Vragend keek hij naar Luke, gehoopt dat hij de naam zich nog wist te herinneren. Het was er eentje die er behoorlijk goed uit had gezien maar niet al te duur was geweest, waar ze vaak met de vrienden heen waren gegaan wanneer ze een weekendje hadden willen feesten.
Traveller schreef: Het duurde heel erg lang voordat Maia uiteindelijk wist wat ze van de menukaart moest nemen, omdat ze toch alles lekker leek te vinden. Dat probleem had hij ook, maar hij had al een stuk sneller een keuze kunnen maken. "Everything here will taste good though so you can't really make the wrong choice." Althans, hij vond het hier altijd goed smaken. Misschien dacht zij er wel anders over, maar dan zou hij het vast wel te horen krijgen. De vraag werd aan hem teruggekaatst, waarna hij knikte. "Yeah, I just picked something without looking, really. I'm the worst at making decisions like these." Hij kon het best vaak gewoon een getal in zijn hoofd nemen en dan het lijstje van de menukaart afgaan, tot hij bij dat getal kwam. Dan hoefde hij niet te kiezen. Soms koos hij ook iets waar hij blind zijn vinger op zette, zodat hij weer niet voor die keuze kwam te staan. Anders kon het zo zijn dat hij letterlijk vijftien minuten lang naar die menukaart aan het staren was. Hij keek op toen Ashton hem iets vroeg, maar hij wist niet direct waar hij op doelde. Een hotel bij Bondi Beach waar zij vroeger wel eens hadden geslapen. Pas na een paar tellen rinkelde het belletje in zijn hoofd. Hij was vast en zeker bezig met het uitzoeken van een goed hotel voor de meiden! "Oh, that one..." Hij wist direct over welk hotel hij het had, maar wist de naam niet meer. Het was immers ook al jaren geleden dat ze daar waren geweest en inmiddels was hij er in zoveel geweest dat hij het niet meer kon onthouden. Hij wist de naam van het hotel waar ze nu in verbleven niet eens. "I know which one you mean but I don't quite remember. I could probably look it up though." Het zou vast nog wel ergens in zijn mail staan, maar dat was dan echt jaren geleden. Misschien had hij het wel verwijderd, maar hij wist het niet zeker. Daarom pakte hij zijn telefoon er maar bij, al wist hij niet zo goed waar hij dan moest beginnen. "There are a couple hotels down there that are pretty good though but I don't really know their names." Echter betekende dat niet dat hij niet kon helpen om een fatsoenlijke slaapplaats voor de meiden te vinden. Daar wilde hij maar al te graag bij assisteren. Vandaar dat hij op Google ging zoeken en zodra hij dat had gedaan vond hij meteen het hotel waar Ashton in eerste instantie op doelde. Vandaar dat hij meteen zijn telefoon aan Ashton gaf. "It's this one, right?" Hij moest eerst checken of hij wel het juiste hotel voor ogen had of dat dit er weer één was waar hij wel eens had geslapen, maar het niet degene was waar hij op had gedoeld.
Ze knikte begrijpend op wat hij haar zojuist had verteld. Hij zou een weekje gaan niksen met zijn moeder, broertje en zusje en dat klonk voor haar als een hele leuke week! Ze snapte ook volledig dat hij vooral niet teveel wilde gaan doen, omdat hij al druk genoeg was geweest. Hij zou vast wel uitgeput zijn. Dat zou zij in ieder geval wel zijn geweest als ze in zijn schoenen had gestaan. "Sounds fun! I'm sure it'll be fun since everyone is probably so excited about seeing you again." Ze had geen idee hoe zijn familie was, maar zelfs haar familie zou heel blij zijn als ze weer terug was van deze reis en zij was nu slechts een aantal weken weg. Nu moest ze toegeven dat ze ook wel blij zou zijn om hen weer te zien. "We are but she just hung out with other people. And I have like a lot more friends back home so I don't always hang out with this group of people. Pretty sure I won't hang out with them when I'm back home since they left us here," grinnikte ze. Thuis had ze aardig wat vrienden en kon ze ook wel stellen dat ze meerdere vriendengroepen had opgebouwd. Als deze groep dan wat ging doen kon ze er niet altijd bij zijn, omdat ze al andere plannen had. Vaak wanneer zij er wel bij was, zag ze Maia niet of was zij met andere mensen uit het groepje bezig. Zodoende hadden zij elkaar nooit echt goed gesproken en wist ze dus vrij weinig van haar. Hij pakte zijn telefoon erbij en begon al hotels voor hen te zoeken. Iets dat haar meteen een soort schuldgevoel gaf, omdat ze dit heus ook wel zelf kon. Ze wilde helemaal niet dat hij zich over dat soort dingen druk maakte. Toen Luke er ook mee aan de slag ging voelde ze zich al helemaal lullig. Zij leken echter wel een hotel te weten die wellicht wat voor haar en Maia was en dus liet ze hen voor nu maar even haar gang gaan. Ze keek daardoor Maia even verbaasd aan, omdat de jongens deze taak nu uit hun handen hadden gepakt om het voor hen op te lossen. Dat was heel lief, maar niet per se nodig. Hij wilde hen helemaal niet met dit soort dingen opzadelen. Ze zouden er namelijk wel uit komen samen. Daar was ze van overtuigd. Ze wilde zich er niet mee bemoeien en dus pakte ze haar eigen telefoon maar, zodat ze zelf ook kon gaan zoeken. Ze had immers geen idee waar de jongens het over hadden en dus kon ze niet meepraten. Op Google zocht ze naar hotels in Sydney, waarna er meteen honderden tevoorschijn kwamen. Ze zouden dan gewoon moeten filteren op de data en de prijs en dan zou er vast wel iets uitkomen dat passend voor hen was.
Paran0id schreef: Vier dagen waren inmiddels verstreken sinds ze de jongens voor het laatst hadden gezien. Het was op het begin even wennen geweest nu ze alleen was met Emily, in een vreemd hotel en een vreemde stad. Ze had haar nog beter moeten leren kennen en het was eerst een beetje aftasten geweest hoe ze met elkaar om moesten gaan. Gelukkig konden ze het nog altijd goed met elkaar vinden en hadden ze het tot nu toe hartstikke leuk gehad, ook zonder hun beide vriendengroepen. Met de activiteiten hadden ze ook aardig op één lijn gezeten, wat heel erg fijn was geweest. De gezelligheid met de twee Australiërs had ze echter wel gemist, waardoor ze heel enthousiast was geweest zodra ze van Emily hoorde dat Ashton hen voor vanavond had uitgenodigd. Er stond een kroegentocht door Sydney op het plan en voor zover zij mee had gekregen, zouden ze beide Ashton en Luke weerzien samen met een paar vrienden. Of daar hun andere bandleden bijzaten wist May niet, maar dat zouden ze straks wel zien. Vol blijdschap was ze dan ook grofweg een uur geleden begonnen met zich klaarmaken. Ze had al een outfit voor zichzelf klaargelegd om aan te doen, deze nog overgehouden voor het geval dat ze nog een keer uit zouden gaan. Zij en Emily waren nog maar één avondje gaan clubben tot nu toe, en dat maakte dat ze nog genoeg keuze had gehad in haar koffer en het niet heel veel tijd ingenomen had. Het enige wat ze nog had moeten doen was haar make-up en het pinnen van wat geld, datzelfde wat Emily te wachten stond. Ze was ergens wel een beetje zenuwachtig geweest. Ze had hun vrienden immers nog niet ontmoet en van zichzelf wist ze dat ze soms wat dom of droog uit de hoek kon komen. Het was te hopen dat ze zichzelf niet in een ongemakkelijke positie bracht nog voordat ze hen een beetje had kunnen leren kennen, maar dit was iets wat ze al gauw uit haar hoofd had geprobeerd te zetten. Het zou vast wel gezellig worden en gezien ze goed met de beide jongens overweg kon, zou dit vast hetzelfde geval zijn bij hun vrienden. De tijd was voor haar gevoel vliegensvlug voorbij gegaan totdat ze samen bij de afgesproken plek stonden. Ze hadden met hen afgesproken voor de deur van de eerste bar van de kroegentocht, waar ze nu vijf minuutjes eerder stonden dan dat ze hadden overlegd. Luke en Ashton zouden nu elk moment aan kunnen komen lopen met hun vriendengroep. "I'm so excited." Ze glimlachte breed naar Emily, haar leren jas iets beter aangetrokken om een beetje van de avondkou weg te kunnen halen. "But I hope I won't end up drinking as much as the last time we went clubbing with them though."
haar outfit (met een paar sneakers) + make-up:
Een paar dagen geleden hadden hij en Luke het hotel en de meiden verlaten, voor een trip terug naar huis. Het hotel dat ze samen met hen geregeld hadden om tijdens hun verdere verblijf te overnachten, was een goed hotel waar zij al eerder eens hadden overnacht. Hij was dan ook zeker dat ze hen in goede handen achter hadden gelaten, iets wat tegen zijn verwachtingen in wel een beetje opluchting met zich mee had gebracht. Hij had het wel jammer gevonden dat hij ze niet zo meer elke keer zag. Voor de eerste paar dagen vond hij het wel lekker rustig en had hij genoten met zijn familie, zijn terugkeer thuis meer dan goed gevierd, maar de gedachte dat hij nog met hen afspreken kon had al die tijd door zijn hoofd gespookt. Uiteindelijk had Ashton dan toch besloten Emily een berichtje te sturen. Hij had met Luke, Calum en Michael afgesproken om een kroegentocht te gaan doen samen met een paar andere vrienden. Allemaal leken ze het prima te hebben gevonden om de twee meiden ook mee te laten gaan, waardoor hij ook niet meer had geaarzeld om het voorstel te doen. Luke leek het tevens net zo leuk te vinden als dat hij het vond om de meiden weer eens terug te zien. Ze hadden met zijn allen afgesproken voor The Baxter Inn, hier in Sydney. Samen met Luke, Calum en hun paar andere vrienden waren ze alvast naar de bar toegelopen, die op slechts tien minuten loopafstand van zijn huis lag. Michael en Crystal zouden zich later bij hen voegen maar hadden eerst nog een etentje van Michael's ouders. Hoe laat ze er precies zouden zijn was de vraag, maar er was hen verteld dat ze hen waarschijnlijk wel bij de volgende bar konden ontmoeten en dat ze hen nog zouden appen. Voor nu waren het dus hen drie en een tweetal vrienden van hun middelbare school, die hun weg in hadden gezet naar de eerste bar van de avond. "How did you guys say you met these girls again?" Vanachter hoorde hij hoe Calum een beetje liep te grinniken, waarop Ashton even naar hem achterom keek. "We met them at the club after our last show," prevelde hij, dan toch een kleine grijns laten zien toen hij zich weer terugkeerde naar Luke. "Luke here actually spilled a drink over one of them, didn't ya buddy?"
Traveller schreef: Het waren toch wel rare dagen geweest, maar desondanks had ze het ontzettend naar haar zin gehad en had ze zich nog geen seconde aan Maia geërgerd. Ze had haar een stuk beter leren kennen, omdat dat ook niet anders kon. Ze waren nu op elkaar aangewezen, terwijl ze elkaar nauwelijks hadden gekend voordat ze in dit land waren gearriveerd. Gelukkig waren de afgelopen dagen ontzettend gezellig en ze ging ervan uit dat het de rest van de vakantie niet anders zou zijn. Nu ze echter uitgenodigd waren om met Luke, Ashton en hun vrienden wat te gaan doen kon ze niet anders dan ja zeggen. Hoe leuk het ook met Maia was, soms was het ook leuk om met een iets grotere groep te zijn. Ook al betekende dat dat het een groepje zou zijn die ze al helemaal niet kende, omdat ze hun vrienden niet kende. Wel had ze inmiddels opgezocht wat de namen van de andere bandleden waren geweest, zodat ze die niet kon vergeten en zich op die manier voor schut kon zetten. Ze wist niet eens of zij ook aanwezig zouden zijn, maar die kans was er wel. Ze had zich sowieso wat meer in hun band ingelezen en had wat nummers geluisterd, omdat ze zo ontzettend nieuwsgierig was geworden. Wat ze hoorde vond ze in ieder geval wel leuk, dus ze kon alleen maar positief over hun muziek spreken. Er waren echter teveel liedjes om allemaal te beluisteren, omdat ze niet alleen maar op de hotelkamer hadden gelegen te niksen. Ze zou later nog wel meer nummers beluisteren. Ook zij had zich klaar gemaakt voor de avond, maar ze wist totaal niet of wat zij aan had een beetje normaal was om in Australië te dragen of juist totaal niet. Thuis had ze dit tijdens een avondje stappen in ieder geval wel eens gedragen, zoals vele andere meiden, en dus had ze dat aangetrokken. Ze wist wel dat ze geen hakken aan wilde doen, omdat ze de hele avond zou moeten staan en dansen, en dus had ze voor witte sneakertjes gekozen. Omdat zij en Maia de weg niet wisten waren zij te vroeg bij de eerste bar gearriveerd, maar het zou niet al te lang meer duren voordat het groepje aan zou komen lopen. Daar ging ze althans vanuit en dat hoopte ze ook, omdat het kouder begon te worden. Ze was in ieder geval jaloers op het feit dat Maia een jasje had meegenomen, omdat zij die was vergeten. In San Diego was dat in ieder geval nooit nodig, omdat het altijd warm was. Echter was het hier toch een beetje afgekoeld. "Me too. I told myself that I was never going to drink that much anymore so if I do, you gotta stop me," grinnikte ze. Ze wilde zich gewoon netjes gedragen en dus was ze van plan om een beetje rustig aan te doen. Of dat plan uiteindelijk zou lukken was nog maar de vraag.
De dagen thuis waren voorbij gevlogen, terwijl hij vrij weinig had uitgevoerd. Hij was met name veel thuis geweest en met veel van zijn familie gesproken. Die waren toch altijd wel weer heel nieuwsgierig geweest naar de tour, maar ook naar zijn leven in Los Angeles. Het was toch een wereld van verschil om in een buitenwijk van Sydney te wonen of juist in het drukke Los Angeles. Tegen sommigen had hij dat verhaal al meerdere keren verteld, maar dat maakte hem niet uit. Gewoon het zien en spreken van al deze mensen deed hem al snel erg goed. Echter had hij ook wel weer zin in een beetje lol, dus de kroegentocht die op de planning stond kwam hem goed uit. Hij had zin om zijn vrienden weer te spreken en hij moest zelfs toegeven dat hij Michael, Calum en Ashton had gemist. Hij was toch gewend om bijna iedere dag met hen te zijn, dus om hen dan al een aantal dagen niet te zien was gewoon raar. Ook had hij zin om Maia en Emily weer te zien, dus toen hij hoorde dat Ashton hen had uitgenodigd en daar een bevestigend antwoord op was gekomen, wist hij al helemaal dat het een gezellige avond zou worden. Hij was benieuwd geweest naar wat zij de afgelopen dagen hadden gedaan, maar hij had ook gewoon zin om naar al die plekken met hen te gaan. De avond dat ze elkaar hadden ontmoet konden zij in ieder geval aardig doordrinken en deden ze leuk mee, dus vanavond zou dat vast niet anders zijn. Met een lachje knikte Luke toen Ashton uitlegde dat hij een drankje over één van de twee meiden had gegooid. "Yup. Perfect way to get to a girl's heart," lachte hij. Dat was nog steeds zo ontzettend onhandig van hem geweest en hij had nog steeds niet gesnapt hoe zij dat hem zo snel had vergeven. Ze had de rest van de avond in die kleding rondgelopen zonder erover te zeuren. Dat liet wederom maar weer zien dat zij een toffe en leuke meid was. Binnen een mum van tijd bereikten ze al de plaats van bestemming waar hij beide dames al zag staan. Vandaar dat hij meteen op ze afstapte en dit eerst bij Maia deed. "Hey," begroette hij ze, waarna hij Maia eerst een korte knuffel gaf. "You look nice."
Paran0id schreef: Ze was niet de enige geweest die een beetje te veel had gedronken, de avond dat ze de jongens ontmoet hadden. Ook Emily gaf dit toe en vertelde dat ze aan zichzelf had beloofd nooit meer zoveel te drinken. Het maakte haar even aan het lachen, terug denkend aan de leuke maar toch aardig vage avond die ze hadden gehad. Het was lang geleden geweest dat May zo ver heen was geweest. "Only if you do the same for me," grinnikte ze haar toe. Liever werd ze tegengehouden dan dat ze die grens weer overschreed; het laatste waar ze zin in had, was zichzelf voor schut zetten tegenover Luke's vrienden en een kater hebben morgenochtend. Een groep met jongens was de hoek om komen lopen, die ze langzaam maar zeker hun kant op zag komen. De eerste die ze ervan herkende was Luke geweest; haar ogen waren direct naar zijn gedaante toegetrokken geweest, hem nog altijd uit duizenden herkend. "Hi!" Ze zag hoe hij op haar afstapte, haar een korte knuffel gegeven die ze hem met plezier teruggaf. Het compliment dat hij haar gaf zorgde voor een glimlach rond haar lippen. "Thanks. You don't look bad yourself, as well." Ze bleef even met haar blik bij hem, vooraleer ze zich naar de rest van de jongens keerde om ook hen te begroeten. Ashton gaf ze slechts een knuffel sinds ze hem al kende; aan de andere jongens stelde ze zich netjes voor, hun namen zo goed als ze kon in zich opgenomen. Andy, Blake en Calum. Ze hoopte dat ze ze onthouden zou, maar voor nu zou dat vast wel moeten lukken. "Nice to meet you guys." Calum zat bij hen in de band, dat wist May nog. Ze kon zich nog herinneren dat ze hem op de foto's met de twee jongens had zien staan op Google. De andere jongen had ze echter niet in het drietal herkend, waardoor ze vermoedde dat hij misschien later nog komen zou of gewoonweg niet meeging vanavond.
En of het de manier was geweest om een meisje's hart voor zich te winnen. Luke had hem het tegendeel bewezen, nadat hij per ongeluk het drankje over Maia heen had gegooid. De meeste meiden hadden na het nieuwe drankje direct de uitweg gezocht, of zelfs bozer gereageerd. Hij had eerder verwacht dat Luke wat scheldwoorden naar zich gericht zou hebben gekregen of een woedende, wellicht dodelijke blik. "It sure is," murmelde hij plezierig terug. "She hung out with us for almost two days straight, after that. It might be a method I've got to use myself some time." Het leverde hem een grijns van de jongens op, die hij met hetzelfde beantwoordde. "Damn, maybe I gotta try that too sometime," hoorde hij zelfs Blake nog lachen. De bar kwam alsmaar dichterbij en nog geen vijf minuten later liepen ze al de hoek om, waar The Baxter Inn zich bevond. Voor de ingang zag hij al twee meiden staan. Het kostte hem niet lang voordat hij ze als Emily en Maia herkende, gevoeld hoe hun blikken op hen gebrand stonden eens ze voor hun neus stonden. Glimlachend gaf hij Emily een knuffel. "Nice to see you again," opperde hij enthousiast. "Looking good also." Haar outfit stond haar geweldig en dat was ergens nog wel een understatement. Calum leek het hier ook wel mee eens te zijn; nadat hij zich aan de beide meiden had voorgesteld, zag Ashton hoe hij hem toe greens. Hij leek ook wel onder de indruk te zijn van de twee meiden die hij en Luke een paar nachten terug hadden ontmoet, dat was zeker. Hij gaf Maia nog een knuffel, haar ook begroet voor ze met zijn allen de bar inliepen. Hij liep voorop, de deur voor Emily en de rest opengehouden tot ze allen binnen waren.