Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
Rye and Dork try Daylar for the 100th time
Duchess
Wereldberoemd



Soort van dan. Want toen Faelar de volgende morgen wakker werd, kon hij bijna direct aan haar zien dat het lang niet zo goed ging als ze hem voorhield. Hij zuchtte dan ook zacht, tilde haar voorzichtig in haar bed en trok de deken over haar heen. Hij was niet de enige die minder koppig zijn moest. Hij wierp nog een snelle blik op Dayla voor hij de kamer stil verliet. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla had totaal niet door wat er aan de hand was en sliep rustig verder. Want ook zij had eigenlijk wel een beetje slaap nodig.
Duchess
Wereldberoemd



Dat bleek wel toen Faelar die avond terug kwam en Dayla nog steeds sliep. Hij kon het niet helpen even licht te glimlachen. En een klein beetje jaloers was hij ook wel. Maar goed, hij was terug. Hij mocht ook weer slapen. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla kreunde licht toen ze geluid hoorde. Een deur. Juist. Wacht, wat? Ze opende haar ogen. Faelar was nog altijd hier, dat was positief. Voorzichtig ging ze rechtop zitten. 'Hoe laat is het?' vroeg ze.
Duchess
Wereldberoemd



Faelar keek even op. Ah, het leefde toch nog. Hij liet zich op de rand van zijn bed zakken en staarde stil door het raam naar de maan. 'Eh... Het is net avond.'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla bleef een tijdje stil. Avond. Het was avond. 'Illiven. Leg me eens uit waarom het avond is.' Ze keek hem schuin met een uiterst kalme blik aan. Van binnen wilde ze hem liever wurgen, maar dat kon later nog.
Duchess
Wereldberoemd



Faelar trok een wenkbrauw op. 'Nou, kijk, soms dan gaat de zon onder,' begon hij droog. 'En als dat gebeurd, dan noemen we dat nacht. En dat wat net voor de nacht komt, noemen ze avond. Gebeurt ongeveer elke dag.' 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla haalde heel diep adem. 'Illiven. Wat. Heb. Je. Gedaan.' Ze zat inmiddels rechtop op bed tegenover Faelar. 'Want volgens mij moesten wij vandaag iets regelen. En als jij dat verkloot hebt, ik zweer het op alles wat me lief is, dan ga je rennen totdat je niet meer kan en dan ga je nog meer rennen. Begrepen?'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar zuchtte en glimlachte toen licht. 'Ík heb helemaal niks verkloot. Sterker nog; ik heb ons gered, voor nu. Ik ben erdoor en jij mag het later nog proberen. Graag gedaan, Dayla.' 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla staarde hem ongelovig aan. 'Je bent zónder mij weg geweest?' vroeg ze. Vervolgens sprong ze op. 'Ben je helemaal gek geworden?! Heb je een doodswens of wat? Bij alle goden, Illiven, je zou verdomme naar me gaan luisteren!' ging ze briesend verder. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte zacht. 'Ik geloof niet dat ik iets gedaan heb dat je me verboden had? Ik heb je nergens horen zeggen dat ik nergens naar toe mocht. Of dat ik deze enorme kans maar gewoon moest laten schieten.' 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla keek hem stomverbaasd aan. 'Wat? We hadden toch een plan? Dat hoort er ook bij!' Inmiddels was ze eild - voornamelijk gefrustreerd - aan het zwaaien met haar armen, op zoek naar een manier hoe ze zich goed kon uiten. In plaats daarvan schoot vrij snel de pijn in haar nek. Ze ademde diep in en ging weer op bed zitten, haar hand over de nog altijd aanwezige wond die al het gezeik was begonnen. 'Verdomme...'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar zuchtte diep. 'Als jij nu in de eerste plaats eens rustig blijft, dan genees je misschien ook sneller.' Want eerlijk was eerlijk, hij begon langzaamaan spijt te krijgen dat hij meegegaan was. 'Je had het op deze manier nooit gehaald, wees blij dat ik een tweede kans voor je heb kunnen regelen.'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla beet op haar lip, hard. 'Wat als je niet terug was gekomen?' vroeg ze toen. 'Wat als het fout was gegaan? Ik ben verantwoordelijk voor je, Faelar. En ik weet niet waarom maar het lijkt niet tot je door te dringen hoe gevaarlijk het is om hier solo rond te gaan rennen.' 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar trok zijn schouders op. 'Dan was er een halfling minder. Weinig die daarom geven, geloof me.' Hij zuchtte even diep. Waarom kon ze hem niet gewoon twee tellen met rust laten? 'En het is goed gekomen, geloof ik...?'
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste