Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO ft. Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Met Chaz zat ik op de bank, wat televisie te kijken. Ik had amper kunnen slapen, omdat dit alles me zo dwars zat. Ik wist dat ik in dit soort situaties altijd weer de verkeerde kant op ging. Dan neigde ik altijd naar de drugs en drank, om mijn pijn wat te verzachten, maar ik wou niet wéér de verkeerde kant op gaan, vandaar dat ik mezelf probeerde af te leiden, door met Chaz te zijn. Het enige nadeel was dat hij zometeen moest gaan werken en ik dan weer alleen zou zijn. Ik besloot hem niks te zeggen, omdat ik niet wou dat hij hier bleef voor mij.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Ze wist zich moeilijk op haar werk te concentreren. Constant vroeg ze zich af hoe het met hem zou gaan, hoe hij zich zou voelen nu en wat hij aan het doen zou zijn. Ze schudde de gedachten van zich af. Zo mocht ze niet denken. Gisteren had haar duidelijk laten zien dat het niet gaat, dat ze niet op een lijn zaten over dingen. Ze hoopte dat haar ouders snel terug in Amerika waren, ver weg van haar en haar leven hier. Ze was zo bang om terug in contact met hen te komen en hen gisteren zien had een hele hoop in haar naar boven gebracht. Emoties waar ze van dacht dat die al lang weg waren of die ze een plaats had kunnen geven leken dan toch niet weg te zijn. Ze kon het niet plaatsen, het was gewoon onvergeeflijk wat ze haar al die tijd hadden aangedaan en hoe ze haar zowel fysiek als mentaal mishandeld hadden. Haar jeugd was echt rottig en het had haar dan ook een stuk sterker gemaakt. Tegelijkertijd was het ook haar grootste zwakte. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik keek op toen Chaz vroeg of ik het hier zou redden in mijn eentje, tot hij terug zou komen. 'Yeah, don't worry about me.' Zei ik en ik forceerde een zwakke glimlach. Ik keek hem na, toen hij opstond en naar de gang toe liep. 'Have fun at work man.' Zei ik nog, voordat hij de voordeur uit liep en wegging. Ik had nog nooit zo veel pijn ervaart in mijn leven en wist ook echt niet hoe ik ermee om moest gaan. Dit alles maakte me zo gek. Adrienna niet meer in mijn leven hebben en daar amper wat aan kunnen doen, aangezien ze wel érg duidelijk was gister, dat ze me nooit meer wou zien. Ik beet hard op mijn onderlip en probeerde me te focussen op de televisie. Misschien was het ook geen goed idee om alleen thuis te zijn, omdat dit alsnog ons huis was.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Wanneer haar pauze begint loopt ze rustig naar achter toe en neemt op een van de banken die er staat plaats. Het broodje dat ze van het hotel had meegenomen nam ze uit haar tas en ze at met moeite toch maar wat. Het voelde gek om niet meer gezellig zelf te kunnen koken in hun keuken, om niet meer de hele tijd uit te kijken tot het moment dat hij haar zou komen ophalen, samen in bed te liggen en te knuffelen. Ze moest echt stoppen met na te denken, het maakte haar zo kapot en het zou haar helemaal breken. Nadat ze even diep in en uit geademd haar besloot ze maar terug aan het werk te gaan in de zaak. Dat was de enige manier om de pijn te verbijten. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik stond rustig op en deed mijn jas en schoenen aan. Even naar buiten gaan zou vast wel goed doen. Hoopte ik dan. Ik pakte mijn mobiel uit mijn broekzak en ontgrendelde 'm. Ik keek kort naar Adrienna haar nummer en beet kort op mijn onderlip. Moest ik haar een berichtje sturen? Of bellen?.. Ik besloot maar voor het eerste te gaan. Het horen van haar stem zou me echt breken en zekers als ze me zou afwijzen. Hoewel ik betwijfelde dat ze überhaupt zou opnemen. - Can we please talk? - Stuurde ik naar Adrienna en ik voelde mijn ogen haast meteen weer waterig worden. Ik wou haar gewoon weer terug in mijn leven, ik wou dit uitpraten. Het was pas een dag, maar ik miste haar nu al zó erg. Ik haalde diep adem en liep naar buiten toe.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Net voor ze de zaal terug in wilt lopen voelt ze haar mobiel trillen. Een licht vermoeden heeft ze wel maar ze kan het niet onderdrukken, ze moet zeker zijn en opent het vergrendelscherm dan ook wanneer ze zijn bericht ziet. Met moeite slikt ze de brok in haar keel weg. Hoe hard ze hem ook mistte en hoe veel ze ook van hem hield, soms was dat gewoon niet genoeg en gisteren had haar dat getoond, dat sommige dingen gewoon te heftig en drastisch zijn om op te lossen en door te gaan. ~Talking won't help or change anything Justin, and you know that too. Don't make it harder than it is for me..~ stuurde ze met moeite terug en vervolgens stopte ze haar mobiel haastig weer weg. Ze mocht nu niet van haar mening terugkomen, ze moest volhouden waarin ze geloofde en dat was heel duidelijk. Gisteren had haar de ogen geopend en misschien deed hij het niet expres maar het was gebeurd en het had haar echt kapot gemaakt. Ze liep terug de zaal in en ging verder met werken. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Langzaamaan liep ik naar het parkje toe, waar ik vroeger ook altijd kwam. Ik keek meteen op mijn telefoon, toen die trilde en las het berichtje van Adrienna. Ik beet zachtjes op mijn onderlip. Een voordeel aan buiten zijn, ik deed harder mijn best om mijn tranen in te houden. Wat op dit moment erg lastig ging. - I'm sorry for yesterday, Adrienna. I never meant to hurt you, you know that. Please, just talk this out with me.. - Stuurde ik terug. Ik wou het gewoon uitpraten, of het nou zou helpen of niet. Ze moest begrijpen dat ik dit goed bedoelde, dat ik enkel het beste voor haar voor had. Ik had geen idee dat haar ouders zulke slechte mensen waren, anders had ik dit nooit geregeld.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Ze ging verder achter de bar maar voelde haar mobiel niet veel later weer rinkelen. Zodra ze keek en het bericht las zuchtte ze en beet hard op haar onderlip die meteen pijnlijk aanvoelde. ~You didn't just hurt me, you broke my heart and I can't forgive that. I'm sorry~ stuurde ze met veel moeite. Zeker enkele minuten had ze naar het bericht gekeken voor ze de kracht kreeg om het te verzenden. Van zodra ze in de zaal moet opdienen stopt ze haar mobiel weer weg en dient de bestelling op aan de tafels. Toch was ze er niet volledig bij, helemaal niet zelfs en vraagt al snel of ze weer achter de bar mag staan waar ze meer op zichzelf kon zijn vandaag. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Eenmaal in het parkje, plofte ik neer op een bankje en zuchtte ik diep. Ik zou er álles aan doen om Adrienna weer terug in mijn leven te krijgen, oprecht alles. Ik keek op mijn mobiel en las haar berichtje, waardoor ik meteen weer op mijn onderlip beet. Ook mijn ogen vulde zich weer met tranen. Dit was vreselijk en precies de reden waarom ik altijd zo bang was om een relatie aan te gaan, ik was zo bang om verlaten te worden en achter te blijven met een gebroken hart. En gezien Adrienna nou niet een normaal meisje was maar oprecht de liefde van mijn leven en meest belangrijke persoon in mijn leven, was ik er zeker van dat ik hier nooit overheen zou komen. - I understand that you can't forgive me and I'm deeply sorry for hurting you and breaking your heart, but please let me explain myself and just talk this out with me, Adrienna.. -

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Achter de bar ging het een stuk makkelijker. Hier hoefde ze niet met mensen bezig te zijn, moest ze niet sociaal zijn en kon ze gewoon rustig op zichzelf zijn en daar had ze nu best wel nood aan. Ze keek nogmaals op het scherm van haar mobiel dat oplichtte. ~Justin, please don't go back to your old life.. Things will work out for you, I promise~ stuurde ze terug en besloot niet meer te kijken, niet meer te kijken tot ze helemaal klaar was met werken omdat het haar te emotioneel was. Omdat ze wist dat ze het niet zou kunnen houden hier met al die emoties die door haar lichaam gierden. De namiddag ging traag voorbij en wanneer het er eenmaal op zat voor vandaag vond ze het moeilijk om te vertrekken. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik staarde wat voor me uit. Met mijn gedachtes was ik enkel bij Adrienna. Ik wou dat ze gewoon met me zou praten, me het uit zou laten leggen en dan zagen we wel verder. Als ze echt geen koppel meer wou zijn, was dat prima, maar ik had haar gewoon nodig in mijn leven. Het zou me pijn doen, maar ik had haar liever als een vriendin in me leven dan helemaal niet. Ik keek op mijn telefoon en las haar berichtje, waardoor ik meteen mijn hoofd schudde. - That's a lie and you know that. My life is meaningless without you, I need you in my life. - Het was zo, als ik haar niet in mijn leven zou hebben, ging ik gegarandeerd weer de slechte kant op. Iets wat ik echt niet wou, nu dat ik mijn leven weer zo veel had verbeterd en mijn familie weer in mijn leven had. Maar om eerlijk te zijn was Adrienna de enige die me zo motiveerde.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Nadat ze nog wat had gezegd tegen haar collega's stapte ze terug naar het hotel waar ze op een lege kamer aankwam. Ze zette zich op het bed en zuchtte toen ze zag dat Chaz haar belde. 'Hey..', zei ze zacht en wanneer Chaz vroeg of Justin bij haar was keek ze wat verbaasd op. 'No he isn't, no I don't know where he is Chaz gosh. I'll text him but for you, don't try anything please. Bye Chaz', zei ze en drukte af waarna ze Justin stuurde. ~You should really go home, Chaz is worried sick about you. Don't do stupid things~ stuurde ze en ze gooide haar mobiel naast haar op bed. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik ging wat onderuitgezakt zitten en zuchtte diep. Zin om naar huis te gaan had ik totaal niet. Ik had heel eerlijk gezegd nergens zin in op dit moment. Ik wou gewoon dat Adrienna bij me was, dat ik haar stevig kon knuffelen en dat ze me verzekerde me nóóit meer te verlaten. Hoewel mijn vertrouwen qua dat best beschadigd was op dit moment. Ze had het me namelijk al beloofd en toch had ze me verlaten en mijn hard in miljoenen kleine stukjes gebroken. Ik keek even op mijn telefoon, die trilde en las haar berichtje. Diep zuchtte ik, waarna ik Chaz maar een berichtje besloot te sturen. - I'm fine, don't worry about me. - Stuurde ik.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
In de hoop om wat te kunnen ontspannen kleedde ze zich uit en besloot een warm bad te nemen. De warmte maakte haar zeker wat gelukkiger, het liet haar denken aan tijden met Justin, de mooie tijden enkel. Die tijden zou ze ook zeker nooit gaan vergeten, het was het mooiste deel van haar leven en natuurlijk kon ze dat niet zomaar vergeten door gisteren. Wanneer Chaz haar opnieuw opbelt zucht ze en neemt op. 'Yeah Chaz?", vroeg ze met een zuchtje en luisterde naar wat hij zei. Hij wou graag eens samenzitten, niets met Justin maar hij had wat persoonlijke problemen gaf hij toe en wou het daarover graag met haar hebben. Hij zou ervoor zorgen dat Justin over een weekje een avond weg was zodat ze gewoon naar het huis kon komen en alleen met Chaz kon zijn en naar hem luisteren. Ze had aan Chaz een goede vriend en wou er voor hem zijn dus ze stemde toe, op voorwaarde dat Justin er niet zou zijn. Dat zou het enkel moeilijk gaan maken. Ze drukte af en liet haar lichaam het water in zakken. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Na een tijdje besloot ik toch maar terug naar huis te gaan, met zware tegenzin. Ik kon niet de hele avond in het parkje blijven zitten en het was best koud. Niet dat dat me veel boeide, maar goed. Ik stond op en liep langzaamaan terug naar huis toe. Misschien moesten Chaz en ik gewoon gezellig wat drinken en gaan gamen. Hij was morgen vrij, dat wist ik zo uit mijn hoofd en aangezien ik nogal ruzie had met Scooter en nu zo'n beetje mijn carrière ook kwijt was, had ik ook niks te doen morgen. Het zou vast mijn gedachtes weg houden van Adrienna, wat enkel fijn was. Zwakjes glimlachte ik. Ik was blij met zo'n goede beste vriend als Chaz en mocht ook echt van geluk spreken.

@Orpgfan1

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld