Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO ft. Traveller

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Alli.
Nu ik even “rustig” kon zitten had ik pas door hoe erg ik aan het trillen was. Mijn handen lagen in mijn schoot, maar trilden echt enorm. Dat kwam vast ook nog van de angst en ik had er niet eerder aandacht aan besteed. ‘Yeah..’ Ik wist niet of ik helemaal overtuigd overkwam. Dat was ik ook helemaal niet. Op dit moment voelde ik me nergens veilig. Misschien nog wel het veiligst bij hem, aangezien hij het net ook redelijk makkelijk voor elkaar kreeg om me daar weg te halen, maar ik voelde me op dit moment nergens veilig. Hij had immers ook een pistool. Die had ik wel gezien. En het feit dat die nu in deze auto lag gaf me ook de rillingen. Ik beet hard op mijn lip en keek heel eventjes naar buiten, waarna mijn blik toch al snel weer naar de grond ging.

@drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Kort keek ik naar Allison, toen ik haar antwoord hoorde. Bepaald overtuigend was dat niet, maar goed. Ik was ook een gevaarlijke jongen, dus dat ze mij niet vertrouwde begreep ik best. Maar toch wou ik wel dat ze zich gewoon veilig voelde bij mij. Na zo’n half uurtje waren we bij mijn huis en parkeerde ik de auto. Mijn huis was wel erg goed beveiligd, maar dat moest ook wel. Ik stapte uit en opende vervolgens de deur voor Allison, die ik weer sloot toen ze was uitgestapt. Ik liep met haar naar de voordeur toe en opende die, waarna ik achter haar aan naar binnen toe liep. ‘Do you want something to drink?’ Vroeg ik, terwijl ik mijn jas en schoenen alvast uit deed.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ook deze rit leek weer uren te duren, maar was lang niet zo erg als zonet. Logisch natuurlijk, want het was nu immers lang niet zo eng als daarnet. Ik was blij toen Justin eindelijk stil stond en ik de auto uit kon stappen. Ik was enorm blij dat ik daar uit was. Toen we eenmaal binnen waren keek ik een beetje rond, maar wilde dat ook weer niet te overdreven doen. Dat was ook niet echt gepast. ‘No, I’m good, thanks.’ Ik had nu echt geen zin in iets drinken en ik zou al helemaal niets willen eten. Na een hap zou ik alles erweer uitspugen, dus daar moest ik absoluut niet aan denken. Aangezien Justin zijn schoenen uit deed, deed ik dat ook. Een jas had ik niet bij me.

@drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
‘Alright.’ Knikte ik en ik liep met haar naar de woonkamer toe, waarna ik op de bank neer plofte. ‘I assume you don’t want anything to eat either?’ Vroeg ik nog voor de zekerheid. Na zo’n schrik zou je vast geen hap binnen krijgen, maar alsnog vroeg ik het nog voor de zekerheid. Mocht ze namelijk wel honger hebben, dan kon ik wel wat voor haar maken of bestellen. Ikzelf had echt geen honger, ik was juist eerder best moe.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Alli.
Ik liep hem achterna, want ik wist anders ook niet waar ik naartoe moest. Wat een mannenhuis, zeg! Ikzelf vond de inrichting echt drie keer niets. Niet dat mijn huis zo geweldig mooi was, maar dit was absoluut niet mijn stijl. Het was wel duidelijk dat er hier geen vrouwen woonden. ‘No, thank you,’ zei ik terwijl ik mijn hoord schudde. Ik ging langzaam aan de andere kant van de bank zitten en zuchtte vervolgens zachtjes. Ik had ineens de drang om mezelf te gaan verontschuldigen. Ik had hem hierin betrokken terwijl hij dat wellicht niet eens wilde. ‘I’m so sorry that I’m such a bother to you right now. I really don’t wanna bother you. And how can I repay you? I really need you to tell me what I can do to make it up to you,’ begon ik terwijl ik om naar hem keek om hem aan te kijken.

@drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik schudde vrijwel meteen mijn hoofd toen ze haar excuses aanbood. ‘Don’t apologize, you’re not a bother.’ Zei ik. ‘I could not not do anything.’ Ik kon hun haar niet laten ontvoeren, dan zou ik me zó slecht voelen. Zekers omdat ik wist wat ze met haar zouden doen. Haar eerst voor hun eigen plezier gebruiken, vervolgens voor hen laten werken en vervolgens zouden ze haar verkopen. Nee, ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven als ik dat had laten gebeuren. ‘You don’t have to make anything up to me, neither do you have to repay me.’ Zei ik hoofdschuddend. ‘I just want you to be safe, honestly. It might be super weird.. But I do care about you.’

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
‘But why? I’ve been nothing but a total bitch to you. I threatened you by saying I’d call the cops on you. I insulted you the entire night.’ Ik kon aan mijn stem horen dat ik op het punt stond om in tranen uit te barsten, maar dat wilde ik voorkomen. Vandaar dat ik een paar seconden stil was om ervoor tr zorgen dat ik dus niét ging huilen. Ik moest en zal nog een beetje sterk zien te blijven. ‘I’m so sorry,’ zei ik nogmaals. Op dit moment haatte ik mezelf echt. Ik was zo ontzettend stom geweest en ik begreep steeds minder van de situatie. Hij had toch ook zulke vrienden? Hij deed toch ook dit soort dingen? Waarom hielp hij me dan? Ik snapte er echt helemaal niets van en dat was ook nog eens ontzettend frustrerend.

@drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Kort haalde ik mijn schouders op. ‘Because the night we met you were so sweet. I could actually be myself around you, without you judging me.’ ‘Besides, I know you were just acting tough.’ Ze deed zich vast een stuk stoerder voor dan dat ze was, dus heel serieus nam ik het niet en ik vatte het ook niet heel persoonlijk op of iets. Ik stond rustig op en nam naast haar plaats, waarna ik voorzichtig mijn arm om haar heen sloeg. ‘It’s okay to cry.’ Het was duidelijk dat ze zich groot hield, maar je kon niet alles opkroppen. ‘There’s no need to apologize, Allison. Really.’ Zei ik gemeend.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Alli.
Ik had inderdaad het gevoel gehad dat hij die avond wel zichzelf was. Hij was ontzettend eerlijk die avond en ik had regelmatig om hem moeten lachen. Toch was ik daarna verreweg van aardig tegen hem, dus vond ik het lastig om te begrijpen waarom hij dat helemaal niet erg vond. Ik zou dat echt niet oké vinden. En het klopte dat ik me stoerder voordeed dan dat ik was, al had ik dat nu pas in de gaten. Ik verstijfde op het moment dat ik zijn arm om me heen voelde en keek toen even met grote ogen voor me uit totdat ik me besefte dat hij niets zou doen. Op het moment dat hij zei dat het oké was om te huilen kon ik mezelf ook niet meer tegenhouden, waardoor er dus meteen tranen over mijn wangen rolden. ‘I-I’m so fucking s-s-stupid.’

@drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik pruilde toch even klein toen ze begon te huilen, omdat ik het niet fijn vond om haar zo te zien. Al was het beter dat ze alles gewoon liet gaan, dan dat ze het allemaal opkropte. Ik kropte meestal ook alles op, omdat je in een bende nou niet echt je emoties kon uiten. Als je verdrietig was of iets, moest je het maar opkroppen. Als je huilde, toonde je zwakte. Voorzichtig drukte ik haar ietsjes dichter tegen me aan en begon ik haar zo even te knuffelen. ‘Don’t say that..’ Mompelde ik zachtjes.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Aan de ene kant voelde ik me een aansteller. Hij had vast ergere dingen meegemaakt dan ik, dus ik wilde niet doen alsof dit erger was. Bovendien stelde ik me niet graag kwetsbaar op. De laatste keer dat ik heb gehuild kon ik me niet eens meer herinneren! Aan de andere kant zou iedereen om een situatie als dit moeten huilen en kon ik mezelf niet met hem vergelijken. ‘It’s the truth though. You warned me and I didn’t listen.’ Jezus, wat had ik een lelijke huiletem. Daar zou je je dood voor moeten schamen, maar ik kon er nu vrij weinig aan doen. Ik duwde mijn hoofd een beetje in zijn shirt, omdat ik niet wilde dat hij me zo zou zien. Het zag er niet uit. Wel voelde ik me nu schuldig dat zijn shirt wellicht nat werd.

@drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik streelde een klein beetje over haar rug heen, in de hoop haar zo wat te kunnen kalmeren. ‘Don’t blame yourself for what happened.’ Mompelde ik hoofdschuddend. Of nou ja, zo kwam het over dan, alsof ze zichzelf de schuld gaf, omdat ze niet naar mij had geluisterd. Waarschijnlijk hadden ze haar alsnog meegenomen, zelfs al had ze naar mij geluisterd. Daarnaast begreep ik best dat ze niet naar mij wou luisteren. ‘I do hope you realize that I’m really just trying to keep you safe.’ Zei ik gemeend. Het was niet zo dat ik haar bedreigde of iets of dat ik haar bang wou maken, ik waarschuwde haar enkel omdat ik wou dat ze veilig was.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
‘Do you think I should tell the police about what happened?’ Wist ik veel! Ik wist niet wat ik nu moest doen. Moest ik verhuizen? Moest ik mijn haar een andere kleur verven? Ik had hier geen verstand van. Ik wilde hier ook helemaal geen verstand van hebben; dat was een heel slecht iets. ‘Yeah.. I do now. Thank you.’ Hij had immers ook zijn leven geriskeerd en dan nog wel voor mij! Iemand die hij nauwelijks kende en iemand die hem een paar minuten daarvoor nog had uitgescholden. Meerdere malen. En ik mocht hem dan wel “vertrouwen” voor zover dat kon, toch voelde ik me nog verreweg van veilig. Die jongens wisten heel erg goed wie ik was en ik kon niet ineens iemand anders zijn.

@drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
‘No, don’t.’ Zei ik vrijwel meteen hoofdschuddend. ‘Involving the cops is the worst mistake you could make.’ Zei ik vervolgens. Iets wat tussen bendes was, bleef ook tussen bendes. De politie werd er nóóit bij gehaald. ‘Just live your normal life, pretending like you know nothing.’ Dan dachten andere bendes dat ze slimmer waren dan haar, wat niet zo was. Hoewel ik betwijfelde of ze na vandaag nog wat bij haar zouden proberen. ‘And if you ever feel unsafe, just text me. No matter where you are, no matter where I am, I’ll be there. Promised.’

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Alli.
‘Why? They can do this to other people now too. They can come and find me and try it once more.’ Die mensen moesten naar de gevangenis en dat was de enige plaats waar ze thuishoorden. Waarom zou het een fout zijn geweest als ik dit zou vertellen? Ik begreep het niet. ‘But how? Those guys know that I know about them now. And they know that I know you.’ Hoe kon ik dan doen alsof ik van niets wist? Want dat was nu niet meer zo. Voor mijn gevoel wist ik nu al te veel. ‘I’m sure you have more important things to do than trying to make me feel safe all the time. I’m already pretty sure I’m not gonna feel safe in my own damn house for the next few weeks.’ Ik kon hem toch niet steeds een berichtje sturen?! Die jongen zou daar overspannen van worden.

@drewsrauhl

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld