LadyStardust schreef:
Lachend keek hij haar aan, nietsvermoedend verder gelopen, zijn hoofd geschud om haar reactie. Even keek hij haar aan, geen woord gezegd. 'No, don't like it.' Het kostte hem wel zeker moeite om zijn accent te verbergen van de anderen in het kamp, maar het leek zoveel beter dan ze te laten weten wie hij echt wat, zijn ware identiteit. Dat Melanthi zijn accent leuk vond, was niet precies wat hij wilde horen.
Geen seconde stond hij stil, niet eens lichtelijk overwelmd door wat er gaande was. Hij keek om zich heen, een enkeling leek gewond op de grond te liggen, bloedend en al. Zo snel als hij kon rende hij naar een van de gewonden en trok zijn shirt over zijn hoofd, deze tegen de wond van de jongen aangeduwd. Op Mel's geschreeuw reageerde hij niet, te druk bezig met mensen vertellen hoe ze de gewonden moesten verzorgen. Hij rende van de een naar de ander, helpend waar hij kon. Percy's naam werd geschreeuwd door een bekende stem en ook hier reageerde hij niet op. Inmiddels hielp hij de mensen om het vuur te doven dat op sommige plekken brandde.