Traveller schreef:
Allison.
Ik gaf Luke aan de ene kant wel gelijk. Het klopte dat er overal mooie kerken en mooie gebouwen stonden. Het enige dat ik er ook vaak mee deed was een beetje rondkijken, doen alsof ik er verstand van had en een aantal foto's maken. En het klopte ook dat ik nooit meer wat met die foto's deed, behalve ze misschien aan mijn ouders laten zien. Of ze misschien in een fotoboek stoppen, maar tijd voor het maken van zo'n boek had ik niet eens, dus ik zou letterlijk niets met die foto's doen. Bovendien stonden er mooiere foto's op het internet dan de foto's die ik maakte, want zo'n ontzettend goede fotograaf was ik nou ook weer niet. 'Oké, je hebt een punt. Ik geef je gelijk!' knikte ik toen dus ook. Al was ik alsnog vaak het type dat iets dan wel gezien wilde hebben. Als iedereen ergens naartoe ging dan moest het namelijk wel mooi zijn? Dat was meestal mijn beredenering en dat sloeg natuurlijk nergens op.
Luke stelde voor om serieus naar Disneyland te gaan en toen keek ik hem even verward aan. Hij wilde met mij naar Disneyland? Hij kende mij nauwelijks! Natuurlijk kende ik hem ook nauwelijks, maar ik was nooit de moeilijkste in dat soort dingen. In een park zoals dat kon ik me met iedereen wel vermaken, al wist ik zeker dat het heel gezellig zou worden als ik er met Luke heen zou gaan! Hij leek me een sociaal persoon tot nu toe en ik had het erg naar mijn zin. 'Echt?' vroeg ik eerst dus ook voor de zekerheid. Ik wilde niet dat hij een grapje maakte of zo, want dan ging ik me verheugen op dingen die uiteindelijk helemaal niet gingen gebeuren.
'Nou, oké, doen we! Het lijkt me ook super gezellig! Maar ik moet je wel even waarschuwen.. altijd als ik naar Disney ga koop ik wel die belachelijke Minnie Mouse oortjes, dus dan loop je wel met een klein kind rond!' zei ik lachend. Het hoorde er gewoon een beetje bij. Bovendien liepen genoeg volwassenen zo rond, al voelde het altijd wel een beetje stom om die oortjes te kopen. Niet dat je raar werd aangekeken, maar toch!
Ook hoopte ik dat Luke een beetje dezelfde dingen als ik leuk vond. Eigenlijk hield ik wel van alle attracties, al kende ik ze hier niet, maar ik vond het ook al gewoon leuk om naar die optocht te kijken. Dat bleef gewoon mooi en leuk om naar te kijken! Ik hoopte in ieder geval dat hij niet bang was voor attracties, want ik zou alleen in dingen gaan waar hij in durfde. Wie weet had hij wel hoogtevrees, wist ik veel!
Ik keek om naar Lennon en Calum toen ik hoorde dat zij het over eten hadden. 'Oh, ja, ja, ik ga graag mee eten!' zei ik met een lachje. Ik had inmiddels ook wel een beetje trek gekregen.
Calum.
'Iets artistieks?' vroeg ik met een lachje. Tja, dat was in zekere zin logisch. Ik trad immers ook gewoon op, al vond ik niet dat ik er op dit moment nou echt artistiek uit zag. Ik was gewoon een kerk aan het bekijken en volgens mij maakte zij daar foto's van. 'Maar dankjewel,' grinnikte ik toen maar, want ik nam aan dat het een compliment was!
'Maar hey, hoe bevalt de tour jou nou eigenlijk tot nu toe?! Volgens mij heb ik je dat nog helemaal niet gevraagd.' Het ging altijd maar over ons en wat wij ervan vonden. Hoe moe we ervan werden, maar ook hoeveel voldoening we eruit haalden. Dat betekende echter niet dat het voor iedereen hetzelfde was en aangezien ik Lennon nog niet heel erg veel had gesproken wist ik oprecht niet wat zij van deze hele ervaring tot nu toe vond. Dit was tevens helemaal nieuw voor haar. Volgens mij had zij nog nooit zoiets als dit meegemaakt, dus dat kon dan heel erg meevallen of juist heel erg tegenvallen. Je was immers wel veel aan het reizen én ver van huis. Ik wist niet of zij het gewend was om niet thuis te zijn voor een lange tijd, maar dat kon ook flink tegenvallen. Zelfs ik vond dat soms nog wel het vervelendste. Je had nergens echt je eigen plekje, want je sliep óf in de bus of een nachtje in een vreemd hotel waar je dan ook weer zo weg was. Ik kon er gelukkig inmiddels al wel een beetje aan wennen, maar dat kwam ook omdat ik dit al vaker had gedaan en ik had me erbij neergelegd.
Lennon had het nogmaals over de kerk en had het blijkbaar over een kunststroming waar ik eigenlijk niet zoveel vanaf wist. Ik besloot om echter maar net te doen alsof ik dat wel wist, want het woord dat ze gebruikte kwam me wel bekend voor, dus ik nam aan dat het een beetje algemeen bekend moest zijn wat dat dan inhield. 'Ja, dat doet het zeker!' knikte ik toen dus ook instemmend, hopende dat zij niet aan mij kon merken dat ik geen flauw idee had waar ze het over had.
'Ja, zullen we dat gewoon doen? Of wil je nog meer van dit gebouw fotograferen?' Ikzelf had nogmaals gewoon één fotootje met mijn iPhone gemaakt, gewoon voor de herinneringen. Dat kon natuurlijk niet tegen de foto's van Lennon op. Ik had al een aantal foto's van haar gezien die ze had gemaakt tijdens optredens en die waren eigenlijk net zo goed als die van Andy, dus ik was enorm blij met haar! Bovendien was ze gewoon gezellig gezelschap en ik merkte ook dat ik veel meer tegen haar praatte dan tegen Allison, maar dat gebeurde nou eenmaal gewoon. Ik kon zelf ook niet helemaal uitleggen waarom. Misschien omdat ik haar stiekem toch wat leuker vond? Geen idee.
'Yes, let's go,' knikte ik. Ik wilde nu wel graag wat te eten zien te vinden. Zeker nu we het er zo over hadden begon ik steeds meer en meer honger te krijgen. Dan wilde ik niet nog urenlang wachten of er urenlang over doorpraten.
@Elysium
Allison.
Ik gaf Luke aan de ene kant wel gelijk. Het klopte dat er overal mooie kerken en mooie gebouwen stonden. Het enige dat ik er ook vaak mee deed was een beetje rondkijken, doen alsof ik er verstand van had en een aantal foto's maken. En het klopte ook dat ik nooit meer wat met die foto's deed, behalve ze misschien aan mijn ouders laten zien. Of ze misschien in een fotoboek stoppen, maar tijd voor het maken van zo'n boek had ik niet eens, dus ik zou letterlijk niets met die foto's doen. Bovendien stonden er mooiere foto's op het internet dan de foto's die ik maakte, want zo'n ontzettend goede fotograaf was ik nou ook weer niet. 'Oké, je hebt een punt. Ik geef je gelijk!' knikte ik toen dus ook. Al was ik alsnog vaak het type dat iets dan wel gezien wilde hebben. Als iedereen ergens naartoe ging dan moest het namelijk wel mooi zijn? Dat was meestal mijn beredenering en dat sloeg natuurlijk nergens op.
Luke stelde voor om serieus naar Disneyland te gaan en toen keek ik hem even verward aan. Hij wilde met mij naar Disneyland? Hij kende mij nauwelijks! Natuurlijk kende ik hem ook nauwelijks, maar ik was nooit de moeilijkste in dat soort dingen. In een park zoals dat kon ik me met iedereen wel vermaken, al wist ik zeker dat het heel gezellig zou worden als ik er met Luke heen zou gaan! Hij leek me een sociaal persoon tot nu toe en ik had het erg naar mijn zin. 'Echt?' vroeg ik eerst dus ook voor de zekerheid. Ik wilde niet dat hij een grapje maakte of zo, want dan ging ik me verheugen op dingen die uiteindelijk helemaal niet gingen gebeuren.
'Nou, oké, doen we! Het lijkt me ook super gezellig! Maar ik moet je wel even waarschuwen.. altijd als ik naar Disney ga koop ik wel die belachelijke Minnie Mouse oortjes, dus dan loop je wel met een klein kind rond!' zei ik lachend. Het hoorde er gewoon een beetje bij. Bovendien liepen genoeg volwassenen zo rond, al voelde het altijd wel een beetje stom om die oortjes te kopen. Niet dat je raar werd aangekeken, maar toch!
Ook hoopte ik dat Luke een beetje dezelfde dingen als ik leuk vond. Eigenlijk hield ik wel van alle attracties, al kende ik ze hier niet, maar ik vond het ook al gewoon leuk om naar die optocht te kijken. Dat bleef gewoon mooi en leuk om naar te kijken! Ik hoopte in ieder geval dat hij niet bang was voor attracties, want ik zou alleen in dingen gaan waar hij in durfde. Wie weet had hij wel hoogtevrees, wist ik veel!
Ik keek om naar Lennon en Calum toen ik hoorde dat zij het over eten hadden. 'Oh, ja, ja, ik ga graag mee eten!' zei ik met een lachje. Ik had inmiddels ook wel een beetje trek gekregen.
Calum.
'Iets artistieks?' vroeg ik met een lachje. Tja, dat was in zekere zin logisch. Ik trad immers ook gewoon op, al vond ik niet dat ik er op dit moment nou echt artistiek uit zag. Ik was gewoon een kerk aan het bekijken en volgens mij maakte zij daar foto's van. 'Maar dankjewel,' grinnikte ik toen maar, want ik nam aan dat het een compliment was!
'Maar hey, hoe bevalt de tour jou nou eigenlijk tot nu toe?! Volgens mij heb ik je dat nog helemaal niet gevraagd.' Het ging altijd maar over ons en wat wij ervan vonden. Hoe moe we ervan werden, maar ook hoeveel voldoening we eruit haalden. Dat betekende echter niet dat het voor iedereen hetzelfde was en aangezien ik Lennon nog niet heel erg veel had gesproken wist ik oprecht niet wat zij van deze hele ervaring tot nu toe vond. Dit was tevens helemaal nieuw voor haar. Volgens mij had zij nog nooit zoiets als dit meegemaakt, dus dat kon dan heel erg meevallen of juist heel erg tegenvallen. Je was immers wel veel aan het reizen én ver van huis. Ik wist niet of zij het gewend was om niet thuis te zijn voor een lange tijd, maar dat kon ook flink tegenvallen. Zelfs ik vond dat soms nog wel het vervelendste. Je had nergens echt je eigen plekje, want je sliep óf in de bus of een nachtje in een vreemd hotel waar je dan ook weer zo weg was. Ik kon er gelukkig inmiddels al wel een beetje aan wennen, maar dat kwam ook omdat ik dit al vaker had gedaan en ik had me erbij neergelegd.
Lennon had het nogmaals over de kerk en had het blijkbaar over een kunststroming waar ik eigenlijk niet zoveel vanaf wist. Ik besloot om echter maar net te doen alsof ik dat wel wist, want het woord dat ze gebruikte kwam me wel bekend voor, dus ik nam aan dat het een beetje algemeen bekend moest zijn wat dat dan inhield. 'Ja, dat doet het zeker!' knikte ik toen dus ook instemmend, hopende dat zij niet aan mij kon merken dat ik geen flauw idee had waar ze het over had.
'Ja, zullen we dat gewoon doen? Of wil je nog meer van dit gebouw fotograferen?' Ikzelf had nogmaals gewoon één fotootje met mijn iPhone gemaakt, gewoon voor de herinneringen. Dat kon natuurlijk niet tegen de foto's van Lennon op. Ik had al een aantal foto's van haar gezien die ze had gemaakt tijdens optredens en die waren eigenlijk net zo goed als die van Andy, dus ik was enorm blij met haar! Bovendien was ze gewoon gezellig gezelschap en ik merkte ook dat ik veel meer tegen haar praatte dan tegen Allison, maar dat gebeurde nou eenmaal gewoon. Ik kon zelf ook niet helemaal uitleggen waarom. Misschien omdat ik haar stiekem toch wat leuker vond? Geen idee.
'Yes, let's go,' knikte ik. Ik wilde nu wel graag wat te eten zien te vinden. Zeker nu we het er zo over hadden begon ik steeds meer en meer honger te krijgen. Dan wilde ik niet nog urenlang wachten of er urenlang over doorpraten.
@Elysium