Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Vadroille

Barracuda
YouTube-ster

Barracuda schreef:
Mae
Ik schrok op toen ik merkte dat Four tegen mij aan het praten was, hij had waarschijnlijk duidelijk te zien dat ik opzoek was naar een prullebak om mijn overgebleven eten in te gooien. Ik voelde me slecht dat ik het niet op at, maar hij deed er zo nonchalant over dat het vast niet uitmaakte. Volgende keer zou ik wel minder gretig zijn en meer letten op hoeveel honger ik echt had. Deze honger zou waarschijnlijk wel steeds meer worden aangezien we zullen moeten gaan trainen. In Abnegation deed je niet veel waar heel veel kracht voor nodig was, dus veel eten had je ook niet nodig om je energie op te vullen. Hier zou dat wel anders zijn. Ik kon niks uit me krijgen om te antwoorden op Four, het beste wat ik kon geven was een kleine glimlach en een knikje. 'Fijne avond' zei ik toen hij weg liep. Ik had niet verwacht dat ik zo nerveus zou worden door zijn opmerking, waarschijnlijk omdat ik nieuw was en zeker geen slechte indruk wilde maken. Toen Jess ook klaar was met eten liepen we samen langs de prullebak waar ik mijn eten snel ingooide. Ik wilde niet dat iemand anders nog zag dat ik het weggooide. Waarschijnlijk vond niemand dat zo een probleem als ik, maar toch. Nadat we de dienbladen hadden ingeleverd liepen we door naar de kamer waar we in zouden slapen. Aangezien het nu nog rustig was doordat er nog veel mensen aan het eten waren, besloten we nu maar snel te douchen. Dat was wel even fijn na zo een lange stressvolle dag. Ik was al pittig moe en was dan ook van plan vroeg naar bed te gaan, zodat ik morgen fit was op de eerste echte dag.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Four
Hij was die avond optijd naar bed gegaan. Morgen zou een drukke dag worden en hij moest er fit voor zijn. Hij kon moeilijk gapend voor een groep Aspiranten staan was het niet? De volgende ochtend was zijn wekker gegaan, had hij nog even onder de douche gestaan. Hierna had hij zich aangekleed en was naar het ontbijt vertrokken. Hij was vandaag als één van de eerste. Hij moest straks nog naar van alles klaar maken in de trainingszaal. Hij kon daar maar beter optijd zijn en zorgen dat alles klaar stond. Liever wat tijd over dan dat hij zich moest haasten.
Het was rustig bij het ontbijt. Wat wachters zaten te ontbijten die straks de avonddienst over zouden nemen. Verder zaten er wat trainers en wat vroege dautlessleden die al waker waren. Rustig werkte hij zijn ontbijt naar binnen, waarna hij naar de trainingsruimte vertrok. De lichten drukte hij aan, waarna hij naar het magazijn liep. Hier haalde hij de kar met stootkussen en handschoenen uit.
Er werd vandaag gevochten op de mat, gespard. De mensen die hier niet mee bezig waren oefende op de stootkussen. Natuurlijk werd er eerst geoefend op de ballen die er hingen. Je moest de techniek eerst leren, voordat je deze kon toepassen. En er vanuit gaand dat niemand hier via een goede techniek kon vechten, moest hij ze dit allemaal leren. Dit zou ook betekenden dat er nog niemand binnen 10 minuten op de mat stond. Hij zou het eerstzelf voordoen op een oudere dauntless, die hier al een aantal jaar zat. Ze moesten toch een goed voorbeeld hebben.
nadat alles klaar was gezet, was het wachten tot de aspiranten kwamen. Iets wat nog wel even kon duren, hij was immers 10 minuten te vroeg klaar

Barracuda
YouTube-ster

Barracuda schreef:
Mae
Na nog even rond te hangen besloot ik maar om in bed te gaan liggen. Jess wilde dat nog niet dus ging zij nog even gezelschap zoeken bij andere mensen. Binnen no time viel ik in slaap, wat maar goed was ook want om 7:00 werden we luidruchtig wakker gemaakt door Lauren. We hadden 30 minuten om ons klaar te maken voor de training, inclusief ontbijten. Ik wilde liever niet mijn eten naar binnen proppen dus ik trok mijn kleren aan en liep naar de eetzaal. Ik zou na de training wel weer douchen als ik daar tijd voor had, nu zou het namelijk toch geen zin hebben. Het was een stuk rustiger dan gister, wat fijn was. Ik schepte weer wat op en ging zitten, ik had niet op Jess gewacht want even alleen ontbijten was ook geen probleem voor mij. Het stroomde steeds wat voller en uiteindelijk kwam Jess toch bij me ziften. Na ongeveer 15 minuten liepen we terug naar de kamer om even onze tanden te poetsen. Met een grotere groep liepen we naar de trainingszaal, waar we de eerste waren. Four stond al op ons te wachten zo te zien, en hij zou ons vandaag dus weer trainen. 'Goedemorgen' zei ik in koor met de andere. Ik hoopte dat ik het allemaal een beetje bij kon houden en dat ik niet meteen achter liep op iedereen. Het trainen thuis had me vast wel geholpen om wat op kracht te komen. Wat ik precies deed wist ik niet dus de technieken moest ik zeker nog leren. Ik zag al wat stootkussens staan, aan de ene kant was ik teleurgesteld omdat ik zo uitkeek naar de geweren en de messen. Het was logisch dat we hier niet mee begonnen, en dat het ook wel handig zou zijn als we eerst met ons lichaam konden werken.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Four
Hij was in gesprek geraakt met zijn spar partner. Hij en die jongen sparde wel vaker. Ook hun moesten in vorm blijven en trainen op hun niveau was voor hun zeker belangrijk. In het begin was het voor hem flink zoeken geweest, Hij was de beste van zijn jaar geweest. En in het eerste jaar wilde oudere dauntless mensen echt niet met je trainen. Maar zodra hij vrienden begon te krijgen, was het vinden van een trainingspartner een stuk makkelijker geworden.
Hij keek op toen de deuren open gingen. De nieuwe aspiranten kwamen binnen. Het was niet 1 groep, het waren kleinere groepjes. Het was grappig om te zien, hoe snel mensen zich opsplitste. Ze kwamen er nog wel achter dat ze hier met z'n alle waren. Dat ondanks dat ze elkaars concurrenten waren, er ook groepsopdrachten kwamen. Tuurlijk hij kon het ook niet met iedereen vinden. Maar als het aankwam op een groepsopdracht, dan zou hij zelf nog wel met Eric kunnen samen werken als het echt moest. Het zou moeite kosten, maar het zou lukken.
De groep verzamelde zich bij hem en spraken een goedemorgen. " Fijn dat jullie optijd zijn. Vandaag begint jullie eerste training. We gaan straks technieken oefenen op de kussens. Dit doe je in groepjes van 2. Een houd het kussen vast, de ander traint. Ook is het de bedoeling dat je voor de tussenstand, over 4 weken 2 keer hier op de mat hebt gestaan. Zorg dat je daar klaar voor bent, je word random uitgekozen. " Hij keek naar de jongen naast hem en klopte hem even op zijn schouder "Dit is Brian. Brian en ik gaan het jullie eerst laten zien. Daarna mogen jullie. Stel gerust vragen als het niet lukt. Een goede techniek is belangrijk. " Hij knikte naar Brian, die samen met hem op de mat stapte.
Beide namen ze de begin houding aan. Straks zou hij nog vertellen waar je het best kon slaan of schoppen, waar mensen aan moesten denken tijdens hun gevecht. Hij knikte naar Brian, waarna het gevecht begon. Lang duurde het niet, of Brian lag op de grond. Hij trok de jongen omhoog en keek de groep terug aan " bescherm altijd je gezicht en je middel. Sla de ander op zijn kaak, of schoffel zijn benen onder hem vandaan. Het is de bedoeling dat bij elke stoot of schop je hele lichaam mee doet. Kracht krijg je door training, maar ook snelheid en souplesse is belangrijk " Hij keek de groep aan " maak tweetallen. Pak een kussen of een bal. Ik loop rond. " Hij bedankte Brian. Waarschijnlijk bleef die jongen toch wat rond hadden. Helpen mocht dit nodig zijn

Barracuda
YouTube-ster

Barracuda schreef:
Mae
Binnen nog geen 5 minuten was derest van de groep binnen gestroomt, het verbaasde me niets dat iedereen optjd was. Als je nu al te laat zou komen zou het waarschijnlijk geen makkelijke dag worden voor je. Aan de ene kant zag ik erg tegen de trainingen op, ik was gewoon altijd erg bang om de slechtste te zijn. Zeker omdat ik van Abnegation kom is het bijna vanzelfsprekend dat de meeste mensen hier mij zullen inschatten als een zwakkeling. Ik wilde iedereen laten zien dat dit niet zo zat maar of dat ging lukken zou nog duidelijk moeten worden. Aandachtig luisterde ik naar de uitleg van Four, het was al bijna zelfsprekend dat ik met Jess zou gaan trainen. Het was fijn dat ik nu al een maatje had gevonden en ik niet alles alleen moest uitzoeken. Na het voorbeeld van Four en Brian liep ik naar het rek om een kussen te pakken, die ik vervolgens voor Jess hield. 'Ga je gang' zei ik licht grappend. 'Sla maar raak'. Jess nam haar houdig aan en ik probeerde zo stevig mogelijk mijn voeten in de grond te graven zodat ik niet naar achter zou vliegen. Ze begon met slaan, het leek niet veel op wat er net voor gedaan was. Haar lichaam bleef recht en alleen haar armen bewogen. Ik wilde er niets van zeggen omdat ik niet als een wijsneus over wilde komen, toch wilde ik ook niet dat ze het slecht zou blijven doen dus besloot ik er toch maar wat van te zeggen. 'Probeer je lichaam mee te nemen in je beweging, dan zet je veel meer kracht' zei ik zo lief mogelijk. Ik wilde haar niet nu al kwijt raken. Ik hield het kussen weer stevig vast en dit keer ging het al een stuk beter, waarschijnlijk had ze niet zoveel aandacht gegeven aan de uitleg van Four. 'Oké nu ik' zei ik nadat Jess meldde dat ze even niet meer kon. Ik moest nu wel het goede voorbeeld geven aangezien ik haar net zat te verbeteren. Ik nam mijn houdig aan en begon op het kussen in te slaan, zo hard als ik kon en probeerde de juiste plekken te raken. Ik zag dat Jess een beetje moeite had met blijven staan, dus voor mij was dit een goed teken. Ik hoopte dat de trainers het ook op zouden merken, maar er waren zoveel nieuwe mensen dat aan iedereen persoonlijke uitleg geven erg moeilijk zou worden.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Four
Mensen maakte gelukkig snel twee tallen, waarna er kussen gehaald werden en mensen aan het trainen gingen. Het was gelijk te merken dat dit een groep was,dit dit serieus namen. Die wilde presteren en hun plek wilde verdienen hier. Dat was aan de ene kant een fijn iets. Maar het kon zich ook tegen hun gaan keren. Aspiranten die een bedreiging vormde, konden ook buiten de trainingen om geëlimineerd woorden. Dit resulteerde vaak in mensen die opgaven of aspiranten die ze onder uit de kloof konden halen. Dat was nu al 2 jaar achter elkaar gebeurd.
Rustig begon hij zijn rondje te doen. Bij elk groepje bleef hij even staan en keek naar de persoon die vocht. Her en der gaf hij tips. Tips kon iedereen gebruiken. Het zat toch in de mens om jezelf te willen verbeteren. Als laatste kwam hij aan bij het meisje uit Abnegation. Ze hadden net gewisseld en nu was het haar beurt om te stoten. Hij vouwde zijn armen over elkaar terwijl hij naar het meisje keek. Ze was geen standaard meisje uit Abnegation. Ze wist hoe ze moest stoten, altans daar leek het op. Haar conditie was goed geweest en er zat een soort vechtluist in haar. Hij herkende zichzelf heel erg in haar. Even schudde hij zijn hoofd op de gedachtes uit zijn hoofd te krijgen van zijn tijd bij zijn geboorte factie. Hij moest zich richten op de aspiranten die er nu waren. " Probeer zo lichtvoetig mogelijk te zijn. Je bent nu nog niet in een gevecht, je hoeft nu nog niet te vluchten voor een klap die je terug kunt krijgen. Maar leer het jezelf alvast aan. Op de bal van je voeten ben je sneller weg. Je kunt sneller draaien en bewegen. " Hij keek het meisje voor hem aan.

Barracuda
YouTube-ster

Barracuda schreef:
Mae
Ik was nog een tijdje bezig geweest en zag uit mijn ooghoek Four mijn richting om komen lopen. Hij was al naar de rest van de groepjes gelopen om wat verdere uitleg te geven en wij waren nog niet aan de beurt geweest. Ik probeerde het nu nog net even iets beter te doen dan dat ik al deed. Ik wist natuurlijk dat dit nog verre van perfect was en dat ik zeker niet de beste was, maar ik kon en moest het proberen. Ik keek op en stopte even met stoten toen Four begon met praten. Meestal kon ik nooit zo goed tegen kritiek en was ik erg eigenwijs, maar nu moest ik dat echt even achter me laten en goed luisteren naar wat ze hier te zeggen hadden. Ik ging weer in positie staan maar dit keer wat meer op de bal van mijn voeten, vervolgens begon ik nog een paar stoten tegen de mat aan te geven en merkte dat ik mijn lichaam meer kon gebruiken dan dat ik hiervoor kon. Na wat stoten keek ik Four weer aan, 'Wow, bedankt voor de tip' zei ik terwijl ik nog aan het uithijgen was. Het had me echt geholpen, zoiets kleins kon dus je hele vorm veranderen. Dit liet toch maar weer zien dat ik nog veel te leren had. Ik vroeg me af of we nu nog wat anders zouden doen, het zou me verbazen als we alleen deze stoten zouden oefenen ookal is dit wel een goede basis van wat je moet kunnen. Ik glimlachte nog even naar Four, tot nu toe vond ik hem er erg serieus uit zien. Of hij echt zo was of dat hij nu zo deed omdat hij streng moest zijn voor ons wist ik nog niet.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Four

Het was prettig om te zien hoe iedereen toch de tijd nam om naar hem te luisteren. Je moest wel. Wat voor ervaring had iedereen nou in vechten? Dan dacht je het echt beter te weten dan iemand die het al 5 jaar lang elke dag deed? Oke er zaten een paar snotneuzen tussen, maar dat waren waarschijnlijk nog oude factie trekjes. Ook hun zouden dat wel los gaan laten. Iedereen paste toch zijn tips wel toe, ook het laatste groepje. Het meisje uit Abnegation bedankte hem zelfs. Kort knikte hij enkel even. Hij deed zijn werk, daar hoefde hij niet bedankt voor te worden.
Hij liep terug naar het midden van de zaal. Zo kon hij iedereen in de gaten houden. Dit oefenen liet hij nog een minuut of 10 doorgaan. Hij wilde eigenlijk vandaag toch de eerste 2 al op de mat hebben. In een echt gevecht was het voor hem veel makkelijker om te kijken hoe mensen hun technieken waren. En het was gelijk een mooie manier om de namen op het bord te gaan schrijven. Van niemand wist hij nog een naam. Iedereen kon hier een andere naam kiezen, dat was bij hem immers ook gebeurd. Oke, hij had het niet zelf gekozen. Zijn aspirantenleider Amar had deze naam voor hem gekozen.
Kort floot hij even op zijn vingers, hij moest toch iedereen zijn aandacht hebben. " ik wil toch de eerste 2 al op de mat hebben. Ik wil dat springer nummer 1 en springer nummer 10 bij hun nummer op het bord hun naam schrijven en zonder schoenen verzamelen op de mat. De rest kan er om heen gaan staan " Rustig keek hij de groep aan. Met steeds twee nieuwe namen op het bord, was het voor hem ook nog een beetje makkelijk namen leren.

Barracuda
YouTube-ster

Barracuda schreef:
Mae
Na nog ongeveer 10 minuten trainen was ik al best uitgeput, ik dacht dat ik een goede conditie had maar ik vond dit nu al een stuk zwaarder dan dat ik gewent was. Iedereen richtte zijn blik op Four, die nu weer midden in de zaal was gaan staan waar hij ook op het begin stond. Om me heen zag ik dat bijna iedereen er even uitgeput uit zag als ik, misschien zelfs nog wel erger dan ik. Dit gaf me stiekem toch wel een goed gevoel, dat ik niet de enige was die nu al wat moeite had. Het was natuurlijk te verwachten dat de trainingen zwaar zouden zijn. Dit was tenslotte dauntless en je kon hier niet maar lui gaan rondhangen de hele dag. Het was de bedoeling dat we goed getraint zouden worden en ik had er dan ook de volste vertrouwen in dat dit zou gebeuren.
Four begon te praten, en vertelde dat hij de eerste en de tiende springer op de mat wilde hebben. Ik keek even om me heen, en besefte pas enkele seconde later dat ik de eerste springer was. Ik dacht dat dit een goed idee was geweest, om te laten zien wat ik kon. Nu had ik er toch wel spijt van, natuurijk wilde ik op de mat trainen maar niet als eerste.. Mijn tegenstander was dan ook een jongen, die en stuk groter was dan ik. Hij was geboren in dauntless, en had dus waarschijnlijk al veel meer ervaring. Ik liep twijfelend naar het bord,, kijkend naar Four of hij misschien nog wat zou zeggen over dit oneerlijke duel. Waarschijnlijk maakte het hem niet uit, en wilde hij gewoon zien hoe iedereen zijn technieken gebruikte. Ook ik had wel wat ervaring met trainen, maar nooit met een echt persoon tegenover me. Ik schreef mijn naam op, trok mijn schoenen uit en liep naar de mat. Ik probeerde een beetje te glimlachen naar de jongen tegenover me, die blijkbaar Bryce heette. Hopelijk zou hij me niet te hard aanpakken.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Four
Iedereen leek wat uitgeput. Verbaasde hem ook niks. Dit waren allemaal buitenstaanders, niet Dauntless mensen. Deze mensen hadden van hun leven niet hoeven trainen. Dat was ook de reden dat ze Dauntless en de rest gescheiden hielden. De dauntless aspiranten sloegen deze mensen zo door midden. En het was natuurlijk niet de bedoeling dat er doden zouden vallen tijdens de training. Helaas gebeurde het wel. Niet tijdens de training. Maar er lagen geregeld aspiranten in de kloof.
Het abnegation meisje schreef haar naam op het bord, Mae. Ergens geloofde hij niet dat ze echt zo hete. Abnegation stond bekend om nette namen. Dit leek eerder een afkorting ergens van. Maar dat mocht, ze mochten hier zelf kiezen. Wie zou zijn kind namelijk Four noemen. Oke, hier in Dauntless konden ze wel eens echt zo gek zijn. Maar ja daar kwam hij niet vandaan, al wisten de aspiranten dat natuurlijk niet.
Springer nummer 10 was een grote jongen, een stevig uit ziende jongen. Hij had geen idee waar hij uit kwam. Het maakte hem ook niet uit. Je hoorde nu hier, niet meer ergens anders. Bryce werd er op het bord gezet, waarna ook de jongen op de mat stapte. Beide aspiranten keek hij even aan. Mae keek hem aan alsof ze hoopte dat hij dit af zou blazen. Het was zeker geen eerlijk gevecht. Maar je won of op kracht, of op een goede techniek en slim zijn. Als iemand van de mat af ging, had de ander ook gewonnen. Dus je hoefde niet persee te slaan, ontwijken kon soms ook goed zijn om te winnen als je het handig deed.
De jongen daar in tegen keek alsof hij wist wat voor kans hij maakte. Onderschatte dit waarschijnlijk. Hij knikte even naar de twee aspiranten, waarna hij van de mat af stapte. Als teken dat ze konden beginnen. Zijn handen stak hij in de zakken achter in zijn broek, terwijl hij naar de twee aspiranten op de mat keek.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld