Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG | Anoshe
Duchess
Wereldberoemd




Warning: 18+ content. Lezen op eigen risico.
♡ Gelieve niet te reageren ♡







Naam: Shirou Tachibana
Leeftijd: 22
Karakter:
Kort lontje, beschermend, (té) eerlijk. humeurig, muzikaal

Stukje komt na jouw profiel
Account verwijderd




Alice Ciara Desmond ~ 20 ~ Naïef, lief, koppig, artistiek

Crappy plaatje omdat ik steeds vergeet een nieuwe foto te maken
Duchess
Wereldberoemd



Inmiddels was hij alle besef van tijd kwijt. Het was laat, dat wist hij. Hij wist niet meer wat hij dronk, of waar zijn jas hing.
Shirou leunde over de bar waaraan hij zat. "Doe nog maar één van wat ik had." Wist hij met moeite uit te brengen. De barman keek hem kort aan. "Nog één, maar meer krijg je niet. Je bent alleen vanavond." Het duurde even voor Shirou snapte wat de man bedoelde. Hij zat hier normaal gesproken met Miles en Duke, maar die hadden beide iets vanavond en Shirou moest er echt even tussenuit. Waarom wist hij niet meer. Het maakte hem ook weinig uit. Hij proefde niet eens meer wat er in zijn glas zat.
Als ze met z'n drieën waren moest Miles de andere twee altijd naar huis brengen. Hij was lang en groot en kon goed tegen alcohol. Duke kon ook veel op voor hij aangeschoten werd, maar hij was klein en dronk altijd net iets meer dan hij hebben kon.
Met een zucht kwam Shirou van zijn barkruk af. Moeizaam liep hij in de richting van de kapstok naast de deur en vond met enige moeite zijn jas terug. Daar stond hij een tijd met het ding te prutsen tot hij hem eindelijk aankreeg. Hij wilde bijna de deur uitgaan, toen hij zich bedacht en terug naar de bar liep. Hij ging weer op zijn plaats zitten. Hij schaamde zich bijna het toe te geven, maar hij had moeite zich te herinneren waar hij woonde. Normaal was Miles er om te zorgen dat hij thuiskwam. Eerst langs Duke's huis, dan langs dat van Shirou en zijn broertje Vik. Die moest bezorgd zijn, wist Shirou. Afhankelijk van hoe laat het was natuurlijk.
"Alles oké?" Shirou schrok op van de barman die achter hem stond. Hij nam de tijd met zijn antwoord. "Ja, geen probleem." Hij stond weer op en liep naar buiten. Voor de deur blijf hij staan. En toen?
Account verwijderd




Alice zat rustig wat te drinken en keek naar een overduidelijk stomdronken jongen die werd weggestuurd door de barman. Ze was hierheen gekomen met het rare idee om eens wat sociaals te doen- iets wat alles behalve gelukt was tot nu toe. Het kostte wel wat meer dan een paar glazen alcohol om een introvert als haar fatsoenlijk aan de praat te krijgen, al helemaal gezien ze hier niemand echt kende. Volgende keer moest ze écht een vriendin mee vragen.
Terwijl ze haar glas leegdronk kwam de dronken jongen terug naar de bar, nu met zijn jas aan. Zou hij überhaupt wel thuis kunnen komen? Hij kon zijn barkruk al nauwelijks vinden. Ze zette haar lege glas neer en liep naar de kapstok. Misschien kon de jongen wat hulp gebruiken, en zo niet was het voor haarzelf ook eigenlijk wel tijd om naar huis te gaan. Het was in ieder geval overduidelijk dat er in de bar weinig meer ging gebeuren. Ze deed haar sjaal om en haar jas aan en liep naar buiten, waar de jongen van net nog steeds stond.
"Heb je hulp nodig?" vroeg ze terwijl ze haar jas dichtritste. "Je ziet er een beetje verdwaald uit."

Duchess
Wereldberoemd



Terwijl hij een sigaret probeerde aan te steken hoorde hij een niet onvriendelijke stem.
Verdwaald. Dat was hij absoluut. En hoewel hij het niet toe wilde geven had hij haar hulp zeker nodig. "Ik moet..." Hij zuchtte diep terwijl hij de woorden voorbij zijn lippen probeerde te krijgen. "Ik moet naar huis." Hij was nog bijna trots op zichzelf. Hij probeerde een trek van zijn sigaret te nemen, maar die had hij nog steeds niet aangekregen. Hij bekeek het meisje en was in zijn dronken toestand direct afgeleid door haar gekleurde haar. Voor hij het wist was hij in gedachten afgedwaald. Hij schrok op toen hij merkte dat er iets op hem viel. Hij keek verbaasd omhoog en besefte dat het begon te regenen. Hij greep in zijn jas en liet het meisje zijn dog-tag zien, waar zijn naam, geboortedatum en adres opstonden. Hij droeg hem normaal alleen omdat hij het fijn vond, maar nu kwam hij van pas. Het adres zei Shirou al niks meer, maar misschien kon zij hem helpen.
Account verwijderd




Alice wachtte geduldig op de jongen. Hoe kon iemand zichzelf zo stomdronken zuipen? "Ja, ik dacht al dat je naar huis moest," glimlachte ze. "Moet ik je daarmee helpen?" De jongen staarde haar een tijd vaagjes aan. Zou hij zich überhaupt nog een adres kunnen herinneren? Misschien moest ze hem maar meenemen naar haar huis... Ze kon hem hier moeilijk achterlaten. Toen het begon te regenen trok ze haar capuchon over haar hoofd en deed ze haar best om zo veel mogelijk van haar haar in haar jas te krijgen. Het was een ramp om het netjes te krijgen als het nat was geweest, dus dit probeerde ze dan ook zo veel mogelijk te voorkomen. 
De regen leek de jongen even wakker te schudden, en de jongen trok een dog tag uit zijn jas. Oké, dat kwam haar goed uit. Ze zette een stap dichterbij en probeerde de geur van alcohol te negeren. Zijn naam was... Shiro? Moeilijke naam. Het klonk Japans, of iets in die richting. Ze tikte het adres over in haar telefoon en bekeek het kaartje wat het apparaat haar gaf even. "Oké... Dit is hier niet zo ver vandaan," zei ze. "Dat red je wel, toch?" Ze keek hem aan. "Ik ben Alice, trouwens."
Duchess
Wereldberoemd



Hij kneep zijn ogen samen tegen de regen en keek haar daarna weer aan. "Vast wel..." Mompelde Shirou als antwoord. "Alice... Als Alice in Wonderland? De film was wel okay geloof ik.... Houdt je van films?" Hij dacht na. Hoe kwam hij bij films? Hij schudde kort zijn hoofd, haalde de sigaret uit zijn mond en gooide hem op de grond. Die kreeg hij toch niet meer aan. Hij keek om zich heen, maar kon zich eerlijk gezegd niet meer herinneren welke kant hij op moest. Hij keek het meisje -ze had haar naam nog gezegd, maar hij was het alweer vergeten- schuldbewust aan. Hij had zichzelf niet eens voorgesteld, bedacht hij zich. "Shirou." Wist hij eruit te krijgen, terwijl hij zijn hand opstak. Hij stak zijn andere hand in zijn jaszak. "Ik weet het niet meer..." Mompelde hij.
Account verwijderd




Alice zuchtte. Dat had ze nu al honderdduizend keer gehoord. "Ja, Alice alsin Alice in Wonderland," zei ze. "Ik houd wel van films ja. Nou ja, van goede films." Waarom beantwoordde ze dit überhaupt? Ze stonden in de regen, en hij was zo dronken dat hij dit zich sowieso niet zou kunnen herinneren.
Shirou... Dus zo sprak je het uit. Ze schudde zijn hand. "Leuk je te ontmoeten, Shirou. Laten we nu maar gauw gaan lopen, voordat we compleet verzopen zijn." Het was langzaamaan harder en harder gaan regenen en Alice wist dat haar jas niet erg waterdicht was. Ze liep in de richting die de haar telefoon aangaf. "Kom je?" vroeg ze. Hopelijk woonde hij niet alleen... Ze durfde te wedden dat hij in deze staat geen sleutels zou kunnen vinden.
Duchess
Wereldberoemd



Hij knikte en liep haar moeizaam achterna. Ergens bedacht hij zich dat hij geen vreemden achterna zou moeten lopen, maar hij betwijfelde of hij anders wel thuiskwam. Het was maar goed dat Vik thuis was.
Hoopte hij. Hij wist nog steeds niet hoe laat het was. Vik was altijd rond 10 uur in huis en het moest later zijn, het kon niet anders. Als het moest kon hij altijd nog in zijn eigen huis inbreken. Hij had het vaker gedaan met Duke, hij kon het nog eens.
"Hey, wat deed je daar... Alleen?" Waagde hij te vragen. Voor de tweede keer probeerde hij een sigaret aan te steken. De regen zorgde er alleen voor dat hij binnen enkele seconden doorweekt was. Dat kon hij dus vergeten. Als het moest kon hij proberen Miles te bellen. Met de nadruk op proberen. Hij zuchtte. "Ik ga dit morgen voelen of niet?" Er ontsnapte een lachje. Hij wist zelf niet waar die vandaan kwam. Het maakte hem niks uit.
Account verwijderd




Alice liep rustig verder. Misschien moest ze aanbieden hem te ondersteunen of iets dergelijks... Maar hij was best een stuk langer dan zij, dus dat zou hoogstwaarschijnlijk toch niet resulteren in iets veel beters dan zijn huidige dronken gestommel.
"Ik wilde misschien wat vrienden maken, of iets dergelijks..." zuchtte ze. Eigenlijk was dit best beschamend, maar hij zou dit zich morgen toch niet meer herinneren. Daarover gesproken, ja, hij zou dit morgen gaan voelen. "Ik ben bang dat je daar gelijk in hebt, ja. Veel drinken voordat je naar bed gaat schijnt te helpen."
Ze liep de straat in waar zijn huis zou moeten zijn. "Komt dit je al bekend voor, of loop ik verkeerd?"
Duchess
Wereldberoemd



Shirou durfde een paar seconden omhoog te kijken, maar struikelde bijna over zijn eigen voeten. "Vrienden eh...." Hij keek even naar haar achterhoofd en raakte opnieuw afgeleid door de kleuren van haar haar. "Drinken?" Hij dacht er even over na en schudde daarna zijn hoofd. Op haar laatste vraag keek hij om zich heen. Hij was bijna enthousiast toen hij zijn huis herkende. Er brandde nog licht beneden, gelukkig. Hij knikte, zich niet beseffend dat ze dat niet kon zien. 
Bij de voordeur ging hij op zoek naar zijn sleutel. Onhandig doorzichtig hij de zakken van zijn jas en broekzakken.
Account verwijderd




Alice knikte. "Vrienden, ja. Ik ben er alleen niet zo goed in," zei ze schouderophalend. "En jij? Jij was ook alleen." Ze liep met hem mee naar de voordeur, waar hij een tijd door zijn zakken graaide, vermoedelijk op zoek naar sleutels. "Echt, een paar glazen water zal je goed doen voor morgen," zei ze. Ze leunde tegen de muur aan. Er brandde licht in het huis, dus dan is er iemand thuis en wakker. Diegene kan dan open doen, toch? Ze drukte kort op de deurbel. Het was al laat en stiekem wilde ze zelf ook wel naar bed. Aan de andere kant... Het zag er vast raar uit voor degene die open deed; Shirou die thuis kwam van de bar met een meisje... Ach ja, dat kon ze natuurlijk al snel verduidelijken.
Duchess
Wereldberoemd



Direct schoot hij in de verdediging. "Normaal zit ij daar met twee vrienden." Hij probeerde zich te herinneren waarom hij vannacht alleen was, maar hij kon er niet opkomen. Hij keek haar even aan voor hij zich besefte dat ze aangebeld had. Niet veel later ging de deur open. Vik stond verbaasd in de deuropening. Zijn blik ging onmiddellijk over in teleurstelling. "Shirou..." Zei hij zacht, terwijl hij hem verwijtend aankeek. 
Toen leek Vik het meisje pas te zien. "O-oh. Het spijt me zo. Ik wist niet dat hij weg was gegaan tot het te laat was..." Hij keek even van Shirou naar het meisje. "Ik wilde vragen of hij lastig geweest is, maar dat kan ik zelf wel beantwoorden denk ik." Hij ging aan de kant en gebaarde naar Shirou dat hij naar binnen moest gaan. "Waag het niet om naar boven te gaan, straks val je en breek je nog wat." Zei hij waarschuwend tegen hem. Hij was dan wel 3 jaar jonger, maar soms was hij zeker de verstandigste van de twee.
"Ik geloof trouwens niet dat we elkaar kennen. Ik ben Vik, Shirou's broertje." Hij bekeek het meisje van top tot teen. "Ik wist niet dat Shirou met een meisje omging..."
Account verwijderd




Alice sloeg haar armen over elkaar heen. "Normaal misschien, maar nu niet," zei ze. Ze keek naar de jongen in de deuropening, hij keek enorm teleurgesteld. Waarom? Deed Shirou dit vaker? Nou ja... Dat waren niet echt haar zaken. Ze had hem alleen thuisgebracht. "Nee, hij was niet erg lastig hoor... Maar ik breng hem alleen even thuis. Hij leek nogal verdwaald, namelijk."
Ze kwam wat dichter bij het huis staan in de hoop een beetje te kunnen schuilen van de regen. Gelukkig kon ze zo naar huis, haar pyjama aantrekken en op de bank zitten met een hete kop thee. "Nee, we kennen elkaar niet... Maar ik ken je broer verder ook niet," glimlachte ze. Ze trok haar capuchon weer goed over haar hoofd. "Maar goed... Ik ga ook maar naar huis. Succes met je broer verder."
Duchess
Wereldberoemd



"Oh, het spijt me zo. Normaal laat ik hem echt niet alleen..." Vik keek achterom de woonkamer in, waar Shirou op de bank in slaap gevallen was. Hij zuchtte. "Mochten we elkaar weer eens zien, en ik kan wat voor je doen; zeg het alsjeblieft. Ik voel me zo schuldig..." Hij wist er een glimlachje door te krijgen. Hij keek omhoog, naar de regen die inmiddels met bakken uit de hemel viel.  "Ik weet niet hoe ver je hier vandaan woont, maar je mag best een paraplu lenen als je wilt."
Account verwijderd




Alice glimlachte zwak. "Je hoeft niets terug te doen hoor... Hij is best oké als hij dronken is," zei ze. Ze keek even naar de regen achter haar. "Al zou een paraplu lenen wel heel fijn zijn," glimlachte ze. Ze woonde in principe niet heel ver van de bar vandaan, maar Shirou's huis was wel precies de tegenovergestelde kant op van haar appartementje. Maar goed, gezien ze niet dronken was kon ze dat stuk prima lopen.
Maar Shirou, was hij zo'n alcoholist dan, dat ViK hem niet alleen kon laten? Of misschien deed hij wel andere rare dingen... Misschien moest ze eens ophouden met met vreemde dronken mannen praten. Aan de andere kant, er was niets gebeurd.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste