Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO|| ft Kiki ❤️

Account verwijderd

schreef:
Ik: Justin Drew Bieber - 23.
Jij: Meisje en begint. 💕

Anoniem
Wereldberoemd

Eighleen schreef:
Jashley Alayjah Walker - 19 -

WAARSCHUWING kunnen sexueel getinte stukken in voorkomen!

Stukje komt hieronder!

Anoniem
Wereldberoemd

Eighleen schreef:
Jashley
Ik stap uit voor twee grote hekken. Mijn ouders hadden besloten om me naar een internaat te sturen omdat ik volgens hun een onhandelbaar kind ben. So what? moet ik dan meteen een internaat in? Ik druk op het knopje van de intercom en wacht tot ik wat hoor aan de andere kant van de lijn. 'Uhmm, Jashley Walker'zeg ik als er gevraagt word naar mijn naam. Ik kijk kort naar mijn vader die mijn koffers uit de auto haalt. De hekken gaat met een luid geluid open. 'Ja doei'zucht ik als hij de koffers aan me geeft. Vanaf vandaag heb ik echt een hekel gekregen aan me ouders. Me vader stapt in de auto en rijd zonder nog iets te zeggen weg. 'Top ouders'knik ik en loop dan met mijn koffers het terrein op. Er komt een wat stevige vrouw naar buiten gelopen. Voor me steekt ze haar hand op. 'Mevrouw Grace'knik ze waardoor ik zwak glimlach en haar hand schud. 'Jashley Walker'antwoord ik dan. Ik loop achter haar aan het gigantisch gebouw binnen en kijk meteen om me heen. Waar ben ik beland? De muren zijn grijs en de vloer ziet er niet uit. Ik loop achter de vrouw een kamertje in en ga op de stoel zitten. Ik krijg meteen een aantal boekjes in me handen geduwd. 'Bedankt'mompel ik en blader er gauw doorheen. 'Zal ik doen'knik ik als ze zegt dat ik ze goed door moet lezen. Denk het even niet, ik haat lezen. Uit alle boekjes is er maar 1 echt belangrijk en dat is het rooster voor de etenstijden en voor school. Helaas moet ik hier wel naar school. Normaal spijbelde ik altijd en ging ik shoppen met vriendinnen maar hier weten ze me zo te vinden. Ik neem de sleutel aan en sta weer op. Ik wilde zeggen dat ik het zelf wel kon vinden maar natuurlijk moest ze weer meelopen. Ik zucht diep en pak mijn koffers weer vast en loop achter haar aan naar de lift. Enkele minuten later staat voor een lelijke bruine deur. Dit ga je niet menen. Ik zucht diep en steek de sleutel in het sleutelgat en open de deur. 'Het is leeg?'mompel ik meteen als ik naar binnen loop. Waar moet ik slapen? Ze vertelt dat ik morgen naar de winkel mag om meubels te halen. Meteen vertelt ze me dat we alleen in het weekend naar buiten mogen waardoor ik haar ongeloofwaardig aankijk. Ik ben letterlijk beland in een hel.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Wat verveeld staarde ik naar het plafond. Al een aantal jaar zat ik in deze internaat, omdat mijn ouders me zogenaamd een onhandelbaar kind vonden. Het zat me zo dwars, als ze niet voor een kind konden zorgen, hadden ze ook geen moeten nemen. Oké, ik had zo mijn problemen, maar iedereen had dat toch? Zolang mijn ouders mij hier zouden houden, zou ik niet meewerken. Zo ging ik bijvoorbeeld niet naar school, tot het punt dat ze me letterlijk uit bed moesten sleuren. Uiteraard werd ik dan boos en kwam ik enkel verder in de problemen. Ik wist best dat ik met mijn gedrag mezelf enkel problemen gaf, maar dat boeide me niet. Hadden mijn ouders me maar niet hiernaar toe moeten sturen, right? Ik had hier letterlijk niks en niemand gewoon. Oké.. Dat was niet helemaal waar, ik had wel een telefoon, maar die werd continu afgepakt, omdat ik niet meewerkte of me niet aan de afspraken hield. En opzicht had ik hier wel vrienden, wat probleemjongens. Ik mocht ze wel, maar ze vielen gewoon niet te vergelijken met mijn vrienden thuis. Voor zover ik dat nog thuis kon noemen.. Al een paar jaar is dit namelijk mijn "thuis". Gelukkig mocht ik zo af en toe wel naar huis, als ik me goed had gedragen. Ik voelde me net een kleuter die zijn manieren moest leren, maar ik was al drieëntwintig. Ik vond dit alles echt bullshit en het maakte me zo boos gewoon dat mijn ouders mij hier lieten zitten. Mijn moeder was de enige die me af en toe belde en vroeg hoe het ging, et cetera. Van mijn vader hoorde ik amper wat. Niet dat dat mij wat boeide, hij was er toch amper voor me dus hem miste ik echt niet in mijn leven. Hij had al een andere vrouw en nog twee kinderen. Met hun had ik wel goed contact, het waren gewoon mijn broertje en zusje. Hoewel het contact natuurlijk enorm was verminderd doordat ik hier zat en ik niet wou dat ze dat wisten. Ik wou een goed voorbeeld voor hun zijn, ik wou niet dat ze net als mij zulke problemen in hun leven hadden.

Anoniem
Wereldberoemd

Eighleen schreef:
Jashley
Ik kijk de vrouw nog aan voordat ze vertrekt. Dit kunnen ze echt niet menen. Ik sluit de deur en loop het kamertje rond. Het is niet groot maar heeft gelukkig wel een eigen badkamer als je het wel een badkamer kan noemen, het is een wc een wasbak en een douche kabine meer niet. Me koffers trek ik naar het midden van de kamer en sluit me ogen even. Me ouders hebben me achter gelaten zonder meubels. Ik leg een koffer neer en haal daar mijn macbook uit. Ik klap hem open en neem de boekjes weer en open het boekje met infomatie over het gebouw. Al snel vind ik de wificode en typ het in. Oke fijn de wifi hier is ook nog eens bagger. Me telefoon installeer ik ook meteen met de wifi. Ik ga op de grond zitten en zoek alvast leuke meubels, op de site van Ikea. Zou ik buren hebben? zou ik me er aan voorstellen? Ik sta op en steek mijn mobiel in mijn kontzak en open de deur en loop naar de deur ernaast en klop er aan. Misschien woont er niemand en sta ik hier echt voor schud maar ik zou het ook beleefd gevonden hebben als mijn buren zich aan me voorgesteld had als ik hier al gewoond had toch? Ik bijt op me lip als er niet word open gedaan en loop dan naar de andere kant van mijn deur en klop daar waar aan en wacht er geduldig voor. Ik moet zo nog alle boekjes doorlezen waar ik dus echt geen zin in heb.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik keek op toen er op mijn deur werd geklopt en bleef even naar mijn deur staren. Er werd niet meteen nogmaals op gebonsd en geschreeuwd dat ik open moest doen, dus ik vroeg me af wie het was of waren. De mensen hier waren echt niet zo lief als dat ze zich tegen m'n ouders voordeden, daarnaast moesten ze beseffen dat als ze zo tegen mij schreeuwde en zo op mijn deur bonsde, dat ik dus echt niet mijn deur zou openen en gewoon mee zou doen. Ik stond rustig op en liep naar de deur toe, die ik vervolgens opende. Ik fronste kleintjes toen ik een meisje zag. Ze leek zo ongeveer van mijn leeftijd, nou ja iets jonger. Misschien twintig, negentien, zo iets. Ze zag er wel schattig uit en leek me vrij onschuldig. Zou ze nieuw zijn? Of misschien liep ze hier wel stage of iets, misschien kwam ze me wel helpen. Ik merkte meteen bij die gedachtes dat mijn humeur nog erger verpest werd. Ik had hier al een slecht humeur, maar als ze hier was om mij te helpen of iets, zou het gewoon nog erger verpest worden. 'Ben je nieuw hier?' Vroeg ik maar, in de hoop dat ze ja zou zeggen. Niet dat ik het haar gunde om nieuw hier te zijn. Nee, dat gunde ik niemand. Het was hier namelijk echt vreselijk. Ouders die dit hun kinderen aan zouden doen, hadden gewoon echt geen medelijden met hun kinderen. Ze wisten niet naar wat voor hel ze hun kinderen brachten. Ik was er zeker van dat ze het hier zelf nog niet eens een dag door zouden kunnen brengen.

Anoniem
Wereldberoemd

Eighleen schreef:
Jashley
Net wanneer ik het op wou geven word de deur geopend door een jongen. Ik schat iets ouder dan mij. Als ik zijn vraag hoor bijt ik op me lip en knik. 'Ja.. uhm. ik ben je nieuwe buurmeisje denk ik'zeg ik en steek me hand op. 'Jashley'zeg ik dan. 'Ik wilde me alleen even voorstellen maar ik heb nu wel een vraag'knik ik dan. Zou hij hier ook gekomen zijn zonder meubels? Ik weet echt niet hoe ik vanavond moet gaan slapen, op de grond? hell no. 'Uhm kwam jij hier ook aan zonder meubels of iets?'vraag ik en haal het plukje haar uit me gezicht. Ik ga dit echt niet uithouden hier, dat is iets wat ik zeker weet. Ik bekijk de jongen kort en kan het niet laten om klein te glimlachen. Hij ziet er goed uit, en als dat mijn buurjongen is ben ik wel benieuwd naar de rest van de jongens hier.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Zachtjes opgelucht zuchtte ik, toen ze zei dat ze hier nieuw was. 'Come in.' Knikte ik vervolgens, waarna ik haar, zonder te wachten tot ze zelf naar binnen liep of iets, rustig naar binnen toe trok en de deur achter haar dicht deed. Als ze niet nieuw was en hier zou zijn om mij te helpen of iets, had ik de deur voor naar neus dicht gedaan. Ik hoefde namelijk geen hulp. Ze deden hier echt alsof ik een crimineel was, terwijl het enige wat mij een zogenaamde probleem kind maakte was, dat ik niet naar school ging en gewoon enorm koppig was, iets wat dus vaak voor discussies en soms zelfs ruzies kon zorgen. Ik keek het meisje weer aan, toen ik haar vraag hoorde. 'Doen ze dat nog steeds? Kamers geven zonder meubels? Wauw..' Mompelde ik hoofschuddend. 'Maar ja, toen ik hier kwam had ik ook geen spullen.' Zei ik vervolgens, als antwoord op haar vraag. 'Ze hebben me letterlijk op de grond laten slapen.' Ik had wel mijn eigen kussens en dekens bij me, dus gelukkig had ik het verder niet koud of iets, maar dan nog. Iemand op de grond laten slapen kan toch niet? Het lag totaal niet fijn, logisch ook want de vloer was hard. Nu was mijn kamer wel wat voller, omdat ik er dingen in had. Zoals kasten, een bed, nachtkastjes. Het enige nadeel daaraan, was dat mijn kamer zo wel erg klein leek en dus ook vrij vol was. Maar goed, liever dit dan een hele lege kamer. 'Als je wilt mag je best hier slapen vannacht hoor, of nja, tot je een eigen bed hebt.' Zei ik. Ik kende dit meisje niet, maar ik wist best hoe vreselijk het hier was en al helemaal als je vanaf dag een niemand hebt. Dus ja, ik bood haar met alle liefde mijn hulp aan.

Anoniem
Wereldberoemd

Eighleen schreef:
Jashley
Hij zag er meteen opgelucht uit wanneer ik vertel dat ik hier nieuw ben. Moet ik nu blij zijn? Ik loop naar binnen en bekijk zijn kamer. Een typische jongens kamer maar dan opgeruimd. Deze kamer is heel anders dan dat ik het in me hoofd heb. Het is mijn iets te voel, ik ben ook van plan om een hoogslaper te halen omdat dat veel minder ruimte inneemt. Ik kijk de jongen aan waarvan ik de naam nog niet van weet. 'Nog steeds?'frons ik. Hoelang zit hij hier dan al niet? Ik bijt op me lip als hij zegt dat hij echt op de grond heeft moeten slapen. Nee dan blijf ik wel de hele nacht wakker, ik ga niet op de grond slapen. Ik zou het niet eens kunnen, echt niet. Dan maar morgen als een zombie erbij lopen. Ik moet mijn ouders trouwens nog vragen om geld omdat ik helemaal niks heb. Tenzij ik het van hier krijg maar dat zal vast het geval niet zijn. Ze denken allemaal maar dat je het geld zo uit je zak kan halen. Als ik zijn voorstel hoor schud ik me hoofd. 'Nee bedankt, ik bedenk wel iets'knik ik. Het is lief van hem, ik ken hem nu letterlijk 2 minuten en hij stelt nu al voor dat ik bij hem in bed mag slapen. 'Ik mag van mevrouw Grace morgen meubels halen, ik heb alleen geen geld dus ik moet nog kijken hoe'zucht ik en lik over mijn onderlip.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
'Nog steeds ja, ze doen dat echt al zekers ehm.. Tien jaar?' 'Zolang ben ik hier niet hoor.' Zei ik hoofdschuddend. 'Ik zit hier ongeveer vier jaar.' Zei ik vervolgens. Ik had natuurlijk ook gevraagd aan andere of het normaal was dat ze je gewoon op de grond lieten slapen tot je een bed had en zo kwam ik erachter dat ze dat echt al een lange tijd deden. Uiteraard wist ik dat via via en waarschijnlijk deden ze dat al langer dan tien jaar zelfs. 'Alright.' Knikte ik, toen ze haar hoofd schudde en zei dat ze wel iets zou bedenken. 'Als je van gedachte veranderd.. Je weet waar mijn kamer is.' Knikte ik. 'Ik wil je best geld lenen hoor.' Zei ik. Mijn ouders stuurde me vaak genoeg geld, in de hoop het zo een beetje goed te kunnen maken. Maar wat had ik nou aan geld, als ik er helemaal niks mee kon? 'Of nja.. Ik hoef het eigenlijk niet terug.' Grinnikte ik toch even. Ik kon toch niks met het geld, dus ik zou het ook zekers niet missen. 'Nu niet raar denken though..' Mompelde ik, toen ik me besefte dat het heel raar kon over komen, dat ik haar maar al te graag wou helpen. 'Ik bied je gewoon graag mijn hulp aan, omdat ik weet hoe vreselijk het hier kan zijn als je net nieuw bent en nog niemand hebt.' Zei ik. 'Niet dat het nu leuker is voor mij hoofd, but you know what I mean.' Nu was het nog steeds vreselijk, maar toen ik hier net nieuw was.. Zelfs vreselijker. Ik wou zo graag naar huis, maar het kon niet. Nu nog steeds wou ik naar huis, ook al hoefde ik mijn ouders voorlopig écht niet te zien.

Anoniem
Wereldberoemd

Eighleen schreef:
Jashley
'Vier jaar klinkt al best wel lang, ik hoop dat ik hier snel weer weg kan'zucht ik en ga op de stoel zitten die voor me stond. Ik heb geen zin meer om te staan. 'Dei verzorgers hier zorgen maar voor een bed voor mij'grinnik ik. Nee ik ben niet iemand die alles zomaar pikt, als het me niet uitstaat ga ik er achteraan ook. 'Geld lenen van jou?'vraag ik met een twijfel. Het liefst zou ik ja zeggen maar ik kan het echt niet aannemen, ik weet zijn naam nog niet eens. 'Nee, ik vraag wel geld aan mijn ouders, zij hebben me hier achtergelaten dus ik verwacht wel wat van hun'knik ik. Eerlijk denk ik niet dat ik iets krijg maar het valt te proberen. 'Ik ben hier pas net en ik word nu al knetter gek'zucht ik en haal me handen over me gezicht. 'Ik vind het lief van je maar ik probeer het eerst allemaal zelf uit te zoeken, zou je morgen misschien mee willen met meubels halen? of mag dat niet?'vraag ik. Ik vind de regels die ik tot nu weet echt nergens op slaan, alleen in het weekend weg, dat bepaal ik mooi zelf wel.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
'Ik hoop het ook voor je.' Zei ik gemeend en ik ging rustig op mijn bed zitten. Ik hoopte het voor mezelf ook, dat ik hier binnenkort weg mocht. Maar waarschijnlijk zou dat nog lang niet mogen. Straks zat ik hier tot mijn dertigste of zo.. Echt bullshit, maar goed. Zolang mijn ouders vonden dat ik hier moest blijven, zou ik hier dus ook echt moeten blijven. Ik had hier niks te zeggen, iets wat ik dus nergens op vond slaan. Ik was een volwassen man, maar kennelijk was ik in hun ogen nog een klein kind. Als ze mij met respect behandelde, dan behandelde ik hun ook zo. Behandelde ze me respectloos, konden ze dus ook hetzelfde terug verwachten. 'Dat doen ze niet, geloof me.' Grinnikte ik. Het maakte niet uit hoe je erom vroeg, ze deden het niet. Of je het nou lief en beleefd vroeg, of boos of wat dan ook, ze deden het niet. Ik begreep niet zo zeer welke les ze ons hiermee wouden leren, maar goed, ik begreep dit alles sowieso niet. Ik knikte even toen ze dat zei. 'Alright, mocht je hulp nodig hebben of iets, dan kan je gerust bij mij aankloppen.' Zei ik en ik likte even over mijn lippen heen. 'Dat mag wel.' Knikte ik. 'Maar er komen hoe dan ook ook begeleiders mee.' Ja, ze zouden je echt niet alleen naar buiten laten gaan. Er kwamen altijd begeleiders mee. En dat was echt super irritant want mensen keken je altijd vet raar aan dan. 'I'm Justin by the way.' Zei ik, om mezelf voor te stellen.

Anoniem
Wereldberoemd

Eighleen schreef:
Jashley
'Ik ben hier niet van plan vier jaar te zitten'zeg ik en schud vastbesloten mijn hoofd. Ik hoop volgend jaar genoeg geld te hebben gespaard om een eigen huisje te kunnen betalen, dan ben ik weg hier. 'Ze kunnen me niet op de grond laten slapen, stelletje idioten'zucht ik en sla me armen over elkaar. Lekkere eerste indruk is dit ook, ik krijg een kamer die helemaal leeg is! Verwachten ze dan echt dat ik hier met een hele verhuis wagen kom? ik ben negentien? 'Dat is lief van je'glimlach ik dan en bekijk zijn kamer nog even, door het raam is het hier wel lekker licht dat is ook wat ik merkte in mijn eigen kamer. 'No way? really?'zucht ik als hij zegt dat er begeleiders mee zouden gaan. Oke ik vind dit echt helemaal niks. Konden mijn ouders me niet gewoon laten zoals het was? 'Justin'herhaal ik hem en knik even. Die naam past wel bij hem vind ik. 'Ik vind het zo stom, ik heb nu alles achter gelaten omdat ik dacht dat het hier wel zou zijn, niet dus'zucht ik. Thuis speelde ik vaak achter de keyboard of luisterde ik muziek via mijn speakers. 'Wat is hier allemaal te doen?'vraag ik. Misschien dat hij me straks wil rondleiden want het is hier echt heel erg groot.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
'Dan hoop ik dat jouw ouders besluiten om je hieruit te halen, want de mensen hier laten je echt niet zomaar vrij.' Mompelde ik. Ik had geen idee waarom ze hier zo streng en gemeen waren, hadden ze allemaal een naar verleden met probleem kinderen of iets? Hoewel de meeste hier niet eens echt heel slecht waren, het waren voornamelijk allemaal spijbelaars. Er zaten natuurlijk ook wat jongeren tussen die wel echt slecht bezig waren, maar goed, we waren allemaal anders. Toch behandelde ze ons allemaal hetzelfde. Even streng, even gemeen. 'Het boeit ze niet, de mensen hier sporen gewoon niet.' Zuchtte ik. Je kon iemand toch niet op de grond slapen? Wat nou als ze geen deken en kussen bij zich had? Ik vond dat echt niet kunnen. 'Really.' Knikte ik. 'Ze zijn bang dat je anders wegloopt of zo.' Zuchtte ik vervolgens. Begrijpelijk, dat wel. Ja, als ze mij alleen naar de winkel zouden gaan dan zou ik ook proberen te vluchten natuurlijk, maar alsnog vond ik het complete bullshit. 'Hmh, what's your name?' Vroeg ik, nadat ze mijn naam had herhaalt. 'I made that mistake as well.' Knikte ik. Ik had ook amper wat meegenomen, omdat ik had verwacht dat ze het hier wel zouden hebben, maar nee. Hier had je letterlijk niks. 'Eh.. Niks.' Mompelde ik. 'Je kan naar buiten, maar dat is echt enkel op het plein en dat mag tot zes uur.' 'Verder valt er hier niks te doen.' Er was een kantine, waar we met z'n alle moesten eten, dan had je de kamers, de badkamers en toiletten, de lokalen waar we les kregen en dan had je buiten nog een plein met enkele bankjes. Het leek net een gevangenis hier en alsof lol niet was toegestaan.

Anoniem
Wereldberoemd

Eighleen schreef:
Jashley
'Ik ga gewoon zeuren'grinnik ik. Ik haat me ouders dan wel maar ik zit liever bij hun dan hierzo denk ik. Ik heb hier niks. Me vriendinnen mogen ook niet op bezoek komen. 'Ik kan niet eens zonder fucking begeleiding naar vriendinnen?'vraag ik. Als dat zo is dan kunnen ze van me verwachten dat ik gewoon savonds laat weg ga, ik ga niet met begeleiding naar mijn vriendinnen? Ik dacht dat ik me naam al had gezegt maar goed. 'Jashley'grinnik ik en schuif de plukjes haar achter me oor. 'Ik heb alleen mijn kleren, laptop en telefoon bij me'mompel ik en bijt op me lip. Ik moet het nog snel vragen voordat ze denken dat ik alles wel prima vind. 'Niks?'kreun ik. Ik ga dit echt niet trekken, niet eens een maand. 'Ben wel blij dat ik tenminste een leuke jongen als buurjongen heb'grinnik ik. Misschien dat ik gewoon veel met hem kan praten, zo gaat de tijd altijd sneller. 'Wil je me rondleiden?'vraag ik dan. Ik heb nu alleen mijn eigen kamer gezien en verder eigenlijk nog niks.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
'Good luck with that.' Grinnikte ik, toen ze dat zei. Ik hoopte oprecht voor haar dat het zou lukken, ik gunde het niemand om hier vast te zitten, echt niet. Zo vreselijk was het hier gewoon. 'Ligt eraan.. Als je gewoon een weekendje naar huis gaat, dan wel.' Knikte ik. 'Maar anders mag je je vriendinnen niet zien.' Zei ik hoofdschuddend. Of je zat hier, of je ging een weekendje naar huis. Dat was het. Ze lieten je niet afspreken met vrienden of vriendinnen, of iets, nee, die maakte je maar hier. Iets wat ik echt dom vond, er waren hier alleen probleem kinderen, als je enkel bevriend was met de probleem kinderen om je heen.. Dat leek me niet echt verstandig, maar goed. Dat was hun probleem. 'That's a beautiful name.' Zei ik gemeend, nadat ze haar naam had verteld. Ik had die naam nog nooit eerder gehoord, het was zo een unieke naam, vond ik. 'Weten ze dat je je mobiel bij je hebt?' Vroeg ik. 'Zo nee, dan moet je het geheim houden, anders pakken ze het gerust van je af.' Zei ik. Ik leefde nu ook al ongeveer een week zonder mijn telefoon, omdat ik niet naar de les wou gaan. 'Hmh, niks.' Zuchtte ik. Ik grinnikte toch even zacht door wat ze zei. 'Well, ik ben ook erg blij met een leuk meisje als buurmeisje.' Knikte ik gemeend. Ik kon het opzicht wel goed vinden met wat jongens hier, maar ik zag ze niet echt als bepaald beste vrienden of iets. 'Natuurlijk.' Knikte ik. 'Nu?' Vroeg ik vervolgens, doelend op of ze de rondleiding nu wou of later op de dag.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld