Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Its against the rules.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:

Samen met CreepDoll.

Mine:

Devina Roiden // 18 // werewolf.

CreepDoll: Boy & Start.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:

Cain Aleister // 23 // Vampire

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Cain:

Een vreemde sfeer hing in het bos, alsof er iets zou gaan gebeuren. Deze gedachten schudde ik uit mijn hoofd en liep rustig door. Even wenkte ik mijn ogen richting de uitgang van het bos, dat was vlak naast de grens. Een rilling liep over mijn rug als ik er weer langs liep. Er waren genoeg dingen gebeurd in de geschiedenis.
Eenmaal over de grens van het bos en de mensen wereld, liepen we gewoon door elkaar, altijd spanning was er als we elkaar tegenkwamen. Met muziek in mijn oren, liep ik over de straten richting de school. Elke keer had ik geen zin om te gaan, maar het moest wel. Maar vandaag stond ik er echt op om het te skippen, maar toch, toch hield mij iets vast dat ik wel heen moest, alsof er iets nieuws kwam en stond te gebeuren.
Na een wandeling, kwam ik aan op de school, wachtte nog buiten tot de bel ging. Enkele weerwolven zag ik langs lopen en gaven mij, allemaal, een bepaalde blik. Nog steeds snapte ik niet waarom, maar liet het zo. Als zij iets wilde doen, ging ik er toch niet op in. Ik had al een knauw gehad van mijn leider, en dat wilde ik niet nog eens krijgen. Ook al was het enkele jaren geleden, toch voelde ik het elke dag nog steeds. Een flink litteken liep over mijn rug heen. Dat was onze straf, met een wapen na keuzen voor die gene. Zijn keuze voor mij was een zweep, maar niet zomaar één, een metalen zweep. Zag er normaal uit, maar als er vaart bij kwam, werd het flijmscherp. De gedachten werd door de bel weggedrukt, ik stond op en liep de school binnen, richting artclass.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Devina:

Het was nog maar vorige week dat mijn vader overleed en dat mijn moeder vertelde dat ze terug naar haar clan wou gaan, iets wat ik heel erg lastig vond aangezien ik bij mijn vaders clan was opgegroeid.. Nu moet ik sinds vandaag weer terug naar school omdat mijn moeder niet wil dat ik teveel achter ga lopen én mijn diploma als nog voor dit jaar kan halen. Met een diepe zucht neem ik afscheid van mijn moeder en nog wat andere voordat ik met Aiden en Sarah het bos in vertrek richting onze school, mijn moeder stond er op dat ze mij naar school zouden brengen en weer terug vandaag maar ze wou niet vertellen waarom ondanks dat ik de weg al een paar keer had gelopen, ze vond het gevaarlijk terwijl onze soort eigenlijk alles wel aan kan dacht ik altijd..
Eenmaal naar een korte wandeling komen we aan bij de school waar Sarah al snel naar een andere groep loopt nadat ze gedag heeft gezegd. Aiden loopt nog mee naar waar ik mijn lesrooster en kluissleutel moet ophalen en daarna laat ook hij me achter om nog wat snel dingentjes te regelen, geweldig. In een doolhof van gangen ga ik op zoek naar mijn klas waar ik ook nog eens te laat binnen kom wandelen. Ik staar even naar mijn voeten als ik binnen kom, maar al snel vraagt de docent aan me wat ik hier doe. "Ehm, ik ben Devina Roiden... Ik ben nieuw hier." stamel ik verlegen. Om iedereens ogen op me gericht te krijgen vond ik nooit prettig en wou daarom maar al te graag zitten en verder gaan met de les. "Nou Devina, ik zou het waarderen dat je de volgende keer toch op tijd komt.. maar omdat dit je eerste dag is vergeef ik het je, ga maar zitten." zegt zij snel waarna ik snel op een krukje plaats neem zonder dat ik ook maar kijk waar ik ga zitten.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Cain:

De les was al zeker tien minuten bezig, tot er iemand binnen stapte. Even keek ik op van mijn werk om te zien wie het was. Het was niet iemand die ik kende, en die van hier kwam. Kort hield ik mijn ogen nog op haar gericht tot de docent zei dat ze mazzel had. Ik ging weer aan mijn werk tot ik merkte dat de persoon naast mij kwam zitten. Nu ze dichterbij was, kon ik duidelijk ruiken dat ze zeker niet van hier was, maar toch was er een geur dat bekend rook, Weerwolf. Met mijn hand ging ik over mijn nek heen en hield die daar dan ook, rustig tekende ik door, maar was niet tevreden, sloeg het blad om en begon opnieuw te tekenen. De opdracht was vrij simpel, maar simpel was niet goed genoeg voor mij. We moesten namelijk een foto natekenen die we hadden gekregen, maar met een twist. Mijn foto was vol met bloemen, waar ik eigenlijk een hekel aan had, geef mij maar een foto met bomen, dat vond ik fijner, maar goed.
Weer keek ik even via mijn ooghoek naar de meid naast mij, zo te merken had ze geen idee dat ze een grote fout maakte, maar zij kon ook niet weten dat ik een vampier was. Ze kwam daar snel genoeg achter.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Devina:

Ik keek naar het blad van de jongen naast me en zag dat hij een foto van bloemen natekende, iets wat dus vrij makkelijk was al zei ik het zelf. Mijn gedachtes werden van het blad af genomen toen ik een foto op mijn tafel kreeg gelegd door de docent. Zonder ook maar iets te zeggen liep hij rustig weer weg en nam hij weer plaats achter zijn tafel. Was het nou de bedoeling dat ik het overtekende of was er meer dan dat? Met vragende gedachten pakte ik het blad voor me en mijn spullen zodat ik kon beginnen, niet wetend wat nou de bedoeling was en niet wetend dat het net iets anders moest zijn.
Het viel me op dat de geur van de jongen anders was dan de geuren die me bekend waren, mijn eigen soort en die van de mensen maar veel aandacht besloot ik het niet te geven. Het kon geen kwaad toch, zeiden mijn eigen gedachtes tegen me terwijl ik even hem bekeek vanuit mijn ooghoeken zonder te stoppen met tekenen voordat ik mijn ogen weer richtte op de foto.
De klas was best rustig viel me op en iedereen was best druk bezig met zijn eigen werk waardoor ik even om me heen besloot te kijken. De tekeningen die anderen hadden gemaakt leken op de fotos die ze hadden, maar toch was het net anders terwijl de mijne gewoon vrij wel op hetzelfde plaatje begon te lijken.. Mijn ogen richtte zich weer op de jongen naast me. "Ik heb het gevoel alsof ik het een beetje verkeerd doe..." zei ik wat zachter zodat ik niet de hele klas zou laten opkijken tegen de jongen naast me in hoop om even een hint te krijgen wat ik verkeerd deed.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Cain

De opdracht werd ook voor haar neergelegd. Zelf gaf ik nog steeds geen aandacht aan haar. Op het moment had ik er eigenlijk ook geen zin in. Even volgde ik de docent met mijn ogen voordat ik weer naar mijn opdracht keek. Nog steeds was het niet naar mijn zijn, maar toch maakte ik deze maar af. Naast mij merkte ik dat ze rond keek, tekende en weer even rondkeek voordat ze uiteindelijk haar ogen naar mij toe gericht. Ik voelde het al aankomen. Het liefst wilde ik het negeren, maar we waren op school. Dan mocht het wel, omdat je vaak in groepen werd gedeeld. Ongemerkt haalde ik even diep adem en stopte met tekenen, rustig draaide ik naar haar toe en keek haar aan. Als ik haar vraag hoorde, keek ik naar haar tekening en knikte. "De bedoeling is ook dat je er een twist in gooit." zei ik rustig. Waarom dat de docent dat niet had gezegd, wist ik niet maargoed. Als ik weer naar mijn eigen tekening keek, had ik helemaal geen zin meer en schoof het opzij. Het was maar goed dat we er een week voor hadden en niet één les, want je moest het ook nog eens een keer inkleuren of schilderen, wat je maar wilde.
Nadat ik een leeg velletje weer voor mij uit, begon ik wat random dingen te schetsen. Waarvan enkele wapens die ik al een lange tijd in mijn hoofd had zitten. Ik moest namelijk mijn eigen wapen maken. Iedereen in de clan moest dat. Vele hadden wat simpels, of juist weer gigantisch groot. Zelf wilde het het ook wel simpel houden, maar toch weer met wat karakter en handelbaar. Toch merkte ik dat ik af en toe terug keek naar het werk van haar en rolde met mijn ogen, waarom bleef ik dit doen? Het boeide mij niet waar zij mee bezig was.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Rose'

Ik bekeek mijn eigen tekening toen hij zei dat ik er een eigen twist bij in moest gooien, natuurlijk daarom leken de andere tekeningen wel op hun afbeelding maar waren toch net wat anders. Ik knikte kort op zijn antwoord als een teken dat ik het begrepen had. "Top, dankjewel." voegde ik aan mijn knikje toe nadat ik hem nog een keer aan keek, af vragend wat er zo anders aan hem was. Terug met mijn ogen op mijn werk gericht ging ik weer verder met mijn tekening.
Tijdens het tekenen beet ik zachtjes op mijn lip terwijl ik aan het nadenken was over hoe ik dit het beste kon gaan aan pakken, niet veel later had ik besloten om toch maar wat natuurlijke voorwerpen er aan toe te voegen zodat het hele plaatje veel groter leek dan dat het eigenlijk was, ik had een afbeelding van de stad, maar zorgde er voor dat de stad er verlaten en over begroeid er uit kwam te zien, waardoor bouwen uit eindelijk vervielen en er plantachtige dingen om de gebouwen vormde. Toen ik uiteindelijk ook maar een beetje er genoeg van had besloot ik om weer om me heen te gaan kijken, geen idee waarom maar ik had het gevoel dat er iets niet helemaal klopte hier. Mijn ogen vielen op de tekeningen van de jongen naast me, hij was aan de slag gegaan met totaal iets anders, iets wat ik nog nooit had gezien of iets soort gelijks waardoor mijn nieuwsgierigheid hoog op begon te spelen en ondanks dat ik eigenlijk mezelf bezig wou houden met me eigen dingen bleef het door me hoofd spoken. "Wat teken je?" vraag ik zachtjes zonder dat iemand het kon horen, behalve hij.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Cain

De nieuweling bedankte mij en ging weer aan het werk, mooi, want veel zin in een gesprek had ik niet. Eigenlijk nooit met iemand. Ik sprak alleen als het nodig was. Rustig tekende ik door, probeerde mij weer van de omgeving af te schermen, wat gelukkig lukte. Het was wel wennen nu er iemand naast mij zat, normaal zat er niemand naast mij. Niemand wilde naast mij zitten, wat ik best fijn vond eigenlijk, alleen zitten.
Na zeker een half uur nog getekend te hebben, merkte ik dat ze weer in beweging kwam, het rond kijken naar de andere leerlingen in het lokaal. De les zou zo over zijn, eindelijk naar buiten. Maar als ik dan de ogen van haar weer voelde, stopte ik met tekenen en keek op van mijn werk. Haar vraag hoorde ik en keek weer haar kant op. "Oh, niets bijzonders, gewoon wat ideetjes, meer niet." zei ik en keek weer naar het papier. Ik ging niet vertellen waar het precies voor was.
Even snel keek ik naar de klok, het was bijna tijd en ik begon langzaam mijn spullen, langzaam, op te ruimen. Mijn potloden en pennen stopte ik in de etui en sloeg mijn tekenblok dicht. Deze stopte ik in mijn tas en ook mijn etui er dan bij. De bel zou zo wel gaan. maar langer kon ik niet wachten en stond één minuut voor dat de bel ging, op en deed alsof ik nog wat weg zette, en liep daarna door naar de deur, opende deze en liep de klas uit, net op het moment dat de bel ging.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Rose;

Het was maar een gokje maar Rose had het vermoeden dat hij niet met haar wou praten of althans, geen zin in een gesprek had dus besloot ze er ook maar geen antwoord meer op te geven ondanks dat zijn ideeën wel 'apart' waren, om het zo maar even te benoemen. Ze besloot er geen vragen meer over te stellen en richtte zich weer op haar eigen werk ondanks dat haar concentratie helemaal was weggevaagd inmiddels waardoor ze maar op de klok keek, de les kon elk moment voorbij zijn en ze merkte dat de plek naast haar inmiddels al leeg was geworden waardoor ze ook maar eens begon op te ruimen.
Zodra dat de bel een luid gerinkel door het gebouw heen liet klinken, stond ik misschien iets te snel op, maar negeerde het gevoel in mijn hoofd. Het geluid van de schoolbel haatte ik gewoon nog steeds, niet alleen hier maar ook gewoon op mijn vorige school. Dit kwam omdat mijn gehoor beter was als die van de normale mensen waardoor ik het geluid echt moest negeren om er geen last van te hebben. Met al mijn spullen in mijn tas inmiddels liep ik het lokaal uit. Aandachtig was ik de leerlingen aan het bestuderen om te kijken waar ik nu heen moest aangezien dat ik geen idee had waar ik nu eigenlijk heen moest. Met een diepe zucht gooide ik voorzichtig mijn tas op de tafel in de aula bij aankomst en nam plaats aan de lege tafel. Ik had enkel een paar woorden met de jongen gewisseld en verder met niemand in de klas, maar ondanks dat maakte ik me daar niet zo druk over.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Cain

De hal vulde zich al snel met de leerlingen van de school, zelf liep ik snel door naar buiten waar ik uiteindelijk op een bankje ging zitten. Maar als ik naar boven keek, zag ik dat het niet veel later zou gaan regenen, dus besloot ik maar naar binnen te gaan. Ik was niet bang voor een beetje water, maar om er mee de hele dag op school te zitten met natte kleren was ook niet prettig. Dan was de enige oplossing maar naar de drukke aula. Ik voelde het gewoon niet prettiger worden hoe dichterbij ik kwam.
Uiteindelijk kwam ik in de aula, haalde diep adem en liep naar binnen. Met mijn ogen scande ik de aula af op zoek naar een rustig plekje. Helaas was die er niet en liep ik maar naar de trap van het podium en ging daar op zitten. Pakte maar mijn schetsblok en begon wat anders te tekenen. Het liefst was ik eigenlijk weer aan het sparren met de jongens, maar door dat we verplicht waren om naar school te gaan, kon het niet altijd en dus alleen als we terug waren. Er kwamen op dat moment een paar van de jongens binnen en ik keek meteen op toen mijn naam werd geroepen. Mijn hand hief ik even op als ze aan kwamen lopen. "Zit je weer te tekenen? Kom op man, doe eens wat nuttigs." zei er ééntje. Lachend schudde ik mijn hoofd en stopte mijn schetblok weer terug. "Wat willen jullie nu weer doen?" vroeg ik en keek ze vragend aan. "Die nieuwe, ze ruikt vreemd maar ook bekend" fluisterde er één andere. Even keek ik om naar haar, want ik had wel gezien waar ze zat toen ik binnenkwam gelopen. Kort knikte ik en keek ze weer aan. "Jullie weten wat er gebeurd als onze leider het merken dat jullie met een wolf zijn omgegaan." zei ik. Eén haalde zijn neus op. "Jij ruikt anders wel naar haar." begon hij. "Dat kwam omdat ze naast mij kwam zitten in de les, verder is er niets gebeurd, alleen een vraag over de opdracht en dat is toegestaan." zei ik rustig. Ik kon duidelijk zien in hun ogen dat ze het zouden doorlinken, maar wat maakte het uit. In de lessen moesten we vaak ook van elkaar uit de buurt blijven, maar dit was de enigste plek die nog over was dus ik nam het haar niet kwalijk. Nog even keek ik haar kant uit en toen weer naar de jongens die zich omdraaide en haar kant uit liepen. Meteen stond ik op en stopte voor hun. "Hou jullie er buiten." gromde ik en liet voor kort mijn hoektanden zien. "Wat jij wilt." gromde er één terug en ze liepen weg. Met mijn ogen volgde ik ze en schudde mijn hoofd. Waarom deed ik dit in vredesnaam?

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Rose;

Met een zucht keek ik om me heen, hoe ging ik het hier vol houden? Het was niet zo erg, maar ik had gewoon veel aan mijn hoofd en Aiden en Sarah kon ik ook nergens vinden met mijn ogen terwijl ik de aula door keek net. De geur van zoveel eten door elkaar heen maakte me misselijk, iets wat ik voorheen altijd kon uitschakelen net als mijn gehoor. Ik zuchtte nog een keer, dit werd nog eens wat. Met mijn ogen op de lege tafel voor me gericht dwaalde ik met m'n gedachtes af naar mijn vader. Hoe kon ik dit vol houden, mijn vader was net een week geleden overleden en ik zat hier al weer op school alsof er niets was gebeurt. Ik kon dit niet, of althans nu nog niet.
De tranen sprongen in mijn ogen en zonder überhaupt na te denken sprong ik op en rende ik de aula uit naar de deuren die leidde tot de uitgang van de school. Fijn, toen ik buiten aan kwam was het ook nog eens aan het regenen, iets waar ik een gloeiende hekel aan had en begrijp me niet verkeerd maar ik zou dan helemaal naar natte hond ruiken en dat vond ik verschrikkelijk maar ondanks dat negeerde ik het en liep ik door, ik was mezelf aan het frustreren over het feit dat ik niet snapte waarom ik nu al naar school moest gaan. Ik had het nog niet kunnen verwerken dat ik mijn vader nooit meer zou zien en daardoor konden mijn emoties veel sneller worden aangesterkt en ondanks dat ik mezelf goed kon beheersen, kon het fout gaan. Zonder ook maar te kijken waar ik heen ga ren ik het bos in, niet veel later ben ik niet meer de mens die ik was, maar was ik de innerlijke wolf waardoor ik nog sneller sprintte. Eenmaal bij de rotsen aangekomen ben ik toch weer mezelf en adem ik op een ongecontroleerde manier, het was sneller dan normaal maar dat zou wel weg trekken.
Toen ik een takje achter me hoorde breken draaide ik met een snelheid om. "Zo zo, wie hebben we hier.." klonk een jongens stem waarna er iemand achter de bomen verscheen. "Als het niet onze kleine wolfje is." grinnikte een ander. De geur die de jongens hadden kwam me een heel klein beetje bekend voor, maar toch kon ik het nog steeds niet plaatsen. Hoe kwamen ze zo snel hier aangezien ik ze nog in de aula heb gezien toen ze aan het praten waren met de jongen uit me klas. "Wie zijn jullie?" vroeg ik aan ze, zonder ook maar een klein beetje te laten zien dat ik veel vragen had en eigenlijk best geschrokken was van ze.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Cain

De pauze bleef voor de rest rustig, tot ik opeens een stoel snel hoorde verschuiven en ik meteen opkeek. Het meisje van net liep snel de aula uit, maar haar ogen stonden niet al te vrolijk. Het was dat ik niet met wolven om mocht gaan, maar op één of andere manier trok zij mij tot zich aan. Snel schudde ik mijn hoofd en wachtte tot de bel zou gaan voor de nieuwe les. Als de bel uiteindelijk ging, stond ik op, maar in plaats van naar de les te gaan, liep ik de school uit, terug naar het bos. Er bleef iets aan mij knagen.
Eenmaal in het bos, liep ik door, tot ik terug was bij de clan, dumpte ik mijn spullen en liep ik het bos verder in. Even haalde ik mijn neus op en rook dat de nieuwe op de plek zit waar iedereen kon komen. Dit was niet goed. Ik snelde die kant op en zag op een afstandje dat de jongens van daarnet weer bij elkaar stonden. Als ik een stap opzij zetten, zag ik dat de nieuwe op een rots zat met de jongens om haar heen. Dit was niet goed. Rustig liep ik hun kant uit en wachtte af of ze mij op zouden merken.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Rose;

De jongens waren dichter na me toe gekomen en zo te zien waren ze niet bang voor me, iets wat ik nog wel snapte aangezien ik waarschijnlijk in hun ogen een gewoon meisje was. "Ach het arme meisje wilt weten wie we zijn.." lachte de jongen die als eerste achter de bomen was gekomen. "Leren ze jou dan ook helemaal niets?" zei de andere met rollende ogen er achter aan. Het verbaasde me wat hij zei, wist hij dan wie ik was? Of laat het me beter vragen; wat ik was? Weer vielen er iets op aan me gehoor maar dit keer negeerde ik het geluid.
"Hoe bedoel je?" vroeg ik aan de jongens, met een verwarde blik af te lezen op mijn gezicht. "Wolfje toch.." lachten de twee met elkaar tot ze ineens stil vielen en zich omdraaiden. "Wat doe jij hier?" mompelde een van de twee chagrijnig terwijl ze het bos in tuurde. Ondanks dat ik het gevoel had dat dit nog eens slecht kon aflopen besloot ik toch om te blijven staan, nieuwsgierig om te weten tegen wie ze het hadden.

- Sorry beetje kort moest eten dus heb het even afgerond!

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Cain

Nog een paar meter voordat ik bij hen was, bleef ik achter een boom staan, maar al snel klom ik omhoog en ging ik in hurkstand op één van de takken zitten. Ik luisterde naar hun gesprek en hield het in de gaten wat ze van plan waren. Ze gingen nu echt een gigantische fout in. Ook al was het buiten de grens, nog kon je flink gestraft worden.
Even sloot ik mijn ogen en schudde mijn hoofd toen ze weer begonnen te spreken. Het was duidelijk dat ze de regels van hier niet wist, maar om het zo aan te geven was echt de domste manier. Maar waarom heeft haar leider het niet verteld, of iemand anders voordat ze hier kwam? Wat maakte het uit. De twee begonnen te lachen tot ze zich meteen omdraaide als mij blijkbaar op hadden gemerkt, hun ogen zag ik overal heen gaan. "Nu pas?" zei ik en liet mijzelf uit de boom vallen en landen op de grond. "Geloof dat ik daar zeker al 10 minuten zat." zei ik en liep naar hen toe. Even keek ik naar de meid die op de rotsen zat, maar al snel weer naar de jongens. "Jullie konden het ook gewoon normaal zeggen zonder dit allemaal." zei ik en stak mijn handen in mijn zakken als ik stil was stond. "En jullie weten donders goed, ook al is het buiten de grens. En niet op school, dat we geen woord met hun mogen voeren." zei ik rustig. "Bemoei je er niet mee Cain." zei één van de twee en liet zijn hoektanden zien. "Gaan we het zo doen?" vroeg ik en trok een wenkbrauw op. De jongens bleven mij aan kijken, blijkbaar geen aandacht meer voor haar. Snel maakte ik een handbeweging dat ze weg moest gaan. Dan richtte ik mijn aandacht weer op de jongens die aan kwamen rennen om uit te halen. Zij hadden hun wapens al en deze trokken ze meteen. Dit was best oneerlijk, maar ik was toch sneller en ontweek hun uithalen.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Rose;
Verbaasd keek ik op zodra er nog een stem zich in het gesprek mengde. Het was een bekende stem en al snel was er een gezicht zichtbaar. Hoe de hel kwam hij hier nu weer en kende hij hun? Zonder nog maar een woord te zeggen was ik al snel in mijn eigen gedachtes verwikkeld. Hij benoemde allerlei dingen dat niet mochten en had het over een of andere grens waar ik nog nooit van gehoord had, wat bedoelde hij met 'hun'? Wisten ze dan af van ons, maar hoe kon dat dan zonder dat ze zelf niet een van ons waren?
De vragen stopte toen ik iemand hoorde zeggen dat Cain zich er niet mee moest bemoeien, de jongen uit mijn klas dus. Op t moment dat hij met zijn handen gebaren maakte dat ik moest gaan zuchtte ik diep en wou ik het liefste ook gewoon vertrekken maar er was iets van binnen dat me toch tegen hield en me een gevoel gaf dat ik hem niet hier zo kon achterlaten, maar hem moest helpen, iets waar ik misschien spijt van zou krijgen maar me op het moment helemaal niets uit maakte.
Op t moment dat de jongens op hem af stormde en hun wapens hadden getrokken voelde ik iets prikkelen, ik veranderde ondanks dat het niet gepland was. Je had 3 vormen bij een transformatie; Je menselijke, de halve transformatie en de hele. Op dit moment was ik de halve, hier bij had ik alleen de kracht, de tanden én de oogkleur van een wolf maar verder gewoon mijn menselijke vorm nog. Iets wat in een gevecht hartstikke handig was al hoopte ik dat dit niet tot zo ver zou komen. Met een snelheid stormde ik een van de twee jongens achterna en zorgde er voor dat ze niet allebei op Cain zouden afstormen, iets wat hij zonder wapens niet zou redden voor mijn gevoel. "Sneu dat jullie allebei op één persoon af gaan, waarom? Omdat ik een meisje ben?" Grinnikte ik tegen de persoon die zich nu bezig hield met mij. Ik voelde zijn houding veranderen voor een paar seconde.. Maar niet veel later kwam hij toch op me af rennen met zijn wapen gericht op mij.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld