Orpg met Mikatos - Forum - Virtual Popstar

Mikatos schreef:
Rose p.o.v;

Al jaren lang schreef ik brieven met een jongen die ik ooit op het internet had leren kennen, door het schrijven van die brieven leek altijd alles heel persoonlijk waardoor we best goed bevriend zijn geraakt door de tijd heen. Hij was de gene die ik alles vertelde en dat terwijl ik hem ook nog geen een keer in het echt gezien had. Ik had een hele lange tijd het idee om hem op te zoeken, maar er is eigenlijk nooit echt iets van komen..

Met een zucht laat ik de deur weer in het slot vallen na een vermoeiende school dag en loop ik naar de keuken waar mijn ouders zo te zien druk aan het discussiëren waren zo te zien, waarover het ging wist ik niet maar het zag er erg belangrijk uit. "Goeiemiddag." begroette ik ze zodat ze me zouden opmerken. Meteen viel er een korte stilte waarna mijn moeder wenkte dat ik er bij moest komen waardoor ik verder liep en plaats nam op een kruk aan het eiland. "Lieverd, je vader heeft een aanbod gekregen voor promotie." zei ze neutraal. Ik kon niet zo goed peilen of dat iets slechts was, maar een promotie was normaal juist een goed iets waardoor ik mijn gezicht wou draaien naar mijn vader die aan de andere kant van de eiland stond tot mijn moeders stem verder sprak. "Daarvoor moeten we alleen naar een heel eind verderop verhuizen." Nadat de zin was gevallen, was het weer stil en mijn blik toonde verbaasdheid aan. "Hoe bedoel je, een heel eind verder." zei mijn stem. "Je zou iedereen hier achter moeten laten, net als wij omdat het gewoon 5 uur rijden is met de auto, maar we zijn er nog niet over uit."
Snel stond ik op van de tafel. "VIJF UUR RIJDEN?" ging mijn stem ernstig door de keuken heen waarna mijn moeder knikte. Ik schudde mijn hoofd waarna ik meteen de keuken verliet. Mijn ouders probeerde me nog tegen te houden, maar zonder ook maar een reactie te geven loop ik rechtstreeks naar mijn kamer en neem plaats aan mijn bureau. Boven mijn bureau hingen de voorgaande brieven die ik met de jongen had verwisseld vast aan gekleurde punaises op een prikbord en zuchtte diep toen ik mijn papier er bij pakte en besloot om een reactie op de vorige brief van hem te geven en te vertellen wat er zojuist was gebeurd. Het schijnt dat mijn vader een promotie heeft gekregen ergens anders, vijf uur rijden met de auto. Dat betekend dat ik iedereen hier achter moet laten en ik weet niet of ik daar zo blij mee ben. Ik ben hartstikke blij dat mijn vader promotie heeft gekregen, begrijp me niet verkeerd maar om iedereen hier achter te laten? Nee bedankt. schreef ik, waarna ik even stopte en uit het raam staarde. Ze zijn er nog niet over uit of mijn vader de promotie moet aan nemen of niet omdat hun natuurlijk iedereen moeten achterlaten, maar goed. Ik schrok er best wel van om eerlijk te zijn dus heb niet eens kunnen vragen waar we heen gaan.. Maar waarom zou ik me daar om druk gaan maken als het nog niet zeker is? Je hoort het nog van me x R. Eindigde ik de brief. Na hem in een witte envelop te hebben gestopt schreef ik zijn naam en adres er op en legde hem op de hoek van mijn bureau zodat ik hem zodra ik dadelijk naar de winkel moest, hem meteen mee kon nemen.

=-=
@Inspiration