Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ The wild ride in NYC

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Met AmberVanDerWall.

Brooke Dunson ~ 21 ~ Dochter van de leider van de gang, ''Verticos".

Jij mag beginnen

Account verwijderd

schreef:
Jax Teller - 21 years old - kleinzoon van de leider van de gang 'The Green Skulls'

--

De wekker ging om 9 uur, alleen ik lag er pas in rond 3 uur vanochtend. Mijn grootvader wil dat ik de gang over ga nemen. Eigenlijk was het de taak van mijn vader, alleen bijna een jaar geleden is hij vermoord. Ik zoek nog steeds wraak naar diegene die mijn vader had vermoord. Hij was een eerlijke man, deed nooit iets verkeerd. Hij probeerde altijd het juiste te doen, mijn opa zegt dat die redenen de oorzaak was van zijn moord. Ik gooide het deken van mij af en stapte onder de douche. Vandaag hebben wij een vergadering over wie de gang moet overnemen als mijn opa het niet meer aan kan, oftewel dood is. Het gaat tussen mij en een gast die er al jaren om vraagt. Mijn opa kiest mij, omdat de gang al jaren wordt gestuurd door mijn familie. Zo moet het blijven, zet hij altijd.

Ik doe mijn haar, trek een donkere spijkerbroek aan en loop naar de woonkamer. Ik was zo verrot vannacht dat ik niet moeilijk heb gedaan, mijn kleren waren al uit in de woonkamer. Daar pakte ik mijn shirt op, rook eraan en vond de geur nog wel meevallen. Dus trok ik mijn shirt aan, daarna het leren jack van de gang en pakte ik wat koffie. Ik liep de achtertuin in, de zon scheen. Mijn handen voelden in de zakken van mijn jack en vond uiteindelijk mijn pakje sigaretten. Ik stak er één op en ging lekker met koffie even zitten in de tuin.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
De zon scheen tussen de gordijnen door en ik kneep mijn ogen dicht. ''Jack, doe die gordijnen dicht!'' schreeuwde ik naar de 32-jarige man die op de bank bij het raam zat. Hij was een van mijn neven en zat ookal sinds jongs af aan bij de gang. Mijn moeder was bij mijn vader weggegaan omdat ze niet meer zo wilde leven, thans dat was haar excuus. Iedereen wist dat ze een andere man had gevonden en daarom weg was gegaan. Verder waren de meeste leden van Verticos alleen, gescheiden, weduwnaren of simpel weg alleen. Anderen brachten hun vrouwen en kinderen in veiligheid omdat dit soort 'beroep' niet zonder risico's kwam. Ik was het enige meisje in Verticos en ik had dan ook moeten zeuren bij mijn vader om er bij te mogen. Gelukkig kon ik goed bommen maken en schieten, dus dat was een voordeel. Daarbij gebruikte mijn vader mij graag op poker avonden als afleiding of in het algemeen omdat andere gangs niet zouden verwachten dat ik bij Verticos hoorde.

Ik was al de hele nacht bezig aan het maken van een bom om onder de net gestolen auto van een lid van 'The Green Skulls' gang te plaatsen. Het was een nieuw member maar hij had een van ons geschoten dus wij konden hem niet zo laten gaan. Al sinds jaren hadden we 'oorlog' met hun. Onze voorvaderen hadden op de een of andere manier een conflict en zelf wist ik er niet de details van maar ik wist wel dat ze allemaal verschrikkelijk waren. ''Vader, het is af,'' zei ik trots. ''Aan jou de eer, Brooke, om hem te gaan plaatsen,'' antwoordde mijn vader. Ik knikte vrolijk en holde naar boven om te douchen en mezelf aan te kleden zodat ik naar buiten kon en aan het 'werk' kon.
---
www.polyvore.com/black_studs/set?id=133654606

Account verwijderd

schreef:
Stipt om 10 uur was ik op het clubhuis. Iedereen was er al. De meeste members waren mannen, sommige members waren ook vrouwen. Dat waren dan aangetrouwde vrouwen die wel van een beetje actie houden. Het was een klein clubje die rond de tafel zaten voor de stemming. Mijn opa en ik waren de enige van ons gezin. De rest waren senior members, die zaten er al meer dan 10 jaar. Zij hadden vaak ook de gruwelijkse plannen voor andere gangs of mensen die hun iets aan hadden gedaan. Ik stapte als laatste de kleine kamer in, in het midden stond een grote langwerpige houten tafel. Daarin stonden allemaal slogans en ons logo gegraveerd.

'Ah, je bent net op tijd, zoon.' Doordat mijn vader er niet meer is, ben ik als een zoon voor hem en is hij als een vader voor mij. Mijn moeder is er nog wel, zij is trouw gebleven aan de gang ter eer aan mijn vader. Zij doet er niet veel mee, komt af en toe langs bij het clubhuis om te kijken hoe het met mij en mijn opa is. Maakt dan ook vaak het clubhuis schoon, omdat zij weet dat wij dat niet doen. Ik ging zitten en zag hoe mijn opa de stemming opende. Het was close, maar ik had net iets meer stemmen. Dus werd ik binnen een jaar de leider van de gang. Ik nam een diepe zucht en bedankte iedereen. 'Ik zorg dat ik met trots de club door de jaren heen loods. Dat ik voor altijd de andere gangs als vijanden zal beschouwen en dat de handel van wapens goed door zal blijven draaien.' Ik knikte met mijn hoofd naar mijn opa en ging toen weer zitten.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Ik hield zelf verschrikkelijk veel van dingen opblazen dus ik was dan ook erg enthousiast. Zo snel als ik kon liep ik terug naar beneden, hing mijn mes tussen mijn top en mijn borstkas zodat die verborgen was onder de rits van mijn top en ik hem er zo uit zou kunnen halen in geval van nood, pakte mijn geweer en trok mijn schoenen aan. Het was een erg dun mes dus ik kon het er makkelijk verstoppen. Vluchtig greep ik de bom en riep vrolijk: ''Dag pap, als je een knal hoort, weet je dat ik het was!'' Voor mij was dit normaal, iedere dag gebeurde er wel zoiets en het was niet eens echt meer alsof ik mij er slecht bij voelde. In het begin wel maar nu niet meer.

Met de bom in mijn tasje verborgen liep ik over de straat, opzoek naar de rode audi van mijn slachtoffer. De bom was klein maar zou genoeg impact hebben om het voertuig volledig op te blazen. Vader liet mij meestal de bommen maken en dat vond ik dan ook geweldig leuk. Tussen de afgelegen gebouwen vond ik uiteindelijk de audi in een open, ook afgelegen, parkeer garage. Dit vond ik wel erg spannend. Ik plakte de bom onder het voertuig en dacht even na. ''Shit,'' mompelde ik, realiserende dat de timer nog op 6 seconden stond ingesteld inplaatsvan 1 minuut. Ik was het vergeten aan te passen. Ik draaide me met een ruk om en holde zo snel als ik kon weg maar voelde toch nog de kracht van de klap die mij op de grond liet vallen. ''Damnit,'' fluisterde ik kwaad tegen mijzelf.

Account verwijderd

schreef:
In het clubhuis hoorden wij de knal. Omdat ik nu verkozen werd, rende ik met mijn opa erheen. Wij hadden onze wapens in een holster zitten. Om bij de club te horen, zitten er een paar eisen aan vast. Nummer 1: je moet een wapenvergunning hebben. Nummer 2: je moet kunnen richten met schieten. Nummer 3: je moet mensen kunnen vermoorden als het nodig is. Nummer 4: je moet minstens 1 wapen in eigen bezit hebben. Als je aan deze eisen voldeed, hoorde je bij ons binnen een dag.

Wij zagen een rode auto helemaal in vlammen op gaan. Wij herkende die auto beiden niet, tot ik iemand zag liggen. Ik rende er zo snel mogelijk heen en keek of ik haar herkende. 'Hey, gaat alles goed met je?' Ze was bloedmooi, ondanks de schrammen en blauwe plekken. Ik hielp haar mee overeind en ik ondersteunde haar tijdens het lopen. Mijn opa keek mij een beetje boos aan, maar waarom snapte ik niet helemaal.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Mijn schouders deed zeer en al snel werd het duidelijk waarom. Een stuk metaal was van de auto af geschoten in mijn schouder. Ik beet mijn tanden op elkaar en trok het eruit met een zachte kreun. Dit was niet zo erg, ik was al zwaarder gewond geweest. Ik keek naar het stuk en zag dat het rood gespoten was, recentelijk. Het kon dus nooit de gestolen auto zijn. Ik zou nu niet zeggen dat ik een kluns was maar op dit moment voelde ik me wel zo. Ik had gewoon zoveel aan mijn hoofd. Mijn moeder had geprobeerd contact met mij op te nemen en tot op vandaag had ik nog niets tegen mijn vader gezegd. Het zat me gewoon heel erg dwars. Ik probeerde het bloeden aan mijn schouder te stoppen toen er ineens een jongen aankwam. Ik deinsde achteruit en greep direct mijn geweer wat ik trillend naar hem richtte. ''Wie ben je? Wat doe je hier?'' zei ik vijandig. Met deze vreselijke pijn bleef mijn arm trillen en ik kon op dit moment geen gevecht aan.

Account verwijderd

schreef:
Ik schrok en deed automatisch mijn handen omhoog. ‘Rustig, je bent gewond. Laat mij je helpen.’ Het was een mooi meisje, ook stoer. Stapje voor stapje liep ik naar haar toe. ‘Ik heet Jax, wie ben jij?’ Als ik haar vertrouwen kon krijgen, liet zij misschien het geweer zakken of dat ik het geweer kon afpakken. Ze zag er goed uit, stoer en knap. Toch kwam haar gezicht mij een beetje bekend voor, ik kon het alleen niet plaatsen waarvan. Mijn opa, genaamd Chup, wuifde. ‘Jax, we gaan.’ Ik keek van haar naar Chup, weer terug naar haar en toen weer naar Chup. ‘We kunnen haar niet zo achterlaten. Kijk hoe gewond ze dan is.’ Chup schudde zijn hoofd, ‘we gaan. Nu!’ Hij schreeuwde naar mij, dat heeft hij nog nooit gedaan. Toen liep hij naar mij toe. ‘Dit was een aanslag op ons. Zij is van Verticos.’ Toen ik dat woord hoorde ging alle hoop weer verloren, misschien kon ik wat met haar aangaan. Ze is bloedmooi, maar schijn bedriegt. Toch weigerde mijn lichaam om mee te lopen. ‘Nee, ik laat haar hier niet achter. Wat is je naam, laat mij je helpen oke?’ Hij probeerde weer richting het meisje toe te lopen. Verticos of niet, het boeit mij niet. Zij heeft hulp nodig en wel nu.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Zodra de oudere man naar de jongen riep keek ik op naar hem. ''Oh fuck,'' zei ik zachtjes tegen mijzelf. Direct herkende ik hem en was dan ook direct angstig. Met moeite probeerde ik overeind te komen maar schreeuwde het uit van de pijn zodra ik enige kracht op mijn enkel zette. Direct viel ik weer neer en deinsde achteruit. Ik keek de jongen aan en schonk hem een zwakke glimlach toe, hopende dat hij me niet zou afmaken. Zijn laatste woorden maakten mij iets minder angstig en ik liet mijn geweer dan ook zakken. ''Brooke Dunson,'' zei ik zacht en keek naar de oude man die nogal kwaad keek. Chup was zijn naam geloof ik, maar ik had hem slechts een aantal keren gezien. ''Waarom zou ik jou vertrouwen?'' zei ik tegen Jax. Hij leek betrouwbaar en erg vriendelijk maar ik wist niet welke invloed Chup daar op zou hebben. Op de een of andere manier wilde ik niet dat hij in de problemen raakte. Waarom kon dit mij zoveel schelen? Ik had de hulp echt nodig maar ik wist niet of de leider van zijn gang hem dan wat zou aan doen...
---
Brooke weet niet dat Chup de grootvader is van Jax.

Account verwijderd

schreef:
'Brooke, ik ben Jax. Ik wil je overeind helpen en dan gaan wij naar mijn huis.' Ik keek Chup even aan, hij schudde zijn hoofd en liep weg. 'Als jij problemen krijgt hiermee, is dit niet mijn probleem.' Ik draaide mij om en ik keek hem even aan. Met deze onzin was ik helemaal klaar. 'Oke luister Chup. Tientallen jaren geleden kreeg één van onze voorvaderen een probleem met de ander. Boeiend! Dat zijn wij niet, ik hoef niet de hele tijd gezeik te hebben met die facking Verticos mensen. Verdomme zeg, wij volgen alleen maar wat ons is aangeleerd en zij ook. Ja, dit moest waarschijnlijk een aanslag op ons zijn, so what? Kunnen we niet erover praten en voor eens al die problemen achter ons laten?!' Ik was nog nooit zo hard uitgevallen tegen Chup. Hij schrok en liep scheldend weg. Ik keek hem nog even na en draaide mij toen weer om naar Brooke. Zij heeft hulp nodig en die krijgt zij. Hij knielde naast haar. 'Doe je arm om mijn nek en dan strompelen wij samen naar mijn huis. Het is niet ver hier vandaan. Dan kijken wij wat er precies met je enkel en schouder aan de hand is.' Ik gaf haar een knipoog, zij had iets wat mij erg tot haar aan trok. Misschien omdat zij zo stoer was. Of dat zij iemand was die ik niet kon hebben. Altijd heb ik al verkeerde meisjes uitgekozen, maar zij. Zij heeft iets anders dan alle andere meisjes waarmee ik ben gegaan.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Ik schrok van Jax die naar Chup schreeuwde en hoopte dat hij dat niet naar mij zou doen. Zijn voorstel leek mij wel wat, maar ook was ik lichtelijk angstig want misschien deed hij mij bij hem thuis wel wat aan. Even bekeek ik hem van top tot teen en hing toen mijn linker arm over zijn schouder om overeind te kunnen komen. Gelukkig was mijn linker enkel beschadigd maar mijn rechter schouder. Ik zou mijn arm anders niet om hem heen hebben kunnen doen. ''Okay, Jax,'' zei ik nog een beetje vijandig en nam mijn geweer in mijn rechterhand. ''Je bent een vreemde voor mij en je komt uit 'The Green Skulls' gang dus, het geweer is en een voorzorgsmaatregel,'' voegde ik er zachtjes aan toe. Eenmaal overeind begonnen we te wandelen en kwamen al snel bij zijn huis. Daar ging ik ergens zitten en keek naar hem. ''Dankjewel,'' zei ik nog met moeite en dacht even na. Mijn vader zou mij afmaken als hij wist dat ik hulp van hem aan had genomen, maar hij was zo vriendelijk en ik had altijd geleerd dat ze allemaal slecht waren. Misschien was dat wel niet zo. Jax leek mij geen slecht persoon. Hij was tegen de leider van zijn gang in gegaan om mij te helpen.

Account verwijderd

schreef:
Toen zij eenmaal zat, pakte ik een klein koffertje. Hierin zaten alle spullen tegen verwondingen. 'Ik snapte het, je voorzorgsmaatregel. Ik heb altijd geleerd dat wij vijandig tegen elkaar moesten zijn, onze gang tegen jullie gang. Maar als ik eerlijk ben, vind ik dat onzin. Wij zijn allemaal gewoon mensen, zolang wij niks agressiefs tegen elkaar doen is er geen reden voor een gevecht weet je.' Ik deed het koffertje open en haalde schoonmaakspray uit de koffer. 'Dit geeft een lichte burn. Maar het is niks wat je niet aan kan.' Terwijl ik het op haar enkel spoot, glimlachte ik naar haar. Ik deed er een watje over heen om het spul uit te wrijven. 'Ik kijk zo even naar je schouder, maar ik ben bang dat het daar alleen maar erger beschadigd is.' Daarna wikkelde ik haar enkel in het verband en stond op om naar haar schouder te kijken.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Ik glimlachte naar hem en schudde mijn hoofd. ''Ik wordt gewoon vertelt wat ik moet doen en een van jullie heeft een van ons geschoten dus...'' Even keek ik hem aan en voelde het branden op mijn enkel maar negeerde het. Mijn schouder deed meer pijn dus dat was wel heel duidelijk aanwezig. ''Ik denk dat het gewoon een cirkel is... Een van jullie schiet een van ons, wij plaatsen een bom, jullie nemen wraak,'' zei ik. ''Bedankt om mij te helpen, het moet niet makkelijk zijn om tegen de leider van je gang in te gaan,'' zei ik zacht en schonk hem een glimlach. Zodra ik mijn arm bewoog verdween die glimlach direct en kreunde ik van de pijn. Het deed echt ontzettend veel zeer.

Anoniem
Popster

Wildroses schreef:
Toen hij het laatste hoorde, moest hij lachen. 'Het scheelt als het je grootvader is, die vergeeft mij no matter what.' Hij keek haar even in de ogen aan en glimlachte. 'Oh, gaat het wel? Probeer je arm stil te houden.' Toen werd op de deur geklopt. 'Ben zo terug, wees voor de zekerheid maar stil oke?' Hij deed de deur open en zijn grootvader stormde al naar binnen. 'Wat denk je wel niet? Zij is verdomme de dochter van de leider van Verticos! En om dan ook nog zo te praten over de ruzie die gaande is, terwijl je vanochtend net gekozen bent tot nieuwe leider. Jij bent gek in je hoofd.' Hij schudde zijn hoofd, 'Thanks Chup. Ze zit nog in de keuken.' Hij liep weer naar Brooke toe. 'Zij is te erg verwond, kun je dat niet zien? Jij laat liever iemand dood gaan, alleen omdat zij van Verticos is? Kunnen die facking onenigheid niet bespreken met hun dan?' Toen keek hij naar Brooke, misschien was of had zij het antwoord. Zij kent de leider ten minste het beste van ons 3.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Ik knikte nog naar hem voor hij naar de deur liep. Ondertussen bleef ik stil zitten en nam een de eerste doek die ik kon vinden want mijn schouder was aan het bloeden. ''Wacht, jij wordt de nieuwe leider?'' zei ik geshockeerd en keek hem aan met grote ogen. ''Bedankt voor de hulp maar mijn vader schiet mij af als hij dit hoort,'' sprak ik zachtjes. Jammer, ik vond hem eigenlijk wel leuk. Wel heel erg leuk. Ik wilde opstaan om te vluchten maar wist dat ik geen kracht op mijn enkel kon zetten om snel weg te komen. ''Hij is niet open voor discussie, daarbij hebben we elkaar jaren gehaat. Misschien wil de volgende leider het veranderen maar mijn vader gaat nog lang niet met pensioen denk ik.'' Even keek ik naar Chup en zei: ''Ik snap dat je niet wilt dat je kleinzoon mij helpt, maar dit is zijn keuze en als nieuwe leider zou je hem moeten vertrouwen. Gewoon advies, maar okay ga door met ruzie maken.''

Anoniem
Popster

Wildroses schreef:
Hij wilt haar te hulp schieten als ze gaat opstaan, waarom gaat ze nu weg? 'Weet je zeker dat je het redt? Luister, ik houd mijn mond wel als je wil dat niemand het weet. Maak je daar maar niet druk om, laat mij je alsjeblieft helpen.' Hij ondersteunt haar terwijl zij daar staat met haar kapotte enkel. 'Dat ik de nieuwe leider wordt, staat los hiervan. Vertel je vader maar dat ik bereid ben om alles achter ons te laten, want dit vind ik niks. Als nieuwe leider, ga ik ook minder aandacht besteden aan Verticos. Wij moeten gewoon onze eigen gang leiden en niet met elkaar bezig zijn.' Hij gaat voor haar staan en kijkt haar recht in de ogen aan. 'Ik zou het erg jammer vinden als je nu weg gaat, niet alleen voor mij maar ook voor je eigen lichaam.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld