ORPG) Long live all the magic we made - Forum

ladybambi schreef:
Ik was al bang dat ik de jongen kreeg haha. Maar heb het over mezelf afgeroepen xD

Jackson Whittemore
17 jaar oud
Donkere magiër

Maar dan wat jonger

Langzaam zakte de maan weg achter de horizon, plaatsmakend voor zijn goede vriend de zon die de hemel in verschillende kleuren deed oplichten. Strepen roze, rood, paars en oranje kleurden de hemel in een magische gloed. Een gloed waar veel mensen in weg konden dromen, maar voor Jackson te vroeg om op te staan. Helaas had hij niet heel erg veel keuze toen een lichte magiër zachtjes op de deur klopte. "Meester Jackson, uw vader wenst u te zien" klonk de zachte stem van de jongeman aan de andere kant van de deur en Jackson opende met tegenzin zijn ogen. De jongeman aan de andere kant van de deur heette Danny, een slaaf die in hun gezin geboren werd. Zijn moeder werd ontvoerd en tot slaaf gemaakt toen ze van Danny zwanger was. Als kind waren de twee speelkameraden, maar later moest hij ook in dienst. Jackson vond het op zich wel jammer voor hem en was, als zijn vader er niet bij was, ook aardig tegen hem. Al kon Jackson ook gemeen tegen Danny zijn als zijn vader in de buurt waren, ze waren nog redelijke vrienden.
"Je weet dat je me geen meester hoeft te noemen" zei Jackson slaperig en wreef in zijn ogen, waarna hij langzaam opstond. "Ik kom er zo aan" zei hij vervolgens en knipte met zijn vingers, waarna de dikke, donkere gordijnen langzaam open rolden en de roze zonnestralen zijn kamer binnenglipten. Even kneep Jackson zijn ogen dicht, maar liep toen naar zijn kledingkast en trok daar een zwarte broek met wit shirt uit. Ze gebruikten donkere magie, dat betekende niet dat ze volledig in donker gehuld zouden zijn.
Rustig trok hij zijn kleding aan, samen met een stel zwarte sneakers en deed zijn haar goed in zijn privébadkamer, waarna hij rustig naar de ontbijtzaal liep. Een aantal slavinnen waren bezig met de tafel te dekken, terwijl Jackson rustig ging zitten.
"Jullie zijn laat" zei Jackson terwijl een slavin verse sinaasappelsap voor hem inschonk en de slaven slikten zacht.
"Vergeef ons, meester" zei een van de slavinnen.
"Jullie weten dat ik niet gewekt wil worden voor alles klaar is. Als Danny mij gewekt heeft, betekend dat dat dit allemaal klaar had moeten staan" zei Jackson en snel gingen de slavinnen weer aan het werk, toen zijn vader binnenkwam.
"Je heb gelijk zoon, goedemorgen" zei zijn vader en ging rustig bij hem aan tafel zitten. Jacksons moeder was een paar jaar geleden overleden, toen er een rel was tussen de lichte en donkere magiërs. natuurlijk waren de lichte magiërs zwaar gestraft, maar niet zwaar genoeg in de ogen van Jacksons vader.
Toen het volledige ontbijt op tafel stond, begonnen ze rustig met het eten van de verse broodjes. De geur van versgebakken brood zorgde ervoor dat Jackson honger had. De broodjes waren nog warm, wat ze extra lekker maakten. Hij moest het ze nageven. De witte magiërs waren geweldige koks. Beter dan dat hij het zou kunnen in elk geval. Vroeger zat er wel eens wat magie in. Om hen te controleren zodat de slaven zichzelf konden bevrijden, maar het heeft nooit nut gehad. Eigenlijk werden de slaven daardoor zwaar gestraft en als Jacksons familie niet wist wie het gedaan had, werd gewoon iedereen gestraft. Zelfs diegene die niets met het eten te maken hadden. Na een paar keer hadden ze het wel afgeleerd om hen te verraden.
Na een lang ochtendgesprek over de verplichtingen die Jackson voor zijn vader die dag moest doen en het ontbijt, stond Jackson zonder op te ruimen op en liep rustig het huis uit, richting de stad. De slaven zouden alle rommel wel opruimen en de kliekjes opeten. Dat was hun plek. Het gene wat hij en zijn vader niet aten opeten. Alleen Danny had het soms wat beter, aangezien Jackson vaak eten voor hem mee smokkelde. De rest van de slaven kon Jackson eigenlijk niets schelen.