Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg || Met Kittenpainfull

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:

Niet reageren als je niet Kittenpainfull of Cezinando heeft (:

Alia

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

Payton Manson, 20 jaar.

Payton stapte uit de bus die zojuist voor zijn bushalte gestopt was. Hij was er dan nu officieel, of nouja, hij moest nog 3 of 4 minuten lopen maar hij was nu eindelijk aangekomen bij de kliniek waar hij de komende tijd zou verblijven. Zijn ouders konden hem niet meer aan in huis vanwege zijn depressie en zijn gebruik met drugs en ze hadden hem de keuze voorgelegd dat of hij nar een kliniek zou gaan of ze zouden hem uit huis zetten. Al maakte het niet echt uit welke keuze hij maakte, bij beide keuze's moest hij eigenlijk het huis uit maar hij had toch maar voor de kliniek gekozen omdat hij dan nog onderdak had. Hij had alle intake gesprekken al gehad maar vandaag was de dag dat hij officieel zou intrekken. Hij had er absoluut geen zin in, hij had helemaal geen hulp nodig had hij het idee. Na een paar minuten lopen stond hij toch eindelijk voor het gebouw. Payton zuchtte diep en liep naar binnen. Binnen kwam hij aan bij een wachtruimte met een balie. Hij deed zijn oortjes en muziek uit en melde zich bij de balie om te laten weten dat hij was aangekomen. Daarna kon hij plaats nemen in de wachtruimte waar hij opgehaald zou worden en gebracht zou worden naar zijn afdeling. Hij had al een rondleiding gekregen op de afdeling toen het bekend was dat hij hier zou komen dus hij wist al hoe het er uit zou zien. Het was eigenlijk een heleboel slaapkamers en dan had je voor de rest een publieke keuken, eetruimte, woonkamer en badkamer. Na niet al te lang gewacht te hebben zag hij in zijn ooghoek iemand door de deur komen. Hij keek op en zag een man, waarschijnlijk rond de 40 jaar. "Payton Manson?" Hoorde hij, dus Payton stond op. "Dat ben ik." Mompelde hij. "Kom maar mee, dan breng ik je naar je kamer." Zei de man tegen hem. Zoals hij zei liep Payton dus achter hem aan en al snel waren ze bij een slaapkamer met daarnaast een naambordje waar Payton zijn eigen naam in zag staan. "Hier is je kamer." Zei de man tegen hem. Payton knikte en liep naar binnen. "Dan zal ik je even laten vestingen in je nieuwe kamer" Hoorde Payton nog voordat de man weg liep. Zuchtend zette Payton zijn koffers en zijn rugzak neer op de grond en ging op het bed zitten. Misschien had hij toch maar moeten kiezen om gewoon uit huis gezet te worden.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Alia
Doelloos schets ik maar wat in mijn schetsboekje, ik had het boekje altijd bij me, als ik het niet bij me had was ik waarschijnlijk zwaar aan het stressen en er naar opzoek. Ik vond tekenen altijd al leuk, ik tekende graag mensen, dieren, gebouwen maar ook kleding. Fashion was altijd mijn passie geweest, voor ik hier kwam was het altijd al mijn droom geweest om Fashion Design te studeren. Mijn plan liep helemaal fout toen mijn ouders me ziek vonden en ik hierheen gestuurd werd, prima er was misschien wat mis met me maar ik was zeker niet ziek. In het begin was ik boos, ik was altijd geïrriteerd en wilde nooit meewerken, ik had dagen niet gesproken tot ik begon in te zien dat dat niet hielp. Als ik hieruit wilde zou ik mee moeten werken en als dat betekende dat ik me zou moeten gedragen als de ideale tiener moest dat maar. We zijn al een paar jaar verder nadat ik hier voor het eerst kwam en ik ben zeker geen tiener meer, ik heb geleerd het leven in de kliniek te accepteren en viel eigenlijk ook best mee. Ik had naast de dagelijkse check-up gesprekken geen verantwoordelijkheden, ik had rust gevonden in de plek die ik zo erg haatte en het ging elke dag een beetje beter.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Payton keek even rustig om zich heen. Hij keek er nogal tegen op om hier het grootste gedeelte van zijn tijd te besteden, maar hij kon niet anders tenzij hij op straat wou leven. Hij begon maar met zijn koffers uit te pakken in de kast die in zijn kamer stond. Terwijl hij bezig was met het uitpakken hoorde hij een klop op zijn deur, dus automatisch keek hij naar zijn deur waar in de deuropening hij een vrouw zag staan, maar deze vrouw herkende hij maar al te goed. "Hallo Payton." Zei ze tegen hem. Hij wist dat haar naam Elli was, hij had al zijn intake gesprekken met haar gehad om hier dus uiteindelijk te komen. "Ik moet even je tassen en koffers checken of je niks bij je hebt wat tegen de regels is." Hoorde Payton. Hij beet op zijn lip en keek meteen naar zijn rugzak. Daar had hij wat wiet en xanax in zitten en hij wist nu al wel dat dat tegen de regels zou zijn. "Oke, kijk maar." Zei hij terwijl hij weer op zijn bed ging zitten. Hij keek naar hoe Elli eerst door zijn koffers ging waar hij alleen maar kleding in had zitten en daarna liep ze naar zijn rugzak. Zodra ze zijn rugzak opende zag ze waarschijnlijk al wat hij bij zich had. "Ja, dit is dus niet de bedoeling." Zei ze tegen hem. "Ja, dat dacht ik al." Mompelde hij en keek naar zijn hadden. Al had een dokter hem een keer xanax voorgeschreven, hij maakte er eigenlijk misbruik van en dat wist hij ergens ook wel maar hij kon er niet mee stoppen en wiet gebruikte hij alleen zo af en toe. "Dit ga ik innemen." Zei Elli tegen hem terwijl ze nog verder door zijn rugzak zocht maar voor de rest kon ze niks vinden. "Kom je anders zo naar de woonkamer, dan kun je misschien wat andere mensen ontmoeten." Stelde Elli voor en Payton knikte maar gewoon. Elli liep zonder nog iets te zeggen de kamer uit en Payton stond op om eerst zijn koffers uit te pakken voor dat hij richting de woonkamer zou gaan.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Alia
Er kwam uiteindelijk toch vorm in mijn tekening, het werd een zonsopgang, iets wat veel voorkwam in mijn schetsboekje. Met het puntje van mijn tong probeer ik een paar details toe te voegen maar wordt onderbroken wanneer mijn schetsboekje onder mijn handen wordt getrokken. Verontwaardigd kijk ik op en zie Jimmy grijnzend naar de tekening kijken. "Jimmy geef terug." Sis ik geïrriteerd, mijn schetsen waren persoonlijk en ik deel niet graag persoonlijke dingen met andere, ik hou er zeker niet van als dingen van mij worden afgepakt. Jimmy doet echter alsof hij het niet kan horen en bladert nonchalant door het boekje. "Jimmy!" Zeg ik dit keer harder en sta op van de tafel waar ik aanzit, met een snelle beweging gris ik het boekje uit zijn handen. "Ah kom op Alia, ze zijn zo mooi." "Als je iets wilt bekijken vraag je dat eerst, sukkel." Zeg ik en draai met mijn ogen. Ik neem weer plaats aan de tafel. Jimmy schuift wat meer naar mij toe en gaat op de tafel zitten. "Dus heb je het al gehoord?" Vraagt Jimmy met een grijns, ik kijk vragend op, wat moet ik gehoord hebben? "Er is een nieuwe, en hij komt op onze afdeling." Precies wanneer hij dat zegt hoor ik de deur open gaan van de woonkamer. Ik draai me om en zie Elli met een onbekende jongen, de nieuwe dus. "Hoelang denk je voor dat hij tot zijn breekpunt komt?" Vraagt Jimmy, ik draai me weer om naar Jimmy en schud afwijzend mijn hoofd. Het is iets normaal geworden onder onze afdeling, elke keer wanneer er een nieuwe is worden er wedden gezet, hoelang houd de nieuwe het vol voor die zijn of haar breekpunt bereikt. Iedereen heeft het breekpunt meegemaakt, je bent op een totaal onbekende plek met allemaal onbekende. Iedereen gaat door dat breekpunt, het is een mental breakdown waar iedereen gewoon weer overheen komt maar nodig heeft om de kliniek echt te accepteren. "Serieus Jimmy, je weet dat ik niet aan die onzin doe."

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Nadat Payton zijn koffers had geleegd in zijn kast volgde hij Elli naar waar de woonkamer, of de leefruimte. Payton wist niet zo goed hoe hij het moest noemen maar hij kwam in ieder geval aan bij de open ruimte. Hij deed zijn handen in zijn broekzak en liep een paar stappen achter Elli tot ze aankwamen bij het open gedeelte. Hij liep naar binnen en zag al meteen een heleboel onbekende gezichten. Hij had geen idee hoe hij moest reageren of wat hij moest doen dus hij bleef maar bij Elli staan met zijn handen nog steeds in zijn zakken. "Oké iedereen, dit is Payton! Hij is vandaag nieuw bij ons gekomen." Hoorde hij Elli zeggen. Payton beet op zijn lip en keek naar de grond en haalde 1 hand uit zijn zak om een snelle zwaai beweging te maken maar deed daarna al snel weer zijn hand in zijn zak. "Ga maar ergens zitten, zoek wat mensen op, leer alvast wat mensen kennen." Zei Elli tegen hem en ze liep weg, waarschijnlijk om haar eigen ding te doen. Payton keek de kamer rond en zag dat een paar mensen hem aankeken, wat niet gek was aangezien hij nieuw was en nu gewoon een beetje stil stond bij de deur. Hij had nu al de neiging om gewoon terug te gaan naar zijn kamer en zichzelf daar op te sluiten, het liefst nog met wat drugs maar hij wist dat dat sowieso niet kon aangezien dat zojuist van hem was afgepakt. Daar stond hij dan, hij had geen idee waar hij kon gaan zitten, hij wou eigenlijk helemaal nergens zitten, eigenlijk wou hij nu gewoon weg hier. Payton haalde even diep adem en besloot uiteindelijk plaats te nemen op een stoel die in de buurt van een tv stond. Hij ging in kleermakerszit op de stoel zitten en staarde maar gewoon naar de tv zonder wat te zeggen. Ze verwachtte toch niet dat hij ook daadwerkelijk echt met mensen zou gaan praten, of hij zou in ieder geval geen gesprek beginnen.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Alia
Ik kijk toe hoe de nieuwe jongen, die blijkbaar Payton heet, op een stoel bij de tv gaat zitten. Elli stelt het elke keer voor, leer wat andere kennen, maar niemand die het echt doet. Waarom zou je ook? Iedereen die bij de kliniek komt, komt binnen met de grootste vooroordelen, ik had ze ook. Je denkt dat er alleen gekken zitten, gekken die heen en weer wiegen en gekke Latijnse woorden uitkramen. Gekken die beweren de toekomst te zien of die zeggen dat ze uit de toekomst komen, maar dat is allemaal niet zo. We zijn allemaal best normaal, de meeste zijn nog best jong, begin 20, en we hebben gewoon problemen die geholpen moeten worden. De meeste hier zijn ook nog best tof, dat ik graag alleen ben is omdat ik zo een persoon ben. Als je Jimmy op straat zou leren kennen zou je denken dat het gewoon een normale jongen is, hij is ook echt normaal maar heeft gewoon last van extreem zware Bipolair maar meestal gaat het wel gewoon goed, maar juist door die slechte momenten is deze plek goed voor hem, ook hij ziet elke dag vooruitgang. "Kom op Alia, doe toch mee. Wees niet saai." Zegt Jimmy, met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik op, ik ben zeker niet saai en niemand die me dat kan zeggen. "Ik heb geen geld Jimmy, jammer." Wijs ik hem af. Een brede grijns vormt er op zijn gezicht, hij leunt voorover naar mijn oren. "We weten allemaal van je geheime drankstash." Met grote ogen kijk ik op, hoe weet hij van mijn verborgen drank? Ik heb het geluk dat mijn broer nogal medelijden heeft met me en meermaals mij geholpen heeft drank naar binnen te smokkelen, wat een schat ook. Soms is het wel even fijn om lekker dronken te worden, zeker omdat het niet toegestaan is. "Prima, ik doe mee. Maar denk maar niet dat je snel wint." Zeg ik. "Hij houd het langer dan 7 nachten vol." Wed ik. Jimmy grinnikt. "Oh kijk naar die gast, 7 haalt hij never. Iedereen weet dat, doe geen domme dingen Alia." Ik kijk zelfverzekerd op, die nieuwe ziet er niet uit als iemand die snelt breekt. "7 nachten, houd hij het langer vol win ik." Herhaal ik. "Ik waarschuw je Alia, je gaat dik verliezen." "7 nachten, mijn hele stash." Zijn ogen beginnen te glimmen als hij hoort hoeveel ik inzet. "Prima." Zegt hij en schudt mijn hand. Ik glimlach tevreden en sta op, ik kijk om naar de nieuwe en loop naar hem toe. Ik ga voor hem staan zodat ik in zijn weg sta en dus niet naar de tv kan kijken. "Hey, ik ben Alia." Stel ik mezelf voor.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Payton staarde gewoon naar de tv, niet dat hij echt naar de tv keek en in zich op nam wat er allemaal gebeurde. Hij was eigenlijk drukker bezig met zijn gedachten in plaats van wat er zich afspeelde op de tv. Hij tikte met zijn vingers op de stoel, dat kwam een beetje door de zenuwen maar ook omdat hij nu al het gevoel miste van high zijn. Hij dacht aan hoe goed het zou voelen om nu een paar xanax pillen te nemen zodat hij zich kalmer kon voelen. Ineens schrok hij uit zijn gedachten toen iemand voor hem ging staan. Hij keek op en zag een meisje staan die zichzelf voorstelde als Alia. Hij gaf haar een zwakke glimlach en knikte eerst alleen maar een beetje. Ze wist waarschijnlijk zijn naam al dus hij had geen idee of het zin had om zichzelf voor te stellen. "Hey" Mompelde hij uiteindelijk zachtjes. "Payton" Stelde hij zichzelf toch maar voor, al wist ze dat waarschijnlijk toch al wel, hij deed het dan ook eigenlijk meer om de stilte wat te verbreken. Hij stopte ook maar meteen met het tikken met zijn vingers op de stoel en deed zijn handen in de buidel van de hoodie die hij aan had. Hij keek haar een beetje aan, aangezien hij niet echt wist waar hij anders naar moest kijken. Hij had absoluut geen idee hoe en of hij überhaupt een gesprek moest beginnen. Ze wou waarschijnlijk we praten, tenzij ze zich echt alleen maar kwam voorstellen, dat kon natuurlijk ook. Hij bekeek haar even van top tot teen maar keek daarna al weer op naar haar gezicht en keek haar aan met een zwakke glimlach.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld