Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG| It's insanely painful.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Ik vind hem leuk.

Ik: Sofia Giulia Rosini - 20

Jij mag beginnen! <3

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

Jessey Stevens

stukje is in volgende bericht

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Geduldig wachtte Jessey af tot hij zijn naam zou horen, als het eenmaal zo ver was dan zou hij een kamer aangewezen krijgen waar hij de komende tijd zou kunnen verblijven terwijl hij hier op op school zou zitten. Hij kwam vanuit Australië en zijn school daar had hem de kans gegeven om een uitwisselingsstudent te zijn naar Amerika en toen hij dat te horen kreeg wist hij dat hij deze kans met beide moest pakken. Nog nooit eerder was hij naar Amerika geweest en dus was hij wel benieuwd hoe het daar was qua cultuur en hoe het was om daarvoor een bepaalde tijd te wonen en te leven. Natuurlijk was er overal altijd veel te zien over Amerika, vaak in het nieuws of bepaalde series en films. Hij was gewoon erg nieuwsgierig over hoe Amerika nu eigenlijk echt was als hij er midden in zou zijn. Nu was hij hier, vanochtend was hij geland, vanaf het vliegveld had hij een taxi kunnen nemen richting de school en nu was hij hier, op het moment op een stoel bij de balie zodat hij straks gebracht kon worden naar zijn kamer, of eigenlijk niet zijn kamer. Het was al een kamer van een student op de school die zo vriendelijk was geweest om zijn of haar kamer open te stellen voor een uitwisselingsstudent. Alhoewel, daar ging Jessey van uit, dat ze vrijwillig hun kamer hadden opgegeven hiervoor maar misschien was dat wel helemaal niet zo. Zolang hij maar geaccepteerd werd en met iemand een kamer zou krijgen waar hij het goed mee kon vinden, dat was alles waar hij op het moment op hoopte. Niet dat Jessey zelf moeilijk was in de omgang, althans dat vond hij zelf toch wel redelijk meevallen maar voor hem was dat natuurlijk makkelijk om over zichzelf te zeggen. Soms kon hij het wel wat moeilijker vinden met bepaalde mensen maar dat lag niet aan hem vond hij zelf, dat lag gewoon altijd aan de andere mensen en dus daar kon hij ook niks aan doen.
Door het horen van zijn naam schrok Jessey uit zijn gedachten, eindelijk leek alles geregeld te zijn en dus kon hij naar zijn kamer gebracht worden. Glimlachend stond hij op en pakte zijn bagage van de grond die hij tijdens het wachten natuurlijk even naast zich gezet had. “Volg mij maar” Hoorde Jessey en zo gezegd, zo gedaan. Hij volgde de vrouw die heb verteld had haar te volgen naar het appartementencomplex waar de studenten verbleven. Jessey vond dat het er mooi zag en was dus ook meteen benieuwd geworden naar hoe de kamers er van binnen uitzagen. Samen liepen ze het complex in en namen ze de trap. De gehele tijd was het akelig stil en werd er niet met hem gepraat, zelf zei hij ook niks tegen de vrouw, hij zou geen idee hebben wat hij überhaupt moest zeggen. Na een paar trappen liep de vrouw dan eindelijk een gang op in plaats van nog een trap omhoog te nemen, dat zou dus betekenen dat ze langzaam maar zeker dichterbij de kamer kwamen. “Dit is de kamer.” Werd hem verteld toen ze eenmaal stil stonden voor een deur. “Oke, dankjewel.” Glimlachte Jessey vriendelijk waarna de vrouw weer verdween. Even keek hij haar nog na maar al snel ging zijn blik naar de deur. Hij besloot maar gewoon aan te kloppen want langer wachten zou hem niet helpen en dat zou ook geen nut hebben. Met een vuist klopte hij aan op de deur en nu was het rustig afwachten tot er open gedaan zou worden.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Sofia.
In een vrolijke bui liep ik door de stad, Atlanta, waar ik op uitwisseling was vanuit Italië. Ik was hier nu al drie weken maar de school was nog niet begonnen. Ik was gewoon iets eerder gekomen om alvast even te kunnen genieten van het weer en alles wat de omgeving te bieden had. Ik was vandaag zo vrolijk omdat ik wist dat er vandaag een nieuwe roommate zou komen. Ik was dan ook mega blij dat mijn vorige roommate weg was, hij was zo vies. Ik vond het ergens wel jammer dat het gemengd was. Het was niet specifiek zo dat meisjes bij elkaar zaten en jongens bij elkaar zaten. De afgelopen 3 weken had ik een jongen op mijn kamer die alleen maar blowde. Moet je nagaan hoe erg dat stonk. Ik was zelf "anti" drugs dus het was totaal niet mijn ding. Ik stopte bij de starbucks voor een ijskoffie en besloot weer richting campus te gaan. De drie weken dat ik hier nu al zat, voelde ik me net Zoey101. Dat was ook precies het idee wat ik er bij had. 'Een Java chip alstublieft.' Ik gaf hem het geld en liep geduldig door naar de balie waar je moest wachten op je drankje. Toen ik mijn naam hoorde keek ik op en pakte ik hem aan. 'Grazie.'
De volgende minuten liep ik over de prachtige straten van Atlanta. Ik verwachtte niet dat deze stad mij ooit zou gaan vervelen. Ik vond het echt geweldig hier. Ondanks dat ik een grote vorm van vaderlandsliefde had, was dit toch wel een mooie nummer 2. Ik liep campus op en ging meteen naar de kant waar mijn kamer zat. Ik liep met mijn koffie in mijn hand de gang in waar ik al snel een jongen voor de deur aantrof. 'Kan ik je ergens mee helpen?' zei ik met een glimlach waarna ik de deur van slot haalde. Pas toen ik bijna over zijn bagage struikelde, had ik eigenlijk door dat hij waarschijnlijk mijn nieuwe roommate was. 'Oh sorry! Ik heb het nu pas door.' Ik glimlachte en stak mijn hand uit. 'Sofia Rosini, je nieuwe roommate, denk ik?' Ik nam een slokje van mijn koffie, wachtend op antwoord.
-

kleding:

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Er bleek geen antwoord te komen van de andere kant van de deur waardoor Jessey een beetje in paniek begon te raken, hij had namelijk ook nog geen sleutels gekregen. Zou er wel iemand geweest zijn? En wat als dat niet het geval was? Even haalde hij diep adem, als er echt niemand zou zijn dan zou hij weer terug kunnen naar de balie en dan zouden ze hem daar vast wel kunnen helpen. Daarvoor was de balie er wel in ieder geval, om de mensen hier te helpen dus dan kon hij daar sowieso wel terecht. Net op het moment dat Jessey zeker was dat er niemand kwam en zijn spullen wou pakken kwam er iemand zijn kant opgelopen. Zou het toevallig zo zijn dat dat zijn dat de persoon was die in deze kamer verblijven? Daar leek het wel op toen hem gevraagd werd of ze hem kon helpen, al wist hij niet zo goed hoe hij haar moest zeggen dat hij haar kamergenoot zou zijn, al zou hij dat eigenlijk gewoon kunnen zeggen. Al was het al niet meer nodig aangezien ze door al zijn bagage al door leek te hebben dat het plan was dat hij hier zou verblijven. Met een glimlach nam hij haar hand aan en knikte zijn hoofd als antwoord dat hij inderdaad haar nieuwe kamergenoot zou zijn. Hij hoorde dat het meisje een accent had, hij kon zo alleen niet plaatsen waar haar accent vandaan kwam, maar dat was iets wat hij altijd nog wel kon vragen. “Minj naam is Jessey Stevens.” Stelde hij zich voor. ZIjn blik scande het meisje voor hem even van top tot teen, haar naam was dus Sofia. Al was ze zeker niet lelijk, het was niet dat hij iets zou proberen aangezien ze niet echt zijn type leek. Aan haar kleding te zien leek ze nogal een erg ‘meisje meisje’ en dat was meestal niet waar Jessey voor viel of naar keek. Maar afstotelijk was ze dus zeker niet en ook leek ze wel op iemand waar hij het wel mee kon vinden. Zijn blik viel even op de koffie die ze in haar hand had, het was goed om te weten dat er in de buurt dus een plek was waar hij koffie zou kunnen halen. Al was hij geen heftige koffiedrinker, toch was het handig als hij een keer koffie zou willen halen dat het dan in de buurt was. Zijn blik ging van de koffie weer naar Sofia. “Ik heb zelf nog geen sleutel dus kon moeilijk binnenkomen.” Legde hij nog even uit, aangezien het misschien nogal raar was dat hij voor de deur stond. “Toen ik aankwam hoorde ik iets over dat de vorige persoon de sleutel nog niet had terug gegeven of zoiets..” Zei hij denkende. Nadat hem dat verteld werd moest hij dus wachten tot hij naar de kamer gebracht zou worden. “Maar als het goed is komt morgen een nieuwe sleutel binnen dus ik ben niet helemaal van je afhankelijk..” Voegde hij nog snel toe. Daarna ging zijn blik naar de deur die Sofia zojuist van het slot gehaald had. “Naar binnen dan maar?” Zei hij terwijl hij weer begon al zijn bagage op te pakken.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Sofia.
Toen hij zichzelf voorstelde als Jessey, vond ik die naam eigenlijk vrijwel meteen bij hem passen. 'Aangenaam Jessey.' Ik glimlachte en opende de deur. 'Entree.' zei ik waarna ik een van zijn tassen oppakte, vond ik wel zo beleefd. Ik liep met die tas de kamer in en zette die bij het bed wat van hem was vanaf vandaag. 'Sorry van de wietlucht, die is niet van mij maar van jouw vorige bed bewoner.' Met een grijns liep ik naar mijn eigen bed waar ik neerplofte. Het accent wat Jessey had kon ik vrijwel meteen plaatsen. Australië. Daar was ik twee keer op vakantie geweest en ik vond het echt oprecht een geweldige plek. Met misschien zelfs wel nog geweldigere mensen. Iedereen daar was zo vrij en vond eigenlijk vrijwel alles leuk. 'Je mag me vandaag nog lastig vallen hoor, Aussie.' zei ik, met een hopelijk redelijk lijkend Australisch accent. Ik trapte mijn schoenen uit en trok mijn benen op. Ik was klaar om een vragenvuur op hem af te sturen maar ik vond het wel zo netjes als hij misschien eerst even de tijd kreeg om een beetje te acclimatiseren. Ik haalde mijn hand door mijn haar en besloot wel om hem meteen mijn telefoon toe te gooien. 'Hier, voor als je me lastig wilt vallen vandaag en ik ben er niet.' Ik glimlachte naar hem en knikte als toestemming dat hij gewoon in mijn telefoon mocht. Hij leek me wel een hele aardige gozer. Al was ik sowieso wel een allemans vriend. Ik kon het altijd met iedereen vinden en was ook altijd de neutrale als het ging om ruzie, discussie of andere ongein. Ik deed lekker mijn eigen ding en ik vond het wel prima.
-

haar deel van de kamer:

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Met een rustige pas volgde Jessey Sofia de kamer in, het hielp al sowieso dat ze hem hielp met een van zijn tassen want daardoor struikelde hij veel minder over zijn eigen tassen tijdens het lopen en dus leek die eigenlijk ook een stuk minder sukkelig naar zijn eigen idee. Eenmaal in de kamer viel Sofia's kant van de kamer meteen op, het was versierd op een manier die je vaak zag op sites als pinterest en tumblr, niet dat hij daar wat op tegen had, hij vond het wel mooi. Daarna draaide hij zijn blik een klein beetje bij naar de andere kant van de kamer, die nogal kaal was maar wat had hij anders verwacht? De vorige persoon had natuurlijk alles meegenomen en de kamer zo neutraal mogelijk achter gelaten. "Oh, de wietlucht maakt me niet zo heel veel uit hoor, dus maak je maar geen zorgen." Glimlachte hij en keek Sofia weer aan. Zelf deed Jessey niet aan drugs of wiet, wel eens gedaan maar hij was nooit echt een vaste gebruiker geweest van wiet. Als zijn vrienden wat hadden dan deed hij zo af en toe ook weel eens mee maar daar bleef het ook bij. Nooit zou hij uit zijn weg gaan om voor zichzelf wat te regelen of te halen, zo graag hoefde hij het nou ook weer niet. Ook zou hij aan zoiets zeker niet zijn geld willen uitgeven, er waren wel betere dingen waar hij geld aan kon spenderen. Terwijl Sofia op haar eigen bed neerplofte was Jessey even snel bezig met al zijn tassen onder zijn bed te drukken, die zou hij later wel allemaal uitpakken maar nu had hij daar nog niet echt de behoefte aan aangezien hij net aangekomen was hier. Eenmaal alle tassen weggestopt onder zijn bed besloot hij maar tegenover Sofia te zitten op zijn eigen bed, anders stond hij er ook maar een beetje bij en dan voelde hij zich nogal raar en ongemakkelijk als hij daar maar een beetje bij stond. Lachend keek hij haar aan toen ze hem aussie noemde. "Is het zo duidelijk ja?" Lachte hij, eigenlijk had hij zelf niet echt het gevoel dat hij een accent had ook al was dat wel algemeen bekend maar hij was ze hele leven opgegroeid met het Australische accent om hem heen en dus was hij ook niet anders gewend dan dat en dus klonk het niet raar of anders naar hem toe. Toch klonk het blijkbaar voor andere mensen heel duidelijk dat het Australisch was en dus daardoor dat hij Australisch was. Nog steeds kon hij er niet achter komen wat het accent van Sofia was maar als hij de kans ervoor had dan zou hij daar zeker achter komen. "Maar bedankt, daar zal ik gebruik van maken" Voegde hij nog toe over het feit dat hij haar vandaag nog mocht lastig vallen. Het klikte eigenlijk al aardig goed tussen hun twee en dat was natuurlijk erg fijn aangezien ze nogal wat tijd om elkaar heen zouden brengen, natuurlijk konden ze de buiten wereld in en weg van elkaar gaan en hadden ze zo hun eigen lessen, al hadden ze die misschien ook samen maar over het algemeen woonden ze voor een lange tijd samen in 1 kamer dus het gaf Jessey een goed gevoel dat ze het tot nu toe goed met elkaar konden vinden. Dan ineens voor Jessey het doorhad lag Sofia's telefoon in zijn schoot, niet dat hij er heel erg van schrok maar hij had het niet echt zien aankomen. Het zou inderdaad wel handig zijn als ze elkaars nummer zouden hebben dus meteen zette Jessey zijn telefoon nummer er in, gelukkig wist hij die uit zijn hoofd en kon hij die er zo even intypen. Nadat hij zijn nummer er in had belde hij zichzelf en hing weer op na hij het een paar seconden over had laten gaan, op die manier zou hij straks een gemiste oproep hebben en zo haar nummer weer in zijn telefoon kunnen zetten. Na hij alles had gedaan met haar telefoon die hij moest doen besloot hij dat het wel zo vriendelijk was om haar telefoon meteen weer terug te geven. "Smooth hoor van je, zo heb je meteen me nummer" Grijnsde hij terwijl hij voorover boog en haar telefoon terug gaf. De grap was waarschijnlijk een beetje cliché maar Jessey kon het niet laten. Aangezien zijn handen weer leeg waren gebruikte hij ze om zichzelf wat meer naar achter op het bed te duwen zodat hij nu in klaarmakers zit op zijn bed kon zitten en tegen de muur kon leunen. Bewonderend liet hij zijn blik even door de kamer gaan om het even goed te kunnen bekijken waarna hij goedkeurend knikte en Sofia weer aankeek. "Dus.." Mompelde hij, hij had geen idee wat nu de bedoeling was, al was er waarschijnlijk niet echt iets wat er nu perse moest gebeuren.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Sofia.
Lachend keek ik hem aan toen hij vroeg of het zo duidelijk was. 'Yea, dat is wel aan je te horen hoor.' Ik vond het een leuk accent, dat Australisch. Het had wel iets wat gewoon aan de ene kant heel schattig over kwam maar aan de andere kant juist heel sexy. Toen hij mijn telefoon aan het invullen was checkte ik even of ik al mijn boeken binnen had gekregen.Ik had het nog niet gecheckt. Ik zou hier, in Amerika, een studie volgen gericht op sociaal werk en psychologie. Ik had er thuis al een studie in gevolgd voor een groot deel die ik hier af zou maken. Ik lachte even om zijn opmerking. 'Ik ben smooth he.' Ik pakte mijn telefoon weer een en keek naar Jessey die op bed was gaan zitten. 'Dus..' zei ik hem met een grijns op mijn mond na. 'Ja, wat wil je doen? Wil je úberhaupt wat doen of wil je liever je spullen uitpakken?' Ik glimlachte naar hem waarna ik in mijn telefoon keek of zijn nummer er instond. Toen ik zag dat dat het geval was, legde ik hem in mijn tasje. 'Ik zelf ga denk ik even naar het strand, daar zitten we gelukkig dicht bij. Je mag wel mee?' Ik stond op en glimlachte. Ik had mijn bikini al aan omdat ik me had voorgenomen sowieso even naar het strand te gaan vandaag. 'Het is een paar minuutjes lopen vanaf hier. Het is echt ideaal.' Deze stad was een van de beste keuzes die ik had kunnen maken. Ik had ook voor New York of iets dergelijks kunnen kiezen maar dat vond ik de groot en te toeristisch. Ik wou het echte Amerika zien en ik had het idee dat ik het hier kon vinden. 'Si o no?' Vroeg ik aan hem. 'Ja of nee?' herhaalde ik in een taal die hij wel begreep.
-

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Over de vraag of Jessey liever naar het strand wou gaan of achter wou blijven om zijn spullen uit te pakken hoefde hij zeker niet lang na te denken, daarover was de keuze snel gemaakt. Dan zou hij toch liever zijn tijd buiten spenderen, genieten van de zon en de zee. Thuis in Australië bezocht hij ook vaak genoeg het strand als hij daar tijd voor had en als het weer mooi genoeg was, soms kon hij daar van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat blijven met zijn vrienden. Als het dan donkerder werd dan maakte ze een kampvuur, dat was zeker een van zijn favoriete bezigheden, rond het kampvuur zitten met zijn vrienden terwijl ze gezamenlijk dronken en gewoon plezier hadden met z'n allen. Natuurlijk zou dat niet nu het geval zijn aangezien hij alleen Sofia nog maar kende en zelfs die had ze een goeie 10 minuten geleden pas ontmoet maar dat zou zijn pret zeker niet bederven. "Dan ga ik toch maar met je mee naar het strand.." Glimlachte hij en stond op. Dat zou ook zeker al een goede manier zijn om al wat meer te zien van Atlanta en uitpakken kon altijd nog wel, voor nu zou hij dat proberen nog zolang mogelijk uit te stellen. "Uh, ik weet niet of ik me ergens even me kan omkleden en een zwembroek aan kan doen?" Was meteen zijn eerste vraag nadat het besluit was genomen voor Jessey om naar het strand te gaan, aangezien het hem niet zo handig leek om dat hier recht voor Sofia te doen. Terwijl hij geduldig op antwoord wachtte ging hij alvast op zijn knieën voor zijn bed zitten om vervolgens zijn koffer weer onderuit te halen. Ten slotte moest hij toch wel zijn zwembroek eerst uit zijn bagage halen voor hij deze aan kon trekken. Gelukkig duurde het niet lang voor hij hem tussen al zijn kleren gevonden had, zodra hij zijn zwembroek had schoof hij zijn koffer weer terug onder zijn bed.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld