Kittenpainfull schreef:
Eindelijk was het schip in zicht, na weken lang van haven naar haven gegaan te zijn, na weken lang op zee op zoek geweest te zijn had Oliver op het moment dan toch eindelijk het schip in zicht waar hij zo lang naar opzoek geweest was. Het schip van kapitein Mansfield, van Richard Mansfield. Voor een paar weken was hij alles waar Oliver op het moment interesse in had gehad, alleen voor dit moment had Oliver vele schepen niet geplunderd, vele schepen waarvan hij wist dat ze hem veel geld zouden kunnen opleveren. Toch was het voor hem belangrijker om kapitein Mansfield in te halen. Het was hem gelukt, nu wist hij zeker dat alles het waard was geweest. Het was namelijk zo dat Mansfield iets had wat Oliver van hem wou hebben, de prinses van England. Normaal zou Oliver de prinses van hem afgepakt willen hebben want dat zou veel waard zijn, aan een prinses was veel geld te verdienen. Toch was het deze keer anders, het boeide Oliver niet hoeveel geld hij aan de prinses kon verdienen, dat was zijn bedoeling niet eens. Het was namelijk zo dat Mansfield alle piraten de rug had toegekeerd het moment dat hij de prinses op het schip geaccepteerd had want op dat moment was hij in samenwerking gegaan met de koning. Dezelfde koning die vele van hun broeders had opgehangen in zijn land, vele piraten die waren geëxecuteerd door de koning en nu had Mansfield zijn rug toegekeerd tot alle piraten die slachtoffer gevallen waren aan deze man. Hiervoor zou en moest hij boeten, dus Oliver had besloten deze taak op zich te nemen. Zijn bemanning stond achter deze keuze, zelfs mannen van andere kapiteinen waren met hem meegegaan om zeker te weten dat het plan zou lukken. Nu was het zo ver, het schip was niet al te ver en het kwam met de seconde dichterbij. Het zou moeilijk zijn om het schip in te halen maar het leek erop dat ze het zouden doen, al had Mansfield hun nu waarschijnlijk al wel gezien en wist hij dat Oliver niet in vrede kwam, de kans was groot dat hij al geruchten had gehoord op verschillende tussenstops dat Oliver naar hem opzoek was en dus op het moment zou hij zich voorbereiden. “Kapitein, we komen langzaam dichterbij..” Hoorde Oliver achter hem, zonder een woord te zeggen knikte hij. Voor hij zich omdraaide naar de bemanning toe staarde hij nog even naar het schip van Mansfield. Zodra hij zich toegekeerd had toch zijn bemanning zag hij dat de meesten al druk bezig waren met de kanonnen klaarmaken en zichzelf klaar stoomde om het schip te bestormen zodra dit mogelijk was. “Oke, heren!” Riep Oliver over alle stemmen van de mannen heen. “Denk eraan, we zijn hier om de prinses van Engeland van hem te nemen dus ik wil dat er naar haar gezocht wordt terwijl anderen de bemanning boven bezighoud” Legde hij uit, natuurlijk hadden ze het plan al wel vaker besproken, elke man wist wat hij moest doen, wie er boven moest blijven om te vechten en wie er met Oliver mee het schip zou ingaan om opzoek te gaan naar de prinses. “Wat er ook gebeurd.. de prinses en kapitein Mansfield moeten beide levend zijn aan het einde van dit gevecht.” Herinnerde hij zijn bemanning voor het tijd was om op het schip te komen.
Nog even was het wachten tot ze op juiste afstand waren, op dat moment gaf Oliver het commando om de kanonnen af te vuren, op deze manier zou het schip van Mansfield alvast verzwakken voor ze het gingen bestormen. Zodra ze het schip in hadden gehaald keek Oliver toe naar hoe al zijn mannen het schip begonnen te bestormen, er klonken geluiden van pistolen die afgevuurd werden, zwaarden die tegen elkaar kwamen. Zelf sprong Oliver ook in de netten van het schip en klom zo het dek op. Zonder gezien te worden door Mansfield volgde Oliver zijn mannen het schip in op zoek naar de prinses. “Ik wil dat alle kamers onderzocht worden, wie weet waar hij haar verstopt heeft.” Riep Oliver terwijl hij zelf begon te zoeken in verschillende kamers. In verschillende kamers waren zijn mannen bezig met het zoeken maar niemand was het gelukt om haar zo snel te vinden. Dan klonk ineens een stem over alle geluiden die de naam van Oliver riep. “Kapitein, deze deur zit op slot” Was te horen over alle geluiden heen. “Dan is de kans groot dat ze daar in zit, pas op.. waarschijnlijk heeft hij mannen bij haar geplaatst om haar te beschermen.” Bromde Oliver terwijl hij de kant van de deur kwam oplopen. Zelf probeerde Oliver de deur ook te openen door er aan te trekken, de deur zat inderdaad op slot. Zonder erbij na te denken pakte hij zijn pistool uit de zijn holst en schoot op het slot. Hierdoor ging de deur zachtjes open op een kiertje. Voor Oliver naar binnen stormde deed hij zijn pistool weer terug om in plaats daarvan zijn zwaard te pakken. Nog even keek hij de mannen aan die achter hem stonden, met een korte knik gaf hij aan dat het tijd was. Met een trap deed Oliver de deur open zodat al zijn mannen daarna de kamer binnenstormde.
@xSapphireee
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.
ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
13
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld