CatherinaSimone schreef:
Hij was ruim op tijd en dat verbaast hem, de afgelopen paar jaren was hij altijd net op tijd geweest. Dat lag meestal aan zijn ouders die de drukte op het station altijd vreselijk onderschatte waardoor hij twee jaar geleden zelfs bijna de trein had gemist, gelukkig had Katinka zijn hutkoffer nog aankunnen pakken. Maar nu was hij ruim op tijd en was hij zelfs een van de eerste op het station, hij duwde zijn trolley door de muur tussen platform negen en tien heen en werd even overmand door het rare gevoel dat hij altijd kreeg als hij er doorheen liep. Zijn ouders had hij al bij de auto vaarwel gezegd, ze voelde zich altijd een vreemde eend in de bijt op 9 ¾, 'het is denk ik beter als je alleen gaat Cas,' had zijn vader gezegd, 'we zien je wel weer met kerst,' en toen waren ze in de auto gestapt en weggereden. Het is niet zo dat ze niet geïnteresseerd waren in zijn leven op Hogwarts, ze waren dat juist wel, maar ze snapte er negen van de tien keer niets van, maar ze bedoelde het allemaal goed. Hij had zijn vader in zijn tweede jaar een uil cadeau gedaan voor kerst zodat ze elkaar makkelijker brieven konden sturen, zelf leende hij altijd een van de schooluilen omdat hij de voorkeur verleende aan de gezelschap van een kat. De kater die de naam Eunice droeg, na de wereldberoemde seeker van de Montrose Magpies, lag rustig te slapen in het reismandje die onderop de trolley stond. Casper duwde de trolley het perron over opzoek naar de juiste wagon, sinds vorig jaar was hij een prefect wat betekende dat hij plaatst mocht nemen in de voor hen bestemde wagon, al was dat meestal maar voor even, want dan moest hij de gangpaden af lopen om de andere studenten in de gaten te houden, en dat was iets wat hij niet altijd even leuk vond.....