Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg || Avec Vadrouille

NoOne
Straatmuzikant

NoOne schreef:

“Running away was easy; not knowing what to do next was the hard part.”

Ik: Laila Simpsons

@Vadrouille : Jongen + begin

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Kai Sageford

" Nee je stikt er maar in! Hoe vaak moet ik je nog vertellen dat ik dat niet doe! " Kwaad slingerde hij zijn sporttas over zijn schouder. Geen haar op zijn hoofd die er aan dacht om hier nog langer te blijven. Hij was volwassen. Altans in zijn ogen was hij met 20 echt wel volwassen. Dat zijn school nog niet klaar was maakte hem ook echt niet uit. Waar had het zijn ouders gebracht? Beide ouders op de universiteit afgestudeerd. Zijn vader was hart chirurg geweest en zijn moeder een of andere hoog geleerde leraar over iets. Hij kon het niet eens onthouden. " het kan me niet schelen wat hun er van zouden denken. Mijn ouders zijn dood! " Hij trok de voordeur open, die hij met een harde klap achter zich dicht trok. Na het overlijden van zijn ouders 4 jaar geleden was hij bij zijn oom en tante terecht gekomen. De broer van zijn moeder. Hij had het altijd goed met zijn oom en zijn neven en nichten op kunnen schieten. Maar nu hij daar al 4 jaar lang zat werd het steeds zwaarder. Zijn oom en tante wilde dat hij zijn school af zou maken. Maar school was zo saai. Hij deed er niks. Haalde voldoendes door alles 1 keer door te lezen. Verslagen flanste hij zodanig in elkaar dat het net voldoendes waren. Maar zijn presentie... die was dramatisch.
Nu wilde ze hem naar een kostschool sturen. Ze vonden het zonde dat hij zijn brein zo verwaarloosde. Jah dat was het nadeel als je in een erg slimme familie geboren was. Maar hij trok het hier niet meer. Hij had zijn best gedaan ook emotioneel afstand te houden. Zijn ouders waren omgekomen door een misverstand van een bende oorlog. ze hadden zijn vader aangezien als een drugsbaas en zijn moeder als een van zijn vaste hoertjes. de auto was doorzeefd geweest met kogels. Bij de begrafenis mocht de kist ook niet meer open. Hij was er kapot van geweest. Tuurlijk zoals elke tiener had je ruzie met je ouders, maar nu had hij zoveel spijt van al die ruzies.
Hij had nu ook geen idee waar die heen moest. Hij had geen baan, geen echt goede vrienden. Ja Laila, maar die ouders mochten hem niet en hij haar ouders niet. Dus dat was ook echt een no go. Hij viste zijn mobiel uit zijn broekzak en opende het gesprek naar Laila. Ik ben vertrokken. Ze wilde me naar een kostschool sturen. Dat ze het schijt krijgen daar. Ik ga niet op een kostschool zitten! Nog wat chagrijnig stak hij zijn mobiel terug weg en liep verder. De eerste zorgen die hij nu had waren. Waar sliep hij vanavond en wat at hij vanavond.

NoOne
Straatmuzikant

NoOne schreef:
Laila
Met betraande ogen staarde ze naar het scherm van haar mobiel, Kai is van huis weggelopen. Ze klikte haar mobiel weer uit en legde het naast haar neer op het bed. Ze veegde haar tranen weg maar deed het voorzichtig omdat haar rechteroog bij elke aanraking pijn deed, hij was opgezwollen en paars, haar vader was weer eens in een slechte bui en kon zijn handen niet thuis houden. Ze was naar haar kamer gevlucht en de deur op slot gedraaid voor haar vader haar nog meer klappen kon geven, hij stond ruim een halfuur voor haar deur te schreeuwen en tegen de deur aan te bonsen. Ze was opgelucht toen hij eindelijk moe werd en weer naar de woonkamer liep, niet veel later hoorde ze wat glas vallen, waarschijnlijk een bierflesje die hij had laten vallen nadat hij in slaap was gevallen. Dit soort dingen gebeurde vaak in haar huis en het maakte Laila mentaal kapot, ze kon zich niet meer concentreren op school en verloor al haar vrienden omdat ze vaak last minute afspraakjes afzei als haar vader weer een bui had. De enigste die er nog voor Laila was was haar beste vriend Kai, ze kende elkaar al sinds groep 1 en begrepen elkaar goed, vooral na de dood van zijn ouders was Laila de enigste die hem begreep omdat het voor haar ook vaak voelde alsof ze geen ouders had. Ze pakte haar mobiel weer en opende het gesprek. Het ging weer mis thuis, ik moet weg uit dit klote huis. Meet me at Jacks x stuurde ze naar Kai, Jacks was het cafeetje waar ze vaak afspraken omdat bijna niemand die ze kende daar kwamen. Ze dacht er al heel lang over na om gewoon weg te lopen van huis, maar ze wist hoe gevaarlijk het wel niet zou zijn omdat ze alleen zou zijn en helemaal geen plek voor de nacht zou hebben, maar nu Kai is vertrokken ziet ze eindelijk een kans, ze vertrouwde Kai met heel haar leven. Ze stond op van haar bed en pakte er een tas bij en stopte er allemaal makkelijke kleren bij, achter in haar kast had ze een envelop verstopt met al het geld dat ze de afgelopen jaar had gespaard, ook de envelop stopte ze erin. Voorzichtig doet ze haar deur open en probeert geen geluid te maken, als ze nu haar vader wakker maakt wordt het haar dood. Ze loopt naar de gang en zoekt haar vaders jas, ze voelt in de zakken en grijnst wanneer ze haar vaders portemonnee vindt, die gaat ook mee. Ze kijkt nog een keertje om en loopt dan toch het huis uit en begint te rennen.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
5 minuten nadat hij Laila een berichtje had gedaan trilde zijn telefoon. Dat kon maar een iemand zijn, niemand anders. Hij plofte neer op een bankje in het bos, terwijl hij zijn telefoon uit zijn broekzak haalde. Zoals verwacht was het inderdaad Laila. Hij opende haar berichtje en schudde even zijn hoofd. Hij was benieuwd hoe hij haar vandaag aan zou treffen. Hij snapte niet hoe ouders kinderen dat aan konden doen. Die 16 jaar met zijn ouders waren ondanks al die ruzies geweldig geweest. Enige nadeel was dat er voor hem pas geld vrij kwam op zijn 23ste. Niemand had ooit gedacht dat hij het eerder nodig zou hebben. omw! Hij stak zijn mobiel terug in zijn broekzak, waarna hij opstond van het bankje en begon te lopen. Het scheelde dat het niet ver lopen was vanaf het punt waar hij nu was.
Hij drukte de deur open van het kleine cafe. der zat bijna niemand, was ook niet zo raar op dit tijdstip van de dag. Hij liep door naar de vaste plek van hem en Laila. De serveerster kreeg hem in het oog, waarna er niet veel later hun vaste drinken voor zijn neus stond. Kleintjes greens hij, ze kwamen hier te vaak. Waarschijnlijk werd hun vaste gerecht ook al bereid. De sporttas schoof hij onder zijn stoel, waarna hij zijn jack uit deed en deze over de rugleuning van zijn stoel hing. Kort streek hij even door zijn haar, dit ging wat worden. Waar konden ze straks terecht. Der was geen haar op zijn hoofd die er aan dacht om terug naar zijn oom en tante te gaan. Maar der was niks op zijn lichaam die er aan dacht om Laila terug te laten gaan naar haar vader.

NoOne
Straatmuzikant

NoOne schreef:
Laila
Ze had haar capuchon op gedaan en haar blik op de grond gericht, ze wilde de kans ontlopen dat ze iemand in de ogen keek en ze haar blauwe oog zagen. Haar wilde bruine krullen staken uit haar capuchon en haar handen had ze in haar zakken gestoken. Het was even lopen naar Jacks maar ze kwam er toch snel aan, ze hadden Jacks expres hun plekje gemaakt omdat het even lopen is en de meeste mensen uit hun buurt dit niet over hadden voor een onbekende cafeetje. Het was toeval dat ze op Jack waren gekomen, ze hadden honger maar de andere cafeetjes vlakbij waren dicht en Jacks was de enigste open, het zag er niet super uit dus veel verwachtte ze ook niet maar toen ze het eenmaal proefde konden ze hun mond niet geloven.
Wanneer ze voor Jacks staat ziet ze Kai al op hun gebruikelijke plekje zitten, ze liep snel jacks in en liep naar achter naar hun tafeltje, ze ging tegenover Kai zitten en glimlachte zwakjes naar hem. Ze had de kracht niet om gezellig en opgewekt te doen door de klappen die ze eerder had gekregen. "Hey." Groette ze haar beste vriend. Ze deed haar capuchon af maar zorgde ervoor dat haar krullen voor haar rechteroog hingen zodat andere haar blauwe oog niet zagen. Ze nam haar aardbeien milkshake die al op tafel stond en nam een slokje. "Ik had dit nodig."

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Kai
Zijn blik haalde hij van tafel toen hij wat zag bewegen, Laila kwam langs gelopen. Ze ging tegen over hem aan de tafel zitten en kleintjes glimlachte hij even terug " Ey " Haar capuchon verdween van haar hoofd. Haar haar schermde haar blauwe oog af voor de rest van de mensen die wel in het cafe zaten, maar voor hem was hij wel zichtbaar. Hij zuchtte even en schudde zijn hoofd. Hij boog wat voorover, waarna hij haar haar wat op zij streek met zijn vingers. Hij had nu goed zicht op haar blauwe oog. " ik doe hem wat Laila. De volgende keer dat ik hem tegen kom is hij de gene met een blauw oog "bromde hij. Zijn handen omsloten de koffiemok die voor hem stond, waarna hij er een slok van nam en de mok terug voor hem zette. " Ik laat je daar niet meer heen gaan. We vinden wel iets anders. Maar jij zet geen voet meer in dat huis!" `Zijn handen omsloten de koffiemok stevig. Hij had al vaker vertelt aan Laila hoe hij over haar vader dacht. Hij had die man ook al een paar keer met de dood bedreigt tegen over haar. En hij wist dat hij er toe in staat was. Als het moest zou hij die man dood slaan. Als die eerlijk moest zijn had hij ook al vaak op het punt gestaan om het daadwerkelijk te doen. Maarja, hij zou dan zelf ook in de problemen komen en waar had Laila dan naartoe gemoeten? Hij had het al een paar keer geopperd bij zijn oom en tante toen.Maar die wilde niet over komen als een opvang.Die hadden gesproken dat ze vast wel meer familie had dan alleen haar vader waar ze bij kon wonen. Dit was ook één van de vele ruzie punten met zijn oom en tante geweest.

NoOne
Straatmuzikant

NoOne schreef:
Laila
Ze sloot haar ogen toen Kai wat haar opzij streek, ze wende haar blik af en liet haar haar weer voor haar ogen vallen. "Maak je geen zorgen, het ziet er erger uit dan dat het is." Mompelde ze om hem gerust te stellen. Wat ze zei was niet waar, het deed pijn, heel erg zelfs maar ze wilde niet dat het een zorg voor haar beste vriend zou worden. Ze richtte zich weer op haar beste vriend nadat hij vertelde dat ze geen voet meer zou zetten in haar huis. "Ik was ook niet van plan om terug te gaan Kai, ik wil weg, samen." Stelde ze voor en pakte zijn hand vast en keek hem hoopvol aan, ze wist niet waar ze heen zouden gaan en hoe de rest van hun leven eruit zou zien maar wat ze wel wist is dat alles beter zou zijn dan thuis. Ze moest toegeven dat weglopen van huis een eng idee was voor haar, maar met Kai erbij was het allemaal een beetje minder eng. Ze hoopte dat hij zou instemmen met het idee, ze wilde nog geen dag langer in dit verschrikkelijke dorpje blijven, ze wilde vrij zijn en dat kon alleen als ze de voeten nam.
Ze trekt haar hand weer terug wanneer de serveerster aan komt lopen met het eten, voor Laila zet ze haar chili-burger neer met frietjes en ketchup, het gebruikelijke. Ook voor Kai zet ze zijn eten, Laila keek glimlachend op en bedankte de serveerster waarna die weer wegliep. Ze nam snel een frietje om haar hongerige maag te stillen, ze had de hele dag nog niets gegeten omdat er thuis geen eten was en ze geen kans had gekregen om het huis uit te gaan voor eten.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Kai
Ze vertelde hem dat het wel mee viel, maar hij geloofde het niet. Ogen, je hoofd en je gezicht het waren gevoelige delen. Een blauw oog moest pijn doen. Het was wel een hele opluchting toen ze sprak dat ze niet meer terug wilde, dat ze met hem mee wilde. Haar hand vond de zijne, waar hij even kort in kneep. " Tuurlijk ga ik met je mee. Je denkt toch niet dat ik je dit alleen laat doen. Als ik terug ga moet ik naar die kostschool. Der is voor mij ook niks meer om terug te gaan. " Ja zij was voor hem een reden om terug te gaan. Als zij een normaal leven had gehad, gewoon een fijn huis was hij naar die kostschool gegaan. Het eten werd gebracht en haar hand verdween van die van hem. Een bord met een dubbele cheeseburger werd voor zijn neus gezet. Frietjes luiste hij niet. Ja soms 1 of 2, dus die pikte hij dan geregeld van Laila. Maar de hoeveelheid patat die hij zou krijgen als hij het zou bestellen zou zonde van zijn geld zijn, aangezien hij het toch niet op at. In plaats van frietjes at hij dan ook sla. Een hamburger was voor hem ook niet genoeg. Hij prikte zijn vork in de sla en stak een hap in zijn mond waar hij traag op kauwde. Ja honger kende hij niet. Zijn oom en tante hadden immers de afgelopen 4 jaar goed voor hem gezorgd. Iets wat ook aan hem te zien was. Dat hij veel in de sportschool ging, was iets waar hun het zeker mee eens waren. Een goed en gezond lichaam was in hun ogen heel belangrijk Met zijn gedrag, zijn hobby's en zijn dingen die hij overdag deed waren ze het dan weer niet mee eens. De afgelopen 4 jaar was hij veel betrokken geraakt bij gevechten. Dit zowel op school als buiten school. Een paar manden geleden was hij zelfs bijna opgepakt bij een illegaal garage gevecht, maar hij was op tijd weg gekomen. " Het komt goed. We vinden wel een plek. " Hij zou voor haar zorgen. Gaan zorgen dat haar niks ontbrak en dat ze zich veilig zou gaan voelen

NoOne
Straatmuzikant

NoOne schreef:
Laila
Ze dipte twee frietjes in de ketchup en stopte ze daarna in haar mond, daarna pakte ze haar burger en nam er een grote hap van. De burger was extra pittig, zoals ze het altijd graag had. Laila was ervan overtuigd dat Jacks de beste burgers had en zou het erg missen, maar ze zouden vast wel een nieuw plekje vinden. Ze heeft altijd al van goed eten gehouden en wist dat ze er moeite mee zou krijgen in de toekomst, ze zullen namelijk op hun geld moeten letten als ze weg zouden gaan maar Laila had het ervoor over. Ze slikte de hap van haar burger door en keek op naar Kai die wat van zijn sla at, ze zal nooit begrijpen hoe hij sla boven frietjes verkoos, ze hadden er hele discussies over in het begin, Laila was een grote fan van friet en kon het eerst niet hebben dat Kai eerst voor sla kiest maar daarna wel van haar friet pikt, na een tijdje was het een gewoonte geworden en liet ze standaard wat friet voor haar beste vriend over. Hoe erg ze zich er eerst aan ergerde dat hij van haar eten pikte zorgde ze er nu altijd voor dat hij minstens 2 frietjes op at, het waren de kleine dingen in hun vriendschap die liet zien hoeveel ze om elkaar gaven en hoe vele gewoontes in hun leven gedeeld waren. Een leven zonder Kai kon ze zich niet voorstellen, maar meer dan de vriendschap die ze hadden kon ze zich ook niet voorstellen, vele dachten dat er iets was tussen de twee maar verder dan een knuffel zijn ze nooit gegaan en daar kon Laila ook niet aan denken. Kai was voor Laila als een broer en zo wilde ze het ook houden.

Friendzoneeeee ahahaha

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:

Kai
Laila reageerde verder niet op zijn opmerking, maar at zwijgend verder. Ach dat was bij hun ook niet onbekend. Ze konden zo uren samen zijn en als je na der hand zou vragen wat ze dan allemaal hadden gedaan, waren er dagen dat ze niet verder kwamen dan liggen en genieten van de zon. Hij had bij Laila ook geen woorden nodig. Een blik of een handeling kon bij hun al voldoende zijn. Ja Laila was de enige die hij nog dichtbij zich liet Was de enige waar hij nog echt van hield. En ook de enige waar hij doods bang voor was dat hij haar zou verliezen. Want niemand had het eeuwige leven. Niemand wist ook of haar vader het er bij ging laten als ze verdween, of dat ze altijd op hun hoede moesten zijn Na nog een paar happen van zijn salade, pakte hij de hamburger waar hij een flinke hap uit nam. Traag kauwde hij er op. Je wist maar nooit wanneer ze ooit weer zulke goede burgers als hier zouden krijgen. Altans helemaal voor deze prijs. Het was hier echt niet duur. Daarom verbaasde het hem ook dat er hier zo weinig mensen waren.
Zijn blik ging kort even terug naar Laila. Nu was het zomer, nu was dit allemaal nog geen ramp. Als het moest kon je slapen in het bos of in het park, het was er immers warm genoeg voor. Volkstuintjes kon je leeg roven, bessen eten in het bos. Genoeg was er nu, Maar straks in de winter. Hij wilde er nog niet aan denken. Als ze dan geen slaapplek af moesten, moesten ze dan de instanties afgaan waar zwervers hun eten en 1 nacht slapen kregen? Werden ze daar toegelaten als jongeren? Of zou er dan contact gezocht worden met hun ouders? Misschien was het het veiligst om compleet van de aardbodem te verdwijnen. Hun ID's weg te doen. Al hun geld op te nemen en ook de pinpassen weg te doen Alles te laten verdwijnen waar hun naam op stond. Maar ja dan werd werken ook weer een lastig iets. En hij geloofde niet dat Laila achter een plan zou staan voor straat en garage gevechten of iets anders gewelddadigs. Na zijn hap van zijn hamburger stak hij opnieuw een hap sla naar binnen waar hij op kauwde.

Neeeeee... Daar kom je nooit meer uit hahaha

NoOne
Straatmuzikant

NoOne schreef:

Laila
Ze aten beide in stilte, in het begin kon Laila zich op haar eten richten en dacht ze niet aan de problemen die ze zouden krijgen. Maar wanneer ze al heel wat op had en ze langzamer begon te eten kwam er plek vrij voor alle vragen die ze had. Ze wist dat ze een plek moesten regelen, al was het enkel voor de nacht, het begon namelijk al bijna donker te worden en ze wilde de nacht niet op straat doorbrengen. Ze keek op naar Kai en voelde haar zorgen plots helemaal verdwijnen, natuurlijk wilde ze de nacht niet op straat doorbrengen maar als het moest wist ze dat ze tenminste in veilig gezelschap was. "Ken je Liam nog?" Vroeg ze waarna ze nog een frietje in haar mond stopte. Liam was een gast die ze op een festival had leren kennen, de treinen naar huis reden niet meer en dus kon ze nergens terecht, gelukkig bood Liam haar zijn huis aan. Ze was van plan om er enkel te slapen, maar ze waren beiden ver dronken en niet veel later lagen ze samen in bed. De volgende dag vertrok ze weer, ze hadden elkaar daarna nooit meer gezien maar hadden nog wel contact via snapchat. Ze had het hele verhaal verteld aan Kai, want zo ging het tussen hen, ze vertelde elkaar alles. "Misschien kunnen we bij hem de nacht doorbrengen, we nemen de trein en morgen zoeken we uit hoe het verder gaat." Stelde ze voor en keek hem vragend aan.

Kon niet reageren moest erg veel leren voor se week, ben deze week ook niet actief, woensdag wel weer.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Kai
Hij schrok op uit zijn gedachten toen Laila begon te spreken. Natuurlijk kende hij Liam nog. Altans kende. Hij kon zich het verhaal nog herinneren. En zich herinneren hoe rot hij zoch er over voelde dat ze bij iemand anders had geslapen in bed, een jongen tenminste. Je wist maar nooit wat die andere kerels met haar deden. Ze hadden niet allemaal goede dingen in de zin. Ze had wel verkracht kunnen worden, dat had hij zichzelf nooit meer vergeven. Traag knikte hij " Ja, je verhaal over hem kan ik me nog herinneren " Hij stak opnieuw een hap sla in zijn mond. Ze wilde bij hem de nacht door brengen en dan vanuit daar wel weer verder zien. " Ik weet niet of ik dat een goed idee vind " Hij ging echt niet de rede op geven dat hij het een kut idee vond als de kans bestond dat ze weer bij die Liam in bed terecht kwam. Maar hij wilde niet over komen als de bemoeizuchtige vriend. Hij kende Laila al zo lang, hoe vaak hun wel niet samen ergens in één bed hadden geslapen. Ze was net zijn kleine zusje voor hem. " Hij kent jouw. We kunnen niet bij bekende terecht. Ik denk dat we echt compleet moeten verdwijnen. Valse ID's regelen, daarmee een nieuw leven moeten beginnen. Ik vertrouw die vader van je niet Lai. Straks komt die je zoeken. Hij is je vader. Ik kan je nu al niet tegen hem beschermen. " Hij legde zijn vork neer naast zijn bord. Zijn honger was gelijk weg. Hij kon nu al niks tegen die man doen. Wat kon hij doen als haar vader de politie er bij zou halen? Hij moest nu voor haar zorgen, haar veilig zien te houden. Hij moest zorgen dat ze onderdak hadden en eten. Zorgen dat ze het samen zouden redden.

Geeft niks. Ik zie het wel verschijnen wanneet je tijd hebt

NoOne
Straatmuzikant

NoOne schreef:
Laila
Ze fronsde toen Kai vertelde dat hij niet wist als het wel een goed idee was, volgens haarzelf klonk het als een uitstekend plan en ze kon er nooit tegen als mensen haar goeie plannen niks vonden. "Maar het is juist een goed idee, Kai kent mij maar niemand die mij kent weet iets van Kai. Wat wil je anders? De nacht op straat doorbrengen met allemaal psycho's?" Vroeg ze op een felle toon, het was niet haar bedoeling om zo te klinken maar het gaat erbij haar altijd te snel uit. Ze bijt op haar lip wanneer ze erachter komt dat het verkeerd van haar was om zo te reageren. "Sorry." Mompelt ze en zucht diep uit. "Je hebt gelijk, we kunnen niet naar bekende toe. Het is gewoon dat ik me zorgen maak, ik haat het om niet te weten wat ik moet doen." Zegt ze terwijl ze uit het raam kijkt, ze was zojuist nog zo zeker dat dit een slim plan was, gewoon weg van huis en zien wat er gebeurt, maar het is allemaal niet zo slim.
Buiten zag ze een tweetal, een jongen en een meisje, ze lachte om iets en heel even deden ze Laila denken aan haarzelf en Kai, ze herinnerde Laila waarom ze zoveel van Kai hield, hij kon haar altijd aan het lachen maken, zelfs in de meest verschrikkelijke momenten. Ze pakt haar portemonnee uit haar zak en haalt haar ID eruit. "Laten we dan maar verdwijnen." Zegt ze en legt haar ID voor Kai neer. "We doen het op jouw manier."

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Kai
Hij had het wel verwacht. Hij was het wel gewend van haar. Als Laila het ergens niet mee eens was, was haar eerste reactie terug vechten. En hij deed dat met zijn handen, maar zij kon dat heel goed met woorden en haar stem. In het begin was hij nog wel eens bang voor haar geweest als ze zo deed. Echt, ze kon dan kijken alsof ze je op zou eten. Niet dat ze dat zou doen natuurlijk, maar toch! Ach inmiddels wad hij er overheen, had geleerd hoe hij er mee om moest gaan " Laila natuurlijk niet. Ik vind wel een plek voor de nacht. Vertrouw me. Ik zorg dat je veilig bent " Hoe ze het allemaal moesten gaan doen, hij wist het nog niet. Waarschijnlijk sliepen ze vanavond ook in een opengebroken sloopwoning ofzo. Maar dat was beter dan een bankje in het park.
Laila schoof haar ID zijn kant op, ze wilde het toch op zijn manier doen " Der is geen jouw of mijn manier Lai. We doen dit samen. Het moet onze manier zijn. " Hij legde zijn hand op die van haar, waaronder de ID kaart lag " We hebben hem nodig voor de nieuwe ID. Bewaar hem nog maar rven. We gaan morgen langs een contact van mij voor nieuwe kaarten " Hij haalde zijn hand van die van haar en glimlachte zwakjes. Hij pakte zijn vork terug op, waarna hij opnieuw een hap sla in mijn mond stak en er op kauwde. Hij moest toch eten. Je wist maar niet hoeveel en eanneer de volgende keer zou zijn.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld