Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

augustus challenge, verhaal 2

Toothless
Wereldberoemd

Toothless schreef:
Een reactie plaatsen mag altijd, vind ik zelfs fijn.

Inleiding
Lotte van zestien verricht een heldendaad door een meisje te redden van de verdrinkingsdood. Omdat er geen contactgegevens bekend zijn van ouders van dit meisje, besluit zij mee te gaan naar het ziekenhuis. Wanneer het meisje bijkomt en haar ogen opent, bekruipt de hoofdrolspeelster het gevoel dat zij dit meisje kent, heel goed kent. Wanneer zij erachter komt wie het meisje is, heeft zij hiermee een zaak in gang gezet waar ze liever niets van wilde weten en die haar nog wel eens in grote problemen zou kunnen brengen.

Toothless
Wereldberoemd

Toothless schreef:
Doodmoe komt Lotte uit school. Ze gooit naar tas in de gang neer, pakt een glas cola en ploft op de bank, zo hard, dat het glas bijna uit haar handen glipt. Ze kan het nog net voorkomen. Gelukkig maar, want anders was haar moeder echt link geworden, de bank is namelijk net nieuw. Lotte kijkt op haar iPhone en zit een appje van Naomi, met de vraag of ze zo meteen mee gaat zwemmen. Lotte twijfelt. Ergens zou ze het heel leuk vinden, maar ze is net thuis van een lange, laatste schooldag en heeft nu zes weken vakantie. Ze kunnen nog zo vaak gaan zwemmen, waarom moet dat dan uitgerekend vandaag? Net op het moment dat ze haar vriendin terug wil appen dat ze liever een andere keer gaat, komen haar ouders in nette kleding beneden. ‘Wat gaan jullie nou weer doen?’ vraagt Lotte.
‘Waarom zo geirriteerd?’ merkt haar moeder op.
Lotte haalt haar schouders op. ‘Mm, niks, ik ben gewoon moe’, zegt ze, ‘maar ik heb nog geen antwoord’, dringt ze aan.
‘Die bruiloft is straks, van tante Mirelle, dat wist je toch?’
‘Oh ja’, zegt Lotte, alsof ze het inderdaad wist, maar ze wist nog van niks. Waarschijnlijk heeft ze het inderdaad wel geweten maar is ze het ook net zo snel weer vergeten. Niet relevante informatie vergeet ze altijd het liefst zo snel mogelijk.
Lotte geeft haar ouders een kus voordat ze vertrekken en haalt opgelucht adem wanneer de deur dichtvalt. Alleen thuis zijn vindt ze altijd heerlijk, hoewel ze nu niet thuis blijft. Ze heeft besloten om toch mee te gaan zwemmen. Nu er toch niemand thuis is, is dat vast gezelliger dan in een leeg huis achterblijven. Naomi appt blij terug: ‘Yes, leuk! Ik zie je zo.’
Lotte wordt iets blijer van Naomi haar enthousiasme. Snel gaat ze naar boven en pakt haar spullen, ze wil haar vriendin nu niet onnodig laten wachten. Wanneer ze weer beneden is, zit ze binnen no-time op de fiets naar Naomi, zodat ze daarna samen naar het zwembad kunnen fietsen. Nu het zomervakantie is, voelt Lotte pas hoe moe ze is en hoe hard ze toe is aan ontspanning. Laat dat nou net gaan gebeuren. In het water kan ze altijd wel ontspannen, dus vandaag vast ook.

Toothless
Wereldberoemd

Toothless schreef:
Lachend komt Lotte in haar bikini de kleedkamer uit. Hoewel ze eerst nog twijfelde, is ze maar al te blij dat ze ja heeft gezegd tegen Naomi. Ze vindt zwemmen namelijk super leuk, alleen is het helaas alweer even geleden dat het ervan is gekomen vanwege de drukte met school. Gelukkig is dat nu even voorbij. Zes weken rust, heerlijk, denkt ze. Als Naomi ook uit het kleedhokje komt, kijken de meiden elkaar glimlachend aan. ‘Zin in?’ vraagt Lotte overbodig, aangezien ze het antwoord toch al weet.
‘Natuurlijk!’ antwoord Naomi zoals verwacht. Half huppelend van enthousiasme lopen de twee richting het zwembad. Ze maken tegelijkertijd een bommetje en komen met een harde plons in het water terecht. Ze gieren het uit wanneer ze weer boven komen.

De tijd vliegt voorbij in het zwembad, natuurlijk doordat de meiden zoveel plezier hebben. Wanneer ze zo’n drie uur in het zwembad vertoefd hebben, besluiten ze dat het tijd wordt voor een drankje en een frietje. Wanneer ze het water net uit zijn, ziet Lotte een meisje stil in het water liggen. Ze kijkt nog eens goed of ze het wel goed heeft gezien maar inderdaad, het meisje doet niets, ze ligt stil in het water met haar hoofd naar beneden. Lotte twijfelt geen moment en duikt het water in. Naomi kijkt haar vriendin met open mond na. Zij kijkt toe hoe Lotte het meisje vastpakt en enkele ogenblikken later met haar in haar armen aan de rand van het zwembad hangt. Daar pakt Naomi het meisje van haar over, zodat Lotte het water uit kan klimmen. Wanneer ze er beiden uit zijn, komt er een badmeester aanrennen. Hij heeft het incident inmiddels vernomen en geeft Lotte een handdoek. Terwijl Lotte de handdoek om het meisje heen slaat, luistert Naomi bij de neus en mond van het meisje. ‘Ze ademt niet!’ schreeuwt ze na een tijdje.
‘Aan de kant!’ schreeuwt de badmeester. Hij duwt de meiden een beetje opzij, knielt bij het slachtoffer en begint met mond-op-mond beademing. ‘Bel 112!’ roept hij en Naomi doet meteen wat hij zegt. ‘Waar zijn haar ouders?’ roept ze na het telefoontje. Lotte kijkt rond, maar ziet niemand die eruitziet alsof ze zijn of haar kind kwijt is. Het meisje zal hier toch niet alleen zijn?

Toothless
Wereldberoemd

Toothless schreef:
Na enkele minuten mond-op-mond beademing, beweegt het meisje ineens. Ze begint te hoesten, de badmeester draait haar op haar zij en dan spuugt ze veel water uit. ‘Goed’, zegt de badmeester, ‘gelukkig leeft ze nog, maar ze moet wel met spoed naar het ziekenhuis dus laten we hopen dat de ambulance er snel is.’
‘Inderdaad, laten ze maar opschieten!’ antwoordt Lotte een beetje ongeduldig. Net op dat moment komen er twee mannen in gele jassen met een brancard richting het meisje gereden. De badmeester spreekt hen gelijk aan. ‘Ze is onder water gegaan, net op tijd gered door deze twee heldinnen’, zegt hij trots terwijl hij naar de meiden wijst.
‘Nou nou, dat is een beetje te veel eer hoor’, zegt Lotte, ‘ik zou het zo weer doen.’
‘Hadden we maar meer van zulke mensen, dat had veel ellende voorkomen’, zegt één van de mannen, waarnaar hij zich over het meisje ontfermt. Terwijl hij wat kleine onderzoeken doet, sluit de andere man extra zuurstof aan bij het kindje. ‘Goed, we zijn zover, op naar het ziekenhuis’, zegt één van de mannen na een tijdje. Lotte kijkt de mannen aan. ‘Zou ik misschien mee mogen naar het ziekenhuis?’ Eén van de mannen kijkt haar aan. ‘Is ze hier alleen dan? Nee toch, hoop ik?’
‘Daar lijkt het wel op’, zegt Lotte, ‘Ik heb niemand gezien bij haar en er heeft zich ook niemand gemeld.’
‘Vreemde zaak’, vindt de ambulancebroeder. ‘We gaan dat later wel uitzoeken. Voor nu is het belangrijk dat ze zo snel mogelijk in het ziekenhuis komt. Ga maar mee.’
Lotte glimlacht. ‘Fijn dat ik mee kan’, zegt ze. ‘Ik ben nogal bezorgd namelijk en ik vind het een erg lief meisje.’
De ambulancebroeder lacht. ‘Ik ook’, zegt hij. ‘Laten we hopen dat alles goed komt met haar en dat we snel weten wie haar ouders of verzorgers zijn en waarom ze niet bij haar waren.’

Toothless
Wereldberoemd

Toothless schreef:
De rit naar het ziekenhuis duurt niet lang, want ze rijden flink door. De sirene en de zwaailichten staan aan. Blijkbaar is het meisje er niet best aan toe. Lotte baalt. Was ze maar wat sneller geweest. Ze zucht hoorbaar wanneer de ambulance bij de ingang van het ziekenhuis verschijnt. Ze kan niets anders doen dan toekijken hoe de broeders de brancard met daarop het kleine meisje uit de ambulance rijden en het ziekenhuis binnengaan. Eén van de broeders wenkt dat Lotte mee mag komen en dus loopt ze achter hen aan. De broeders haasten zich met het meisje de eerste vrije kamer in. ‘Dit meisje was in het zwembad, voor zover bekend alleen. Ze is onder water gegaan en gered door dit meisje.’
De dokter glimlacht. ‘Wat goed van je’, zegt hij tegen Lotte, maar Lotte kan niet echt lachen, daar is ze veel te zenuwachtig voor. ‘Komt het goed met haar?’ vraagt ze bezorgd.
‘Daar gaan we ons uiterste best voor doen’, zegt de arts. ‘Ken je het meisje?’
Lotte schudt haar hoofd. ‘Ik zou niet weten wie ze is.’ Terwijl ze het zo overtuigend zei, bekruipt haar daarna toch de twijfel. Kent ze het meisje echt niet? Ergens zegt haar gevoel van wel, maar waar moet ze haar van kennen? Ze bekijkt het meisje nog eens goed. Nee, ze kan er niet opkomen wie ze is. Maar toch. Wie weet komt ze er later nog op en dan zal ze het zeker tegen de artsen zeggen. Ze blijft het een vreemd verhaal vinden. Zo’n jong meisje voor zover bekend alleen in dat zwembad. Niemand die haar leek te missen toen ze alleen was. Lotte krijgt het even niet uit haar hoofd, maar dan wordt ze afgeleidt door een geluid dat het meisje maakt. Een soort gekreun. Wat betekent dit? Zou ze wakker worden?

Toothless
Wereldberoemd

Toothless schreef:
Enkele ogenblikken later gebeurt het. Langzaam opent het meisje haar ogen. Lotte is blij dit te zien, het is het teken dat het al beter met haar gaat, toch? Zoveel verstand heeft ze er niet van maar het lijkt haar een goed teken. Lotte kijkt nog eens goed in de ogen van het meisje. Ze komt haar steeds bekender voor. Lotte graaft in haar geheugen om zich te proberen te herinneren waarvan, maar ze komt er niet op. Ze bestudeert het lichaam van het meisje. Ze lijkt een beetje op haar, eigenlijk best wel veel. Hetzelfde haar, qua stijl en kleur en dezelfde ogen. Het meisje kijkt Lotte aan en begint te lachen. ‘Hey’, zegt ze, ‘wie ben jij?’
‘Ik ben Lotte’, zegt Lotte vriendelijk, ‘maar je kent me niet. Je hebt een ongeluk gehad in het zwembad en ligt in het ziekenhuis. Ik heb je uit het water gehaald.’ Lotte probeert het zo duidelijk en makkelijk mogelijk uit te leggen, maar ja, in hoeverre is dit begrijpelijk voor een meisje van 3, 4, hoe oud zou ze eigenlijk zijn?
‘Papa’, mompelt het meisje. Lotte kijkt haar aan. ‘Wie is jouw papa?’ Het meisje kijkt Lotte niet begrijpend aan. ‘Papa’, zegt ze nogmaals.
Lotte zucht. Dit gaat niet werken. Ze zou zo graag weten wie de vader is van dit meisje, of haar moeder, zodat er in deze tijd iemand bij haar kan zijn die ze goed kent en vertrouwt, maar hoe ze daarachter gaat komen weet ze nog niet. Dan komt er een dokter de kamer binnengelopen. ‘Hey, ze is wakker, wat goed’, zegt hij.
Lotte glimlacht. ‘Ja, goed hè. Volgens mij is ze ook vrij helder, want ze praatte al een beetje. Ze vroeg waar haar papa was, maar ik weet niet waar hij is en ook niet wie hij is.’
‘Dat gaat we zo snel mogelijk proberen uit te zoeken’, zegt de dokter, ‘kun jij tot die tijd bij haar blijven?
’Lotte knikt. ‘Natuurlijk’, zegt ze. Ze wil dit meisje geen moment meer alleen laten. Natuurlijk omdat ze niet wil dat ze alleen is, maar ook een beetje omdat ze er probeert achter te komen waarom ze haar zo bekend voorkomt. Is het alleen omdat ze een beetje op elkaar lijken, of is er meer, en hoe kan het dat ze op elkaar lijken? Er zijn veel vragen en Lotte wil het antwoord weten, zo snel mogelijk, maar hoe?

YvesSaint
YouTube-ster

YvesSaint schreef:
Reageren als in feedback?

Ik vind het heel leuk om te lezen! Maar het is moeilijk echt in te leven en er een beeld bij te schetsen. Misschien wat meer met de zintuigen spelen van de lezer. Geuren omschrijven, meer omschrijven wat Lotte ziet etc.

Verder, keep up the strong work! Ik blijf lezen. (l)

Toothless
Wereldberoemd

Toothless schreef:

YvesSaint schreef:
Reageren als in feedback?

Verder, keep up the strong work! Ik blijf lezen.

Reageren mag met elke bedoeling.

Bedankt voor de feedback. Ik heb lange tijd niet geschreven dus het gedetailleerde ben ik een beetje verleerd. Ik zal het proberen weer te gaan gebruiken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld