Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Arcade

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:

ORPG ft

WARNING; gang stuff

liever niet reageren

Falling from the sky, they're cast out from the heaven's light
Drenching the soil with blood, baptized in the fire hole

The Devil's spawn no longer breathes

Descending angels and fallen kings

Raise your hands and let be seen

The Devil's bleeding crown

Axel Damiano Ardizzone / "Broken Axe" - 24 years old

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:

Jessie Billie Rialdi - 22 years old

{option}

Ik begin met schrijven.

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Jessie

De lichtstralen van het maanlicht maakten haar haren nog bleker dan dat het al was. Jessie liep op een koele zomernacht terug naar het pand waar ze een week geleden haar spullen gevestigd had. Haar eigen keuze was het niet, ze moest wel. Haar benen stopten met lopen en Jessie zakte door haar knieën waarbij ze haar hand uitstrekte naar haar broekspijp om hem vervolgens omlaag te trekken. Dit deed ze om haar blauwe plekken, bloeduitstortingen, sneeën en littekens te verbergen. De plekken waren namelijk zo obvious dat de kans groot dat iemand dingen ging denken, wat ze liever niet had. Op vragende, bezorgende en achterdochtige mensen zat ze niet bepaald te wachten. De pijn was weg, althans, zo goed als. Jessie was totaal geen aansteller en beet tijdens haar ontgroening daarom ook door, zonder enig verzet. Er waren mensen die verbaasd opkeken wanneer ze geen emotie uitstraalde terwijl haar halve lichaam in vuur en vlam gezet werd. Jessie passeerde de luxe appartementen waar ze langs kwam op de lange weg naar haar nieuwe huis. Het was een hele andere uitstraling dan dat haar nieuwe verblijf had. Ze had mogen dromen dat ze in zo'n prachtig gebouw woonde, maar helaas zat dat er niet in met de status die ze had. Jessie stopte opnieuw wanneer ze voor een wat aan de armoedige kant - pand stopte, en haar sleutel die ze uit haar broekzak vistte in het slot bevestigde. Het was vrij klein voor de vrij grote groep waarmee ze hier woonde. Om 17:10 trad ze binnen, omdat ze op tijd verwacht werd voor het gezamelijke avondmaal. Voor de mensen die koppig waren en besloten op een ander tijdstip aan te schuiven golden er ook ruime straffen. Gelukkig had Jessie ze nog niet mee hoeven te maken, maar ze was ook een slimme meid die dat soort dingen wel wist te voorkomen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Sbrigati! Non abbiamo tempo da perdere."
"Si, scusa."
In alle haast zag hij een aantal van de dames de huiskamer in lopen, handpalmen en onderarmen bedekt met borden eten. De tafel was al minuten geleden gedekt geweest. Zilveren bestek glansde in het licht van de kroonluchter, lege glazen wijn werden gevuld tot op een gewenste hoeveelheid en het waren pannen die de rest van de tafel innamen, dampend met de opgediende maaltijd van vandaag. De opera vormde de achtergrondmuziek, hoe ruw deze ook verstoord werd door alle verzamelde bendeleden. Zelf bleef hij zwijgzaam. Hij leunde achteruit tegen de stoel, liet de drukte compleet links liggen en keek slechts een aantal keren om zich heen. Verveeld, dat wel. Hij zag het niet als een bijeenkomst van maffiosi maar eerder van een stel dronken pubers. Het was geen tafereel dat een ijzersterke misdaadfamilie benadrukte, maar dat van een stel amateurs; niks waar hij wat mee te maken wilde hebben.
En dus liet hij de vrouwen hem het eten in alle rust opdienen. Rook ontsnappend aan zijn lippen, daar waar een sigaar zijn mondhoek ingenomen had en hij deze achteloos had gelaten.
De plaats naast hem was leeg geweest. Elk van de leden wist inmiddels de gewoontes wel en zo ook van de zijne, waarbij hij verlangde met rust gelaten te worden. Zij die hem opzochten konden niet meer dan problemen verwachten. Hij was hier immers niet om vrienden te maken, maar om zijn geld te verdienen en zijn vader's eer hoog te houden.
Het bord hoorde hij voor zich op de tafel terechtkomen, hem uit zijn gedachten gewekt waarin hij zich even verloren had. Hij zuchtte. Voor een ogenblik bleef haar blik bij de zijne. Daarna was ze al afgedwaald naar de volgende en was het de zweem van parfum die met haar mee verdween, plaatsgemaakt voor de geur van zijn eigen sigaret.

"Hurry up! We don't have all day."
"Yes, sorry."

@Slasher

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Het was de eerste keer voor haar dat zij met alle mensen aan de tafel zal zitten. Er was niemand die ontbrak omdat diegene een missie had op dat moment en zijn avondmaal later nog inhaalde. Jessie's ogen rolden door de eetzaal heen die telkens gevuld werd door meer mensen. Het leek erop dat niemand aandacht voor haar had, ondanks ze 'de nieuwe' hier was. Ze dacht dat het vast lag aan de drukte die de stress van sommigen die ongeduldig op hun maaltijd zaten te wachten na een hele dag werken. Er bleek ook minder plek over te zijn, al waren er wel een stuk of 6 tafeltjes waar het eten zich op bevond.
Jessie glimlachte naar een meisje dat ze al eens eerder voorbij had zien komen en ze dit maal weer aantrof. De indruk dat de mensen hier haar mochten had ze niet bepaald, het zal wel aan haar achtergrond en status gelegen hebben inplaats van haar karakter. ''What's on the menu?'' is het eerste wat ze vroeg eenmaal aangekomen en haar lange leren jas uitgooide over haar armen, aan iemand die ze nog niet eerder gesproken had. Het was ook wel duidelijk geworden dat deze bende waar ze nu officeeel bij hoorde nogal...aan de mannelijke kant was. Dit merkte ze op aan de voedingskeuzes die de mensen hier maakten. Het was simpel en of vet, of pittig. Maar de oorzaak daarvan zal waarschijnlijk wel zijn dat er een meerderheid was van mannen.
''Spicy chickenwings. With salad.'' is het antwoord waarmee ze het mocht doen. Haar blik verspreidde zich zoekend over de zitplaatsen heen, opzoek naar een lege stoel voor haar. Ze besloot de eerste lege plek die ze zag als de beste plek te beschouwen en te gaan bezetten. Het maakte haar geen verschil dat er aan die tafel enkel jongens zaten op een oudere vrouw en man na. Er viel één jongen bij haar op waarvan zijn houding een stuk afwijkender was vergeleken met die van de anderen. Zijn houding straalde zowel verveeldheid als egoïsme uit. Toch weerhield het haar niet om verder te kijken voor een andere plaats en zonder ook maar enkele feiten te weten nam ze plaats op de plek waar haar oog op gevallen was. Het zat al sinds jongs af aan in haar karakter dat ze snel op nieuwe mensen zal afstappen en er zeker geen moeite mee had om haar scheur open te trekken bij onrechtvaardigheid.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Een zwarte, leren broek sierde haar figuur samen met een paar enkellaarzen. Het groene shirt dat onder de haarlokken vandaan kwam leek af te staan tegenover haar ogen, die helder groen en zelfverzekerd zijn kant op keken. Haar haar was lichtgekleurd, steil maar vol, al was het geen natuurlijke haarkleur die ze met zich meedroeg. Haar decolleté was iets waar zij op uitkijken konden als ze hier moeite voor deden, geen schaamte gekend om zich te bedekken maar liever dezelfde uitdaging uitgestraald die haar blik ook leek te hebben. Haar stijl was apart; ze leek hem geen Italiaanse.
Dat, of ze was geadopteerd. Sceptisch haalde hij een wenkbrauw op.
Desondanks dwaalde ze er rond alsof ze hier behoorde en durfde ze de ene plaats in te nemen die geen ander van haar over had genomen, doende dat het haar niet schelen kon dat ze hem hierbij stoorde. Ze bewandelde de huiskamer als een toegewezen lid terwijl ze niet meer als een nieuweling was. Binnensmonds kon hij een grom niet bedwingen.
Een laatste trek werd van zijn sigaret genomen. Hij nam deze tussen zijn vingers, de rook voor zich uitgeblazen terwijl hij de peuk dumpte in de asbak.
Wijnglazen werden opgeheven, dat wat ook hij met weerzin opvolgde, om met een knik van Antonio het begin van het diner in te luiden. "Bon appetit." Hoewel de rest het met de onderbaas mee mompelde, was het bij hem te merken dat het stukken geërgerder werd uitgebracht.
In zijn ooghoeken hield hij haar voor enkele momenten in de gaten, nonchalant het wijngles terug op het tafeloppervlak gezet. Echter kon hij zich er niet van bedwingen uit te spreken wat zijn gedachten hem opdroegen. Onbeschaamd verbrak hij de stilte. "Who may you be?" Hij keek voor zich uit, geen behoefte gehad nogmaals oogcontact te maken sinds ze prima wist dat hij het tegen haar had gehad.

@Slasher

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Haar ogen vielen op het bordje hete kip dat onder haar neus geschoven werd toen ze plaats nam. Erg welkom leek het er niet op, wanneer ze het zachte gegrom naast zich opmerkte. Het was niet een erg warm welkom voor haar, maar voor nu nam ze zich voor om het te laten voor wat het was. Waar je ook was, er zouden altijd wel dat soort types rondhangen die over willen komen alsof ze beter waren dan jij was. Ondanks het voorgeval verpestte het niet haar eetlust en bleek ze het in tegendeel prima naar haar zin te hebben. Althans, hoe je het aan haar gezicht kon zien. Of pure mimiek, want ze voelde zich er alles behalve thuis. Het was enkel haar uitstraling dat deed leken alsof het haar niks kon schelen wat de jongen ook deed die haar naast zich vergezelde.
Met een wat flabbergasted blik keek ze van haar bord op wanneer degene die haar een akelige eerste indruk verweet tot haar sprak. ''Who may you be?'' waren de eerste klanken die door haar oren drongen toen hij ongeinteresseerd een conversatie met wie naast zich zat startte.
''I'm really sorry, but do you have it against me?'' antwoordde ze op hem terwijl zij wel de moeite nam om oogcontact met hem te zoeken wat onmogelijk bleek. Haar uitspraak was niet beleefder er op terug, maar bijdehand kon je het nog niet noemen. Ze wist al na zijn eerste zin te bevestigen dat ze een flinke kluif aan hem had nu zij in hetzelfde pand woonden. Ze zouden het met elkaar moeten doen, ongeacht hij haar mocht of niet. Natuurlijk kon het feit dat ze nieuw was erg op zijn gedrag inspelen wat later wel veranderen zou met de tijd, dacht ze.
''Well, I'm Jessie.'' sprak ze wat levendiger en kleuriger uit terwijl ze haar had toch koeltjes naar hem uitstak en haar vriendelijkheid bij deze wat forceerde. Ze vertelde het zonder te vermelden wat haar achtergrond was en waar ze vandaan kwam, maar waarom zou hij alles over haar moeten weten? Overbodige informatie bewaarde ze voor een ander moment. Of voor helemaal nooit. Nu al een hekel aan hem hebben viel niet ter spraken, maar hard to get spelen kon zij ook.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Ontsteld keek ze zijn kant op. Hij kon haar ogen op zich voelen branden, doordringend bij hem gebleven wanneer ze hem een vraag terugkaatste. Zodra hij zich dan zelf ook naar haar toe keerde was het dezelfde blik waar hij op neerkeek. Alsof hij zojuist een vreemde opmerking gemaakt had, terwijl ze deze vraag meer dan eens had kunnen verwachten.
Haar vraag beantwoordde hij kil, weer voor zich uitgekeken. “No.” Hij was geïrriteerd, dan wel verveeld, maar het was geen persoonlijke aanval geweest. Het was puur gericht op haar onnozele beslissing aan zijn zijde te moeten zitten, zoals geen ander inmiddels nog had gewaagd. Het was een reactie uit beide irritatie als verwondering.
Hij wendde zich weer naar haar toe, haar stemgeluid tegen zijn verwachtingen in weer hebben kunnen horen. Ze stelde zich aan hem voor als Jessie. Een naam die hij ergens bij haar vond passen vanwege haar Amerikaans-ogende uiterlijk, en blijkbaar manier van voorstellen; nooit schudde iemand een anders hand wanneer het onderlinge gesprek daartoe leidde. Dat gaf geen beangstigende indruk, maar vriendelijkheid weer. Fronsend bleven zijn pupillen bij haar hand. “Newbie, hm?” De conclusie kwam nu zekerder over als hoe hij deze een paar minuten geleden bij haar binnenkomst getrokken had, maar dat maakte niet dat hij haar zo liet hangen. Hij had dan wel een slechte bui, hij had zo ook zijn manieren rondom vrouwen.
“Axel.” Een zucht bracht hij uit, haar hand dan toch geschud. “And for next time, we don’t shake hands in here.” Voorstellen was in veel gevallen daarbij onnodig, omdat woord rondging en de namen van de nieuwelingen vaak binnen een dag of twee al elk lid van de bende bereikt had.
Zijn mondhoek trok aan een kant een beetje op, een kleine en zelfingenomen grijns rond zijn lippen ontstaan. “You got some guts to go sit next to me like that.” Het was meer uit eigen vermaak dat hij even rondkeek, de ogen van een paar van de dames aan tafel ontmoet die wat verbaasd naar de nieuweling keken. Iets vertelde hem dat zij precies hetzelfde dachten.

@Slasher

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Wanneer het nodig was wist ze haar rustig te houden, puur voor de vrede en geen onnodige haat de wereld in de trappen. Maar het was een zekere zaak van haar dat ze ook niet alles pikte van andere mensen en dat liet ze, zonder de status te weten van de zekere Axe naast zich, al vlot merken wanneer hij zijn vervolgende zinnen inzette. De houding die hij naar haar toonde leek een beetje dubbel te zijn, omdat hij haar op het eerste moment niet eens wou aankijken en later haar zin dan toch gaf door haar hand geschud te hebben. Ze glimlachte breed met veel sarcasme, wat een onschuldige uitstraling had toen ze elkaars hand weer los lieten. Ongeacht de zucht, want haar eerste gelijk had ze al gekregen. Alhoewel hij haar daarna vertelde dat een hand schudden niet bepaald een goed welkomsritueel was.
“Well, i don’t bother you twice again. It would be weird if i shake you’re hand again, right?” Beantwoordde ze zijn zin met een kleine, binnenmondse grijns die ze niet laten kon. Omdat ze totaal niet wist met wie ze te maken had gedroeg ze zich of ze hier al jaren woonde. Een typische ‘ik zet een van de belangrijkste en meest gewaardeerde bendeleden als nieuwkomelig voor paal’ conversatie bleek plaats gevonden te hebben. “This food isn’t really Italic, don’t you think?” Gooide ze tussen het gesprek random in terwijl ze met een opgetrokken wenkbrauw het aangetastte eten sceptisch bekeek. Haar vraag sloeg hij over omdat hij haar zo nodig iets anders had te vertellen, en ergens had ze hem ook wel kunnen verwachten.
”You got some guts to sit next to me like that.” Het klonk allesbehalve vriendelijk. Het was officieël dat Jessie een hekel gekregen had aan hem, wat ze niet wou laten merken. Althans, niet op de ‘ik offer mijn plaats op omdat jij vervelend bent’ manier.
”Well, is your fucking name tattooed on that chair?” Waarop ze hem recht aankeek in zijn felgroene ogen, met een vragende blik op haar gezicht en opgetrokken wenkbrauwen. Ze bracht het weer uit op de o zo onschuldige manier, in plaats er voor te kiezen haar stem te verheffen tegen hem. Dat was niet nodig, en dan zou ze haar laten kennen.
”Axe, i’m sure that’s you’re nickname, aren’t it?” Al teruggekeken op haar eigen bord vuurde ze haar laatste vraag voor voorlopig op hem af. Ze probeerde nog meer te weten komen over hem dan dat hij nu over haar wist. Na haar zin afgerond te hebben vond ze het wel weer genoeg, het spelletje dat ze met hem speelde. Wie hij ook mocht zijn, het recht om haar zo te behandelen was niets minder of meer dan oneerlijk.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Ze gaf een brede glimlach weer, het moment dat hij haar hand dan toch geschud had. Alsof ze het als een overwinning zag of hem zodanig voor schut zetten wilde zodat ze hem uitlokken kon. Ze had misschien de gedachte dat zij degene was wie de macht in handen had, dat ze hem zo aankijken wilde. Hij had slechts medelijden met haar dat ze durfde te denken dat ze de hele situatie in controle had, terwijl toch echt hij diegene was wie de besluiten nam hier.
De neiging tot het rollen met zijn ogen kon hij echter niet weerstaan. "You better ditch that attitude before you're gonna regret it, blondie." Voor een ogenblik bleef hij haar fel aankijken, daarna liet hij zijn aandacht verschuiven naar het bord met eten voor zich, besluitend dat ze het niet meer verdiende door hem gezien te worden.
Hij negeerde haar aanwezigheid volledig. Al dat waar hij zich op richtte was dat wat zich voor hem bevond, terwijl hij nonchalant verder begon te eten.
Enkel zijn woorden konden nog aantonen dat hij doorhad dat ze hier was, maar deze werden met zulke kilte uitgesproken dat hij betwijfelde of ze zich hierdoor alsnog voelen zou alsof ze er voor hem toe deed. "No. But people know better than disturbing me with their foolish presence when it isn't needed." Het wijnglas bracht hij naar zijn lippen, doch hij maar een beetje van de drank naar binnen werkte voor hij het glas weer neerzette. Hij hield het normaal gesproken op sterke drank, alcohol die je daadwerkelijk voelen kon en hem niet herinnerde aan kinderchampagne.
Bij het horen van zijn bijnaam hief hij een wenkbrauw op. "Don't flatter yourself." Hij at ijzig verder, haar verbannen uit zijn uitzicht door zich nog altijd van haar afgekeerd te houden. "You, I'm not sure what they gonna call. Time will tell." Zelf gaf hij het nog een paar dagen voor ze zich uit ellende bij de rest van de prostituees voegen zou; de enige manier waarop ze overleven kon als ze zo door zou gaan.

@Slasher

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Een beste eerste ontmoeting was het laatste wat de twee hadden. Bijna elke zin die ze uitsprak bleek hem somehow wel te ergeren. Het leek er ook niet bepaald op dat hij een grapje kon hendelen, dat merkte ze wanneer hij op nog net geen chanterende manier haar beveelde haar houding aan te passen. Een moment waarin hun ogen gepaard stonden aan elkaar, zijn strakke en koude blik tegenover haar onschuldige en speelse blik. Bang was ze zeker niet voor hem, ze keek hem immers aan totdat hij zijn aandacht weer vestigde op zijn maal voor zich. Eerlijk was eerlijk, ze vond het in tegendeel eigenlijk wel een leuk spelletje dat ze met hem speelde. Van binnen genoot ze van het feit hoe hij zich kapot ergerde aan haar zinnen, die hij woord per woord o zo letterlijk opnam. Het was nu al zeker dat ze hem niet mocht en hem niet speciaal later ging aanhouden om hem op te naaien. Hier bleef het bij, omdat ze hem onopzettelijk tegen gekomen was en er een conversatie ontstaan was.
Een wenkbrauw op haar gezicht werd een stuk omhoog geheven wanneer het er op neerkwam dat haar aanwezigheid niet gewenst was. Sterker nog, zijn woorden haar vertelde dat ze zich als een dwaas gedroeg. Met haar ogen volgde ze de beweging die hij maakte toen het wijnglas tot aan zijn lippen gebracht werd. Er was geen sprake over het typische 'niet de juiste plek en de juiste timing' geval, het ging verder dan dat. Zo merkte ze dat ze het met Axe alleen maar over serieuze dingen kon hebben. Zou hij altijd al zo'n serieus persoon geweest zijn, die geen lol in zijn leven had? Dat was overdreven want iedereen had plezier, maar hij alleen op zijn eigen, zwarte en arrogante manier dan. Het laatste wat hij voorlopig tot haar uitsprak begreep ze niet helemaal, maar het klonk niet al te lieflijk tegenover haar.
''Ok, it's obvious. I don't like you, you don't like me so what about no longer talking to each other?'' Het duidde erop dat ze een serieus aanbod aan hem schonk. Zijn oogcontact was volledig verbroken met dat van haar. ''Let's shake each other hand.'' Ze grijnsde nogmaals, bijna dezelfde grijns als degene zo'n 10 minuten geleden op haar gezicht verscheen. ''Just kidding, no worries.'' Ze had zich bedacht. Hun haatspelletje voor elkaar zou hierbij zeker nog niet beëindigd zijn als het aan haar lag.
Ze veegde haar mond af met een servet die ze vervolgens op haar Italiaans handgemaakte bord dumpte. Een laatste blik wierp ze op Axe terwijl ze zich losmaakte van de stoel waarop ze zat, en besloot zijn glas voor zijn neus weg te pakken. De laatste slok wijn nam ze van hem weg waarna ze zijn glas weer terug plaatste op de plek waar hij eerder neergezet was. Een halve draai maakte ze toen ze op het punt te vertrekken stond, en sprak daarbij de laatste woorden uit voordat ze zich een weg terug baande uit de eetkamer. ''Goditi la serata''

''Enjoy your evening.''

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij had zich niet bij hoeven draaien om haar tweede teken van vermaak te kunnen zien. De grijns die ze hem liet zien was meer dan zichtbaar geweest vanuit zijn ooghoeken, breed genoeg om zelfs nog van een afstandje te hebben kunnen spotten. Haar humor begreep hij niet, maar het was uitdaging die ze hem toekaatste door zich zo neer te zetten. Ze wilde weten hoe ver hij mee zou gaan in haar spel.
Een spel waaraan hij maar al te graag meespeelde, als dat betekende dat hij er baat bij hebben kon. Voor nu was dat de vraag; ze had zich niet bewezen tot een persoon wiens macht of aanwezigheid hij nodig zou hebben. Maar welke kaarten nu nog niet gespeeld waren zouden vanzelf nog wel in het spel terechtkomen. Informatie over de brutale nieuweling zou hij vanzelf wel krijgen.
"Guess you're smart after all." Een van zijn mondhoeken trok nogmaals omhoog, haar schuin een blik toegeworpen terwijl ze uitsprak wat hij al minuten geleden geweten had. Het was meteen de laatste keer dat hij aandacht aan haar besteed had. Haar grip op zijn wijnglas had hem niet minder kunnen interesseren, haar het ongeboeid aan haar lippen laten zetten alsof het glaswerk in haar hand nooit de zijne was geweest.
Een print van lipstick was al dat sindsdien achter was gebleven, het glas voor hem neer geplant om vervolgens de eetkamer te verlaten. Dat wat bij hem een kleine grijns opleverde. Het geluid van haar voetstappen die steeds verder van hem weg gingen, had niet beter in zijn oren kunnen klinken.

Zelf had hij het diner niet veel later achter zich gelaten, het rumoer van de rest laten vergaan voor de rust van de bovenverdieping.
Woord had hem al bereikt over de klussen van deze avond. De blijdschap van Jessie's uittrede mocht niet al te lang hebben geduurd. De taak die uit allen aan hem toegewezen was, was die van het meeslepen van de nieuwe op haar eerste missie om haar in oog te houden. Geen baan waar hij om gevraagd had noch eentje die hem toegewezen kon worden vanwege zijn status en rank, maar Antonio bleek ervan overtuigd te zijn dat hij het goed met de blonde Italiaanse vinden kon.
Blijkbaar had zijn ergernis voor anderen geoogd als vriendelijkheid en plezier. Ze moesten blind zijn geweest.
De onderbaas ompraten was echter een onmogelijke zaak geweest, hem machteloos gelaten met enkel zijn frustratie en woede om mee overweg te moeten. Tijd tikte intussen voorbij tot aan hun geplande bezoek aan Vertigo en dus had hij geen tijd te verliezen gehad; chagrijnig had hij zich een weg naar de badkamer gebaand om te douchen, de kamer ingenomen voordat iemand anders hier de kans voor had gehad.

@Slasher

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Ondanks haar houding had ze nog niet veel vrienden gemaakt. Ze verkoos er dan ook om het voor lief te nemen om niemand om haar heen te hebben dan dat ze zich anders opstelde dan dat ze in werkelijkheid was. Het was tragisch te zien hoe Jessie in haar eentje overbleef nadat ze de meeste mensen een verkeerde indruk gaf dan dat ze daar gewend waren. Natuurlijk zagen ze liever dat ze hun gelijk kregen en ze de nieuwelingen aan het lijntje konden houden, dan dat ze weerwoord kregen van iemand die ze totaal niet kenden.
Eigenlijk was ze het altijd zo al gewend geweest en dat accepteerden de mensen, uiteindelijk, in haar omgeving ook. Ze was tenslotte één van de belangrijke personen in haar familie, totdat ze tot haar grote teleurstelling de groep verlaten moest. Of ze dankbaar moest zijn dat ze in mocht trekken bij haar 'nieuwe familie' of ze de pest aan ze had wegens de overdreven ontgroening lag in het midden. Er was aan deze situatie nu eenmaal niets te veranderen, dus ze besloot het te nemen als wat het was.
Vanuit haar kamer maakte ze zich een weg door de gang naar de badkamer. Luidruchting was het houten laminaat van de bovenverdieping, wat goed vanaf de benedenverdieping waar te nemen was. Elke voetstap zorgde wel voor een intense kraak, en het was dus ook geen verassing dat het pand op instorten stond en het geen slecht plan was om eens voor een nieuw groepspand mochten gaan kijken. Het feit om wat simpels en goedkoops te nemen was misschien nog wel goedkopen vergeleken het gebouw op te knappen met een likje verf, door nieuwe vloeren in te leggen en meubels te vervangen.
De deur ging alles behalve open wanneer Jessie's hand de deurlink bereikt had. Het geluid van kletterend water drong tot haar door toen ze stil stond en de kraken van het laminaat achterwegen hield. Iemand bleek haar voor te zijn geweest, het zou ook niet bepaald een verassing zijn met de grote groep mensen waartussen ze nu leefde.
Een zucht ontsnapte tussen haar lippen door. Het had niet veel uitgemaakt als ze de spullen die ze nodig had in handbereik lagen wat nu niet het geval was. Ze had zich omgekleed in een saffierenblauw cocktail jurkje met haar haren vol in de krullen. Het deed haar jonger leken dan dat ze werkelijk was. Het was haar lichte make-up dat dat effect er aan toevoegde.
''I'm so sorry, but can i come in for a second? I just need to pick my stuff together inside.'' Gebrek aan geduld was er nog niet bij haar toen er na enkele seconden geen gehoor was. Waarschijnlijk had diegene haar vast niet gehoord, is wat er bij haar opkwam. Ze waagde nog een poging, waarbij haar zin in herhaling viel gepaard haar knokkels die in regelmaat de deur aanraakte en een echo door de gang lieten galmen door de aanraking. Opnieuw was er geen gehoor. De betreed persoon moest wel een erg onvriendelijk ego hebben om zo met anderen om te gaan.
''Is it so hard to response? I'd hate it to ruin your shower session, but i'll kick the freaking door if you don't cooperate voluntarily.'' ditmaal in de aanval uitgebracht gepaard met een ongeduldige nadruk. Het was niet chanteren wat ze deed, ze zag het eerder als een tweede optie wanneer mensen het er zelf zo naar maakten.
Gebonk op de deur bleef zich vervolgen om de eigenwijze persoon die hierachter zat nog één laatste kans te geven. Het was irritant, lang en voortdurend geklop waarbij er bij elk mens wel haatgevoelens omhoog kropen.
''Batto il tuo culo quando esci!'' was wat ze nog boos door hetgene wat inmiddels in gebonk overgegaan was, hard riep.

I beat your freaking ass when you come out!

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Een stroom van water liep langs hem heen naar beneden, de stralen sijpelend over zijn huid om een pad van warmte achter te laten. Verdampt vocht cirkelde intussen in de lucht. Een walm door de ruimte laten gaan die zijn zicht ietwat waziger maakte, desondanks hij zijn reflectie in het spiegelbeeld nog altijd weervinden kon aan de andere zijde. Hij kon, mocht hij zich ertoe wenden, zichzelf geheel in de spiegel zien die boven de wasbak hing. Hiertoe deed hij alleen geen moeite. Het laatste waar hij op te wachten stond was het aangaan van de confrontatie met hoe zijn lichaam aangetast was met littekens. Gedachten die hem meeslepen zouden in een wereld van herinneringen waarvan hij het bestaan niet toegeven wilde, maar ze liever wegstopte en vergat.
Het waren enkel de klanken geweest van neervallend water die rond de badkamer heersten. Het was er rustig en stil, alsof er zich geen mens in zijn omgeving vond om hem hiervan te willen storen. Niks bleek minder waar.
Ruwweg werd er gebons duidelijk, klappen van een vuist die in aanraking kwam met het hout van de deur keihard en onvermijdelijk door de ruimte gegalmd. Storende echo's van het geklop raasden genadeloos rond. Geroep volgde en wel met stemgeluid dat hem ergens bekend voorkwam, maar door de klanken van de douche zodanig gedempt werden dat hij ze niet aan een persoon linken kon. Dit was echter ook niet nodig geweest voor hem om woede te voelen richting diegene wie hem dacht te moeten storen. Bij het zoveelste geroep sleepte hij zichzelf weg onder de douche, niet anders dan nijdigheid om door zijn aderen heen te voelen stromen
Een handdoek werd gehaast om zijn middel geknoopt. "Per l'amor di Dio." Hij stormde naar de deur, deze hardhandig opengetrokken om vervolgens oog in oog te staan met zijn nieuwe partner; Jessie.
Grimmig keek hij op haar neer. "What the hell do you want." Zijn hand steunde tegen het deurkozijn, zijn gedaante de deuropening zodanig versperd dat ze zich geen weg langs hem heen zoeken kon. "Vuole svegliarsi battuto o qualche cosa?" Hij klemde zijn kaken op elkaar, een knik uitgebracht naar een van de vele kamers in de gang. "Get outta here."

"For Christ's sake."
"You wanne get beat up or something?"

@Slasher

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Voordat haar hand het hout weer raakte vloog de deur open met een flinke ruk. Een brede borstkast met grove littekens was de spot waar haar ogen het eerst op vielen. Het leken wel snij plekken waarbij er spraken van opzet was. Klein waren ze ook bepaald niet. Zoiets kon nooit onvrijwillig gebeurd zijn bedacht ze zich. Gepaard met de druppels die over het getrainde lichaam omlaag dropen vormde er stoomwolken op het lijf. De warmte van de lucht kon Jessie voelen, en het gaf haar kippenvel van haar armen tot aan haar benen. Iets wat haar opviel, was dat het water dat hij gebruikte zeker overschreden over de 40 graden. Dat maakte de benauwdheid in het hok waaruit ze een walm in haar gezicht kreeg.
Ongeacht de littekens, waar ze ergens een zwakte voor had, was het lichaam dat ze aantrof prachtig. Het typische imago waardoor je maar al te graag vastgepakt wilt worden voor een stevige knuffel. Maar helaas was dit geen film waarin ze samen zouden eindigen in de douche, spiegels beslagen en de doucheruit onzichtbaar.
Toen haar blik langzaam omhoog kroop vanaf de tepels van degene waaraan ze gepaard was tot aan het gezicht besefte ze zich al snel om wie het ging. Het was misschien de laatste persoon waar ze nu zin in had om mee te praten, en al helemaal niet had zitten wachten op een badkamer dilemma. Ondanks zijn wrede blik vond ze zijn lichaam toch verdomde sexy, wat haar even weerhield van het feit dat ze iemand boos gemaakt had.
Het eerste wat hij uitsprak was al niet bepaald iets aardigs, wat ze ook niet in haar diepste dromen had mogen verwachten. Natuurlijk wou hij haar al meteen weghebben en dwong haar de ruimte meteen te verlaten, maar Jessie dacht daar, niet anders verwacht, anders over na. ''I don't have time for your bullshit, just let me take some stuff ok? Now that I am here anyway...''
Hem express kwader willen maken was niet haar bedoeling, en het was ook niet meer grappig nu hij oprecht boos was. Ze moest haar hoofd schuin kantelen wou ze hem omhoog aankijken toen ze dicht tegen hem op stond, recht in 2 vergrootte, kwade ogen. De aders op zijn voorhoofd bleken uiteen te spatten van woede, en het verbaasde zelfs haar dat ze het lef nog had om er voor te kiezen te blijven staan.
''Just let me in for a second, yeah?'' bracht ze zelf wat geïrriteerd door zijn attitude uit terwijl ze poging deed om haar zin opnieuw te doordrijven. Zijn houding stond haar op dat moment al helemaal niet aan en daardoor hield ze ook voor even geen rekening met wie ze oog aan oog stond, door hem vervolgens te passeren en daarbij haar schouder tegen zijn zij te beuken.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zodra ze door leek te hebben dat er iemand voor haar in de deuropening stond, was het staren waarbij ze bleef. Haar ogen onverschillig bij zijn borstkas gebleven om ze vanuit dat punt over zijn lichaam te laten glijden.
Het besef tegenover wie ze stond bleek haar nog niet binnen te zijn geschoten. Ze leek haast gefascineerd, haar blik alsmaar over hem heen gaande alsof het alles was dat haar belangstelling trok. Hij kon de plaatsen haast voelen branden, daar waar haar pupillen op gericht bleven om in zich op te nemen wat ze precies zag. Het was ongemakkelijk. Op zijn zachtst gezegd vreemd, maar het haalde niet weg dat hij er zijn profijt in zag door haar zo overvallen aan te treffen.
Een wat uitdagende grijns verscheen op zijn gelaat. "See somethin' you like?" Het was sarcasme dat over zijn lippen rolde, slechts met haar toestand gespot voor zijn eigen vermaak. Tot aan haar met stomheid geslagen blikken was het nog niet eens in hem opgekomen dat hij, op de handdoek na, niets aan had gehad om zich mee te bedekken.
Druppels water stroomden langs zijn blote bovenlijf naar beneden. Zijn doorweekte haar hing in zware, donkere plukken over zijn voorhoofd, daar waar hij een vluchtige hand doorheen haalde om ze voor zijn ogen weg te kunnen strijken. Zijn wijze van kijken verried zijn ongeduld. Zacht getik werd voortgebracht door zijn vingertoppen tegen het hout van het kozijn, haar even doordringend aangekeken zoals zij ook haar ogen op de zijne gefixeerd had gehad. "My bullshit?" Nogmaals trok hij een wenkbrauw op. "You were the one shouting and knocking on the damn door like some psycho. Can't you see the bathroom is already taken?"
Zijn woede had haar onmiskenbaar wat bedwongen van meer driftige en domme acties. Ze keek naar hem op, wellicht met het kleine beetje besef dat ze geen kans tegen hem maakte, maar alsnog wist ze uit impulsiviteit een weg naar binnen te duwen. Haar schouder tegen hem aangeramd zonder enige twijfel of schaamte. Ze maakte dat hij evenals bij het diner niets anders uitbrengen kon dan gegrom, wat ook te horen was nu hij de deur keihard in het slot liet vallen.
"Make it quick. We got a job in an hour." Met een zucht leunde hij tegen de wand, zijn armen gekruist en zijn ogen gericht op de hare in de spiegel.

@Slasher

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld