Aurora schreef:
Mia pakte de spullen en ging op haar hurken voor een bankje die ze dan ook begon te verven. Misschien boeide het de andere niet, maar Mia hoefde hier niet langer te zijn dan dat nodig was. Ze keek even kort om naar de jongen die zei dat hij opgepakt was voor het eten van wat snoep. "Yeah sure", zei Mia terwijl ze hem vol ongeloof aan keek. Voor ze het wist kwamen de andere ook met allemaal verhalen. Zelf had ze echter niet veel zin om die van haar te delen, immers was zij blijkbaar, in tegenstelling tot de andere hier, geen echte crimineel. Het was wel duidelijk dat de krullenbol de 'grappen' maker hier was. Mia kon niet eens geloven dat hij zo over meiden kon spreken, waar ze bij waren. "That's not the only possible way of showing gratefulness you know. It's maybe what all you pathetic little boys desire, but not how girls normally show gratefulness." Mia was hier nu al helemaal klaar mee, en dat was dan ook wel te merken aan haar gedrag.
Ze had dan ook haar hele leven uitgepland. Na school zou ze de kunstacademie gaan doen zodra ze genoeg geld had, wat ze zou verkrijgen door middel van haar baan. Echter heeft die baan haar plannen nu wel in de soep gegooid. Ze hoorde hier niet te zijn, ze hoorde nu geen stomme bankjes te schilderen maar echte kunst.
@Dauntless