Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPORPG]We must make a choice between what is

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
*We must make a choice between what is right and what is easy.

Le moi:
Voornaam: Abigail
Bijnaam: Abi
Volledige naam: Abigail Rose Narcissa Bella Victoria Lestrange
Ouders: Bellatrix en Rodolphus Lestrange
Uiterlijk (Het liefste met foto): Zie foto. Qua uiterlijk lijkt Abigail niet erg veel op haar ouders. Ze heeft lang blond haar dat tot ver over haar schouders heen valt. Haar ogen heeft ze dan weer wel van haar vader. Haar ogen zijn helder blauw, waarvan het lijkt alsof ze altijd een twinkeling met zich mee dragen. Abigail heeft een slank figuur, integendeel tot haar moeder, die toch wat stevig is gebouwd. Haar lengte heeft ze niet mee, ze is namelijk wat aan de kleine kant, iets wat ze zelf altijd als een nadeel beschouwd. Abi is
namelijk maar 1.63 m. lang. Ook al ziet zij zelf haar lengte als een nadeel, maar het vaak genoeg ook vele voordelen met zich mee.
Innerlijk: Dankzij het innerlijk van Abigail, weet je dat ze een echte ‘Lestrange’ is. Ze lijkt namelijk sprekend op haar ouders. Ten eerste is ze trots op het feit om een pureblood te zijn. Net zoals haar ouders, met name haar moeder, is ze zeer loyaal tegenover The Dark Lord. Ze weet namelijk heel erg goed hoe loyaal haar ouders tegenover The Dark Lord waren en hierdoor voelde ze zich toch verplicht om die loyaliteit door te zetten, in de tijd dat haar ouders in Azkaban opgesloten zaten. Zo konden ze namelijk, toen ze twee
jaar terug uit Azkaban werden bevrijd, weer beginnen waar ze voordat ze opgesloten zaten, waren geëindigd.
Ten tweede kan Abi wreed en meedogenloos zijn. Vaak komt ze ook erg arrogant over, maar dat komt vooral doordat ze altijd zegt wat ze denkt en altijd recht door zee is. Hiermee heeft ze ook geleerd wie haar echte vrienden zijn, aan wie ze ook altijd trouw zal blijven.
Net zoals haar moeder heeft Abigail niet al te veel geduld en heeft een erg kort lontje. Ruzie wil je ook zeker niet met haar krijgen. Ze beheerst de verboden kunsten/spreuken heel erg goed en ook al weet ze maar al te goed dat de verboden kunsten/spreuken, zoals de naam al zegt, verboden zijn op Hogwarts,is ze zeker niet bang om die te gebruiken.
Het laatste wat je over Abigail moet weten is dat ze ook een hele andere kant heeft, die ze zeker niet aan iedereen laat zien. Naast dat ze wreed, meedogenloos en arrogant kan zijn, is ze ook erg lief, zorgzaam en iemand bij wie je zeker wel terecht kan. Deze kant laat ze alleen aan haar echte vrienden zien en de mensen om wie ze echt heel erg veel geeft.
Leeftijd(Minstens 11): 16.
Jaar: 6.
Afdeling: Gryffindor, iets wat Abi toch eerlijk gezegd verbaasde. Haar hart ligt eigenlijk bij Slytherin, maar de sorteerhoed dacht daar anders over. Hij had iets gevonden in haar, waardoor hij de beslissing had genomen om haar in Gryffindor te plaatsen. Zo weet hij, wanneer het er op aan komt dat ze uiteindelijk voor het goede zal kiezen.
Huisdier: Een sneeuwwitte kat.
Patronus: Panter.
Stok: De staf van Abigail is gemaakt van een meidoorn. De kern van haar staf bestaat uit een haar uit de staart van een eenhoorn. De staf is 25,4 centimeter lang.
Bloedstatus: Pureblood.
Goede vakken: Abigail is erg goed in Verweer tegen de zwarte kunsten, omdat ze dat soort magie zelf heel goed beheerst en ook heel goed weed hoe je dat af moet weren. Ook is ze erg goed in gedaanteverwisseling, wat ook heel erg goed van pas kan komen.
Slechte vakken: Qua toverdrank gaat ze meer de kant op van haar vader. Ze is hier niet al te goed in, maar doet er toch haar best voor. Ook waarzeggerij is een vak waar ze niet al te goed voor staat, maar dat komt ook heel erg doordat ze geen interesse in dat vak heeft.
Extra: Omdat haar ouders bij haar geboorte in Azkaban werden gestopt, heeft Abi bijna heel haar leven bij haar oom, tante en even oude neef gewoond. Zij staan ook beter bekend als de Malfoy’s. Hierdoor heeft Abi een hechte band met Draco.

Draco Malfoy

Account verwijderd

schreef:
Mortifera 'Morte' Riddle

Morte is de dochter van Tom Riddle en groeide op in een weeshuis. Het enige waar ze verder zeker van is, is dat ze een pureblood is. Haar moeder heeft ze nooit gekend en haar vader is niet iemand waarbij ze het verleden kan oprakelen. Wel heeft ze contact met hem sinds ze Hogwarts betrad als jong meisje en vanuit zijn naam houdt ze alles onder controle daar.
Haar uiterlijk typeert zich door haar doordringende grijze ogen en haar weelderige bruine lokken. Ook heeft ze volle rode lippen die zich zelden in een oprechte glimlach plooien. Verder is ze vrij lang en slank gebouwd en is ondanks dat ze niet al te vaak sport, atletisch gebouwd. Om precies te zijn is ze 1m75 groot en torent dus boven de meeste leerlingen van Hogwarts heen.
Als het op haar innerlijk aankomt is dat getypeerd door haar ongelukkige jeugd. Ze is enorm verbitterd en schreeuwt op alle manieren naar aandacht, of dit nu op een positieve of negatieve manier is. Wanhopig probeert ze familiebanden op te bouwen en zou haar leven geven voor haar vaders goedkeuring. Ook is ze trots op haar afkomst wat haar al even meedogenloos en soms roekeloos kan maken. Dit vlakt ze wel af op school, waardoor ze vaak gefrustreerd rondloopt. Wat er wel positief is aan haar is dat ze loyaal is en loyaliteit bij anderen ook groots beloont.
Ondertussen is Morte 17 en is ze in haar laatste jaar op Hogwarts beland. Nu moet ze alles uit de kast halen om zichzelf nog te bewijzen aan Voldemort en zijn volgelingen. Wat niet gek is, is dat zij in Slytherin ingedeeld is. Haar huisdier dat haar gezelschap houdt is een zwarte kat, Nox. Haar patronus is een kale gier. Haar staf is die van de oprichter van Gryffindor geweest, een geschenk van haar vader, weggerukt uit de handen Isolt Sayre. De staf bestaat uit slangenhout en bevat een stuk basiliskhoorn.
Omdat ze ongelofelijk competitief is en de intelligentie van haar mee kreeg heeft ze geen goede of slechte vakken, ze wil in alles uitblinken. Alleen blijkt ze weinig gave te hebben voor de zorgende aspecten die te maken hebben met planten of dieren, iets wat haar lessen bij Hagrid en kruidenkunde soms in de weg komt te staan.

George Weasley

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail haalde een hand door haar lange blonde haar heen, terwijl er een geamuseerde glimlach rond haar lippen verscheen. Haar blik liet ze over perron 9 3/4 glijden, voor ze zich een weg door de menigte heen baande. De meesten leken inmiddels al voor haar te wijken. Het was simpel. Haar naam zorgde er daar al voor. Het viel niet mee om de naam Lestrange te dragen. Niet dat ze er niet trots op was. Integendeel. Ze was trots om een Lestrange te zijn. Een pureblood te zijn. Al bracht dit vaak genoeg veel problemen met zich mee. Dit gebeurde al in haar eerste jaar. In haar eerste jaar plaatste de sorteerhoed haar in haar huidige afdeling. Gryffindor. Tot op de dag van vandaag wist ze nog steeds niet waarom ze in deze afdeling geplaatst is, aangezien ook haar achternaam al reden genoeg was voor een plaats in Slytherin. Toch wist ze zich er bij neer te leggen en had ze weten te accepteren dat ze niet in dezelfde afdeling als haar ouders terecht was gekomen. Al was het niet altijd even makkelijk. Op Slytherin na, leken de afdelingen haar toch een beetje te wantrouwen. Het vertrouwen leek er niet altijd even goed te zijn. Men was bang dat ze in de voetsporen van haar ouders zouden treden. Eerlijk gezegd, gaf het blonde meisje hen geen ongelijk.
Toch maakte het haar eerste schooljaar behoorlijk moeilijk. Mensen leken haar voornamelijk te ontwijken. Niemand nam echt de moeite om haar te leren kennen en dat zorgde ervoor dat ze zich keer op keer moest bewijzen. Afkeurend schudde het meisje haar hoofd. Ze zat er niet mee. Ze had het ver weten te schoppen. Uiteindelijk was het meisje niet de meest populaire studente van haar afdeling, maar had ze wel een select groepje dat ze haar vrienden noemen. En dat kon ze goed gebruiken om belangrijke informatie door te spelen naar de Dark Lord. Al wisten haar vrienden hier natuurlijk niets van af en dat wilde ze graag zo houden.
Die gedachten zette ze uiteindelijk weer van haar af en besloot toen maar de trein in te stappen. Haar neef, Draco, zou ze ergens op school weer tegen komen. Ze bracht nog steeds veel tijd met hem door, aangezien ze een goede band met hem had, maar zag hem op school niet al te veel. Kort schudde ze haar hoofd en ging op zoek naar haar vrienden.

Draco keek een keertje om zich heen. Een nieuw schooljaar was aangebroken, wat betekende dat hij aan zijn laatste schooljaar begon. Een tevreden grijns verscheen er rond zijn lippen. Hij kon niet wachten tot dit schooljaar voorbij zou zijn. Hij wist wat hen allemaal te wachten zou staan. Wat er allemaal op het pad zou komen en hij kon ook zeker niet wachten tot dit uiteindelijk zou gaan gebeuren. Het zou een hectisch jaar worden. Een enorm hectisch jaar. Al hoopte ik wel dat dit goed uit ging pakken. De Dark Lord werd sterker en sterker en het kon zeker niet lang meer duren voor hij zijn slag zou slaan. Een tevreden grijns verscheen er rond zijn lippen. Ergens kon hij niet wachten tot dat moment aan zou breken. Hij stond achter de visie van de Dark Lord. Net zoals zijn familie dat deed. Op school waren er niet heel veel studenten die zijn visie deelden. De meeste zaten in zijn afdeling. Zoals Morte, de verloren dochter van de Dark Lord. Een meisje waar hij veel respect voor had en waar hij het goed mee kon vinden. Abigail was eigenlijk de enige die niet in Slytherin zat, maar wel waardevol was voor de Dark Lord. Al droeg zij het duisteren teken niet. Het was een slimme zet geweest. Het meisje kon belangrijke informatie doorspelen, zonder dat haar vrienden haar zouden verdenken van het feit dat ze zoals haar ouders zal zijn. Al deed Morte het aardig goed binnen de school. Ze regelde ervoor dat alles binnen school in goede banen liep en ze deed het goed. Ik vroeg me dan ook af of ze wist wanneer het daadwerkelijk ging beginnen. Ik wist dat de Dark Lord een goede kans had om te winnen. De vraag was wanneer dit zou gaan gebeuren.
Hij schudde zijn hoofd en richtte zijn blik op zijn nichtje. De twee waren even oud. Samen opgegroeid. Hij zag haar de trein in stappen, waardoor hij maar haar voorbeeld volgde. Hij zou haar vast wel op school tegen komen, waardoor hij besloot om op door te lopen naar de coupé van Slytherin. Een geamuseerde grijns kwam er rond zijn lippen te staan, terwijl hij de coupé binnenstapte. Hij sloot zich aan bij Blaise, Crabbe and Goyle.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Morte baande zich al duwend een weg tussen alle muggles vanonder haar onzichtbaarheidsmantel en onthulde zichzelf pas op de trein zelf. Haar zomer was allesbehalve gezellig verlopen en ze had niet eens de kans gehad om haar vader te zien of in zijn bijzijn te verblijven. In plaats daarvan was ze naar Roemenië gereisd om haar eigen draak op te voeden en zo tam mogelijk te maken. Volgens het weeshuis stroomde er veela bloed door haar aderen via haar moeder dus dat kon misschien verklaren waarom ze dieren zo makkelijk aan haar zijde kreeg. Dat gold trouwens ook voor mannen, een handig truckje vond ze zelf. Nox trippelde statig tussen alle leerlingen door en klauwde wanneer er enkels te dicht in haar buurt kwamen. Ze schrikte een groepje eerstejaars op terwijl Morte de coupé inliep waar Draco zat.
"Jongens," begroette ze hen kort en strekte haar arm uit om de doorgang voor Pansy te versperren. "Volzet, jammer Pansy," zei ze en wachtte tot ze wegliep voor ze ging zitten. Nox liet zich op haar schoot trekken met veel lawaai tot Morte over haar aaide.
"Hoe was jullie zomer?" gooide ze meteen in de groep en dacht na over hoe ze over de hare zou vertellen.
Alleszins ging ze niet verklappen dat ze zich steendood had verveeld tussen de vuurspuwende huisdieren, want ze wou wel wat ontzag creëren, zeker bij Draco's groepje. Ondertussen schikte ze haar bruine krullen weer en was zich ervan bewust dat haar gifgroene lippenstift waarschijnlijk meer aandacht trok dan haar woorden. Het was makkelijker om zich meteen van de rest te onderscheiden, dan wist iedereen dat ze maar beter rekening met haar konden houden. Dat was waarschijnlijk ook de reden waarom ze geen vrienden maakte op de volgelingen van haar vader na. Als die tenminste telden als vrienden.

George liep al lachend met Fred de trein op en ze splitsten zich gauw op van de rest van de familie. Nu konden ze eindelijk uitpakken met al hun grootste trucks die ze die zomer hadden uitgehaald. Vooral hun moeder en Ginny waren slachtoffer geworden, al had Ron er ook aardig van langs gehad. Net toen hij een opmerking wou geven op Morte die langs paradeerde en haar gezicht al na-aapte, zag hij Abigail ook in de gang. Hij hield zijn gezicht gauw weer in de plooi. Abigail en Morte waren tenslotte wonder boven wonder vriendinnen en hij had geen zin in problemen met Morte. Of het kon ook liggen aan het feit dat hij geen slecht indruk op Abigail wou nalaten. Omdat ze behoorlijk laat opstapten, merkte hij gauw dat de plekken op de trein al beperkt waren. Fred raakte hij zelfs halverwege het zoeken kwijt en hij hoopte dat hij in een niet al te vervelende coupé terecht zou komen. Met wat geluk hield Fred nog een plek vrij, anders werd het proppen. Even glimlachte George toen hij Abigail passeerde in de gang en vroeg zich af bij wie ze zou zitten om dit schooljaar te starten. Ze had nogal een aparte vriendengroep, dat viel velen op.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail beet kort op haar lip en dacht even na. Ze moest goed nadenken over waar ze plaats zou nemen in de trein. Het meisje wist maar al te goed dat ze gemakkelijk bij de coupé's van Slytherin aan kon sluiten. Niemand die daar moeilijk over zou doen, al was het meisje een Gryffindor. Het meisje had genoeg gezag op school. Misschien niet zoveel als Morte, maar dat maakte haar eigenlijk niet zo veel uit. Ze was blij met een vriendin als Morte aan haar zijde. Jaloezie hoorde daar simpelweg niet bij.
Toch besloot het meisje om zich aan te sluiten bij een coupé met wat medestudenten uit Gryffindor. Als ze nog een coupé kon vinden waar nog een plekje vrij was. Ze had namelijk ook geen zin om in een coupé te zitten waar ze niemand echt mocht. Dat zou de reis ondragelijk maken en daar had ze eigenlijk geen behoefte aan op dit moment. Het meisje liet haar blik weer even voor zich glijden en zag daar niemand minder dan de Weasley tweeling. Voor een aantal seconde dacht het blonde meisje na. Misschien kon ze zich bij hen voegen. Waarom wist ze niet precies, maar de ze mocht de Weasley tweeling graag. Eén van de weinige in haar afdeling die ze daadwerkelijk mocht. Nee, ze was het niet met alles eens. Sommige keuzes kon ze niet waarderen, maar Abi was niet de juiste persoon om daar over te oordelen. Ze wist immers zelf hoe het was. Al was ze wel eerlijk. Je wist wat je aan het meisje had. Ze was recht door zee en vertelde zonder blikken of blozen waar het op stond. De een kon dat wat meer waarderen dan de ander, maar daardoor wist ze wel met wie ze wel om kon gaan en bij wie ze beter haar mond kon houden. "Hello twins. Hebben jullie al een plek gevonden? Of mag ik me bij jullie aansluiten in de zoektocht naar een nog lege coupé?"vroeg ze, terwijl ze haar blik op George gericht hield.
Er was iets aan deze jongen wat ze ontzettend interessant vond. Wat het precies was, wist de blondine niet, maar het zorgde er wel voor dat ze hem mocht en dat ze graag met hem om ging. En daar ging het uiteindelijk om. Ze zat er dan ook niet te veel over in. Je moest nooit te veel met iets bezig zijn. Dat was niet goed voor je. Toch gleed haar blik opzij, naar de coupé waar ze voor stond. Ze voelde zich immers bekeken. Ze trok haar wenkbrauw op. Iets wat al vaak voldoende was. Ze schudde haar hoofd. Dat was misschien het vervelende aan haar naam en status. Het maakte mensen al bang voor ze haar überhaupt al gesproken had. Haar vriendschap met Morte maakte het er misschien ook niet veel beter op, maar ach. Abi mocht haar oprecht en wat anderen er van vonden, deed haar vrij weinig. Ze zou haar op school wel tegen komen. Voor nu vond ze het ook prima om zich bij de Weasley tweeling te voegen, als zij dat ook goed vonden natuurlijk.

Draco wierp een blik naar buiten en zag dat het niet lang meer zou duren voor de treinreis van start zou gaan. En dat was maar goed ook. Hij vond het echt verschrikkelijk om zo lang in de trein te moeten zitten, al had hij geen andere keus. Een andere manier om op school te komen was er simpelweg niet. En daarbij kon hij toch weer op de hoogte komen van alles wat er speelde. Hij moest eerlijk toegeven dat hij dat ook wel prettig vond. Hij was graag op de hoogte van de zaken die er speelde. Of hij dit nu via de jongens, Morte of via zijn nichtje te horen kreeg, maakte wat dat betreft niet uit. Hij wilde wat dat betreft enorm betrokken zijn bij wat er om zich heen gebeurde. Al ging dat vaak vanzelf. De jongens vertelde elkaar gewoon alles en met Abi kwamen dat soort dingen ook vaak ter sprake. Misschien was dat ook wel het voordeel dat zij in een andere afdeling zat dan ons. Zo kon zij ook aan informatie komen, waar we anders niet achter waren gekomen. Toch was hij blij dat hij wel een Slytherin was en hij zich daar geen zorgen over hoefde te maken. Hij vermaakte zich prima en hij had dan ook niet anders verwacht.
Zijn blik gleed op, toen hij de coupédeur open hoorde gaan. Het meisje dat naar binnen kwam lopen, viel op door haar uiterlijk. Op een positieve manier, natuurlijk. Morte was een aantrekkelijk meisje. Hij had respect voor haar en daarbij mocht hij haar gewoon graag. Toen hij haar leerde kennen, wist hij niet echt een houding te geven. Hij wist niet zo goed hoe hij zich op moest stellen, maar dat is in de loop der tijd compleet verdwenen. Hij mocht haar graag en beschouwde haar als een van zijn vrienden. Dat ze zo veel aanzien had op school, was dan weer mooi meegenomen, maar vond hij niet het belangrijkste. "Morte"antwoordde hij haar begroeting. Hij haalde zijn schouders op, wanneer ze ons vroeg naar de vakantie. "Ik moet zeggen dat er niet echt wat bijzonders gebeurd is. Er waren een paar bijeenkomsten, maar daar bleef het eigenlijk wel bij. We zijn dit jaar ook niet weg geweest. Al hoop ik dat dit niet blijft gebeuren, want om een gehele zomer thuis te blijven, is niet ideaal" gaf ik toe. Hij had zijn vrienden tijdens de vakantie dan wel gezien, maar de rest van de tijd verveelde hij zich dood en dat had hij liever niet meer. Dan ging hij liever op vakantie. "Hoe is jouw vakantie verlopen?"vroeg ik het meisje vervolgens.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
George keek Abi even aan, ze zaten al een hele tijd in hetzelfde jaar en toch raakten ze niet zo vaak aan de praat. Hun vriendengroepen liepen dan ook mijlen uiteen. Toen ze voorstelde om samen verder te zoeken, kon hij dat niet weigeren. De meeste meningen over haar waren verdeeld in Gryffindor, maar tot nu toe had ze nog geen vlieg kwaad gedaan. Zelf was hij niet de persoon om te oordelen over iemand die hij nog niet kende dus knikte hij meteen bij haar voorstel.
"Klinkt prima," zei hij en keek om naar Fred die al een eind verderop geraakt was en een coupé binnenstapte voordat hij Georges aandacht riep.
"Kom je mee?" vroeg hij Abi en zette zelf al aan richting de coupé met een plekje vrij. Hopelijk was het niet te druk, want anders werd alles weer een boeltje. Toen hij de deuren open schoof zag hij alleen Fred, Lee Jordan en nog een meisje uit het Quidditch team zitten.
"Rustig, beetje te rustig hier," grijnsde hij breed en gaf Fred een veelbetekenende blik. Mogelijks hadden ze nog wat dingen die ze moesten uittesten en Hogwarts was daar de perfecte plek voor. Hij stapte naar binnen en wachtte tot Abi ook in de coupé stond voor hij ging zitten.

Morte luisterde naar Draco's verhaal en besloot dat het alleszins beter was geweest dan haar vakantie. Zij zou er letterlijk een moord voor plegen - meer dan 1 waarschijnlijk, om een hele vakantie bij familie te zijn...
"Zoals de meeste, ergens in een ver oord," zei ze meteen luchtig en keek even rond. "Ik heb mijn eigen draak opgevoed in Roemenië. Ik kon haar natuurlijk niet meenemen, maar ik ben met haar naar huis gevlogen, tijdens het schooljaar is ze het probleem van mijn housekeepers. Ik hoop dat ze er niet teveel opeet, want ze zijn best schaars te vinden tegenwoordig. Vooral die te vertrouwen zijn," zei ze luchtig en vroeg zich af wat haar vader ervan zou zeggen als hij wist dat ze zich thuis had gewaand in zijn voormalige huis. Tenslotte had haar vader zelf nog een tijd in het huis verbleven, tot hij herrezen was. Nu was er nog het vervelende feit dat ze iets moest meedelen aan Draco in privé. Ergens had ze medelijden met de knappe, blonde jongen met even grijze ogen als de hare. Tegelijk was dit alleen om hem hogerop te krijgen, als hij deze taak kon volbrengen voor haar vader, dan zou hij hoog kunnen opklimmen. Het enige probleem was, dat het moeilijk zou zijn om hem op de hoogte te stellen, hoe kon je veilig op school het voorstel voorleggen om het schoolhoofd te vermoorden? Net toen ze nog verder wou vertellen over haar reis zag ze wat bewegen tussen de bagage. Even gleed haar blik weer naar Draco, hij had het ook gezien. Hopelijk hadden ze hun mond voor zij in de coupé kwam niet open gedaan over hun ware loyaliteit, want er zat iemand af te luisteren. Tussen hun bagage dan nog wel nota bene! Hopelijk handelde Draco dit af, het zou haar niet verbazen als het die vervelende Potter was.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail vond het fijn dat de toch wat mensen in haar jaar had zitten, waarmee ze het redelijk goed kon vinden. Ondanks het feit dat ze de tweeling niet heel vaak sprak. Het meisje had wat vrienden in de jaren onder haar zitten, waardoor ze die niet heel vaak kon zien, gezien de verschillende rooster en tijden waarop ze les hadden. Al bracht ze haar vrije tijd graag met haar vrienden door. Al was het maar even in de common room, of buiten als ze met mensen van andere afdelingen was. Ze vermaakte zich prima en wist wat ze aan haar omgeving had. Dat was toch enorm belangrijk. Abi wist wie ze te vriend moest houden en voor wie ze op moest passen en dat hield ze goed in haar achterhoofd. Ze stelde zich alleen open aan mensen wie ze echt vertrouwde en het kon soms behoorlijk lang duren voor ze iemand volledig vertrouwde. Alles kon tegen je gebruikt worden, wanneer het erop aan kwam, waardoor het meisje het moeilijk vond om te bepalen welke informatie ze met andere deelde. Er waren dan ook vrij weinig mensen die het een en ander van haar af wisten en dat wilde ze graag zo houden. Al had ze dat niet met de tweeling. Iets vertelde haar dat ze de jongens kon vertrouwen. Net zoals ze hun jongere zusje kon vertrouwen. Dat gevoel had ze gewoon.
Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen, toen George instemde om met zijn allen een coupé te gaan zoeken. Het had behoorlijk ongemakkelijk geweest als hij het geweigerd had. "Ik kom eraan"antwoordde de blondine op het moment dat George vroeg of ze mee ging. Ze keek nog een keertje om zich heen en liep hem toen achterna naar de coupé waar Fred al binnen was gestapt. Ze hoopte niet dat de coupé, zoals de meeste andere coupé's al helemaal vol zaten. Ze had er namelijk geen zin in om de gele dag op iemands lip te zitten. Daar keek ze erg tegenop. Zachtjes beet het meisje op haar lip en volgde George de coupé in. Tot haar opluchting deelde ze de coupé met zijn vieren en dat was goed te doen. Haar blik gleed even naar George, merkte dat ze het niet kon laten om even naar hem te glimlachen, en nam plaats op een van de vrije plekken. Ze nam plaats naast Fred. "Hoe was jullie vakantie?"vroeg ze de jongens uiteindelijk. Ze was daar ergens toch wel benieuwd naar. Zeker na de brieven die ze van Ginny had ontvangen.

Draco keek naar Morte en was oprecht geïnteresseerd in het verhaal dat ze vertelde. Een eigen draak in Roemenië. Hij zou liegen als hij daar niet jaloers op was. Hij wist dat het meisje goed was met dieren. Draken waren bijzondere wensen. Dat moest hij eerlijk toegeven, al leek het hem moeilijk om een eigen draak te temmen. Al leek het hem moeilijk om zo weinig door te brengen met familie. Hij wist dat de Dark Lord druk was geweest van de zomer en Draco vond hem dan ook niet het type dat tijd vrij ging maken voor zijn dochter, maar toch had hij verwacht dat ze hem zo nu en dan zou doen. Al kon hij zich moeilijk voorstellen hoe dat zou verlopen. Hij kon het zich niet inbeelden. Hij besloot om het niet op te brengen. Het kon een gevoelig onderwerp zijn en hij wou haar niet tegen het verkeerde been aan schoppen. Hij keek wel uit. Hij wilde geen verkeerde indruk wekken en hij wilde haar graag te vriend houden. Niet omdat hij wist wie haar vader was, maar omdat hij haar echt mocht. "Ik moet eerlijk toegeven dat jou zomer een stuk aantrekkelijk klinkt dan die van mij"vertelde hij met een kleine grijns aan haar. "Ik had graag met je geruild. Een eigen draak opvoeden in Roemenië. Dat doen niet veel mensen"merkte hij op. "Daar heb je gelijk in. In deze tijden moet je goed uitkijken met wat je toevertrouwd aan iemand en zeker aan wie. Tegenwoordig is vrijwel niemand meer te vertrouwen"voegde hij daar uiteindelijk aan toe.
De blik van de blonde jongen, gleed onopvallend naar boven. Hij dacht al dat hij wat opmerkte. Dat vermoedde werd nu bevestigd. Draco wendde zijn blik weer af en richtte zijn blik op zijn gezelschap naast zich. Morte had het ook gezien Hij zou dit niet aan zich voorbij laten gaan. Dacht Potter echt dat hij hen te slim af zou zijn. Zijn vrienden waren dan misschien niet al te snugger, maar Potter zou hun echt nergens op betrappen. Daar ging hij wel voor zorgen. Hij zou er ook niet zomaar mee weg komen. Al moesten ze nu niet laten merken dat ze wisten dat Harry zich in de coupé bevond. "Dus, hoe gaan we dit schooljaar doorkomen?"vroeg hij met een kleine grijns rond zijn lippen, om op deze manier het gesprek gaande te houden. Ze moesten niet laten merken dat er wat aan de hand was of dat ze wat te verbergen hadden. Nee, dit was een treinrit zoals ieder andere treinrit. Doodnormaal.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Morte grijnsde even naar Draco.
"Wel ik had niet met jou willen ruilen om een hele zomer met je familie te zijn, of het is dat ik jou erbij kreeg om de zomer mee door te brengen," knipoogde ze naar hem om weer richting een luchtiger gesprek te gaan. Dat zijn familie zich uitgeleefd had met bruggen te laten instorten en muggles op allerhande wijzen angst aan te jagen, had hij gelukkig weggelaten in zijn verhaal.
Even wikte en woog ze Draco's woorden en haalde even diep adem.
"Er zit niets anders op dan af en toe de keukens overvallen," besloot ze en haalde haar schouders op. "Mijn dieet kan ik wel even overslaan dit laatste schooljaar. Ik ga wel wat extra lopen. Hierna vind ik nergens meer zulke buffetten," zei ze en grijnsde even.
Ze meende wel wat ze zei, nergens had ze zo lekker gegeten als hier op Hogwarts. Het feit dat ze zwaar ondervoed was geweest op die afschuwelijke plek waar ze opgegroeid was, had daar vast wel iets aan bijgedragen. Je kon het nog altijd wel zien aan haar lichaam, ze had gespierde, maar zeer dunne armen en benen. Net zoals haar sleutelbeenderen en jukbeenderen altijd wat meer zouden uitsteken dan bij anderen van haar leeftijd. Wat het vooral had getekend, was niet haar lichaam, maar haar geest. Ze zou altijd dat tikkeltje meer gestoord zijn dan de rest en net dat beetje meer duisternis in zich meedragen, dat had ze zelfs met een andere vader kunnen oplopen in het bijna gesticht waar ze was opgegroeid.
Haar gedachten dwaalden weer af naar Potter die waarschijnlijk tussen de koffers schuilhield en ze hoopte dat Draco er komaf mee zou maken vanaf de trein aankwam aan Hogwarts. Als ze kon dan had ze hem allang dood gebliksemd met de gifgroene vloek. Helaas was dat iets wat haar vader om één of andere belachelijke reden zelf wou doen. Wat echt zijn eer zou redden was die kleine etters meteen uit de weg ruimen en daarna iedereen afslachten die nog iets te zeggen had dat hem niet aanstond. Tot het moment dat haar vader zo slim was om op die manier te gaan denken, luisterde ze gewoon braaf en deed er alles aan om zijn terugkeer naar de tovenaarswereld zo vlot mogelijk te laten verlopen.

George keek Abi weer aan en wist even niet waar te beginnen.
"Geloof me het was echt een drukke zomer," zei hij en het was nog een understatement.
"De winkel draait zo goed, zelfs met de deatheaters die alles terroriseren. In tijden van angst kan er blijkbaar wel wat humor gebruikt worden," lachte hij en dacht even na over wat er nog te vertellen viel.
"Misschien vertelde Ginny het al, maar Bill gaat trouwen met Fleur, die veela van beauxbatons. Ik denk dat Ron het nog altijd niet te boven is," grijnsde hij geamuseerd en dacht mijmerend terug aan de zomer.
Gelukkig hadden ze bekwame hulp in de winkel, want nu hij in zijn laatste jaar zat, wist hij echt niet hoe hij tijdens het schooljaar met Fred de winkel zou moeten openhouden. Zeker door de populariteit de laatste maanden, was het hard doorwerken. Het voordeel aan het schooljaar was wel dat ze weer alles gratis konden promoten op school en alle leerlingen konden verleiden om eens een kijkje te nemen in hun winkel. Dat tenminste als ze dit jaar van Hogwarts af zouden mogen in de weekends...

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail beet kort op haar lip, terwijl ze haar blik naar het raam liet glijden. Het landschap leek vaak te veranderen en dat was iets waar het blonde meisje toch wel van kon genieten. Ergens verveelde het nooit en ze wist dat dit waarschijnlijk een van de laatste keren zou zijn, dat ze het zou zien. Dat vond ze toch ook wel weer jammer. Het feit dat ze school achter moest laten en haar vrienden, in ieder geval de meeste, kwijt zou raken na wat er allemaal te wachten stond. Al was het immers wel al voor haar vastgelegd. Haar naam was al reden genoeg om het pad te volgen die ze momenteel aan het volgen was. Zachtjes beet ze op haar lip.
Ze had zelf niet verwacht dat ze vrienden zou maken, binnen de andere drie afdelingen. Het waren er niet veel en ze moest zeggen dat ze de vrienden die ze had, enorm koesterde. Ondanks het feit dat ze misschien niet helemaal eerlijk tegen ze was. Schuldig voelde ze zich enigszins wel, maar had de blondine een andere keus. Ze was er mee opgegroeid. Haar familie waren stuk voor stuk dooddoeners. Op een handjevol uitzonderingen na en kijk hoe het met hen is afgelopen. Men kon het haar toch niet kwalijk nemen dat ze hetzelfde pad volgde als haar ouders? Ze wist niet beter en bovendien wist ze niet helemaal zeker of het juist wel zo'n goede keus was om anders te kiezen. Al bewonderde ze haar vrienden er wel voor. Het toonde moed. Iets wat een echte Gryffindor hoorde te hebben.
Haar blik gleed uiteindelijk weer naar George. "Dat is fijn om te horen. Ik hoorde dat het goed ging in de winkel"merkte Abi vervolgens op. Ze wist dat de tweeling een fopshop hadden geopend. En vele vonden dat het een goed idee was om dat te doen, aangezien de wereld wel een stukje humor konden gebruiken. Ergens was ze het daar ook mee eens. Er was al genoeg om je zorgen over te maken tegenwoordig, waardoor het ook fijn was als je je zo nu en dan kon ontspannen. Een kleine glimlach begon haar lippen te sieren. "Ze heeft het inderdaad vertelt, al leek ze er zelf niet zo blij mee te zijn. Ze heeft het niet zo op Fleur"zei Abi grinnikend. Ze hadden elkaar veel geschreven deze zomer en hadden elkaar ook een aantal keer gezien, maar aan haar verhalen te horen leek ze helemaal niet blij te zijn met de bruiloft of het feit dat haar broer een relatie met haar had. Het blonde meisje kon er wel om lachen. Ze kon begrijpen dat er ook naar uitgekeken werd, aangezien het een lichtpuntje was in deze donkere tijden. Al zou het blonde meisje er zelf niet bij aanwezig zijn. Ze was er niet voor uitgenodigd en dat nam ze de familie ook zeker niet kwalijk. Het was een bijzondere gebeurtenis. Bovendien wist ze wat er op die avond zou gaan gebeuren en daar wilde ze ook zeker niet bij zijn. Ze zou ook geen deel uit maken van de opdracht. Het zou haar dekmantel verraden en dat kon de Dark Lord zeker niet gebruiken. Het meisje zelf trouwens ook niet. Ze zou haar gezicht anders niet meer kunnen vertonen op Hogwarts en ze wist niet of dat nu zo goed idee was.

Draco kon het niet laten om even naar haar te grijnzen. "Je bent altijd welkom bij ons thuis!"merkte ik op. Mijn ouders stonden erop dat hij het meisje naast hem tevreden hield. Zeker omdat ze zo dicht bij de Dark Lord stonden. Hier op school hielden ze haar ook liever te vriend, dan dat ze haar als vijand hadden. En dat kon hij ergens ook wel begrijpen. Hij zou liever ook geen ruzie met haar willen. Of haar in de weg lopen. Hij wist wat ze in haar mars had en dat wilde je niet tegen je hebben, dat moest hij haar nageven.
Ondanks alle oordelen over het meisje en de angst die ze met zich mee droeg, mocht hij haar graag. Je moest alleen de moeite nemen om haar te leren kennen. Zo simpel was het. In eerste instantie hadden zijn ouders hem er op aangedrongen dat hij haar een helpende hand zou bieden, mocht dit nodig zijn. Al had ze dat waarschijnlijk niet nodig. Daar ging hij niet van uit. Hij kon het niet laten om lichtelijk te grijnzen. Hij had haar in de loop der tijd beter leren kennen, wat er voor zorgde dat hij haar oprecht mocht. Het was belangrijk om vrienden naast je zijde te hebben, zeker in tijden zoals deze. Je wist tegenwoordig niet altijd meer wie je kon vertrouwen en wie niet. Dat kon het behoorlijk irritant zijn en het was beter om mensen aan je zijde te hebben, wie je blindelings kon vertrouwen.
De blonde jongen werd uit zijn gedachten gehaald door Morte. Hij kon het niet laten om kort te lachen om de opmerking die ze zojuist had gemaakt. "Ik geef je groot gelijk. Het eten is hier heerlijk. Daarbij zie je er gewoon goed uit, dus je kan het echt wel hebben"complimenteerde hij het meisje. Al was hij het wel met haar eens. Het eten thuis was lekker, maar niets kon het eten op school overtreffen. Dat zou hij nog wel eens kunnen missen, als hij klaar was op Hogwarts. Toch wilde hij daar niet al te veel over nadenken. Hij wist wat hem te wachten stond. De Dark Lord had hem voor het eerst een opdracht mee weten te geven en het was niet bepaald een kleine opdracht. Hij had er lang wakker van gelegen. Hij had geen idee hoe hij dit aan moest pakken, maar het moest gebeuren. Hij kon er simpelweg niet onderuit. Hij wilde zijn ouders niet teleurstellen. Hij wilde de Dark Lord niet teleurstellen en daarbij wilde hij niet zelf vermoord worden. Hij besloot om aan andere dingen te denken. Zijn gedachten te verzetten. Hij moest zich er niet te druk om maken. Dat zou tevens opvallen en dat was het laatste wat hij kon gebruiken.

@Shinde

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld