Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

OHP// It takes a great deal of bravery

Account verwijderd

schreef:
It takes a great deal of bravery to stand up to our enemies,
but just as much to stand up to our friends.

Ariana Elanoara Celia Bianchi
17
Slytherin
Laatstejaars

George Weasley
18
Gryffindor
Laatstejaars

Jij mag beginnen

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:

Abigail Narcissa Bella Victoria Lestrange
17 years
Gryffindor
Laatstejaars

Draco Malfoy
18 years
Slytherin
Laatstejaars

Mijn beginstukje komt hieronder!

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Een nieuwe schooljaar was aangebroken, wat betekende dat Abigail aan haar laatste schooljaar begon. Iets waar ze erg naar uit had gekeken. Het was niet altijd even makkelijk geweest voor de blondine en dat was voornamelijk te danken aan het feit dat ze als dochter van een van de meest beruchte dooddoeners in de afdeling Gryffindor geplaatst werd in haar eerste jaar. Dat heeft het haar nog behoorlijk moeilijk gemaakt. Ze had zich de afgelopen jaren behoorlijk moeten bewijzen. Keer op keer en dat maakte haar schooljaren er niet beter op. Al was het wel en stuk minder sinds haar eerste jaar. In haar eerste jaar had ze toch wat vrienden weten te maken en vond ze de afdeling toch wat dragelijker. Niet iedereen leek haar even goed te mogen binnen haar afdeling, maar ze leken haar toch steeds meer te accepteren. Kort schudde ze haar hoofd en beet ze kort op haar lip. Haar blik gleed naar de persoon die haar gezelschap hield. Draco Malfoy. Haar neef. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen. "Laten we maar gaan. We hebben nog een belachelijk lange weg te gaan, voor we op school arriveren"zei ze hem. Dit jaar waren de twee samen naar het perron gekomen. Haar eigen ouders hadden haar nooit gebracht of opgehaald, maar dat was waarschijnlijk ook voor het beste. De eerste paar jaren hadden ze er ook de kans niet voor gehad, gezien hun tijd in Azkaban, maar sinds hun vrijheid, konden ze zich niet altijd openlijk vertonen. Vandaar dat ze ook nooit mee waren geweest, al wist ze maar al te goed dat haar ouders trots op haar waren. Ze richtte haar blik uiteindelijk op de muur die hen van het juiste platform scheidde. Ze pakte haar karretje wat steviger vast en rende door de muur heen, om zo op platform 9 3/4 uit te komen. Ze keek om zich heen. Het was al behoorlijk druk en ze kon dan ook zeker niet wachten om haar vrienden weer terug te zien. Ze kon niet wachten om hun verhalen weer aan te horen en ze was benieuwd naar wat ze de afgelopen vakantie gedaan hadden. Haar blik gleed voor een laatste keer naar Draco. "Ik zie je op school wel weer ergens verschijnen"zei Abigail hem, voor ze richting de trein liep en instapte. Het meisje liep met rustige, zelfverzekerde stappen door de trein heen, op zoek naar haar vrienden.

Draco kon het niet laten om even om zich heen te kijken. Het laatste schooljaar was dan eindelijk klaar. Nog een jaar voor hij van deze verschrikkelijke school verlost was. De jongen was er wel klaar mee. Hij had, net als zijn vader, altijd wel wat op te merken over het beleid van de school. Hoe het achteruit was gegaan en hoe hij niet kon wachten om er van door te gaan. Hij kon er niets aan doen. Hij wilde zijn eigen weg in slaan en dat kon niet nu hij nog op school zat. Hij zou waarschijnlijk in de voetsporen van zijn vader treden en daar was hij ergens toch ook wel weer trots op. Hij was dan ook klaar met het leren. Hij wist wat hij wilde en eigenlijk stond alleen zijn school nog in de weg van zijn doel. Al was het aan de andere kant ook weer raar om zijn laatste jaar in te gaan. Het was een hoofdstuk van zijn leven dat hij af zou sluiten en zou er voor zorgen dat hij aan een nieuwe kon beginnen. Een kleine grijns verscheen er rond zijn lippen. Hij zou het allemaal maar over zich heen laten komen en hij zou er het beste van moeten maken. Ook al was hij niet altijd tevreden over de educatiemogelijkheden die hij aangeboden kreeg. Kort schudde hij zijn hoofd en kon hij het niet laten om even naast zich te kijken. Zijn jongere nichtje leek ook uit haar eigen wereld te ontwaken. Hij schoot in de lach bij het horen van haar opmerking. Dat was hij het met haar eens. De reis naar school duurde naar zijn mening veel te lang en hij keek er dan elke keer weer tegenop. Het duurde belachelijk lang en dat vond hij behoorlijk irritant. Al was het wel de enige manier om op school te komen. Hij zag hoe Abigail richting de muur rende die hen naar het juiste perron zou brengen. Hij wachtte enkele secondes, zodat hij zeker wist dat hij alle ruimte had om door de muur heen te rennen. Hij duwde het karretje voor zich uit en verdween uiteindelijk door de muur. Niet veel later verscheen hij op perron 9 3/4. Hij zei Abi nog gedag en stapte vervolgens de trein binnen. Hij ging naar de coupé van Slytherin, waar hij zijn vrienden aantrof. Blaise, Crabbe en Goyle. Hij nam plaats op één van de vrije plekken. "Dus. Wat heb ik de afgelopen zomer gemist?"vroeg hij met een kleine grijns aan hen.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Een kleine grijns wist haar lippen te sieren. Een nieuw schooljaar was eindelijk aangebroken, wat betekende dat ze aan haar laatste jaar op Hogwarts mocht beginnen en god, wat was ze blij dat ze bijna klaar was. Verward liep de jongedame over het station heen, op weg naar het perron. Sommige eerstejaars waren makkelijk te herkennen aan hun volgestouwde karren. Het zal een vreemd gezicht zijn voor de muggles. Met haar treinticket in haar ene hand en de kar in de andere liep de jongedame naar de muur toe. Het duurde even voordat Ariana er zelf doorheen kon gaan door de vele leerlingen. Het verbaasde haar elk jaar weer hoeveel nieuwe scholieren er waren. Uiteindelijk stapte ze zelfverzekerd door de muur heen, niet veel later verscheen ze op perron 9 3/4. Onhandig struikel de jongedame over een tas en viel hierdoor bijna op de grond maar herpakte zich al snel. Via het raam kon ze de hele club al gezellig zien zitten. kort rolde ze met haar ogen, de roddels zullen wel komen. Ze liep door de eindeloze lange trein heen en keek kort verschillende coupé's binnen. Alle coupés zaten stampvol. Uiteindelijk trok de jongedame een willekeurige deur open en nam plaats op een de banken. Toen ze hoor spullen in orde had gemaakt keek de jongedame even op om te zien met wie ze deze coupé eigenlijk deelden. Tot haar verassing zag ze Draco Blaise, Crabbe en Goyle bij elkaar. "Oh, dat was onverwacht," mompelde ze en slikte even.

George
"Ben je er klaar voor Freddie?" had George speels aan Fred gevraagd terwijl hij rustig om het patroon stond ze wachten. Hij duwde het karretje voor zich uit en verdween uiteindelijk door de muur. Niet veel later verscheen hij op perron 9 3/4. Het duurde niet lang voordat freddie op het perron verscheenn zijn blik gefocust op zijn broer beneden. "Ben je er eindelijk, slome?" had hij grappend gevraagd. Georgie en zijn tweelingbroer stapte vervolgens de trein binnen, en namen plaats in een van de coupés van Gryffindor. Hij plaatste zijn spullen vervolgens netjes op en liet zijn lichaam neer ploffen op een van de banken die er stonden. Zin in het jaar had hij overigens wel. Hij vond het lichtelijk wel jammer dat het hun laatste jaar zou zijn, George had namelijk al veel meegemaakt op Hogwarts. Al een tijdje waren hij en Fred deel van het Quidditch team, specifiek als beaters. Hun taak was om Bludgers weg te houden bij hun team en weg te slaan met knuppels. Het was een taak waar George erg veel plezier in had, Iets wat hij zou gaan missen. Een zucht rolde over de jongeman zijn lippen terwijl hij de mensen in het perron begon te verkennen.

moet er nog even inkomen hoor!

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:

Abigail.
Abigail streek een plukje haar van haar lange blonde haar achter haar oor, terwijl ze de verschillende coupé's bekeek, terwijl ze er langs liep. Ze kon het niet laten om een keertje te slikken. De trein zat zoals ieder jaar al behoorlijk vol. Ze wist niet zo goed bij wie ze zich aan had moeten sluiten. Ginny Weasley, één van de weinige waarmee de blondine bevriend was geraakt, was ze nog niet tegengekomen. Net zoals Luna en Neville. Ergens had ze helemaal geen zin om bij mensen te zitten bij wie ze zich compleet ongemakkelijk voelde. Ze ging dan liever op zoek naar haar vrienden. De reis naar Hogwarts was lang. Een prima gelegenheid om de verloren tijd in te halen en bij te praten over wat iedereen had meegemaakt tijdens de vakantie. De blondine vond de treinreis dan ook prima te doen. Het ging naar haar idee altijd snel en binnen de kortste keren waren ze altijd bij Hogwarts. Ze ging er niet vanuit dat het dit jaar anders zou zijn. Bovendien was dit ook haar laatste keer, aangezien ze aan haar laatste jaar zou beginnen. Dat maakte het ergens ook weer bijzonder. Het was een raar idee dat ze na dit schooljaar niet meer terug zou keren op Hogwarts. Het was ook nog niet helemaal tot haar doorgedrongen. Het besef had ze wel, maar ze realiseerde het zich toch nog niet helemaal. Dat zou waarschijnlijk pas op haar laatste dag gebeuren. Ze vroeg zich af wat er dit jaar allemaal gebeuren ging. Ieder jaar hadden ze wel wat meegemaakt. Harry had heel wat meegemaakt, kon ze beter zeggen. Abigail kon het niet zo goed vinden met de jongen die bekend stond als de Uitverkorene. Ze vond hem een tikkeltje arrogant en ze vroeg zich af hoe het ging als hij oog in oog met hem stond. Dat zou toch een keer gaan gebeuren.
Uiteindelijk bleef Abi stilstaan bij de coupé waar ze de Weasley tweeling in aantrof. Het meisje kon het niet laten om te glimlachen, terwijl ze de jongens zag. De tweeling zaten in hetzelfde jaar, wat betekende dat ze veel lessen samen hadden. Iets wat ik helemaal niet erg vond, want ze mocht de tweeling graag. Abi klopte op de coupédeur, voor ze hem open schoof en de tweeling glimlachend aankeek. "Hey jongens. Is het erg als ik bij jullie kom zitten? De rest zit namelijk al behoorlijk vol"vroeg ze aan de twee.

Draco.
Het was goed zijn vrienden weer eens te zien. Natuurlijk hadden ze elkaar in de vakanties veel gezien. De jongens waarmee Draco omging, kwamen allemaal uit Death Eater familie, dus eigenlijk zaten de jongens allemaal in hetzelfde schuitje. Tijdens vakanties konden ze er vaak genoeg openlijk over praten. De een wist soms wat meer dan de ander, waardoor ze elkaar op die manier op de hoogte hielden van wat er allemaal gaande was. Hij wist heel goed dat alles ieder moment kon veranderen. Het lag allemaal in de handen van de Dark Lord. Als hij vond dat het tijd was om de strijd aan te gaan met Potter, dan ging het zeker beginnen. Al had de blonde jongen geen idee van wanneer dit nu echt ging gebeuren. Hij had al vaak genoeg gehoord dat de tijd bijna daar was, maar dat was al een aantal keer herhaald, waardoor Draco er vanuit was gegaan dat het nog wel even kon gaan duren. Natuurlijk kon de mening van de Dark Lord ook zo omslaan en kon het binnen de kortste keren het geval zijn dat hij de school binnen zou willen dringen. Hij had in ieder geval besloten om zich daar niet zo druk over te maken. Dat was alleen maar overbodig en zou hem alleen maar afleiden. Het zou allemaal vanzelf wel komen. Hij moest zich nu richten op zijn laatste jaar. Zijn laatste jaar op deze school. Hij moest het er voor nu maar gewoon van nemen en zo veel mogelijk genieten van het schooljaar dat hij nog voor zich had. Voor je het wist, was het al weer voorbij en zou hij niet meer terug keren naar Hogwarts. Al deed dat vooruitzicht hem toch wel een klein beetje goed.
De blonde jongen keek op, toen de coupédeur opnieuw open werd gedaan en er een meisje bij hen aansloot. Een kleine grijns verscheen er rond zijn lippen. Hij wist wie het meisje was. Ariana. Ze zaten in hetzelfde jaar en hij moest zeggen dat hij haar wel mocht. Hij ging nog niet zo goed met haar om als dat hij met de jongens deed, maar hij had nooit problemen met haar gehad. Hij volgde de bewegingen die ze maakte en hoorde haar opmerking, waardoor hij het niet kon laten zijn hoofd te schudden. "Onverwacht?"vroeg hij dan ook aan Ariana.

@vintagequeen Same!

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Ariana haalde een hand door haar lange bruine haar heen, terwijl er een geamuseerde glimlach rond haar lippen verscheen. De meesten leken inmiddels al voor haar te wijken. Het was simpel. Haar naam zorgde er daar al voor. Niet dat ze er niet trots op was. Integendeel. Ze was trots om een pureblood te zijn. Al bracht dit vaak genoeg veel problemen met zich mee. Dit gebeurde al in haar eerste jaar. In haar eerste jaar plaatste de sorteerhoed haar in haar huidige afdeling Slytherin. Tot op de dag van vandaag wist ze nog steeds niet waarom ze in deze afdeling geplaatst was. Op Slytherin na, leken de afdelingen haar toch een beetje te wantrouwen. Het vertrouwen leek er niet altijd even goed te zijn. En eerlijk gezegd, gaf de jongedame hen geen ongelijk. Toch maakte het haar eerste schooljaar behoorlijk moeilijk. Mensen leken haar voornamelijk te ontwijken. Niemand nam echt de moeite om haar te leren kennen. Afkeurend schudde de jongedame haar hoofd. Ze zat er niet mee. Ze had het ver weten te schoppen binnen haar afdeling. De blik van Draco werd Ariana niet on opgemerkt in lichtelijk rolde ze met haar ogen. Natuurlijk kende Ariana hem, binnen de school was Draco bekend als een van de rijkste studenten van school. Het feit dat ze met vrijwel niemand in de school sprak tenzij het vereist was maakte had ze ook geen vriendengroep had om mee te zitten, het was makkelijker zo. Ze schudde haar hoofd en lachte kort. Draco, de egoïst. Nee ze vond hem een kwal eerste klas die zich onvolwassen gedraagt tegenover zijn jaargenoten. Al had ze overigens zelf nooit problemen met de jongeman gehad. Misschien was het ook geen goede voet om op te starten als Ariana vooroordelen over de jongeman had en ze deed haar best om openminded te blijven. "Ja, had namelijk niet verwacht dat ik met de aantrekkelijkste jongen van de school in een coupé zou belanden" antwoordde ze Draco dan ook lichtelijk sarcastisch aan. Natuurlijk moest ze toegeven dat de jongeman er goed uitzag, maar dat hield ze liever voor zichzelf. Ze had er namelijk geen zin om Draco zijn ego nog meer omhoog te poetsen.

George

Een nieuw jaar was aangebroken en hoewel Fred een hekel had aan het leren, was hij blij om weer terug te zijn. Hoe erg hij ook van zijn moeder hield, was het fijn dat ze nu niet meer zijn iedere beweging in de gaten kon houden. Molly was niet blij met de grappen die zijn broer en hijzelf uit wisten te halen en ze was al helemaal niet blij met het idee dat ze een eigen winkel wilde beginnen die hier mee te maken had. Een kleine grijns verscheen er rond zijn lippen, terwijl die gedachten door zijn hoofd heen schoten. Hij had vele hoogtepunten. Gryffindor won van Slytherin en hij was er trots op. Ondanks dat hij opkeek tegen de lessen, was hij over de andere gang van zaken wel heel enthousiast. Hij kon niet wachten om nieuwe grappen uit te halen en om de boel weer op stelten te zetten. Iets wat hij graag deed met zijn tweelingbroer. Ze hadden niet veel woorden nodig om elkaar te begrijpen en dat was ontzettend fijn. Het was fijn om dit soort dingen te kunnen doen. En het was veel beter omdat hij zijn broer aan zijn zijde had. Zijn blik richtte hij kort op de klok om de tijd te zien. Het was kwart voor 11 wat betekende dat de trein over een kwartier ging vertrekken. Hij wist nog zijn eerste keer. Oh, wat was hij zenuwachtig. De jonge maakte al snel nieuwe vrienden en werd in Gryffindor geplaatst net zoals zijn oudere broers. Het was een traditie die hij opvolgde. Hij genoot van zijn jaren op Hogwarts en dacht aan alles wat hij had meegemaakt. De jongeman keek op toen de coupédeur open werd gedaan en er een meisje in de deur opening stond. Hij hoorde haar opmerking en kon een lichte grijns niet onderdrukken. "Natuurlijk, kom binnen." antwoordde hij vervolgens op haar vraag.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Een kleine glimlach sierde de lippen van het blonde meisje. Het was fijn dat George aangaf dat het oké was om zich bij hen te voegen. "Dank je" zei ze, terwijl ze zich naast hen liet ploffen. "Hoe was jullie vakantie?"vroeg ze aan de tweeling. Heel goed ging ze niet met hen om. Ze was beter bevriend met het enige zusje van de familie. Ginny. Veel vrienden had het meisje niet binnen haar afdeling. Het meisje was een Lestrange. Een naam die veel mensen deed huiveren. Maar wat wilde je dan ook. Haar ouders, Bellatrix en Rodolphus Lestrange, behoorden tot de meest gevreesde Death Eaters. Het bleef de blondine achtervolgen, waardoor mensen haar liever leken te ontwijken, dan dat ze daadwerkelijk met haar om gingen. Soms werd Abi er behoorlijk moe van. Ze gaf haar medestudenten geen ongelijk. Door haar vriendschappen met onder andere Ginny, had ze veel belangrijke informatie aan de Dark Lord door kunnen spelen. Zo kon de man zich optimaal voorbereiden op zijn strijd. Toch was ze in andere opzichten compleet anders dan haar ouders en ze vond het jammer dat ze altijd vergeleken werd met hen. Bang dat de blondine in hun voetsporen zou treden. Er werd genoeg gezegd en er ging genoeg rond. Abi probeerde zich daar zo weinig mogelijk van aan te trekken. Haar eigen plan te trekken en zo veel mogelijk op te gaan in de menigte. Ze was een eerlijk meisje. Altijd zeggen waar het op staat. Daar gaat het om. Daar had ze zich ook niet heel populair mee gemaakt, maar ze was blij met die vrienden wie ze momenteel had. Kort beet het meisje op haar lip, terwijl haar blik kort naar buiten gleed. Haar blik gleed naar de klok en zag dat het niet te lang meer duurde voor ze zouden vertrekken. Ze wendde haar blik weer af en keek naar haar gezelschap.
Ze was al lang blij dat de tweeling normaal tegen haar deed en haar niet verafschuwde. Ze kon goed om de grappen van de jongens lachen. Ze had van Ginny gehoord dat ze er ook mee verder wilde en ze moest ook eerlijk toegeven dat ze de jongens niets anders gunde dan dat. Ze leken er plezier aan te hebben en dat was het belangrijkst.

Draco
Draco keek het meisje aan en haalde kort zijn schouders op. Hij merkte dat de opmerking die ze maakte, alles behalve oprecht leek. De jongen kon het dan ook niet laten om een wenkbrauw op te trekken en het meisje voor een aantal seconde aan te kijken. "Als je hier alleen maar bent komen zitten om sarcastisch te doen, is het gesprek zo weer klaar. Ik probeerde alleen maar aardig tegen je te doen"merkte de jongen op. De inhoudt van haar opmerking deed hem niet veel. Hij wist dat er hier en daar iemand een oogje op hem had, maar hij was er zelf niet intensief mee bezig. Hij bracht momenteel veel liever zijn tijd door met zijn vrienden, in plaats van dat hij achter de meiden aan zat. Natuurlijk heeft hij wel eens een aantrekkelijk of zelfs leuk gevonden, maar hij had toen de tijd nog niet de behoefte om daar wat mee te doen. En die behoefte had hij op dit moment nog steeds niet. Hij zag uiteindelijk wel wat er op zijn pad kwam. Hij ging het ook niet afdwingen. Hij snapte ook niet waarom Ariana bij hen kwam zitten als ze het viertal niet eens leek te mogen. Die keuze vond hij vreemd. Toch besloot hij er niet op in te gaan. Hij had namelijk het idee dat hij het alleen maar erger zou maken, als hij zo'n opmerking zou maken. En als hij eerlijk mocht zijn, had hij daar niet heel veel behoefte aan. Draco was over het algemeen het type persoon die de confrontatie opzocht en het leuk vond om een reactie uit iemand krijgen, maar nu ze nog een hele dag samen in een trein zaten, leek het de jongen niet echt verstandig. De opmerking die hij wilde maken hield hij maar voor zich. Eventjes wendde hij zijn gezicht af, zodat hij zijn vrienden even aan kon kijken, voor hij weer naar het meisje keek. "Maar goed. Ik zal het wel opvatten als een compliment"zei hij met een lichte grijns tegen haar. Ergens kon hij het ook niet laten, al vond hij dat deze opmerking niet heel veel kwaad kon en het daarom wel oké was om deze opmerking te maken.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Haar ogen hield ze op de jongeman gericht, terwijl er een geamuseerde glimlach haar lippen sierde. Als ze eerlijk mocht zijn, was ze blij dat ze hier gekomen was. Ondanks het gefluister en het wijzen naar. Dat was het voordeel van jezelf helemaal af kunnen sluiten van de omgeving. Niet dat het haar ook maar enigszins kon schelen. Het deed haar in haar eerste jaar wel veel, maar nu wist het meisje toch wel beter. Dit wilde ze dan ook niet verpesten. Ze probeerde dan ook niet te veel aan de druk te denken. Ze kon er immers niet onder bezwijken. Dat zou overkomen als een teken van zwakte. En zwakte was niet gewenst. Ze wilde het in ieder geval niet tonen. Niet tegenover Draco. Kort schudde het meisje haar hoofd en zette die gedachten uiteindelijk weer van zich af. Ze moest er niet al te veel aan denken. Ze zou te veel opvallen en ze wilde niet te veel aandacht op zichzelf vestigen. Niet meer dan ze al deed tenminste. Nu ze haar focus weer terug had, richtte ze die weer op de jongeman. Ze glimlachte opnieuw naar hem, toen ze merkte dat hij zijn aandacht op haar gefocust had. "Hoe was jullie zomer?" gooide ze daarom in de groep en dacht na over wat ze over de hare zou vertellen. Alleszins ging ze niet verklappen dat ze zich dood had verveeld, want ze wou wel wat ontzag creëren, zeker bij Draco's groepje. Het meisje keek geschrokt op wanneer ze de trein in beweging zag komen, en klapte hierdoor ook op de grond. Voor de jongeman zijn voeten. Al snel drukte het meisje zich beschaamd omhoog waarna ze weer plaats nam. Top. Dit moest haar weer gebeuren, afgaan bij het viertal. Hier door rolde er een snel een zucht over haar lippen waarna ze haar blik weer gericht hielt op de blonde jongen. "Maar goed, wie zei dat het geen compliment was" antwoordde ze met een speelse grijns tegen hem.

George
George had een speelse grijns op zijn gezicht. Het gevoel van binnen was iets wat hij wel leuk vond, ook al wist hij dat er niets aan vast zat gebonden. Maar toch was het enigszins fijn om een gesprek te hebben dan iemand anders dan zijn broer. "Onze vakantie is wel goed verlopen, en hoe heb jij je vakantie dagen doorgemaakt." antwoordde hij daarom lief op haar vraag. Toen de trein begon te treinen kon George het niet laten om een ondeugende lach op zijn gezicht te tonen. Betekend wat hij de komende uren met zijn tweeling broer uit kon halen. Het was namelijk geen korte rit na de school toe.

Sorry, hij is een klein beetje kort

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Haar blik hield het blonde meisje op haar gezelschap gericht. Abigail kon op sommige momenten behoorlijk op haar hoede zijn bij de jongens. Ze wist dat de tweeling van hun grappen hielden en ondanks ze er altijd enorm hard om kon lachen, wilde ze daar alles behalve van de dupe van zijn. Ze streek een plukje van haar blonde haar achter haar oor en voelde hoe de trein langzaam in beweging kwam. De lange weg naar Hogwarts was nu dan echt begonnen. Het zou nog een paar uur duren voordat ze op school zouden arriveren. De trein vertrok om stipt 11:00 uur naar de plek dat ze haar school mocht noemen en kwam vlak voor het avondeten pas aan. Het duurde behoorlijk lang, maar Abigail genoot altijd van de treinreis. Natuurlijk kwam het wel eens voor dat ze zich verveelde, maar vond ze ook altijd momenten om bij te kletsen met de mensen van haar afdeling. Het voelde altijd ontzettend goed om haar vrienden weer eens te zien, ondanks dat ze daar door alle omstandigheden niet zo veel van had. Het meisje zat er niet mee. Ze wist wie ze kon vertrouwen en wie niet. Bij wie ze echt terecht kon, wanneer het daar op aan kwam en dat was het belangrijkste. Toen ze de blik van George hoorde, kon ze het niet laten om kort haar schouders op te halen. Ze kon de bijeenkomsten met de Dark Lord moeilijk vertellen. Over haar ouders en hun familie uitstapjes vertelde ze ook niet graag, aangezien de meeste tovenaars en heksen haar ouders compleet verafschuwden. Ze besloot het dan simpel te houden. Niet te diep in gaan op details. "Goed. Veel gereisd en mijn tijd doorgebracht met familie"zei Abi met een kleine glimlach, in de hoop dat de jongens hier genoegen mee zouden nemen.

Draco.
Het meisje vroeg hen naar hun vakantie. Hij zag hoe zijn vrienden aarzelend naar elkaar keken, waardoor de blonde jongen het niet kon laten om even met zijn ogen te rollen. Het was niet zo erg om antwoord te geven op haar vraag. Ze hadden dan misschien dingen gedaan die sommige mensen niet helemaal konden waarderen, maar daar hoefden ze het niet over te hebben. Het ging niet iedereen aan, al bedoelde hij dat ook niet verkeerd. De groep had instructies gehad waar ze zich aan moesten houden, dus moesten ze dat ook gehoorzamen. Aan de consequenties dacht hij namelijk liever niet. Uiteindelijk richtte Draco zijn aandacht weer op Ariana. "Goed. Ik moet zeggen dat ik niet veel bijzonders gedaan heb, maar ik heb me prima weten te vermaken. Hoe was die van jou?"vroeg hij met een kleine grijns aan haar.
Toch was hij lichtelijk verbaasd over wat erna gebeurde. Hij merkte dat het meisje opschrok van de bewegingen van de trein, waardoor ze voorover viel. Hij kon het niet laten om even te fronsen. "Gaat het wel?"vroeg hij haar, terwijl hij zag hoe ze zichzelf weer omhoog zag komen. Toch verscheen er al weer snel een grijns rond zijn lippen. "Oh, ik weet zeker dat dit een compliment was. Ik kom graag beleefd over" zei hij tegen het meisje. Hij vond het wel mooi om te zien dat dit meisje anders was dan de andere meisjes. Ze drong zich niet op en hij moest toegeven dat hij het niet erg vond om het gesprek met haar aan te gaan. Soms had hij daar echt geen zin in, omdat mensen zich behoorlijk op konden dringen en daar kon hij zich behoorlijk aan irriteren. Hij vond dit veel fijner en hij voelde zich daarom ook meer op zijn gemak.

@vintagequeen Geeft niet. Die van mij is ook niet heel lang

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Overal werd Ariana nagekeken door leerlingen. Ze waren verbaasd dat ze met het viertal in een coupé zat . De leerlingen hadden vast gedacht dat hij niet terug zou antwoordden op haar vragen. Misschien hadden ze gedacht dat hij haar weg zou sturen. Misschien hadden ze gelijk. Ergens was ze zelf verbaast hoe de jongen reageerde. Misschien was de jongen niet zo erg als ze in gedachten had. Een korte glimlach sierde hierdoor op het meisje zijn gezicht met het horen van zijn antwoord. "Ik ben blij dat je het fijn hebt gehad, ik heb verder ook niet veel gedaan" antwoordde ze op de jongen, hopend dat hij er niet verder over zou gaan vragen. Ze had namelijk geen idee wat voor antwoord ze erop kon verzinnen. Ariana klemde haar kaken even op elkaar. De jongen was een hardnekkig persoon, dat had ze nu wel door. Waarom hij haar niet gelijk wegstuurde wist ze niet, meestal was alleen haar familie al genoeg om haar weg te jagen. Niemand kwam überhaupt dicht bij haar in de buurt. "Prima" had ze als antwoord gegeven op zijn vraag hoe het met haar ging. Ze blies wat lucht uit en keek naar de grond. Ze wilde zijn medeleven niet hebben. Ariana snapte niet waarom hij zoveel interesse toonde. Dat hij zo beleefd tegen haar deed was vast omdat hij medelijden met haar had, maar ze wilde het niet hebben. Toch verscheen er al snel een ondeugende grijns rond het meisje haar mondhoeken. Hij had zelfvertrouwen. Iets wat toch haar interesse in de jongen trok. "Oh, nou zo bijzonder vind ik je anders niet" antwoordde ze op een plagende manier terug. Ariana wist zich deze busreis wel te vermaken. De jongen had haar aandacht weten te trekken.

George
Met een brede glimlach op zijn gezicht leunde de jongen tegen de rugleuning van het bankje. Samen met zijn vrienden stond hij te praten en te wachten tot de trein zijn eind bestemming had. Fred had een hilarisch verhaal afgerond over zijn vakantie en hun vreemde familie. Nog grinnikend bleef de jongen op zijn plek zitten. Even later richtte hij zijn aandacht weer op het meisje. “Ik hoop dat je het naar je zin hebt gehad, wij namelijk wel“ antwoordde hij er vervolgens dan op. De dame was overigens prachtig. Ze had iets mysterieus over zich heen. Iets waar George zijn interesse wel in kon leggen. Hij haalde een hand door zijn oranje haren en keek kort om zich heen. Hij wist dat de dame bevriend was met zijn zuster, alleen had nooit de intentie genomen haar beter te onderzoeken. Zijn blik richtte hij weer op het meisje. "Vertel eens iets meer over jezelf" vroeg hij daarom ook nieuwsgierig na het meisje toe.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Het blonde meisje vond het helemaal niet erg om bij de tweeling te zitten. Ze gingen dan wel niet heel erg veel met elkaar om, maar ze vermaakte zich prima. Ze vermaakte zich enorm, dat kon ze zeker niet herkennen. De tweeling wist hun verhalen altijd heel mooi te brengen. Iets waar ze zelf enorm van kon genieten, al zei ze dat zelf. Nu genoot het meisje ook enorm van het verhaal dat Fred vertelde. Af en toe kon Abi het niet laten om zachtjes te grinniken om wat er gebeurt was. Ze zag de tweeling er wel voor aan om het een en ander uit te halen. Zelfs bij hun familie. Ze kon de humor er altijd wel van in zien. Ze was zelf ook wel eens de dupe geweest. Iets wat ze zelf altijd minder vond, maar iets waar ze niet onderuit zou komen. Dat hoorde er nu eenmaal bij en het meisje had het inmiddels weten te accepteren.
Zachtjes beet ze op haar lip en kon het niet laten om even naar George te kijken. Hij was immers tegen haar aan het praten. Ze kon hem moeilijk negeren. Dat zou niet netjes zijn. Toch was er iets in de jongen wat haar aan trok. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen. "Ik moet zeggen dat ik enorm van mijn vakantie genoten heb"zei Abi glimlachend. Toen George haar vroeg iets meer over haarzelf te vertellen, dacht het meisje even na. Er ging waarschijnlijk genoeg rond. Veel daarvan was niet waar, maar goed. Daarom zou het blonde meisje er maar gewoon specifiek naar vragen. Dat zou het beantwoorden van deze vraag een stuk gemakkelijker maken. "En wat zou je precies willen weten? "vroeg ze gaan hem.

Draco.
Draco had interesse in het meisje en dat was ergens toch ook wel aan hem te merken. Hij wist niet veel van haar en dat was eigenlijk ook niet zo gek. De twee gingen eigenlijk niet met elkaar om en spraken elkaar eigenlijk nauwelijks. Tot op het moment dat ze in de coupé was komen zitten, was ze hem nooit echt opgevallen. Toch was het meisje een aangename verschijning en vond hij het alles behalve erg als ze bij hen in de coupé zou blijven zitten. Hij had er geen problemen mee. Een kleine glimlach verscheen er rond zijn lippen. "Dat is fijn om te horen"zei hij tegen haar. Hij wilde er op in gaan, maar iets in hem hield hem tegen. Wat het precies was, wist hij niet, maar hij had het idee dat ze het niet leuk zou vinden als hij door zou vragen. Normaal gesproken zou hem dan niets kunnen schelen. Dat wist hij maar ook al te goed, maar voor nu liet hij het er maar gewoon bij. Hij volgde de bewegingen die ze maakte, terwijl ze weer overeind kwam. Zachtjes beet hij op zijn lip. Hij bedoelde het goed, al leek ze niet al te blij met zijn reactie. Kort haalde hij zijn schouders op en wendde zijn gezicht even af, zodat hij even uit het raam kon kijken. Het landschap was veranderd in één lap groen. Het uitzicht bleef indrukwekkend, ondanks hij het al een aantal keer gezien heeft. Bij het horen van de opmerking van Ariana, keek hij hij weer op en schoot kort in de lach. "Daar geloof ik helemaal niets van"zei hij uiteindelijk tegen haar.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Opnieuw bekeek Ariana de persoon van top tot teen, bestuderend keek ze naar zijn uiterlijk. Hij was werkelijk prachtig. De jongen had een perfecte huid, stralende blauwe ogen en een adembenemende glimlach. Een tevreden grijns verscheen er daarom rond het meisje haar mondhoeken. De jongen toonde zijn interesse in haar. Ariana was over het algemeen het type persoon die de confrontatie opzocht en het leuk vond om een reactie uit iemand krijgen. "Ik zal er maar aan geloven" antwoordde ze de jongen uiteindelijk. Ze vond het heerlijk om een reactie uit iemand te lokken. "Niet iedereen heeft namelijk interesse in een jongen met een perfecte bleke huid" antwoordde ze kort daarna. Al snel volgde ze de jongen zijn voorbeeld en wende haar gezicht af, zodat ze uit het raam kon kijken. Het landschap zag er adembenemend uit. Iets waar Ariana elke jaar geen genoegen van kon krijgen. Een kleine glimlach verscheen er op haar gezicht terwijl ze haar blik weer richtte op de jongeman.

George
Met zijn blik op het meisje gericht haalde hij kort zijn schouders op. "Ik heb geen idee, laten we beginnen met je leeftijd" antwoordde hij op haar vraag. Kort richtte hij zijn blik richting zijn vrienden die wat mensen voor de gek hielden. Normaal sloeg George deze gelegenheid niet af, maar het meisje wist zijn interesse te tonen. En op dit moment had hij wel behoefte aan vrouwelijk contact. Al zou het maar voor korte duur zijn. Ze zouden namelijk over enkele minuten op Hogwarts aankomen. Met die gedachten bekeek hij zijn schoolspullen of alles in orde was. Wat tot zijn opluchting ook was. Dit jaar was zijn moeder niets vergeten zoals de jaren daarvoor. Iets waar George een hekel aan had. Elk jaar vergat ze wel iets kleins mee te geven aan de jongens.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Zachtjes beet Abigail op haar lip. Hij begon niet al te moeilijk. "Ik ben zeventien"antwoordde ik de roodharige jongen ook. Ze wist dat dit de jongen een jaar ouder maakte dan haar, maar dat vond ze juist leuk. Ze had hem altijd al interessant gevonden. Ondanks het feit dat ze niet erg veel met elkaar omgingen. Het kwam vooral door Ginny en door het feit dat ze in hetzelfde jaar zaten, dat ze het een en ander van de jongen wist. Toch had ze niet het idee dat ze hem echt kende, al had ze het idee dat daar verandering in kon komen dit jaar. Waarom wist ze niet. Daarbij vond ze het ook alles behalve erg. Om de een of andere reden voelde ze zich op haar gemak bij de jongen.
Toch was ze lichtelijk verbaast dat hij zijn broer en Lee niet volgde om een grap uit te halen bij een nieuw slachtoffer. Abi had hem nooit een kans voorbij zien laten gaan en ergens voelde het meisje zich enorm vereerd. Toch dacht ze even na. Ze zou het gesprek wel gaande moeten houden. Anders zou het alleen maar ongemakkelijk worden en dat wilde ze liever voorkomen. Ze wist zich nooit zo goed uit zulke situaties te redden, als ze heel eerlijk mocht zijn. "Zijn jij en je broer nog steeds van plan om een fopshop te openen?"vroeg ze hem. Abi had er immers genoeg over gehoord en ze vroeg zich af of het daadwerkelijk ging gebeuren. Of het de tweeling echt gelukt was om een pand te vinden waar ze in terecht konden. Als ze de verhalen mocht geloven, ging het groots worden en Abigail moest toegeven dat ze op sommige momenten, net zoals deze, haar nieuwsgierigheid niet kon onderdrukken.

Draco.
"Dat is je geraden ook"antwoordde Draco het meisje. Hij vond het wel vermakelijk dat Ariana zo op hem reageerde. Hij was dat niet erg gewend, hoe verwaand dat mocht klinken. Hij was er goed van op de hoogte dat meisjes als een blok voor hem konden vallen, al maakte hij daar geen gebruik van. Hij voelde zich zeker gevleid, maar tot nu toe was hij niet geïnteresseerd. Hij hield zich er niet al te veel mee bezig, al genoot hij met volle teugen van de aandacht die hij op sommige momenten kreeg. Het streelde zijn ego. Maar het feit dat een meisje tegen hem in ging, trok zijn volle aandacht. Het was toch behoorlijk nieuw voor hem en dat maakte hem nieuwsgierig.
"Is dat zo? Ik dacht juist dat meiden daar als een blok voor vielen"merkte Draco op. Hij vond het leuk dat ze aan hem gewaagd was. Hij gooide er vaker dingen uit, zonder er eerst echt bij na te denken. Dat bracht hem zo af en toe in de problemen, maar daar wist hij zich ook weer vaak genoeg uit te werken. Hij stond er nooit te veel bij stil. Hij vond het wel leuk, als hij heel eerlijk mocht zijn. Hij vond dat je niet altijd braaf achter je bureau moest blijven zitten en dat je jezelf moest laten zien en daar wist hij maar vaak genoeg raad mee. Hij kon het gewoon niet altijd laten en daar moest hij dan ook de consequenties ervaren. Al kwam hij er altijd wel goed mee weg. Hij heeft een aantal keer na moeten blijven, maar dat was wel het ergste wat hem overkomen is en daar kon hij ook zeker mee leven.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Een kleine grijns verscheen er rond haar gezicht terwijl ze hem aankeek. “Daar geef ik je gelijk in” antwoorde ze vervolgens op zijn opmerking. Ze had geen zin om een discussie over zijn uiterlijk aan te gaan. Ze vond het ook niet interessant. Ze stopte een pluk haar achter haar ogen en hield haar blik op de jongen gericht. “Dus een beetje benieuwd naar Hogwarts? En de opdrachten” vroeg ze hem, om van onderwerp te veranderen. Ze waren de enige twee in de coupe die een gesprek voerde. Zonder bang te zijn dat ze zouden verstoord worden. Haar blik wenkte ze kort naar het raam, terwijl het landgoed voorbij splitsen. Over enkele minuten zouden ze bij de school aankomen.

George
Een kleine glimlach verscheen er op zijn gezicht bij het horen van haar antwoord. 17, wat zou beteken dat de jongen een jaar ouder zou zijn. Iets wat geen problemen met zich mee zou geven. Enthousiast bekeek hij het meisje met de volgende vraag die ze stelde. Of hij met zijn broer een fopshop zouden starten. “Jaa dat zijn we nog steeds van plan, je zou moeten komen naar de opening” antwoordde hij glimlachend op haar vraag. Hij vond het meisje wel interessant. Interessant genoeg om de komende minuten zich te vermaken. Terwijl ze onderweg na de school waren.

——
Zit op me mobiel, dus stukjes zijn wat korter

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Het blonde meisje keek kort naar het raam. Het was fascinerend hoe snel de landschappen leek te veranderen. Ze vond het dan ook nooit erg om van het uitzicht te genieten. Je zag zo veel en het landschap veranderde zo vaak, waardoor het eigenlijk nooit verveelde. Dat was misschien wel het mooiste aan de reis van en naar school. Al zou ze het niet veel meer meemaken, dus genoot ze er keer op keer van. Een kleine glimlach sierde haar lippen, terwijl ze haar blik weer afwendde en haar blik weer op haar gezelschap richtte. Het meisje vond het onbeleefd om voor een langere periode niet te reageren of om haar aandacht van haar gezelschap af te houden, terwijl ze nog in gesprek was. Haar blik had ze inmiddels al weer op George gericht. "Ik zou het voor geen goud willen wissen. Ik ben echt enorm benieuwd naar hoe het eruit is komen te zien"merkte ze op. Ze was oprecht benieuwd naar wat ze op hadden weten te brengen. Het was misschien niet de beste tijd om nu een winkel te openen. Zeker nu de oorlog eraan zat te komen en de dooddoeners de straten beheerden. Maar daarentegen was het misschien ook wel goed. De wereld kon wat humor gebruiken in tijden als deze, dat kon ze wel beamen. Misschien was het dan ook wel een slimme zet om het door te zetten en de winkel te openen. Al waren dat zaken waar het meisje zich niet mee bezig moest houden. De Dark Lord had haar instructies gegeven. De instructies waren duidelijk en ze wist dat ze zich daar aan moest houden. Afleiding was daarom ook het laatste wat ze kon gebruiken. Nee, focus was nu belangrijk.

Draco.
"Dat is mooi om te horen" zei de blonde jongen, toen hij hoorde dat het meisje hem gelijk wist te geven. Hij vond zichzelf alles behalve ijdel, maar hij vond het wel al te leuk om mensen daar op te pakken. Natuurlijk genoot hij van de aandacht die hij kreeg. Welke jongen zou dat niet doen? Grijnzend schudde hij zijn hoofd. Hij zou gek zijn als hij daar toch niet een klein beetje van leek te genieten. Al liet hij het niet teveel naar zijn hoofd stijgen. dat was ook niet de bedoeling natuurlijk.
Draco kon het niet laten om even na te denken, toen hij de vraag van Ariana hoorde. Hij wist niet zo heel goed wat hij daar precies op moest antwoorden. Hij had niet heel veel zin om terug te gaan, moest hij eerlijk toegeven. Hij kon leukere dingen bedenken om te doen. Hij liet deze school ook liever achter zich, zodat hij zijn eigen weg in kon slaan, maar aan de andere kant wist de blonde jongen ook wat hen te wachten zou staan en hoe dat zou gaan verlopen wist hij ook niet. Hij wist dat de Dark Lord een hele goed kans maakte om te winnen. Daar geloofde hij in. Maar je wist nooit hoe zo iets kon gaan lopen en wat je er mee zou verliezen en dat baarde hem ergens toch ook zorgen.
Hij haalde uiteindelijk zijn schouders op, terwijl hij antwoord gaf op haar vraag. "Ik moet zeggen dat ik niet kan wachten om klaar te zijn met school. Het is leuk om mijn vrienden weer te zien en om weer tijd met hun door te kunnen brengen, maar heel veel zin in de lessen heb ik niet. En jij, heb jij zin om terug te gaan?"vroeg hij haar uiteindelijk.

@vintagequeen Sorry dat het zo lang duurde!

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Ze liet haar voeten verveeld laten slingeren boven de grond, haar onderbenen heen en weer gezwaaid indien zijzelf op een van de banken in de coupé plaats had genomen. Bekend voelde het om de buitenwereld uit te sluiten, het geluid van de omgeving te dempen. Koude trok langs haar blote armen over haar lijf. Kippenvel verspreidde zich onverbiddelijk, makend dat ze wat verzonken in gedachten haar armen over elkaar sloeg. Een dun, zwart t-shirt wist haar maar lichtelijk warm te houden. Ze beval zichzelf haar focus te leggen op de school, haar oogleden voorzichtig laten sluiten om een andere wereld voor de geest te halen. Voor even leek ze zelfs verdwenen te zijn in haar herinneringen. Voor kort, dat wel, want al gauw bande het meisje deze erbij weg tot haar hoofd een waas inhield. Geen emoties, geen angst, geen zorgen. Haar vingertoppen waren het enige die ertoe deden, tikkend tegen het ijzer onder haar. Schemeringen van de ochtendzon wisten het landschap af te schermen met een lichte gloed. Het ietwat wazig te maken, als een vaag uitzicht waarvan ze niet zozeer af kon draaien en toch tegelijkertijd zichzelf van af sloot door erdoorheen te kijken. Haar blikken waren als doorzichtig geweest dat elkander wellicht had kunnen denken dat ze dwars door hen heen keek. Ongeïnteresseerd, gevoelloos mogelijkerwijs, bleef ze voor haar uitstaren. Met weerzin richtte ze haar blik terug op de jongeman, afwachtend haar kin opgeheven om de jongen aan te kunnen kijken. Bij het horen van de jongen zijn woorden ontstond er een lichte frons op het meisje haar gezicht. Ze snapte niet dat hij zo luchtig over school dacht. Ze schudde de gedachten van zich af en zette weer een glimlach op. 'Ik heb er wel zin in eerlijk gezegd', antwoordde het meisje toch lichtelijk beschamend. 'Ik voel me er thuis, de lessen en magie vind ik fijn', antwoordde ze kort daarna, niet wetend hoe ze verder moest reageren. Ze speelde wat onbenullig met haar vingers terwijl een zucht haar lippen verliet. Waarom moest ze ook altijd zulke domme opmerkingen maken.

George
Samen met zijn vrienden stond hij te praten en te wachten tot de trein zijn eind bestemming had. Fred had een hilarisch verhaal afgerond over zijn vakantie en hun vreemde familie. Nog grinnikend bleef de jongen op zijn plek zitten. Enkele minuten later zouden ze op hun bestemming aankomen, iets waar de jongen naar uitkeek. George hield ervan om grappen uit te halen met zijn broer Fred, iets waar de jongens ook bekend om stonden. De jongen haalde een hand door zijn rozige haren en richtte zijn blik weer uit het raam, waar hij naar het landschap keek. Zijn haren komen overeind te staan wanneer een koude rilling zijn armen streelde. Net op het moment dat hij wou vragen of het raampje dichtgeschoven kon worden, doet Fred deze al dicht. Hij glimlacht flauwtjes en keek weer direct met een strakke blik naar zijn schoenen. Wanneer de jongen uit het raam keek herkende hij de omgeving al en wist dat ze dicht bij Hogwarts waren. Opgelucht haalde George adem en begon zijn spullen bij elkaar te rapen. Zijn kledij zat in zijn koffer en hij had geen idee waar deze zich op het moment bevond, veel kon hij er niets aan doen. Snel richtte de jongen zijn blik op het meisje die het gesprek verder zette. Hij glimlachte kort bij het horen van haar woorden. Het meisje was duidelijk net zo enthousiast over de winkel als de jongeman zelf. ‘Dat zou je zeker moeten doen‘, antwoordde hij ook knikkend en liet zich weer op het bankje zakken. ‘Ik ben benieuwd wat je er van zelf vinden‘ antwoordde de jongen oprecht. Hij was zeker benieuwd naar haar reactie. Net zoals hij het na iedereen toe was. Benieuwd wat de mensen zouden vinden.

geen probleem!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld