Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
JDBO || Dangerous position
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



& Drewsrauhl

Adriana Carter Jackson en Justin Drew Bieber
Account verwijderd




Justin.
Zometeen zou ik een gesprek hebben met een of andere psycholoog, psychiater of whatsoever. Ik had al wel vaker dat soort gesprekken gehad, met Rachel maar helaas was zij overgeplaatst naar een andere gevangenis. Nou ja.. Helaas? Not really, ik kon haar echt niet uitstaan en zij mij ook niet, maar dat was best grappig. Ze dwong me altijd zowat om te praten en ik werkte nooit mee, dat haar dan enorm frustreerde. Het was meestal ook eerder een kleine ruzie, dan werkelijk waar een goed gesprek. Maar goed, wat dachten ze? Dat ik over mijn gevoelens zou praten met een of andere ''psycholoog''. Yeah, nope. Nu zou er weer een nieuw persoon komen, wie het was wist ik niet. Dat boeide me ook echt niet eigenlijk, want ook dat persoon zou ik niks vertellen. Het enige wat ik wou, was vrij komen maar dat zou nog wel een jaar duren, als het mij niet lukt om te ontsnappen dan. Ik zat vast voor een wapenhandel. Nu deed ik daar wel echt aan, gezien ik in de gevaarlijkste bende zat van Amerika, maar dit keer was het niet mijn wapenhandel. Ik was erin geluisd en gezien ik een vrij bekende crimineel was, hadden ze mij zonder twijfel opgepakt. Het enige wat ik op dit moment wou was wraak.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Adriana.
Vandaag is het mijn eerste dag in Angola of Louisiana State Penitentiary, de grootste gevangenis is Amerika. Ik heb mijn studie als psycholoog afgerond en dit is dan ook mijn eerste eerste baantje. De vorige psycholoog die hier heeft gewerkt heeft ontslag genomen en overgeplaatst naar een gevangenis. Het werd haar teveel. Angolo staat ook bekend om de gevaarlijke mensen die hier zitten. Gelukkig heb ik een hart van ijs en sta ik ontzettend sterk in mijn schoenen. 
Zachtjes tik ik met mijn pen op mijn tafeltje terwijl ik geduldig wacht aangezien ik straks een gesprek zal hebben met een ene Justin. Justin Drew Bieber om duidelijk te zijn. Justin zit in de gevangenis voor wapenhandel en zal een gevangenisstraf zitten van een jaar lang. Langzaam kijk ik op als er op mijn deur wordt geklopt en die kort daarna open wordt gedaan door de beveiliger Alex. “Meneer Bieber staat klaar.” Zegt Alex vriendelijk. Ik knik rustig en sta op. 
Account verwijderd




Justin. 
“Meneer Bieber.” Hoorde ik één van de cipiers zeggen. Alriiight, dat betekende dus dat ik moest gaan. Ik stond op en liep met de cipier mee naar een kamer, waarin het gesprek plaats zal vinden. Tot nu toe werkte ik wel altijd netjes mee met de cipiers, enkel zodat ze mij zouden vertrouwen. Vandaar ook dat ik een cel voor mijzelf had. Hiervoor had ik wel een celgenoot namelijk, Michael. Ik daagde hem elke dag uit, totdat hij mij aanviel. Gezien ik de ruzie niet had gestart en het zogenaamd oh zo erg vond wat er was gebeurd, kreeg ik tijdelijk een cel voor mezelf. Ik had hun al eerder verteld dat ik claustrofobisch was, maar helaas werd daar geen rekening mee gehouden. Kennelijk gebruikte iedereen dat als een excuus, om zo een cel voor zichzelf te krijgen. Al meende ik het wel serieus. 
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Zodra de deur weer open gaat, kijk ik op naar de jongen die de kamer in loopt. Voor mijn eigen veiligheid heeft de jongen wel handboeien om. Natuurlijk staat er ook een beveiliger die buiten de deur wacht en me kan helpen als dat nodig is. “Mr Bieber.” Mompel ik even terwijl ik in het boekje kijk. “Mevrouw Jackson.” Zeg ik vervolgens tegen hem en knik naar de stoel waar hij op kan gaan zitten. Ik ga vervolgens op de stoel tegenover hem zitten en laat het boekje op mijn schoot rusten. Ik ga niet direct opdringerig vragen of hij over zijn gevoelens wilt praten. Ik wil hem eerst leren kennen want op dit moment kan ik niet plaatsen wat voor persoon hij is. “Vertel me eens iets over jezelf.” Zeg ik en kijk hem aan.
Account verwijderd




Justin. 
‘Wait, is this for real?’ Lachte ik toch zachtjes, terwijl ik het meisje bekeek. ‘You’re like what? Twenty?’ Rachel was wel wat ouder, zij was eenendertig. Ik kon toch niet zulke gesprekken gaan voeren met iemand die jonger was? Of ja, dat nam ik aan dan. Hoofdschuddend nam ik maar plaats op de bank. ‘En wat is je eerste naam?’ Ja, no way dat ik haar miss Jackson zou noemen. Ik vond dat ik haar best bij haar voornaam mocht noemen. Echter klonk mr Bieber wel goed, dus mocht zij mij zekers zo noemen. ‘Nou, wat wil je weten hm?’ 
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Adriana.
Kort trek ik een wenkbrauw op als ik hoor wat hij zegt. Dat had ik wel gedacht. Ik ben, zoals hij zegt, ontzettend jong. Alleen ben ik net eenentwintig jaar en niet twintig jaar. Ik ben ook net afgestudeerd en dit is dan ook mijn eerste baantje. Ik negeer het aangezien ik mijn privacy en mijn werk apart wil houden. Hij hoeft niet te weten hoe oud ik ben en al helemaal niet hoe ik heet. Hij gaat mij, net zoals de rest, bij mijn achternaam noemen. “Jackson.” Herhaal ik rustig en kijk hem aan. Ik strijk een plukje achter mijn oor. “Hoe oud ben je? Wat zijn je hobby’s? Woon je alleen?”
Account verwijderd




Justin. 
Alright, als zij zo deed, dan deed ik ook zo. ‘None of your business.’ Zei ik simpel en ik likte even over mijn lippen heen. Ik vroeg me af hoe lang het zou duren voordat zij hier weg zou gaan. Ik ging een klein beetje onderuitgezakt zitten en keek kort om me heen. ‘Wat voor nut heeft dit soort gesprekken eigenlijk?’ Vroeg ik vervolgens. ‘Alsof iemand nou zo open over zijn gevoelens gaat praten.’ Mompelde ik vervolgens hoofdschuddend. Ik in ieder geval niet, dat ging haar toch niks aan?
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Adriana.
Ik ga iets beter zitten en leg het boekje waar al zijn gegevens op staan op tafel neer. “Het is niet alsof ik niks van je weet, Justin Drew Bieber en vierentwintig jaar. Je zit vast wegens wapenhandel en zult je straf een jaar moeten uitzitten. Je hebt alleen in een appartement in Los Angeles gewoond.” Zeg ik strak terug tegen hem en glimlach even sarcastisch naar hem. Zoals ik zei, ijskoud. “Je zit hier anders wel met een reden. Het is duidelijk dat je behoefte hebt om met iemand te praten dus het is met mij of de kale muur in je kamer.” - “of zal ik cel zeggen meneer Bieber?” Vraag ik kalm aan heb. 
Account verwijderd




Justin. 
Ik scande het boekje even door. ‘Dan waarom vraag je om mijn naam, Adriana?’ Vroeg ik met een kleine grijns, gezien haar naam er ook opstond. Leeftijd helaas niet, maar ik nam aan dat ze niet veel ouder was. Of ja, jonger zelfs. ‘Doe mij dan maar de kale muur in mijn cel.’ Zei ik schouderophalend en ik ging weer onderuitgezakt zitten. ‘Ik heb geen behoefte om met jou te praten, het zijn toch nutteloze gesprekken.’
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Adriana.
Dom Adriana, erg dom. Ik ben hier natuurlijk wel om te leren en ook hier kan ik van leren. Leg je boekje niet zomaar open op tafel neer. Het is ook mijn eerste baantje als psycholoog. Het werken als psycholoog zijnde is al erg zwaar aangezien je met moeilijke mensen te maken krijgt en nu werken als psycholoog in een gevangenis maakt het nog zwaarder. “Ik vroeg niet om je naam.” Zeg ik en rol kort met mijn ogen. Ik pak rustig mijn boekje en sla die dan weer dicht. “Maar goed dat ik geen verplichtingen heb.” Zeg ik goedkeurend en sta op. “Dan mag je gaan Bieber en urenlang naar je kale muur staren. Je weet dat ik ervoor kan zorgen dat je vanaf het moment je de kamer verlaat in een isoleer cel zal zetten en aangezien je last hebt van claustrofobie zal ik goed nadenken voordat je een keuze maakt.” Zeg ik simpel en loop alvast naar de deur. Ik leg mijn hand op de deurknop.
Account verwijderd




Justin.
Ik fronste even klein om wat ze zei. ‘Way to go, Adriana. Met gedreig zul je zekers het vertrouwen van de gevangene winnen.’ Van mij zekers niet. Ik zat nog liever daar, dan dat ik mijn tijd hier zou verdoen. Daarnaast zou ik daar toch niet lang mogen zitten, gezien mijn claustrofobie. ‘En wat precies zou de reden zijn dan?’ Vroeg ik licht uitdagend. ‘Ga je zeggen dat ik je wou aanvallen hm?’ Ik deed me voorbeeldig voor, maar het zou alsnog haar woord tegen de mijne zijn en gezien ik een gevangene was, zouden ze haar uiteraard meteen geloven.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Adriana.
”Ik hoef je vertrouwen niet te winnen.” Zeg ik. “Ik werk niet in een kliniek, ik werk in een gevangenis.” Zeg ik vervolgens. “Als je wilt praten, mág je praten. Ik ga niet mijn best doen om iets uit je te krijgen als je dat echt niet wilt en aangezien je me duidelijk hebt gemaakt dat je niet wilt praten mag je gaan maar weet wel dat je verplicht bent.” Mompel ik. “Ik hoef ze alleen maar te vertellen dat je niet mee werkte.” Zeg ik. Ze hadden me wel verteld dat ze hier heel moeilijk deden en dat als ze niet zouden meewerken, ze de isoleercel in zouden moeten zodat ze de volgende keer wel zouden luisteren of praten. “Make a choice.” Zeg ik.
Account verwijderd




Justin. 
‘Breng mij dan maar naar de isoleercel.’ Zei ik schouderophalend en ik stond op. Dan spendeerde ik daar maar wat uren tot ik gek werd en ze mij er simpelweg wel uit moesten halen. Wat voor nut had het om hier te zitten, met haar te praten over niet boeiende dingen? Wat haar overduidelijk toch niks boeide. Ik wist best dat dit verplicht was, maar ik vond het overbodig. De ruzies en discussies met Rachel waren overigens nog vrij grappig. Zekers als ik haar bij haar naam noemde, dan werd ze echt gek. Ze volwassen en wou aangesproken worden als miss McDaniel. Zij deed er alles aan om het vertrouwen van de gevangene te winnen en had ook wat persoonlijke dingen verteld, waaronder dus haar naam en leeftijd. De rest wist ik niet eens meer, omdat mij dat echt niet boeide. 
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



“Graag.” Zeg ik goedkeurend terug tegen hem en open de deur. Als hij langs me heen loopt om de kamer uit te lopen, kijk ik hem nog even strak aan. Ik kijk dan om naar Alex, de beveiliger. “Isoleercel.” Zeg ik simpel en lik over mijn lippen heen. Ik kijk ze vervolgens na en loop mijn kamer weer in nadat ik deur achter me heb dicht gedaan. Ik haal even diep adem en ga zitten. Hij was erg pittig en ik hoop ergens dat niet alle jongens zo zijn, wat ik betwijfel. Natuurlijk moet ik mijn best doen, om iets uit de jongens te krijgen maar ik ga en wil ze ook niet dwingen. Dus als ze niet willen, mogen ze gaan. 

- TS na morgen? Weer afspraak?
Account verwijderd




Justin. 
Enkele dagen later had ik alweer een afspraak met Adriana. De isoleercel was vreselijk, al had ik er niet lang hoeven zitten. Hoewel het voor mij wel echt als een eeuwigheid had aangevoeld. Weeral werd ik door de cipier meegenomen naar het kamertje, waarin alle gesprekken plaats namen en waar Adriana op mij wachtte. Hopelijk pakte ze het dit keer anders aan en begon ze niet over de isoleercel en hoe het daar was, wellicht dat ik dan wel mee zou werken. De isoleercel was vreselijk, maar ik was eigenwijs genoeg om weer niet mee te werken en dus ook weer de isoleercel in te gaan. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste