Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ On the first page of our story*

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:

On the first page
of our story
the future seemed so bright
but this thing turned out
so evil
I don’t know why
I’m still surprised.

gelieve niet te reageren

BEVAT 18+ ONDERWERPEN
LEZEN OP EIGEN RISICO

Lincoln ‘Linc’ Andrew Marques
21

I’m a bomb
going to explode
lock me up
far away
so I can never hurt
my sun ray

en aan jou de eer om te beginnen

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:

She waits, seething, blooming.

On the first page of our story
The future seemed so bright
Then this thing turned out so evil
I don't know why I'm still surprised
Even angels have their wicked schemes
And you take that to new extremes
But you'll always be my hero
Even though you've lost your mind

Charlie Weiss - 21
x

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Ethan bekeek Billie nog eens. Zijn ogen bleven hangen bij de rubberachtige damesdracht. Het betrof een kledingstuk dat weliswaar vanaf het middel haar lichaam begon te overtijgen, maar dat na een centimeter of tien het hullen alweer vaarwel zei. Het was miniem en dus uitdagend. Al dan niet een meisje van plezier, haar kledij en optreden brachten wel gedeelde herkenningspunten van prostituees met zich mee.
Charlie wendde zich tot Lincoln, glimlachte minimaal naar hem en verstrengelde zijn vingers met haar eigen. Op huisfeesten zoals deze – waarin meiden zich zo veel mogelijk onbedekt vertoonden, werd ze nogal onzeker. Zij waren allen mooi, verleidelijk en ongeremd; eigenschappen die zij geenszins in bezit had. Nee, ze had niet eens één keer het bed gedeeld met een ander, te bang geweest om de ander te ontluisteren. Charlie begreep dan ook Lincoln’s affectie voor haar niet. Waarom een saaie, overbezorgde dame liefhebben als je als man zijnde kan genieten van de vrijheid en de weekenden die je zorgeloos kan spenderen met ongeremde seks en zorgeloosheid? Had hij haar überhaupt lief?
‘’Are you still with us?’’ De stem van Delilah wekte haar. Ineens vergingen al haar zorgen en keerde ze terug in het moment. ‘’Yes,’’ murmelde ze. Charlie schraapte haar keel. ‘’Of course.’’
‘’Then why aren’t you drinking?’’
‘’What do you mean?’’
‘’Have you never lied to your parents about being hung over?’’
‘’No, I’m haven’t. It’s true. I’m a terrible liar.’’
‘’Ah, now I remember! You’re lying skills are indeed awful. At that party, when you and I met those boys, and you were like –‘’
‘’Yes, who’s next? You are, aren’t you?’’ Haar ogen troffen Lincoln’s.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Feestjes waren nooit echt zijn ding geweest, maar als het met alleen vrienden was kon hij er wel beter tegen. Feestjes kon hij echter wel tegen als hij drank op had, maar dan was alles al een stuk beter. Hij voelde zich alsof alcohol hem altijd wel een beetje hielp met losser komen, zelfs rond zijn vrienden. Hij was namelijk best een stijf persoon.
Spelletjes zoals het spel dat ze aan het spelen waren was ook echt niks voor Lincoln. Never have I ever, hij vond het gewoon weg onnozel. Het spel begon altijd vrij onschuldig, vragen als ‘nooit heb ik ooit mijn oksels geschoren’. Het waren onnozele vragen die er niet echt toe deden maar waar iedereen wel een beetje om kon lachen. Lincoln vond het begin van het spel nooit zo heel erg. Maar later kwamen er wat diepere vragen, persoonlijke dingen waar Lincoln het niet graag over had. Hij werd niet graag persoonlijk en met een spel als Never Have I Ever was het onmogelijk om niet persoonlijk te worden. Al waren het geen belangrijke dingen, al waren het gewoon vragen over hoever je gegaan was met een meisje, of zelfs hoever je gegaan was met een jongen. Voor veel mensen waren dit vragen waar ze graag over opschepte, maar Lincoln vond dit gewoon té persoonlijk.
Plots was al zijn aandacht terug bij het gesprek. “-when you and I met those boys, and you were like.” Voor Delilah haar zin kon afmaken had Charlie haar al onderbroken. Lincoln voelde zich best nieuwsgierig maar het maakte hem weinig uit. Als het om jongens ging liet hij Charlie vaak haar gang gewoon gaan, hij vertrouwde haar daar wel genoeg voor.
“My turn already?” mompelde Lincoln, zichzelf wat rechter op zettend.
Nog een reden dat hij spellen als deze haatte, hij moest moeite doen om een vraag te bedenken. Niet zomaar een vraag, maar ook nog een waar hij zoch comfortabel bij voelde. Dat ging nog lastig worden. Hij besloot dus maar met het makkelijke te gaan. “Never have I ever lied in this game.” Met een grijns ging zijn blik meteen naar Noah toe, wetende dat de jongen al meerdere keren een leugen had verteld.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Iedereen keek Noah’s kant op. Kennelijk waren Lincoln en zij niet de enige die zo het vermoeden hadden dat hij weleens loog tijdens het spelen van Never Have I Ever. Hij dronk echter niet en zodoende maakte hij duidelijk dat hij geen enkele keer, - ook niet die betrof in het vorige leven, onwaarheden verspreid had aan de hand van dit spel.
Charlie haalde haar schouders op. Het kon haar niet schelen of hij nu wel of niet loog, maar ze was een van de weinigen die in zo’n gemoedstoestand verkeerde. De anderen wilden een bekentenis uit hem lospeuteren.
‘’You’re such a filthy liar. We all know you have lied during this game.’’
‘’What? I would never dare to do such things! I’m innocent.’’
‘’No, you’re not. You’re just as guilty as my grandma, who deliberately pooped her pants and then said she didn’t.’’
‘’Uhh .. You’re disgusting.’’
‘’Me? What do you mean? I didn’t poop my gorgeous pants.’’
‘’Jesus Christ, Sem. We don’t give a shit about your grandma shitting her own pants.’’
‘’Hm, probably true.’’
De vreemde, idiote wending maakte haar zachtjes aan het lachen. Nee, humor had ze ook al niet.
‘’OK, never have I ever been kissed by the same gender.’’ Het was Delilah die sprak en die nadien dronk. Charlie had nooit begrepen waarom sommige een stelling koos die hen zelf ertoe aanzette om alcohol tot zich te nemen. Je wilde toch juist zo lang mogelijk nuchter blijven? Met een gefronst voorhoofd wendde ze zich tot de groep. De meiden dronken, de mannen bleven kalm op hun plaats zitten. Althans, dat dacht ze. De jongen naast haar, oftewel haar vriend, liet niet niets van zich horen. Hij ging in op de stelling door te drinken.
.. Had hij gezoend met een jongen? Wanneer? Is hij biseksueel? Charlie trok voorzichtig haar hand terug, al had ze daar meteen spijt van. Zij wilde niet overkomen als een persoon die niet gediend was van het uitwisselen van gekus en gezoen tussen twee mensen met dezelfde sekse. Zij vond het prima dat hij daar open voor stond, al dan niet in een dronken bui – maar het kwam zo onverwachts. Charlie zag hem niet als zo’n soort persoon.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Het was iedereen wel duidelijk dat Noah eens gelogen had tijdens het spel. Er waren een paar situaties die Lincoln goed bijgebleven waren. Bijvoorbeeld de ene keer in de eerste klas toen je moest drinken als je het ooit gedaan had, Noah nam een shot terwijl iedereen wist dat hij nog maagd was. Of een keer toen hij niet dronk toen je moest drinken als je ooit pornografie gekeken had. Zijn toen tijdige vriendin was er bij en daarom had Noah besloten niet te drinken, zij was namelijk erg tegen pornografie, wat Lincoln zich wel kon voorstellen.
Een lach verliet zijn mond door de interactie tussen zijn vrienden. Op de een of andere manier begon Sem wel vaker over zijn poepende oma. Waarom Lincoln nog lachte wist hij niet, het was niet de eerste keer dat dit gesprek plaats gevonden had. Toch bleef het wel grappig naar hem.
Door de woorden van Delilah keek Lincoln op. Hij kon nu net als Noah doen en gewoon liegen maar hij zag het punt ervan niet in. Het was toch niet iets ergs en dit vond Lincoln dan ook niet een hele persoonlijke vraag. Daarnaast was hij geen goede leugenaar. Dus zoals elke eerlijke jongen zou doen gooide hij zo een shot achterover zijn keel in. Deze actie kwam blijkbaar als een verrassing tot de meeste van zijn vrienden. Hij voelde zelfs het meisje naast hem afstand nemen, zijn vriendin. Lincoln kon de reactie van hen echter niet begrijpen. De meiden hadden het gedaan, waarom was het raar dat hij het ook eens had gedaan.
“I was seventeen, don’t be weird about it,” zei hij hoofdschuddend, niet volledig begrijpend waarom het zo een groot ding moest zijn.
Sam en Noah begonnen te lachen, al snel deed Ethan dit ook. “You’re actually serious?” vroeg Ethan, lachend om het feit dat Lincoln ooit een jongen had gezoend.
“Yeah I am, you got a problem with that, mate?”

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
‘’Shut the fuck up, Ethan. At least he’s being honest. You aren’t making fun of us either,’’ zei Delilah fel.
‘’Yeah, but you’re girls.’’
‘’What on earth are you trying to say, huh? We’re all the same. Just because he kissed a boy, doesn’t necessarily mean that he enjoys making out with boys.’’ Billie mengde zich in de situatie, net zoals Madison dat deed. Zijzelf zweeg, wist niet wat uit te brengen zonder de situatie erger te maken – en om eerlijk te zijn durfde ze ook niet voor hem op te komen. Haar vriendinnen waren duidelijker in hun verwoordingen. Haar verduidelijking waren slechts bijeen verzamelde woorden die alleen zijzelf begreep.
‘’And does it bother you when he does have sexual feelings for boys? No. Is it disgusting? Absolutely not.’’
‘’He was seventeen at that time. He’s much older now.’’
‘’Sure,’’ mompelde Ethan. Noah en Sem zeiden geen woord.
Charlie kantelde haar hoofd, net zolang tot haar lippen zijn oor reikten. ‘’I shouldn’t have fetched away my hand. I honestly couldn’t care less. You just .. amazed me, I guess. I’m sorry,’’ bracht ze fluisterend uit. Haar ogen sloot ze kort, haar hand raakte de zijne weer. Het liefst spendeerde ze haar avond met hem alleen, maar dit kon niet. Ze was nu hier en het spel ging gewoon weer door alsof er zojuist niets voorgevallen was waar men stil bij stond. Charlie bevond zich middenin een cyclus. Een rondgang van schaamte, ongemak en onzekerheid indien vraag en antwoord gegeven werd. Hij hield niet op totdat men besloot ermee te stoppen, maar wanneer dat besluit genomen werd, was onzeker. Tijdverdrijf zoals dit kon lang duren, vooral als er een drank in het spel is.
Met een diepe zucht ging ze weer rechtop zitten. Een andere stelling werd opgenoemd.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Hij leek het niet te kunnen laten om even tevreden te grijnzen toen de meiden het voor hem opnamen. Hij vond het lief van hen, al wist hij ook wel dat de jongend het heus niet zo meende. Het kwam waarschijnlijk gewoon als een verrassing. Lincoln was niet echt het type jongen van wie je zoiets verwachtte. Maar vier jaar geleden was hij ook wel echt een ander persoon.
Zijn blik werd weg getrokken door een plotse beweging in de boom. Een vogel was er uit gevlogen en het had gelijk zijn aandacht getrokken. Hij zag hoe de vogel weg vloog, hoe hij zich met zijn vleugels in de lucht bleef afzetten om voor uit en omhoog te gaan. Hij merkte de verschillende bewegingen op die de vogel maakte als hij omhoog ging invergelijking met als hij vooruit wilde gaan. Lincoln zijn hersenen verwerkte altijd alle details die er ergens te zien waren. Als hij naar een stoel keek verwerkte hij niet dat het een stoel was, hij verwerkte welke schroeven en houtsoorten er gebruikt waren in die stoel, hij verwerkte welke delen er waren gebruikt, welke producten er gebruikt waren om het hout te verwerken en mooi te maken. Alle processen die de stoel doorgaan was verwerkte hij, en god, wat bracht dat een hoop hoofdpijn op sommige momenten.
Zijn aandacht werd weer bij de groep getrokken toen er plots in zijn oor gefluisterd werd. Hij kon het niet laten om te glimlachen door het horen van haar stem, Charlie’s stem. Hij deaaide zijn hoofd naar haar toe toen ze uitgepraat was en drukte een kus op haar wang. “I know, Char, don’t worry ‘bout it,” zei hij terug op een fluistertoon. Hij begreep heus wel dat het ook voor haar verwarrend kon zijn. Zulke informatie bracht natuurlijk een hoop vragen op. Lincoln zou ook vragen hebben als Charlie een shot genomen had bij die stelling, maar dat was gewoon normaal in een relatie, vond hij.
Het spel ging verder maar Lincoln was verveeld. Zo nu en dan nam hij een shot, maar bij de meeste vragen eigenlijk niet. Hij had ook nog niet zoveel gedaan op seksueel niveau, en sinds ze allemaal al een beetje aangeschoten waren was dat waar alle vragen over gingen.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
Hij kuste haar op de wang, glimlachte zelfs. Ze straalde vanbinnen, in haar gelaatsexpressie was enkel een zwak glimlachje te zien.
‘’Never have I ever had a threesome.’’ Drie mensen dronken, de andere keken geamuseerd toe. Opmerkingen werden constant gemaakt, meestal voortkomend uit interesse dan wel pure verbazing. Charlie volgde het spel nog maar half. Was ze aangeschoten? Redelijk, maar ze was niet zo aangeschoten dat ze nauwelijks haar impulsieve verwoordingen en gedragingen voor zich kon houden. Toen het spel zijn einde naderde, zat ze stil, terwijl de anderen dronken. Alle stellingen waren seksueel getint, aannames uit gedachtegangen die zij niet had. Charlie was geen expert op het gebied van seksuele handelingen. Ze droomde weleens over seks, maar daar hield het bij op. Waarschijnlijk zou het nog jaren duren voordat ze die dromen werkelijkheid durfde te maken.
De plastic rode beker zette ze weg. Het spel was voor haar definitief afgelopen. Ze maakte geen deel meer uit van de groep, kon niet meepraten over de onderwerpen die ze aldoor aankaartten. Het was ongemakkelijk en bovenal zinloos om hier nog uren door te brengen met haar vriend aan haar zijde. Ze wilde hier niet langer meer zijn – en Lincoln vermoedelijk eveneens niet. Ook hij was niet langer meer spraakzaam.
‘’I think I am going to leave. Are you going with me? You may spend the night at my place if you want.’’ Haar moeder was thuis, maar daar maakte ze zich maar weinig zorgen om. Kate mocht hem wel, net zoals Lincoln haar mocht.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Hoewel hij al gekomen was met weinig zin, leek Lincoln nu nóg minder zijn te hebben aan dit feestje. Het liefste zou hij gewoon zijn spullen pakken en naar huis gaan, maar niet alleen vond hij het lullig om Charlie alleen achter te laten, zijn tante had een date die avond en nu al terug keren zou betekenen dat hij de avond voor haar verpestte. Dat wilde hij ook weer niet.
Tot zijn grote opluchting leek Charlie op een lijn te zitten met hem. Haar voorstel was echter wel verrassend. De twee hadden nooit eerder gelogeerd. De kansen waren er wel geweest maar eigenlijk probeerde Lincoln dit zo veel mogelijk te ontlopen. Nu leek hij echter geen keuze te hebben. Het was of met Charlie mee of naar huis en de avond van zijn tante verpesten. Natuurlijk kon hij het ook niet maken om met Charlie mee te gaan en dan in de nacht nog naar huis te gaan. Hij kende haar moeder en zij zou dat niet toestaan ondanks dat Lincoln al 21 was. Er zat dus geen keuze in, hij moest voor het eerst bij Charlie blijven slapen.
Een oncomfortabel gevoel kroop zijn buik binnen, natuurlijk moest dit ooit wel eens komen, maar hij had het gewoon niet zo snel verwacht. Hij sliep nog steeds niet goed en wilde niet dat Charlie hier iets van zou merken. Ze waren immers pas een half jaar samen, ze kende elkaar nog niet zó goed.
Natuurlijk kende de twee elkaar wel, maar niet op een diep persoonlijk level. Er waren genoeg aspecten aan Lincoln die onbekend waren voor Charlie. Aspecten die hij het liefste ook onbekend wilde houden. Het waren dingen waar hij met niemand, behalve professionele mensen, over praatte. Dingen die hij niet geschikt vond voor de oren van zijn vriendin, wetende dat het een grote reden kon zijn om hem te verlaten. En ook al hadden ze pas net een relatie, hij wilde niet dat ze hem nu al zou verlaten.
Met een klein knikje keek hij toen weer op naar Charlie. “If Kate won’t mind I’d love to stay over,” antwoordde hij.

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
‘’She would love to see your face again,’’ glimlachte ze. Haar slaapplaats was voor Lincoln geen onbekend terrein. Charlie had hem vaker mee naar huis genomen, maar hij was daar nooit echt blijven slapen – en zij was nooit bij hem geweest om in zijn bed haar nacht door te brengen. Hij nam altijd wat meer afstand wanneer ze dat onderwerp aansneed, alsof hij zijn eigen vriendin niet bij hem wilde hebben. Dat hij nu dus met haar instemde, deed haar meer dan goed.
‘’Guys, I think –‘’ Niemand keek naar haar om.
“We’re leaving.’’ Charlie stond op toen ze die uitspraak deed en beval Lincoln hetzelfde te doen. De anderen knikten maar wat. Het deerden hen niet echt dat ze op het punt stonden om het feest te verlaten. Charlie en Lincoln’s aanwezigheid maakte al geen verschil meer uit toen men zijn aandacht op de ietwat persoonlijkere details begon te vestigen.Haar looppassen waren traag. De houten planken onder haar waren bezaaid met vuil en gedaantes. Ergens over heen struikelen was wel het laatste wat ze wilde. De walm van alcohol, sigarettenrook en chemische aardbeien ging verloren toen ze het studentenhuis verlieten. Geen jongens die het andere geslacht betastte en aflebberde in het openbaar, geen geluidsdecibel die zo hoog was dat Charlie zich nauwelijks verstaanbaar kon maken in de mensenmassa. Het was ineens stil, - op het gesuis van het koude briesje na. Uit haar clutch haalde ze haar autosleutels tevoorschijn. ‘’How’s your aunt?’’ vroeg ze hem.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
“And I would love to see her again,” glimlachte hij even zwakjes. Lincoln kon het best goed vinden met Kate, maar meer dan alles was hij gewoon blij dat Charlie nog een redelijk goede relatie had met haar moeder. Ze verdiende het en Lincoln was dan ook best blij dat ze het had. Als het aan hem lag kreeg ze alles wat haar hartje begeerde. Misschien niet alles, van hem tenminste. Er waren immers dingen die Lincokn niet wilde doen of gewoon weg niet kon doen. Over sommige dingen kon hij bijvoorbeeld absoluut niet praten, maar tot nu toe had dat ook nooit gehoeven. Hij hoopte gewoon dat de relatie zo verder kon gaan op deze manier ondanks het feit dat Lincoln een groot deel van zijn leven gewoon weg niet met Charlie wilde bespreken.
Een zachte lach verliet zijn mond toen Charlie door de hele groep genegeerd werd. Het boeide hen blijkbaar helemaal niks dat de twee naar huis gingen. Hij besloot niet eens de moeite te doen om nog gedag tegen hen te zeggen, ze waren allemaal veel te druk bezig met elkaar en hun seksuele vragen naar elkaar. Zonder er echt veel seg in te hebben stond Lincoln op toen Charlie dit ook deed. Lincoln volgde Charlie in haar tempo door naar de uitgang van het studentenhuis. De bekende geuren van sigaretten rook en alcoholisvhe dranken verlieten langzaam zijn neusgaten naarmate ze dichter bij de uitgang kwamen en eenmaal ze buiten waren rook hij alleen nog de vrisse lucht. Voor even voelde het alsof hij weer goed adem kon halen. Lincoln had sinds kinds af aan al slechte longen al wist niemand hier van, te lang in een ruimte gevuld met sterke geuren en rook zitten was dus niks voor hem.
Met een lichtelijk tevreden glimlach sloot Lincoln zijn ogen even om goed adem te kunnen halen. Heel zachtjes kon hij op de achtergrond nog de muziek van het feestje binnen horen maar hij probeerde hier niet op te letten en gewoon van de rust te genieten. Hij opende zijn ogen weer toen Charlie haar autosleutels uit haar tas haalde en hem een vraag stelde. Zacht beet hij op de binnenkant van zijn wang. Hij praatte nooit graag over zijn tante, zijn familie in het algemeen eigenlijk, dus hij besloot zijn antwoord kort te houden. “Fine,” knikte hij simpelweg.
Hij liep rustig verder richting Charlie’s auto en keek even om zich heen. “Can you drive? How much did you drink?” Vroeg hij vervolgens, onzeker of het wel verstandig was voor hen om te gaan rijden. Hij wist namelijk wel dat ze beide al wat drankjes op hadden. Hoeveel wist hij niet, hij was de tel kwijt.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld