HarryStyles schreef:
De middag was aangebroken toen Catherine verveeld was geraakt, ze besteedde haar tijd liever met nuttige dingen doen maar nu ze in iemand anders kasteel was wilde ze dat eigenlijk helemaal niet. Ze kon hier moeilijk zomaar even de bibliotheek binnen lopen om te lezen, of ineens naar de stallen gaan voor een paarden ritje. Er waren gewoon amper dingen voor haar om te doen behalve binnen zitten op haar kamer en schrijven, soms eten samen met de ouders van haar fiancé. De prins zelf leek er nooit bij te kunnen zijn sinds hij altijd wel dingen te doen had, niet dat Catherine dat zo erg vond. Ze vond het juist fijn dat ze zo weinig tijd met de man besteedde. Als het aan haar lag besteedde ze helemaal geen tijd met hem. Zij had er niet voor gekozen uitgehuwd te worden aan hem, dat hadden haar ouders gedaan. En Catherine kon ook wel raden dat dit niet was wat de jonge man zelf gewild had, ook zijn ouders hadden deze beslissing voor hem gemaakt.
Om haar verveling de man te zijn had ze besloten haar raaddame en voogd te vragen haar te begeleiden naar de markt, dan kon ze op zijn minst nog ergens mee bezig zijn. Anastasia, haar voogd, stemde hier direct in mee. Ook zij was erg verveeld en wist hoe verveeld Catherine was. De vrouw was alles voor Catherine en zij was haar dan ook erg dankbaar dat ze mee was gekomen naar dit vreemde land. Anastasia had haar namelijk haast helemaal opgevoed, ze was meer een ouder figuur dan haar eigen ouders ooit waren geweest.
Het duurde niet lang voor ze in het dorp aangekomen waren bij de markt. Anastasia vertelde enthousiast verhalen over de groentes en fruitstukken waar ze langs kwamen omdat ze wist dat Catherine hier van hield. Ze vond het leuk om te weten wat wat was en waar de naam vandaan kwam en in welke gerechten het gemaakt werd. Catherine had inmiddels ook al een mandje vol met spullen rond haar arm, blij met de fruitstukken die ze de volgende ochtend als ontbijt zou klaarmaken, of wel, aan de chef zou geven om klaar te maken. Onoplettend liep ze rustig verder tot ze tegen iemand op botste waardoor de spullen uit haar mandje vielen. Meteen knielde Catherine neer om haar fruit te pakken voor het vies werd. "Oh my apologies I wasn't looking," zei ze gelijk, door de stem van het andere persoon heen. Eenmaal ze alles terug in haar mandje had stond Catherine terug recht op en keek ze recht in haar eigen ogen, althans dat dacht ze. "Anastasia am I seeing ghosts?" vroeg ze wat zachter, angstig voor de haast exacte kopie van haar gezicht die tegenover haar stond.
@Aurora
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
20
