Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

its just 2 weeks. - orpg.

Anoniem
Popster

Zifax schreef:

orpg
its just 2 weeks.

je mag reageren, om te kijken waar je bent gebleven.
of een lief complimentje.
gelieve niet reageren als je gaat verbeteren.

-----------------

Joe Hills
24 years old.

''2 weken gezellig met je vrienden op pad? Fout. Het worden 2 lange weken
met onbekenden, in een onbekend land met onbekende situaties.
Het gaat namelijk altijd anders dan je hoopt, en deze keer dus ook.
Of dat nou iets fouts is, moet je betwijfelen.
Zie het als een spelletje,
je gooit de dobbelsteen zet de stappen die je moet doen.
Kijk hoe lang je het volhoud, en hoe ver je kan gaan''

Hoofdstuk 1
blz 1 tm -

storyline made by
@Mariannammc
@Sylvarium

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
Alis Graceland /
21 years old

Twee weken lang op vakantie met mijn vriendinnen. Ik kan er niet op wachten. Het heeft zo lang geduurd voor we deze reis hebben kunnen plannen. Het overtuigen van mijn ouders was mijn grootste obstakel. Al ben ik al een 21 jarige vrouw, ik vraag voor veel dingen nog toestemming bij mijn ouders. Hoe gek veel mensen het ook wel niet vinden klinken. Ik woon nog steeds bij mijn ouders, en ben ook niet van plan snel weg te gaan. Nadat ik mijn studie heb afgerond kan ik misschien nog gaan kijken naar andere opties. Ik kijk op als ik de stem van Clarissa, mijn beste vriendin hoor. ''Alis we zouden nu echt moeten vertrekken. We wachten allemaal op je.'' ik knik en trek mijn koffer mee de trap op. Het worden twee hele mooie weken, we hebben hier al jaren over gedroomd. Ik kan niet wachten op de vele dagen dat we op het strand gaan liggen, de vele restaurantjes die we gaan bezoeken... Ik heb altijd al een zwak gehad voor warme landen. En vooral eilanden. Het is lekker afgelegen, ik moet toegeven dat ik er nog geen eens van gehoord had. Maar nadat ik de foto's had gezien van het vakantiehuisje, en het uitzicht was ik gelijk verkocht. Ik kan niet geloven dat we voor zo een lage prijs zo een mooi huisje hebben weten te bemachtigen. Al zijn de foto's op internet vaak misleidend. Ik glimlach als ik mijn drie vriendinnen op een rijtje zie staan. Clarissa en ik kunnen veruit het best met elkaar overweg. En dat geld bij Jannis en Rachel ook. Ze zijn al beste vriendinnen sinds dat ze op de basisschool zaten samen, en hetzelfde geld bij mij en Clarissa. ''Wel uitkijken he lieverd? Je moet me altijd bellen als er iets gebeurd, en niet met vreemde mannen mee naar huis gaan!'' ik rol mijn ogen en geef mijn moeder een knuffel. Ik vind het lief hoe ze altijd zo bezorgd is om mij, maar de waarheid is dat ik ook op mezelf kan letten na 21 jaar. ''Tuurlijk mam, je weet dat ik dat niet zou doen.'' mijn moeder glimlacht opgelucht en ik richt mijn aandacht op mijn vader. Mijn vader was er in het begin strict op tegen dat ik alleen op vakantie zou gaan, maar nadat ik hem en mijn moeder elke dag heb verteld hoe goed ik eigenlijk op mezelf kan letten, en het heb laten zien is hij bijgedraaid. ''Laat ons weten wanneer je aangekomen bent bij het vliegveld, en maak het niet te laat vanavond.'' ik geef mijn vader ook een knuffel voordat we met zijn allen naar buiten lopen. Mijn zus brengt ons naar het vliegveld, waarna ze weer terug gaat naar huis. Hier gaan we dan. Op naar onze eerste vakantie samen.
-
''Wauw, het is gewoon zo prachtig.'' brengt Jannis uit. Ik knik en bekijk het eiland waar we zojuist zijn geland. Al kun je er nog niet veel van zien, het ziet er nu al adembenemend uit. Ik ben blij dat we hiervoor gekozen hebben. Na een lange reis van acht uur achter de rug te hebben zijn ik en mijn vriendinnen eindelijk op bestemming aangekomen. ''Ik ben spontaan niet meer moe!'' schreeuw Rachel. Ik lach en knik bij het horen van haar opmerking. Snel lopen we naar onze taxi toe, die naar onze locatie begint te rijden. Ik kan niet wachten om ons vakantiehuisje te zien. Het moet perfect zijn, aangezien we hier twee weken gaan overnachten. ''Het zag er echt heel mooi uit op internet, ik denk dat het net zo mooi is in het echt!'' Clarissa laat me nog een paar foto's zien van het huisje, en ik knik als teken dat ik het met haar eens ben. Het ziet er inderdaad super uit. ''Nou meiden, jullie zijn er.''
-
Sorry dat het zo kort is, ik ga langer schrijven

Anoniem
Popster

Zifax schreef:
'Aan de kant!' schreeuw ik terwijl ik boven op een kofferkar zit, en Daniel mij met hoge snelheid vooruit duwt. Het was weer eens zover, we konden ons gewoon niet gedragen. Ook niet in het vliegveld, laat staan het vliegtuig zelf. Dat ze ons nog niet geweigerd hebben is een wonder. Maar, we zijn al een beetje aan de late kant. Daarom hadden Daniel en Micha het geniale plan om mij en Danny boven op die karretjes te dumpen. Ondertussen springen van verschillende kanten mensen alle richtingen op. En als het nog niet ergen kon, kregen we de douane achter ons aan. Tuurlijk, eerst komen we al te laat op het vliegveld omdat Micha zich verslapen had. Omdat Daniel niet getanked had met zijn auto en als klapper op de vuurpijl moesten we op Danny wachten omdat hij zijn paspoort was vergeten. Was het nou echt zo moeilijk voor ze om ze aan de regels te houden? Af en toe voel ik me dan toch wel een beetje hun grote vader. Al hoewel, dat klinkt wel erg fout. Laten we het op grote broer houden.

Wanneer de douane met grote zwaailichten op een golfkarretje achter ons aan raced, zetten Daniel en Micha het nog meer op het rennen. Het verbaast me zelfs dat ze gewoon nog sneller zijn dan het golfkarretje, had dat football toch nog zin. In mijn ooghoek spot ik dat onze gated bijna sluit, shit! We hebben heel wat geld neer moeten leggen voor deze reis dus beter kwamen we op tijd. Uit het niets maken Daniel en Micha een scherpe beweging en ik moet me stevig vast houden om maar niet om te kiepen. Zodra we de hoek om zijn merk ik al snel dat we de douane hebben afgeschud. Dat was gelukkig een opluchting. Aan het einde van de gang zie ik met grote gele koeienletters 'Gate B69' staan. 'Daniel! Micha! Daarheen!' Schreeuw ik van achter uit mijn keel. De jongens zetten het nog harder op het lopen en gaan vol in de rem als ze een meter verwijderd zijn van de grond-stewardessen die ons verbaast staan aan te kijken. 'Dan moeten jullie de 4 jongens zijn die we inmiddels al een aantal keer hebben opgeroepen.' Zegt een van de dames. 'Jullie zijn te laat, ze hadden zowat jullie koffers er uit gehaald! Laat dit nooit weer gebeuren heren.' Vult de ander aan. Ik probeer daarom mijn excuses maar aan te bieden terwijl ik mijn tickets uit de tas haal. 'Het spijt ons, we waren afgeleid.' Zeg ik met een grote glimlach. Zodra ik de poortjes door ben en de slurf kan passeren om het vliegtuig in te gaan, hoor ik achter mij ineens Micha schreeuwen 'Jongens! Dit word onze droomvakantie, ik bedoel gate B69 ? Je zou haast bedenken dat het Bitches standjes 69 word deze zomer!' Wanneer iedereen er om lacht, rol ik mijn ogen maar vol schaamte en duw mijn gezicht in mn vest. Soms wou ik me gewoon niet bemoeien met die gasten.

Na een vermoeiende vliegreis komen we eindelijk aan in het mooie Tenerife. Heel anders dan Amerika, maar ik had er naar uit gekeken. We hadden een tof huis gehuurd met de jongens waar we gingen wonen de komende 2 weken. Het was niet al te duur, en het was goed gelegen. Dichtbij het strand, het uitgaanscentrum en een ontzettend groot waterpark. Als we het vliegtuig uit komen, ren ik samen met Micha en Daniel naar de uitgang om een peuk op te steken buiten. Oh man.. wat een verlichting, dat kon ik wel gebruiken. Danny komt na een poosje achter ons aan lopen met alle koffers die hij verzameld had van de band. En Micha had ondertussen de taxi al gebeld. Plottwist : Taxi bleek gewoon een oud gammel busje te zijn. Maar goed we namen het er voor want, we waren namelijk in paradise on earth.

Het landschap was echt verbazingwekkend mooi! Bergen, zee, locale huizen en restaurants. Het was prachtig. En zo dus ook ons huis die we gehuurd hadden die ik al kon zien op een afstandje. Zodra het busje stopt en wij onze koffers er een voor een uittrekken moet ik het even in me opnemen. We waren er gewoon echt? Ik had de vliegreis met die 4 holbewoners overleefd, en ik kon nu gewoon een keertje rust hebben en lol zonder de druk van mijn ouders. Ik had verdiend! Maar.. Ik besef me ook dat we er nog niet zijn. Aangezien er maar 3 slaapkamers zijn gaat dit een gevecht worden over wie, welke kamer krijgt. De man uit het busje blijkt schijnbaar op de hoogte te wezen van het feit dat wij dit huis huren. Hij drukt me de sleutels in de hand en vraagt me of ik een handtekening wil achter laten. Zodra ik de krabbel heb gezet besef ik me direct dat ik de gouden kans had om een goed plekje te claimen in het huis. Ik kon er namelijk als eerst in.

Zonder enige twijfel neem ik een sprintje naar het huis toe, en open de deur. Ik werk mezelf de trap op en open de grote masterbedroom. Heerlijk 2 persoons bed met een prachtig balkon waar ik de zee kon zien. Nu was het zeker, dit kon niet mis gaan. Dit was de perfecte vakantie. Ik plof languit op bed neer en sluit mijn ogen. Eventjes bij komen van alles... Maar ook dat duurde niet lang want ik hoorde wat gesmopper van beneden komen. 'Daniel, ik wil niet bij Danny liggen man! Verdomme gun me toch een plekje bij jou!' Het waren ook net een stel meiden af en toe, ik grinnik en houd wijselijk mijn mond dicht over het feit dat ik ook een 2 persoons bed heb. 'Jonge Micha zeik niet zo man! Ik ben mijn koffer kwijt!' Hoor ik Danny zeggen. Ja hoor... Fashion king Danny is zijn koffer kwijt, natuurlijk. Ik grijp mezelf bij een en rol van bed af, strompel de slaapkamer deur uit en hang bij de trap over de leuning. En op dat zelfde moment hoor ik een busje stoppen bij ons voor de deur van ons huis. 'Hey Danny, hoor je dat? Misschien is dat onze Taxi wel. Misschien heb je hem laten liggen!'

@Mariannammc

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
''Bedankt meneer!'' ik dank de taxichauffeur en geef hem het geld, voor we met zijn alle uitstappen en onze koffers uit de kofferbak halen. Ik trek aan mijn koffer en bekijk het huisje alvast, althans wat ervan te zien is. Het is prachtig. ''Jongens kom!'' schreeuw ik waarna ik zelf al de oprit op begin te lopen, ik bekijk de mooie, groene tuin vol met bomen en prachtig gekleurde planten. De zwembad in het midden is ook niet een erg slechte toevoeging. We gaan het hier zeker gezellig hebben. ''Jongens dit is zo super mooi, I can't!'' Jannis schreeuwt de woorden en loopt met grote passen naar de voordeur toe. ''Huh? Hebben ze de deur open gelaten? Lijkt me niet erg slim met een huis als deze.'' Rachel fronst eventjes, en trekt de voordeur open waarna we met zijn allen de woonkamer in lopen. Wat vreemd, de lichten zijn aan. Het zou toch niet dat ze dit al voor ons hebben gedaan? ''Ik ga boven even kijken.'' zonder te antwoorden op de opmerking van Clarissa leggen Jannis, Rachel en ik onze koffers neer en laten ons op de bank neer ploffen. Het is een lange reis geweest, we hebben het verdiend om even te rusten. ''Ik meen het, dit gaat de beste vakantie ooit worden. Niks kan ons meer tegen houden, niks. Alles is perfect gewoon.'' verteld Jannis. Ik lach om haar opmerking en knik. Het is waar. Alles is gewoon perfect.

''Aaah!'' ik sta vlug op wanneer ik een gil, die duidelijk afkomstig is van Clarissa hoor. Er zal toch niks aan de hand zijn. Zonder nog te communiceren staan we met zijn drieën op en lopen we de trappen snel op. ''Clar? Wat is er?'' ik verstijf als ik Clarissa ziet staan, met een groep jongens. Wat doen zij in hemelsnaam hier? Hebben ze hier ingebroken? ''Jullie gaan dit niet geloven. We gaan een hel vakantie beleven, een hel vakantie zeg ik je.'' ik frons en kijk Clarissa verward aan. Een hel vakantie? Waar heeft ze het over. ''Clar slow down, wie zijn dit?'' ik richt mijn aandacht op de jongens, die er net zo verward uitzien als wij. Het zal toch niet zo zijn? Nee... Dat kan niet. ''We hebben hetzelfde vakantiehuis geboekt. Zij betalen er ook voor, wij ook. De maatschappij waar we geboekt hebben is afgesloten, of heeft zichzelf afgesloten. En nu zitten we met elkaar opgescheept. We gaan één keer alleen op vakantie en dan gebeurd er zo iets.'' Clarissa zucht en probeert adem te halen. Ze kan soms erg overdrijven. Al is dit niet de perfecte situatie, en snap ik haar op dit moment erg goed.

''Oké, we moeten wel ergens een deal kunnen maken toch? We kunnen vandaag even hier pitten, en morgen bellen we ze even. Wie weet hebben ze ons gewoon per ongeluk hetzelfde adres gestuurd, met dezelfde sleutel...'' brengt één van de jongens uit. ''Áls we hier maar snel een oplossing voor vinden...''

Anoniem
Popster

Zifax schreef:
Een schelle gil hoor ik van beneden komen, wat is er aan de hand? Dat was zeker niet een van de jongens. Het klonk wel een meid? Hebben ze er nu al een binnen gehaald? We zijn hier nog geen eens 30 minuten! Met een vluchtige beweging werk ik mezelf naar de trap toe, en loop naar beneden. Waar inmiddels vier bloedmooie dames staan, bepakt en bezakt met al hun bagage. Ze spraken overduidelijk dezelfde taal als ons, dat was alweer een pluspunt. Zo konden we in ieder geval communiceren over het feit wat er aan de hand was. ''We hebben het zelfde vakantiehui geboekt, zij betalen er ook voor, en wij ook. De maatschappij waar we geboekt hebben is afgesloten, of nou ja heeft zichzelf afgesloten. En nu zitten we met elkaar opgescheept! We gaan een keer op vakantie en dan gebeurd er zoiets!'' Zegt een van de dames met een lichtelijke paniek in haar stem. Ik draai mn hoofd iets en vergroot mijn ogen. 'Pardon? Is dit oprecht gebeurd? Wat een naaistreek' Antwoord Daniel direct terug. Ik kom erbij staan en leg een hand op zijn schouder. ' Oke, we moeten wel ergens een deal kunnen maken toch? We kunnen vandaag even hier pitten, en morgen bellen we ze even. Wie weet hebben ze ons gewoon per ongeluk hetzelfde adres gestuurd, met dezelfde sleutel?' Antwoord ik maak in de hoop ze een beetje op hun gemak te stellen. De dame die zo net nog in paniek was maakt haar ogen groot, en het bleek erop te lijken dat ze dat niet echt zag zitten.

Ik kijk de jongens aan, en bedenk me geen moment. 'Anders geven we de dames onze slaapkamers voor een nachtje? Dat is wel net zo netjes toch?' Zeg ik zonder enige twijfel. En als ik zie dat dat de meiden geruststelt, worden de jongens met dezelfde vaart lichtelijk opgefocked. Micha komt iets dominant tegen over me staan. 'Dude, wij hebben hier ook voor betaald dit is onredelijk.' Zegt hij zachtjes en iets fluisterend. 'Luister, die ene meid is al zwaar een paniekzaaier. Om het niet erger te maken moet je er mee dealen deze avond oké ' Zeg ik tegen hem met een pushende blik. Hij knikt maar en doet enkele stappen naar achter. Als ik de jongens aan kijk, bewegen ze zich ieder naar hun slaapkamer om hun spullen op te halen. En leggen het in de woonkamer. Mijn spullen liggen inmiddels nog boven, als ik vergeet dat ze daar liggen omdat ik bezig ben het zooitje ongeregeld in de maat te houden.

@Mariannammc

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
Een zucht verlaat mijn lippen wanneer Clarissa heen en weer begint te lopen. Het is al een enorm vervelende situatie, het enige wat we voor vandaag kunnen doen is het negeren. Dat lijkt mij het beste. ''Jongens aangezien we hier toch zijn, waarom gaan we elkaar niet leren kennen?" brengt Rachel uit. Maar natuurlijk. Het ene moment is ze in paniek en het andere moment doet ze dit als voorstel. ''Rachel nee. We moeten op de een of andere manier contact zien te krijgen met die vuile leugenaars, ze kunnen toch niet zomaar offline zijn?'' ik rol mijn ogen en bekijk de vier jongens eventjes kort. Ze zien er allemaal goed uit, niet dat dat wat uit maakt, maar het is een leuk pluspuntje. ''Anders geven we de dames onze slaapkamers voor een nachtje? Dat is wel net zo netjes toch?'' hoor ik een jongen met bruin haar en een bril zeggen. Het is een gul offer, aangezien er in het hele huis maar drie kamers staan. ''Dat is lief van je.'' meld ik, waarna ik mijn koffer eindelijk los laat en mijn handen op mijn zij leg. Ook al lijken niet alle jongens blij met het voorstel, negeer ik het en stop mijn koffers in de eerste beste kamer.
-
Nadat ik een paar dingen uit mijn koffer heb gehaald, mijn haar en make up eindelijk gefatsoeneerd heb en een jurkje aangetrokken heb loop ik de trap op naar beneden. Ik zie dat er twee jongens zitten, samen met Clarissa. Ze lijken het nogal gezellig te hebben. In mijn ooghoeken zie ik hoe Rachel en Jannis bij het zwembad liggen. Hoe vreemd het ook is dat we hier met vreemden zijn, het is niet alsof ik en de meiden nu geen plezier meer gaan maken. Hopelijk gaan we vanavond nog even uiteten, of misschien naar het strand. Het strand is hier niet heel ver vandaan en ik heb gehoord dat er vandaag een leuk feestje is. Ik besluit om bij Clarissa en de twee jongens te zitten en haal mijn telefoon tevoorschijn. ''Dus waar komen jullie eigenlijk vandaan?''
-
@Sylvarium

Anoniem
Popster

Zifax schreef:
Wanneer de jongens hun plek hebben gevonden in het huis en ik op de bank plof. Komt het meisje die daar net nog een beetje paniekerig overkwam dicht bij ons zitten. Ze opent haar ogen groot en kijkt me aan. 'Clarissa.' zegt ze op een toontje en zet een lach op terwijl ze haar hand uitsteekt. Is dat haar naam? Ze kwam een beetje funky over. Niet dat het perse iets verkeerds moet zijn. Maar ik had het gevoel dat ze nog wel eens stemmingswisselingen kon hebben. Ik houd haar hand vast en knijp er iets dominant in wanneer ik me voorstel. 'Ik heet Joe. Aangenaam Clarissa.' Uit eindelijk begint ze te vertellen over het feit dat ze niet weet wat ze aan moest doen. Mens, waar maak je zo'n probleem van denk ik alleen maar op dat moment. De meiden zagen er goed uit, en verzorgd ook. Waarschijnlijk waren ze nog steeds leuk in een vuilniszak. Op dat zelfde moment zie ik een meisje met bruin haar aan komen lopen. Eventjes leek alles heel langzaam te gaan als ze richting de bank loopt. Is ze überhaupt echt? Kijk hoe leuk ze eruit ziet! Wanneer haar jurkje langs haar heen zwaait, en ze haar bruine lokken achter haar oor duwt. Geeft Clarissa mij een duw en opent haar ogen groot. Was dit nou een hint dat ik niet zo moest staren naar een van haar vriendinnen?

''Dus, waar komen jullie eigenlijk vandaan?'' Zegt het meisje waarvan ze net nog mijn adem ontnam. 'Californië, Los angeles.' Antwoord ik. 'City of dreams!' Schreeuwt Danny vanuit het zwembad. Hij had zich schijnbaar al aangeschoven bij de meiden buiten. City of dreams? Zo cliché? ''Niet voor iedereen hoor'' antwoord ik vluchtig erachter aan. 'Het zit namelijk zo, de jongens volgen allemaal hun dromen in de muziek, acteren, dj. Echt alles om maar in de spotlights te staan! Ik wil gewoon een fotograaf worden, En ik houdt wel van koken. Dus misschien dat ik gewoon heel mijn leven voedsel wil fotograferen.' Zeg ik met een grote zelfverzekerde glimlach. De meiden knikken en lijken niet erg onder de indruk. Wat bezielt me ook, om mezelf direct zo onderuit te halen. Totaal overbodig en hun hebben er totaal geen boodschap aan wat mijn dromen zijn.

Wanneer Micha richting mijn kant op komt lopen, kijk ik op. 'Luister, de dames willen dat we met hun mee gaan uiteten vanavond zodat we een plan kunnen maken om het bedrijf te contacteren over dit hele ingewikkelde gedoe.' Ik luister het aan en het leek me inderdaad wel een slim plan om met de meiden wat te gaan eten. Het was immers toch belangrijk dat dit opgelost werd. Ik knik en antwoord, ' Ja tuurlijk, goed idee.' Ik zet vervolgens mijn handen op mijn knieën en duw mezelf overeind vanuit de bank. 'Het was me een genoegen, ik spreek jullie later weer.' Zeg ik tegen de dames waarbij ik net op de bank zat. Vervolgens loop ik maar even naar boven, Mijn spullen lagen nog in die prachtige kamer die ik moest opgeven uit beschaafdheid. Wanneer ik in mijn kamer kom laat ik me even ploffen op bed en ga languit liggen. Ik was mentaal nog niet helemaal klaar om me om te kleden, ik was zo uitgeput. Bah! Ik sluit me ogen en op dat zelfde moment hoor ik de deurklink open gaan..

-
@Mariannammc

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
Ik glimlach als ik het antwoord van de jongens hoor, typisch iets wat mensen uit LA zeggen. ''City of dreams'' het is grappig om te horen. Of ik ''dreams'' heb weet ik niet, mijn grootste droom is mijn school afmaken. Ik kijk op als de jongen met het bruine haar en bril begint te praten. Hij was mij net ook al opgevallen. ''Niet voor iedereen hoor.'' deelt hij mee. ''Het zit namelijk zo, de jongens volgen allemaal hun dromen in de muziek, acteren, dj. Ik wil gewoon fotograaf worden. En ik houdt van koken. Misschien dat ik gewoon heel mijn leven voedsel wil fotograferen.'' ik knik en glimlach eventjes. Fotograferen is altijd mijn favoriete bezigheid geweest. Het is prachtig hoe je met je lens mooie momenten vast kunt leggen, die daardoor telkens weer herbeleefd kunnen worden. Na een tijdje te praten komt een andere jongen onze kant op lopen. Ik richt mijn aandacht op hem en hoor wat hij te zeggen heeft.

''Luister, de dames willen dat we met hun mee gaan uiteten vanavond zodat we een plan kunnen maken om het bedrijf te contacteren over dit hele ingewikkelde gedoe.'' het zou inderdaad een slim idee zijn om met zijn allen uiteten te gaan. We kunnen elkaar ook beter leren kennen op deze manier, voordat we morgen weer afscheid nemen van elkaar. Ik kijk op als de jongen met de bril zich excuseert en aankondigt dat hij er vandoor gaat. Ik zeg hem gedag en sta ook op, waarna ik een glas met water pak. Het is zo warm. Maar dat is juist fijn, ik houdt van het warme weer op vakantie. Je kunt de hele dag zonnen, en het is alsnog leuk. Ik besluit om ook maar even naar boven te gaan, en eventjes een dutje te doen. Het is een lange reis geweest, en of ik wel zo ''uitgerust'' ben weet ik nog niet zo zeker. Ik open de deur en kijk geschrokken op als ik de jongen van zonet op het bed zie liggen. Ik moet toegeven, hij is erg knap. ''Oh het spijt me, ik dacht dat hier niemand was.'' breng ik zachtjes uit. Akward.
-
@Sylvarium

Anoniem
Popster

Zifax schreef:
Wanneer ik mijn kin iets op til en het meisje zie staan, laat ik direct mijn hoofd weer vallen. 'Ik ben niet overleden hoor.' zeg ik ter geruststelling. Ik hoor een kleine grinnik onder haar adem vandaan komen. Met mijn hand klop ik op het bed. Om het gebaar te maken dat ze heus wel naast me mag ploffen. Een kleine windvlaag voel ik over mijn lichaam gaan wanneer ze uit eindelijk dan ook naast mij ploft. 'Alis, was het toch?' vraag ik wanneer ik mijn gezicht iets bij draai zodat ik haar iets beter kan zien. Ik had het idee dat ze het nog wel eens een beetje awkward kon vinden. Maar goed dat was het ook wel, je bent ineens met vreemden opgescheept in zo'n vakantiehuis. 'Dus, wat doe je eigenlijk in het dagelijks leven? Ga je nog naar school?' Vraag ik haar maar om de tijd te doden. Ze antwoord, en ik ga er wat dieper op in. 'Ah tof! En hierna? Nog plannen?' Het bleek dat ze best nuchter was, ze wou vooral de wereld ontdekken. 'Samen met je vriend?' Zette ik er achteraan. Ik bedoel zo'n knappe meid was vast niet single. Ik draai me iets verder om zodat ik op mijn zij lig, en wacht af op haar antwoord terwijl ik een mooie glimlach opzet en haar diep in haar ogen aankijk. Zou ik het doen? Of niet? Ik bedoel ik kende haar niet eens. Ik liet het aan haar over en wachtte maar iets af.

Even later rent Dylan de kamer in en springt boven op me. 'Pizza!!' Schreeuwt hij recht in mijn gezicht. Aangezien hij zo hard schreeuwt beslaat mijn bril vrijwel direct, en komen er wat speeksel spetters erop. 'Ga je lekker?' zeg ik terwijl ik hard lach. Ik grijp hem vast en beginnen wat te kloten. Ik pak zijn hoofd vast onder mijn arm, in de houdgreep en begon door zijn haar te woelen. Micha komt overduidelijk op het lawaai af wat Dylan en ik maken. 'Ik doe mee!! Triotje dames!!' Schreeuwt hij en springt boven op mij en Dylan. Wanneer we elkaar oppakken en elkaar over en weer door de kamer duwen en gooien, staan 2 meiden bij de deur te zuchten en smoezelen vast wat over ons.

Een poosje later zitten we dan eindelijk in de taxi onderweg naar het dorpje wat aan de kust lag. Het was niet ver, we hadden het eigenlijk prima kunnen lopen maar de jongens waren moe, dus deden we het zo maar. De meiden zaten ook achterin. Eentje van hen zat continu selfies te maken, volgens mij was ze wel een beetje insta famous. Of naja zo deed ze zichzelf voor komen. T'was wel schattig. Eenmaal aangekomen bij de boulevard laat de taxichauffeur ons eruit. De witte stranden, zonsondergang en vele mensen op straat kwamen ons direct te gemoed. Wat gingen we nou doen dan? Ik hoorde ze wel discussiëren over het feit wat we nou precies gingen eten. Sushi, Pizza, Pasta, Hamburgers. Keus was er in ieder geval genoeg. Ik ga maar naast Alis staan, en stoot haar even aan. 'Waar heb jij zin in?'

--
@Mariannammc

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
Ik grinnik als ik zijn opmerking hoor, en ga naast hem zitten wanneer hij gebaart dat ik dat moet doen. ''Ja, Alis ja.'' zeg ik zachtjes. ''Jij heette Joe toch?'' hij knikt eventjes en ik bekijk hem kort en richt mijn aandacht dan op mijn schoenen. Het is best ongemakkelijk om hier met vreemde jongens te zitten. Ik ben nooit echt van het uitgaan geweest, en veel ''nieuwe'' mensen heb ik dan ook niet leren kennen in de afgelopen jaren. De enige jongens waar ik mee in contact kwam, waren de jongens van mijn school en vrienden van ons. ''Wat doe je eigenlijk in het dagelijks leven?'' vraagt Joe me. Ik haal mijn schouders op. ''Ik fotografeer, en ik ga naar school. Eigenlijk ben ik niet zo interessant.'' ik lach om mijn eigen opmerking. ''Ah tof! En hierna nog plannen?'' ik knik. ''Ja, ik wil heel graag op reis gaan. De wereld zien, dat is echt mijn grootste droom. Ik wil Europa bezoeken, Italië lijkt me zo een mooi land. Ik wil ook Korea en Japan bezoeken. Gewoon andere culturen zien en proberen meer van de mensheid te begrijpen.'' deel ik met hem. Geen idee waarom ik hier zo open over ben, maar ik denk dat het iets is wat ik met veel mensen wil delen. ''Samen met je vriend?'' ik bloos eventjes als ik zijn vraag hoor. Het zal waarschijnlijk apart zijn voor hem, om te horen dat ik nog nooit een vriend heb gehad. ''Nee, ik heb geen vriend.'' ik glimlach. Ik kuch zachtjes en begin een nieuw gesprek. Ach ja, we zijn hier morgen toch weer weg.

Ik kijk geschokt op als een van de jongens onze kamer in rent. Ik kijk toe hoe de jongens aan het ''stoeien'' zijn en sta op van het bed, ik beweeg me naar de deuropening toe en zie dat Jannis daar ook staat. ''Wat een kleuters zijn het he?'' vraagt ze. Ik knik eventjes. ''Ja, maar ze zijn wel grappige kleuters.'' Jannis zucht eventjes. ''Jammer aan de ene kant, dat ze morgen weg gaan. Vind je niet?'' ik haal mijn schouders op sla mijn armen over elkaar heen, waarna ik mijn aandacht weer op de jongens laat vallen. ''Een beetje wel ja.'' na een tijdje lopen ik en Jannis weer naar beneden, en besluiten we met zijn alle uiteten te gaan. Ik heb een erge trek in sushi, dus dat moet goed komen. We lopen richting de taxi die de jongens besteld hebben en stappen in. ''Oké guys, ik moet eventjes een paar selfies maken. Mijn fans wachten op me.'' meldt Rachel. Ik rol mijn ogen en lach bij haar opmerking. Rachel is geobsedeerd met haar insta ''fans'' het zijn er honderdduizenden, en ze heeft het gevoel dat ze ze overal van op de hoogte moet houden. ''Enjoy your life babe, insta won't make it any better.'' ze haalt haar schouders op en tikt één van de jongens op de schouder ''Hoe heet jij op insta?''

Ik stap uit en bedank de taxichauffeur waarna ik in mijn eentje achter Clarissa en één van de jongens aan begin te lopen. Ze zijn bedenken wat we vandaag gaan eten. Ik kijk Joe eventjes aan als hij naast me komt lopen. ''Sushi, ik hou zoveel van sushi.'' ik kijk eventjes in zijn ogen, maar herstel me snel. ''Jij dan? Wat vindt jij lekker?'' ik glimlach als hij mededeelt dat hij ook van sushi houdt. Geen idee of het ook zo is, of dat hij dit alleen maar zegt omdat ik er ook van hou. ''Oké jongens, we komen er niet uit. Dus jij mag kiezen, wat was het ook alweer? Alina?'' vraagt één van de jongens. ''Het is Alis, en aangezien jullie er niet uitkomen, stellen ik en Joe voor om sushi te gaan eten.'' ze knikken allemaal, en niemand lijkt er echt problemen mee te hebben. ''Dit is zo'n gave sushitent, met supermooi uitzicht.'' zegt Jannis. We lopen allemaal naar binnen en krijgen al snel een van de grootste tafels aan ons toegewijd.

Het is een super mooie tent, met erg grote ramen waardoor we direct een uitzicht hebben op de zee. Het is zo mooi. ''Zullen we dan maar bestellen?'' ze knikken. ''Ja, maar we moeten eerst onze menukaarten nog krijgen.'' ik knik en richt mijn aandacht op Joe. ''Wat wil je drinken?''
-
@Sylvarium

Anoniem
Popster

Zifax schreef:
'Sushi!' Antwoord ik vluchtig als ze vraagt wat ik lekker vind. Niet dat het een leugen was, maar dat ik het iets te enthousiast vermelde was zeker niet om een beetje indruk achter te laten. Dylan verwijderd direct Alis haar aandacht van mij om met de meest domme opmerking te komen of ze nou Alina heette. Hij moest altijd de show stelen van de meiden rondom mij heen. Hij acteert vaak en doet vaak castings bij grote films. Immers word hij echter niet gekozen. Sneu, maar de harde waarheid. Bij de meiden bleek die ook niet echt vaak in de smaak te vallen. Ik lach als ik hoor dat ze mijn naam noemt bij de keuze van het restaurant. Heel schattig dat ze me er zo in betrok. Ik knik en lach even naar haar. Vervolgens lopen we naar het restaurant wat gelegen is vlak aan de boulevard. Er zitten wat straat muzikanten, artiesten en schilders die het volk vermaken en tegelijkertijd met dezelfde gang het geld proberen af te kloppen. De zon gaat nu net onder en alles is prachtig roze oranje gekleurd. Wanneer Iedereen naar binnen loopt blijf ik nog even staan, snel schiet ik met mijn camera een foto van het prachtige uitzicht en kijk nog even rond. Als ik dan ineens mijn hoofd naar links draai staat Rachel daar. 'Jij bent fotograaf?!' Kraamt ze ineens uit. 'Uhm, ja. hallo gegroet.' antwoord ik iets wat droog. Rachel kijkt me aan en knippert wat met haar ogen. Was het nou oprecht zo dom wat ik zei? Volgens mij viel het wel mee. Rachel legt een hand op mijn schouder en komt een stapje dichterbij staan. 'Luister hunk, ik heb volgers. Ik heb fans, en ik verdien geld met deze likes. Schiet vandaag foto's voor me en je krijgt 30 euro van me zodat je daar lekkere drankjes van kan halen in de club.' Zegt ze. 30 euro? Wat denkt ze wel niet, ik vraag letterlijk professioneel als mijn werk wel 45 euro per uur! En zij denkt dat ik voor 30 euro de hele avond haar Instagram een beetje kan oppeppen. De dames hadden inmiddels de slaapkamers ook al geclaimed, en nu moest ik haar zeker nu ook nog een pleziertje doen? 'Dat doet die wel hoor, hij houd ervan om foto's te maken.' Hoor ik Danny ineens zeggen. Ik zucht, en kijk hem aan. Wat doet die nou? Waarom zegt hij dit nou? 'Ah super lief! Dankjewel! Kun je er nu eentje maken?' Vraagt Rachel direct als ze al geposeerd staat. Ik zucht en laat mijn schouders hangen. 'Je vraagt nu ook al echt direct actie van me?' Vraag ik haar. 'Ja wat denk jij ? Hup hup! ' zegt Rachel met een lach op haar gezicht. Ik schud mijn gezicht wat heen en weer en maak met een kleine tegenzin de foto's.

Als we eenmaal in het restaurant zitten besef ik me al snel dat het super heet is binnen en mijn bril ineens beslaat. Jeetje, als een van de jongens al niet heigent boven op me zit is het wel het feit dat het gewoon warm weer is hier. Ik doe hem af en probeer hem weer schoon te maken. Voor een paar seconden is alles erg wazig en knijp ik even goed met mijn ogen. 'Wat wil jij drinken?' Vraagt Alis mij. Ik duw snel de bril weer op mijn neus en kijk haar aan. 'Het zelfde wat jij neemt?' Zeg ik met een lach. Ik had namelijk echt geen idee wat ik moest nuttigen, alles stond in het Spaans opgeschreven en ik werd er niet echt wijs uit. Dit was ook de eerste keer dat ik in het buitenland was. Ik deed dus erg mijn best om me een beetje aan te passen. Ze kijkt me aan alsof ze dacht natuurlijk neem je het zelfde als ik, dat deed je net namelijk ook met de sushi. 'Of had je misschien een ander voorstel?' Zeg ik om maar niet al te onzeker over te komen. Niet dat ik dat perse was, maar ik kon zeker wel onzeker zijn. Vooral als het om meisjes ging. Relaties had ik nooit echt gehad, vergeleken met de andere jongens was ik best braaf. Hun verslinden de dames, als grote beren die rond wandelen in het bos. Ik ben meer een eekhoorn die nootjes verzameld voor zijn geliefde. De nootjes verstopt in een huisje, een holle boom. Zo'n eekhoorn die de hele winter wacht in die holle boom in de hoop wanneer zijn geliefde terug komt om er vervolgens achter te komen dat ze iemand anders heeft gevonden. Nee, mijn relatie leven was duidelijk geen succes. Opeens krijg ik de menukaart in mijn handen geduwd door een Spaanse serveerster. De dame probeert uit te leggen hoe het bestellen allemaal werkt, terwijl ik haar probeer te verstaan met een bagger slecht accent. Ik knik en doe alsof ik het begreep. Zodra ze verdwenen is duw ik de kaart in mijn gezicht om het goed te kunnen lezen. Enig probleem is, het was inmiddels al lekker schemerig binnen. En het feit dat ik een bril heb, en die ook om de haverklap beslaat hielp niet echt mee. Zwaar gefrustreerd kijk ik naar de kaart, tot dat ik een schop onder de tafel krijg van Micha. 'Kun je het weer eens niet lezen pik?' Ik schrik op en zak direct een beetje onderuit op de stoel. 'Oh jawel hoor!' Schiet ik eruit. Ik wou niet dom overkomen, en zeker al niet blind. Een blinde fotograaf? Zie je het al voor je? ''Doe maar de vlees sushi!' Verdedig ik mezelf. Micha trekt een wenkbrauw op en kijkt me aan. 'Waarom bestel jij altijd vlees sushi, als sushi echt gericht is op vis?' Zegt die met een klierende blik. 'Micha, we zitten aan de boulevard. 7 meter verwijderd van de zee. Als jij zo graag een vis op je bord wil haal je die toch lekker even op.' Zegt Danny terwijl die het voor me opneemt. De jongens waren echt mijn alles, ik was met ze opgegroeid. Bloedbroeders. Maar af en toe kon ik ze wel schieten, Vooral Micha.

Nog geen 10 minuten later komt de serveerster terug met het eten. Ze serveert de prachtige borden voor onze neus en legt uit wat-wat is. Haar woorden worden inmiddels vaag als ik me alleen maar kon focussen op het eten. Ik had er zo naar uit gekeken. Ik had oprecht ook gewoon echt honger, we hadden immers al de hele dag gereisd. Ik ga er eens goed voor zitten en schuif de stoel wat dichter aan de tafel. Ik pak iets onhandig de eetstokjes vast en begin te eten. Zodra de sushi op mijn tong smelt en ik voor heel even mijn ogen sluit en geniet. Lachen de jongens en meiden aan tafel me hard uit. "Jij had vast honger.' zegt Elis. Ik knik hevig en druk een sushi tussen de twee stukjes. 'Je moet het echt proeven!' En presenteer de eetstokjes vlak voor haar neus.

-
@Mariannammc

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
Ik grinnik als ik het antwoord van Joe hoor. Grappig, dat hij zegt dat hij hetzelfde als mij wilt nemen. Ik krijg zo langzamerhand het gevoel dat hij het moeilijk vindt om keuzes te maken. Of misschien kan het hem niet zo heel veel schelen. ''Of had je misschien een ander voorstel?'' hoor ik Joe vragen. Ik schud mijn hoofd en bekijk de drankjes op de menukaart. ''Doe maar twee twee keer ijsthee alstublieft.'' de serveerster knikt, tot mijn vreugde heeft ze begrepen wat ik haar duidelijk wil maken. Ik hou in het dagelijks leven meer van cola, of iets in die richting, maar in restaurants heb ik altijd de neiging om voor ijsthee te gaan. Dat geldt niet voor Jannis, die drinkt overal witte wijn bij. Maakt niet uit wat het is. Na een tijdje komt de serveerster terug met de menukaart waar alle sushi's opstaan. Ik besluit om twee rollen california, een tempuratol, drie nigiri's en de ''groene boontjess'' te nemen. Verder geef ik bij mijn bestelling aan dat ik extra gember, wasabi en sojasaus wil. Ik ben een ''standaard'' sushi eter. Ik neem meestal het bekendste, en meest populaire. Ik richt mijn aandacht op Joe, die enig moeite lijkt te hebben met het lezen van de kaart. Ik glimlach eventjes als ik het gesprek van de jongens hoor. ''Vlees sushi, nooit van gehoord, maar lijkt me heel lekker.'' meld ik nog eventjes, in verdediging van Joe.

Na een tijdje komt de serveerster terug met al ons eten. Ik lach, samen met Jannis om hoe Joe zijn sushi eet. Hij houdt echt van zijn vlees sushi, en dat kan je zien. Ik neem een california in tussen mijn stokjes en dip het in mijn soja saus. ''Dit meen je niet!'' schreeuwt Rachel. ''Ik wou nog foto's maken van de sushi.'' ik rol mijn ogen en schuif alle borden waar ik nog niet aangezeten heb richting Rachel. ''Ja oké, zo is het wel genoeg. Ik wil niet dat mijn volgers denken dat ik dit allemaal in mijn eentje opeet. Ik tag je wel even.'' ik knik en richt verder geen aandacht aan haar verhaal. Rachel is letterlijk altijd bezig met haar social media, en vooral met haar sociale status. ''Ik heb echt een simpel instagram account. Alleen maar selfies van mijzelf.'' meldt ik Joe,hij zit tenslotte naast mij en ik wil niet dat er ongemakkelijke stiltes vallen. ''Bovendien vind ik het echt totaal niet belangrijk hoeveel volgers ik heb, hoe ik overkom...'' ik neem nog een nigiri die ik in mijn mond stop. ''En jij?''
-
@Sylvarium

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld