ORPG || I fell into a phase that I'm not- - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG || I fell into a phase that I'm not-

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

I fell into a phase that I'm not fairly fond of
When I first met my permanent frown
The world is not out to get me and I can clearly see
What this place has done to me

ORPG met
Gelieve niet te reageren

Warning!
18+ stuff ahead.

Fraser Archie Hackney
23 years old

I started smoking again
Guess I missed coughing my lungs up every morning
Needed anything to keep me breathing
To prevent my blood from bleeding
I started smoking again

Control
YouTube-ster

Control schreef:
Brynn Adams
De klok had de vijf uur aangetikt, wat betekende dat haar werkdag er voor vandaag opzat. Het was alweer zo'n halfjaar geleden dat de dame was afgestudeerd van de universiteit. Wat betekende dat het échte leven was begonnen, zoals sommige altijd zeiden. Haar studentenjaren had ze achter zich gelaten en het was nu tijd om volwassen te worden. Soms had ze zo haar twijfels of dit leventje wel voor haar weg was gelegd, maar ze had geen keus. Ze kon niet voor eeuwig zich als een losbandige tiener gedragen, dat was ze tevens al jaren niet meer. Althans, niet meer zo erg als haar beginjaren op de universiteit. Onbewust was ze toch al wat volwassener geworden.
Buiten was het aangenaam warm. De zon stond nog redelijk hoog voor het tijdstip. Haar jas had ze niet nodig, waardoor ze deze over haar arm had geslagen. Haar werk, waar ze tevens ook haar laatste stage had volbracht, bevond zich niet ver van haar appartement. Dat zorgde ervoor dat de dame elke dag naar haar werk liep. Goed voor het milieu, maar ook voor haar eigen gezondheid. Vooral op dagen als deze, waar het weer zich van zijn goede kant liet zien, kon ze er erg van genieten. De korte wandeling naar haar appartement zorgde ervoor dat ze haar gedachtes kon afschakelen van de gebeurtenissen op het werk. Het was namelijk niet altijd even makkelijk en dat zou het ook nooit worden.
Het duurde niet lang voordat ze aan was gekomen bij het grote appartementencomplex, waar haar appartement zich bevond. Ze had een omweg gemaakt langs de supermarkt, aangezien ze geen ingrediënten meer in huis had voor een fatsoenlijke maaltijd. Ze mocht dan wel alleen wonen, toch vond ze het belangrijk om zo veel als mogelijk gezond te eten. Natuurlijk schoot dat wel eens er door heen, maar dat probeerde ze niet al te vaak te laten voorkomen.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Voor Fraser het door had was het alweer 5 uur en opnieuw had hij de hele dag in zijn appartement besteed, niks anders gedaan dan op de bank liggen, tv kijken en wat alcohol naar binnen gooien. Zijn leven was er niet bepaald beter op geworden wanneer hij uit de gevangenis ontslagen werd. Ondertussen was dat nu zo’n 2 weken geleden. Het had hem niet al te lang geduurd om een appartement te vinden en gelukkig stonden zijn ouders er op dat ze deze voor hem zouden betalen. De jongeman had namelijk nog geen baan en kon dus moeilijk zijn eigen appartement veroorloven. Tot nu toe leek het er ook niet op dat hij een baan zou krijgen, niet alleen omdat mensen niet snel iemand zouden aannemen die uit de gevangenis van maar ook omdat Fraser niet bepaald zijn best deed om aan een baan te komen. Eigenlijk viel hij eerder weer terug in zijn oude gewoontes, al hadden zijn ouders hier nog geen idee van. Het was makkelijk voor hem, hij hoefde zijn ouders maar te vragen voor wat geld en hij kreeg wat overgemaakt, als ze vroegen waarvoor zei hij iets als boodschappen, een nieuw meubelstuk of kleding. Zo was het dus makkelijk zat voor Fraser om gewoon te blijven leven zoals hij dat deed.
Aangezien het 5 uur was en Fraser de hele dag nog niks gedaan had besloot hij toch zichzelf maar van de bank af te halen om iets van avond eten voor hemzelf te regelen. De kans was groot dat hij zou eindigen in een domino’s om vervolgens een pizza mee naar huis te nemen. Op zijn gemak deed Fraser anderen kleren aan, kamde hij zijn haar door en deed hij zijn schoenen aan. Hij deed alsnog zijn best om er een beetje oké uit te zien voor wanneer hij naar buiten ging maar hij zag er nog lang niet op zijn best uit en dat kon hem ook niks uitmaken. Eenmaal zijn schoenen aan was het tijd om te vertrekken.
Fraser liep de deur uit van zijn appartement en liep alle trappen af naar beneden, van plan om gewoon naar buiten te gaan. Het was wanneer hij beneden aankwam hij meteen stopte met lopen. Hij zag namelijk een gezicht dat hem maar al te bekend voor kwam. Al duurde het wel een paar seconden voor hij zich realiseerde wie het was. “Brynn?” Fraser had geen idee dat zij hier woonde, in de 2 weken dat hij hier was was hij haar nog niet eerder tegen gekomen. Ook hoopte hij maar dat zij hem ook nog zou herkennen, het was namelijk al een tijd geleden dat de twee elkaar gezien hadden. De laatste keer dat ze elkaar zagen had Fraser nog kort haar en nog een veel jonger gezicht, dat was nu wel anders.

Control
YouTube-ster

Control schreef:
Nog zo'n 5 meter was ze verwijderd van de eerste trede van de trap. Deze afstand werd echter niet minder, doordat ze werd tegengehouden door een stem die haar naam noemde. Deze stem kon ze niet meteen thuisbrengen. De meeste bewoners in dit appartementencomplex kende ze wel, ook qua stem. Het was niet één van hen. Verder kon ze niemand bedenken die hier aanwezig zou zijn, die haar zou kennen. Haar ogen schoten dan ook meteen naar de persoon die haar naam had genoemd. Ze was inmiddels gestopt met lopen en keek naar de jongeman met half lang haar. Ze had enkele seconde nodig gehad om te beseffen wie er voor haar stond. Van verbazing viel haar mond een stukje open en wist ze voor even niet wat ze moest doen of zeggen.
'Fraser?' was er na enkele seconde iets wat aarzelend uit haar mond gekomen. Wat deed hij hier? Ze wist niet eens dat hij vrij was. Dat was ook wel logisch. Haar ouders hadden haar verboden om nog contact met hem te hebben en dit had ze uiteindelijk ook gehoorzaamd, met moeite. Het begin was zeker niet makkelijk geweest.
'Ik.. Wat doe je hier?' vroeg ze hem uiteindelijk. Misschien woonde hij hier, misschien was hij op bezoek geweest bij vrienden. Het kon allemaal, er waren nog genoeg andere opties. Ze wist niet wat ze anders tegen hem moest zeggen. Ze hadden elkaar al even niet gezien en om zomaar weg te lopen vond ze ook geen optie. Momenteel kon ze ook niet fatsoenlijk nadenken om iets zinnigs uit haar te krijgen. Dit was het beste wat tot nu toe lukte.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld