Kittenpainfull schreef:
Elodie liet zichzelf op de grond vallen. Ze had al een drukke ochtend achter de rug en besloot nu even te genieten van een rustig moment. Ondanks ze niets te doen had vandaag, had besloten om haar vrije dag te gebruiken om professor Birch te helpen. Hij was nog altijd druk bezig met zijn studies en kon dus altijd wel wat extra pokémon gebruiken. Dat was dus wat Elodie de hele ochtend gedaan had, verschillende routes bezoeken en toch een zo groot mogelijke variatie pokémon vangen. Ondertussen had ze toch al een aardige rugzak vol en dat was zelfs na ze eerder deze dag er al wat bij Birch had gebracht. Vandaag was een goede dag voor haar geweest, ze was niet altijd dit fortuinlijk als ze besloot haar vrije dag te spenderen met het vangen van pokémon. Het had er dan ook wel voor gezorgd dat ze zich redelijk goed voelde over haarzelf, toch een stukje trots. Ondanks het ondertussen niet meer het moeilijkste werk voor haar was, dat betekende nog niet dat ze hier een beetje voldoening uit kon halen. Daarnaast vond ze het natuurlijk ook gewoon leuk werd, anders zou ze nooit besloten hebben om zo haar vrije dag te besteden. Er waren genoeg andere dingen die ze kon doen met haar vrije tijd.
De gehele dag had Elodie dus redelijk uitgeput. Op het moment bevond ze zich in route 101, dit resulteerde zich in het vangen van vele Zigzagoons, Poochyenas en uiteraard ook Wurmples. Eigenlijk was deze route toch wel ver onder haar huidige niveau als pokémon trainer maar toch was het nodig om ook deze pokémon te vangen voor de professor. Ondertussen had ze dan dus ook al een redelijke verzameling van Zigzagoons, Poochyenas en Wurmples. Hoeveel ze er precies van elk had wist ze niet eens maar daar kwam ze wel achter als ze straks weer eens langs professor Birch zou gaan. Voor nu had ze een pauze ingelast voor haarzelf en in haar ogen had ze die ook wel hard verdiend. Ze had dan dus ook besloten plaats te nemen in het gras en de prachtige omgeving in haar om te nemen. Nu was het rustig, wat dit moment alleen nog maar beter had gemaakt.
Elodie haalde haar rugzak van haar schouders af en plaatste deze even tussen haar voeten. Vrijwel meteen greep ze naar haar pokébal met haar Ninetales er in. Ze haalde haar grote vriend eruit zodat hij alle ruimte zou hebben om te bewegen. Met een grote glimlach keek ze naar de vriendelijke viervoeter. “Wait, I have something for you.” Vrijwel meteen begon Elodie weer met het graven in haar rugzak. Na een paar seconde haalde ze een poké puff naar voren en hield deze voor Ninetales zijn mond. Ninetales was een pokémon die ze al een tijdje aan haar zijde had. Als Elodie het haar goed kon herinneren had ze hem gevangen wanneer ze 12 jaar was, wanneer hij nog een vulpix was. Ondertussen waren de twee nog steeds even goede vrienden, vooral na alles wat ze samen meegemaakt hadden. Elodie was zelfs champion geworden van de legeau.
@HarryStyles
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
20
