ORPGlover schreef:
Kenna
Weken geleden hadden haar ouders haar ingelicht over de situatie, dat ze moest verhuizen naar Frankrijk om mee te gaan met haar vriendin Aurora waar ze al van jongs af aan vriendinnen mee is. Kenna haar ouders hadden haar wijs gemaakt dat ze met Aurora mee moest om te wennen aan het hofleven omdat er van haar verwacht wordt dat ze ooit gaat trouwen met een belangrijk iemand. Een hertog, een prins.. in ieder geval iemand met zoveel mogelijk land en macht. De ouders van Kenna woonden in een klein kasteel, waar ze gewoond heeft tot ze haar taak toegewezen kreeg als hofdame van haar vriendin Aurora. Kenna staat bekend als een jonge vrouw, dat weet wat ze wil maar ook genoeg onzekerheden heeft wat ze niet graag laat zien. Van haar schoonheid weet ze, het was haar vaak genoeg vertelt van jongs af aan. Maar hoe ze met die complimenten over haar schoonheid om moest gaan wist ze niet. Haar ogen gingen de kamer van Aurora rond. Ze waren net gearriveerd aan het Franse hof. Het was anders dan in Schotland. De architectuur om te beginnen was heel anders, het was romantischer dan in Spanje.. ergens ook wat luxer. Ze keek de enorm grote kamer van Aurora rond. Het was groot, ruim, prachtig ingericht met mooie meubels. Haar bed was groot, met een prachtig fluwelen deken erop. Ergens voelde Kenna een kleine jaloezie. Nooit kende ze zulke rijkdom, als wat Aurora gekend had. Natuurlijk gunt ze haar vriendin alles, maar zelf wou ze er ook graag van mee genieten. 'Het uitzicht..' Hoorde ze Lola zeggen. In een versneld tempo liep ze naar het raam en keek naar buiten. Ze glimlachte even naar Aurora. Het leven van Aurora ging er perfect uitzien, trouwen met een koning, wonen in een prachtig land en alles krijgen wat haar hartje begeerde. Kenna draaide zich om naar de deur wanneer ze geklop hoorde. 'Koning Henry verwacht jullie.' Zei hij. De bediende vertrok meteen wanneer hij dat gezegd had. Snel stond ze op en liep naar Aurora. 'Kom mee, de koffers doen we later wel.' Kenna glimlachte geruststellend naar Aurora want ze zag dat ze nerveus was wat ze heel goed kon begrijpen.
Charles
In een rustig tempo liep hij naar de balzaal waar hij zijn toekomstige vrouw zou gaan ontmoeten. Zin had hij er niet in, nieuwsgierig was hij wel. Hij wist weinig over haar, eigenlijk niks. Behalve dat ze prinses van Spanje is. Charles keek voor zich en zag zijn vader in grote stappen naar de balzaal lopen met zijn moeder, Catherine er naast. Francis liep naast hem. Kort keek hij Francis aan, een kleine glimlach kwam van zijn lippen af. Hij was hier helemaal niet klaar voor, hij wou nog feesten en genieten van het leven terwijl hij binnenkort moet trouwen en voor een vrouw moet zorgen. Hij zag een dienstmeisje in zijn ooghoek staan die naar hem zat te gluren. Kort liet hij zijn ogen over haar lichaam gaan wanneer hij langs liep. Ze had het al een keer met haar gedaan, misschien wel meer dan één keer. Hij hield het niet meer bij. De deuren van de balzaal gingen open. Hij liep naar binnen. Het was prachtig aangekleed.. de kaarsen waren aan en het daglicht scheen door de grote ramen naar binnen. Er stond een grote tafel met stoelen erom heen. Charles schoof aan, zijn vader aan het hoofd. Francis zat naast Charles. Kort keek hij rond, waar was Sebastiaan? Weer jagen in de bossen?
@Aurora