Varamyr schreef:
Chrislaine;
‘Thank you,’ glimlachte Chrislaine. ‘Glad you like it.’ Hij gaf haar het glas water aan. Haar mondhoeken trokken omhoog nadat zij dankbaar het glas van hem had weggenomen, - maar krulden nadien direct om toen hij haar vraag beantwoordde. Hij maakte heel duidelijk dat hij geen reden had om niet op hen af te gaan. Mitchel kende hij immers al jaren en het was op dat moment ondenkbaar dat hij hun vriendschap voor een geliefde weg zou gooien. Desalniettemin sprak zij Christian tegen, te moe geweest om na te denken over hetgeen wat zij wil openbaren.
‘I know, but this time it just don’t feel right.’ Achteraf had zij spijt van de woorden die zij achteloos naar buiten bracht. Het was niet haar intentie om Mitchel en Allison in een slecht daglicht te zetten, - en al helemaal niet om argwaan bij Christian in het leven te roepen. Dat berouw resulteerde dan ook al gauw in een spijtbetuiging.
‘Don’t mind me. I overthink too much. I’m sure nothing is going to happen.’
Haar sigaret brandde nog toen zij na lange tijd weer de giftige rook inademde. Het al gerookte stuk bleef als een vasthoudende, fijne grijze as op het uiteinde van het papier zitten, - dat uiteindelijk door de zwaartekracht overwaaide in niet meer dan stofdeeltjes. Nog even en ook ik transformeer in grondaanveegsel als ik geen rust neem, dacht Chrislaine. Met een zucht draaide zij de laptop weer naar zich toe.
‘I’m not sure if I can finish the design for the laminate tonight, but will work my hardest.’
Mitchel;
Hij merkte op dat Allison haar telefoon uitzette en volgde haar voorbeeld. Niet helemaal uit, want - mocht het nodig zijn - wilde hij meteen kunnen bellen in plaats van allereerst secondenlang het leven van zijn telefoon in twijfel trekken.
‘Yes, you’re right,’ lachte hij, ‘and I didn’t expect anything less from Hollywood, the city of dreams.’ Hij kon niet zeggen dat prostituees deel uitmaakten van zijn dromen, maar hij kon wél begrijpen waarom zij juist vandaag in dit huis waren uitgenodigd. Hij kende de oprichter van dit huisfeest niet persoonlijk, maar van wat hij gehoord heeft, is hij man die iedere week wel een andere vrouw in bed heeft liggen.
Hij grinnikte toen zij niet alleen voor zichzelf, maar ook voor hem een ‘shotje’ klaarmaakte met alleen maar pure Vodka. Hoewel hij het nog rustig wilde opbouwen, wilde zij meteen goed beginnen. Hij kon het wel waarderen, al wist hij dat hij die weggelaten opbouw zou gaan merken gedurende de nacht. Hij was geen persoon die ongelooflijk goed tegen drank kon.
‘Ah, indeed getting right to it, huh?’ Hij pakte het shotje van haar aan, proostte en goot de gehele inhoud naar binnen. De bittere, walgelijke smaak van het alcohol trachtte hij te negeren, maar hij kon het trekken van een ‘zuur gezicht’ niet uit de weg gaan. Lachend schudde hij zijn hoofd en gooide hij het plastic bekertje op de grond.
‘If we keep up this pace, we’ll end up in a hospital.’