Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG| Everybody talks back

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
ORPG met @Mariannammc

Charlie Carstairs

It started with a whisper
And that was when I kissed her
And then she made my lips hurt
I could hear the chit chat
Take me to your love shack
Mamas always gotta back track
When everybody talks back

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Charlie stond vol van de zenuwen. Vandaag was haar eerste werkdag in een nieuw bedrijf. Hoewel ze enorm had uitgekeken naar deze dag, had ze ook enorm veel stress. Deze dag zou immers de start van haar carrière bepalen. Welja, de start van haar carrière als secretaresse. Het was niet één van de meest prestigieuze jobs die er bestond, maar het zou haar misschien naar een hogere positie in het bedrijf kunnen helpen. Iets waar ze uiteindelijk naar streefde.
Terwijl ze in de spiegel keek bracht ze haar lichtroze matte lippenstift aan en streek ze enkele haren uit haar gezicht. Haar hare waren zoals gewoonlijk los, maar vandaag had ze de moeite gedaan om ze na haar douche ook nog te drogen. Om een goede indruk te aken had Charlie vandaag net wat meer aandacht aan haar uiterlijk besteed, waardoor ze een mature uitstraling had gekregen.
Charlie worp nog een laatste blik in de spiegel waarna ze haar sleutels van de tafel griste en haar tas rond haar schouder hing. Ze moest maar enkele minuten stappen, waardoor haar het onnodig leek om de auto te nemen. In een grote stad als deze zou het waarschijnlijk zelfs langer duren met de auto door de vele files die de straten overheersten.
Na enkele straten door te zijn gestapt, ging ze een koffieshop binnen. Ze bestelde haar gebruikelijke latté macchiato met karamel en besloot uiteindelijk ook een koffie mee te nemen voor haar nieuwe baas. Zo hoopte Charlie al wat punten bij hem te scoren. Ze legde enkele muntstukken op de toonbank, waarna ze de kassierster gedag zei en haar wandeling verder zette.
Niet veel later kwam ze al aan bij het imposante gebouw. Enkele momenten bekeek ze het gebouw vol bewondering, waarna ze haar weg naar binnen zocht. Hoewel dit Charlie's eerste werkdag was, was ze hier wel al eerder binnen geweest. Ze had destijds een korte rondleiding gekregen, waar ze nu dankbaar voor was. Daardoor kon ze makkelijk haar weg vinden richting haar nieuwe werkplek. Charlie zocht haar weg richting de lift, waarna ze geduldig stond te wachten. Haar latté in de ene hand en een zwarte koffie in de andere.

@Mariannammc

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
-Brad Collins - 24 -

Brad
Brad lachte nonchalant, toen zijn vriendin én inmiddels voormalig assistente Elena hem een kus op zijn wang gaf. Ze hadden een tijdje geleden besloten dat Elena in een hogere functie zou gaan werken in het bedrijf van Brad. Hij wilde dat zijn familie en hechte vrienden het beste van het beste kregen, en dat hij ze het beste kon bieden. Toen zijn vader hem het bedrijf overhandigde had hij de belofte aan hemzelf en zijn vader gemaakt om het aandelenbedrijf nog groter en succesvoller te maken dan het al was. Het bedrijf was sterk gegroeid, en Brad zijn vader keek met opgeheven hoofd naar zijn zoon, dat wou Brad zo houden. ''Oh ja,'' Elena kuchte en ging weer van Brad zijn schoot af. ''de nieuwe secretaresse komt langs over twintig minuten.'' ze stond op, en begon naar de deur toe te lopen. Brad knikte als bevestiging, en richtte zijn aandacht toen weer op het stapel papierwerk voor zich. Elena meldde dat ze hem vanavond nog zou zien voordat ze het kantoor verliet.
Brad herinnerde zich hoe hij Elena leerde kennen als zijn secretaresse. Ze was zo onschuldig, en de liefde sprankelde snel. Al voelde het de laatste tijd een beetje alsof zijn gevoel langzaam wegzakte. Brad schudde de gedachte van zich af. Het was normaal dat de gevoelens die hij eerst voor Elena had langzaam wegzakten. De gevoelens die hij had wanneer hij haar zag, wanneer hij haar vasthield en wanneer hij aan haar dacht.. Het hoorde zo, Brad wist dat zeker. De gevoelens zakten langzaam weg, het veranderde waarschijnlijk in een soort houden van. Hij wist dat zijn vader en zijn moeder niet meer die gevoelens voor elkaar hadden, maar dat ze nog wel zielsveel van elkaar hielden. Dat wou hij ook, Brad wist dat hij dat ook kon krijgen met Elena en dat zij de ware was voor hem, het moest wel zo zijn. Brad haalde een hand door zijn haren heen, en nam een slok van het glas water dat Elena zojuist had gebracht. Vandaag zou het nieuwe meisje die de rol van secretaresse op zich ging nemen langs komen. Hij had altijd een gesprek met de nieuwe werknemers, dat was iets wat hij en zijn vader erg belangrijk vonden. Het bedrijf was inmiddels zo groot dat Brad verschillende dingen niet meer controleerde. Hij liet bepaalde dingen over aan zijn leidinggevenden en probeerde zich alleen te focussen op wat het meest van belang was voor zijn bedrijf. ''Meneer Collins?'' hij keek op toen hij Cheanelle in de deuropening zag staan, één van zijn medewerkers. ''Er is iemand voor u.''

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Eenmaal Charlie het belletje van de lift hoorde, keek ze weer op. Inmiddels hadden al meerdere werknemers zich rond haar verzameld. Ze voelde zich wat bedrukt, maar stapte de lift binnen zodra de deuren opengingen. Daardoor kreeg ze de kans om als eerste een topje in te drukken. Iets wat ze dan ook vluchtig deed, waarna ze zich naar de achterkant van de lift begaf. 21 verdiepingen lang wachtte Charlie in stilte tot ze haar bestemming had bereikt. Ondertussen was het grootste deel van de mensen al uit de lift gestapt op de voorbije verdiepingen.
Eenmaal ontsnapt uit de lift, begaf Charlie zich naar de balie. De koffie voelde inmiddels heet aan in haar handen, waardoor ze deze subtiel neerzette op de balie. Dit trok echter de aandacht van de receptioniste, die haar vragend aankeek. Charlie's oog viel op het naamkaartje; Cheanelle. Dat zou ze proberen te onthouden voor een potentiële volgende keer. Als ze haar baan ten minste mocht behouden. Ze had vandaag dan wel als haar eerste werkdag gezien, maar dat zou enkel zo zijn als ze werd goedgekeurd door haar baas, Brad Collins.
Nog steeds de brandende blik van Cheanelle op zich voelend, begon Charlie zich te verantwoorden. "Ik ben Charlie Carstairs. Ik ben hier voor de positie van " Nog voor ze haar zon kon afmaken werd ze al onderbroken door Cheanelle die niet langer een zure blik op haar gezicht had, maar waar nu een stralende glimlach stond. "Ooooh, je bent er. Ik zal hem laten weten dat je er bent."
Nog voor Charlie kon antwoorden, was Cheanelle al verdwenen vanachter de balie en maakte ze zich een weg naar het dichtstbijzijnde kantoor. Ze zei enkele onverstaanbare woorden, waarna ze teken deed naar Charlie dat ze haar mocht volgen.
Na de koffie's terug in haar handen te hebben genomen, volgde ze het teken van Cheanelle. Die gaf haar een bemoedigend knikje, waarna ze Charlie aan haar lot overliet. "Veel succes." Nam ze afscheid met die stralende glimlach, waarna ze niet veel later al weer vastgeketend zat aan haar stoel achter de balie.
Charlie ademde nog één keer goed in. Vervolgens stapte ze het kantoor binnen. Niet verwacht dat hij net voor de deur zou staan, of zelfs maar van zijn stoel zou gekomen zijn, botste Charlie tegen hem op. De koffie die ze niet veel eerder nog in haar handen had gehad, was nu niet alleen verspreid over de gehele vloer, maar ook nog eens over hun beide kleren. Meteen bukte ze zich om de bekers terug op te rapen, maar de schade was al toegebracht. Haar witte blouse begon doorweekt te worden en Charlie moest geen helderziende zijn om te weten dat je er waarschijnlijk zo kon doorzien.
Eenmaal ze terug recht was gekomen, begonnen haar wangen razend te gloeien. "Het spijt me zo. Echt. Het was niet mijn bedoeling om deze te morsen. Welja, waarschijnlijk is dat nooit iemands bedoeling natuurlijk, maar ik bedoelde gewoon dat ik het niet expres had gedaan. Wel, anders zou ik wel een slechte werknemer zijn. Niet dat ik een slechte werknemers ben, want uuhm, uuhm, ik had deze koffie eigenlijk voor u meegenomen maar niet om over u heen te gooien natuurlijk. Wel, ik heb het laten vallen, niet..." Plots beseffend dat ze waarschijnlijk wartaal stond uit te slaan door de vele zenuwen die ze had voor dit moment, stopte Charlie abrupt met praten. "Oh mijn God, ik ga gewoon zwijgen." Charlie wist niet of het mogelijk was, maar was dat wel, dan waren haar wangen waarschijnlijk nog roder geworden dan ze al waren. Haar enige hoop was nu nog dat ze niet pronto ontslagen werd.

@Mariannammc

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
Brad
Brad knikte naar Cheanelle, als teken dat ze de nieuwe werknemer mocht laten komen. Hij stond op, en baande zich een weg naar de deur toe. Hij vond het netjes om zich altijd eerst voor te stellen aan de mensen die er nieuw kwamen werken. Brad opende de deur, waarna hij voelde hoe hij een laag hete koffie over zich heen kreeg. Hij perste zijn lippen op elkaar, in de hoop dat hij niet meteen zou beginnen te vloeken. Hij trok zijn pak uit, waarna hij alleen in zijn overhemd stond. Zo hoopte hij de schade enigszins te verminderen, al zou dat waarschijnlijk geen nut meer hebben. Brad keek hoe het nieuwe meisje de bekers opraapte en zich verontschuldigde. De koffie was ook over haar terecht gekomen, wat ervoor zorgde dat haar witte blouse enorm doorscheen. Brad liet een stille lach horen en knikte toen. Hij vond het aandoenlijk hoe ze het zo erg vond wat ze gedaan had. Natuurlijk had Brad het niet leuk gevonden dat de hete koffie over hen beide gemorst was, maar hij wou niet te streng zijn op haar eerste dag. ''Het is oké.'' zei hij, voordat hij naar de kraan in zijn kantoor liep, en twee theedoeken nat maakte. Hij gaf er één aan het nieuwe meisje, en probeerde met zijn eigen theedoek de natte koffie van zijn kleding en handen te verwijderen. ''Ga maar zitten.'' Brad nam plaats op zijn bureaustoel en legde de theedoek, die inmiddels nog natter was van de koffie naast zich neer. ''Ik zal het dit keer door de vingers heen zien.'' hij kuchte en nam een stapel papieren in zijn handen, waar de gegevens van het meisje voor hem op stonden. ''Charlie Carstairs...'' las hij voor. ''Ik wil je allereerst duidelijk maken dat je bent aangenomen, dit incident veranderd daar niks aan.'' hij wou haar geruststellen voordat hij verder kon met het gesprek, het zou namelijk vervelend zijn als ze zich de hele tijd zou blijven verontschuldigen. Brad kuchte eventjes toen hij merkte dat zijn aandacht te vaak naar de doorweekte blouse glipte. ''Heb je misschien een jas bij je? Kun je die aan doen?'' vroeg hij, in de hoop dat ze ja zou zeggen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Toen Charlie te horen kreeg dat het geen probleem was, knikte ze en verliet een opgeluchte zucht haar lippen. Ze was zo bang geweest voor haar eerste dag en dit incident hielp haar niet echt veel om haar hier een job te verzekeren. Een klein beetje hoop begon dan ook op te bloeien toen Charlie merkte dat Brad het niet zo erg leek te vinden. Haar eerste instantie was immers geweest om vriendelijk te zijn door een kop koffie mee te nemen, maar dat was net wat anders gegaan dan verwacht. De koffie was immers op hun beide kleren beland.
Dankbaar nam Charlie dan ook de theedoek aan, waarna ze de koffie uit haar blouse probeerde te wrijven. Dit gaf ze echter al snel op toen ze merkte dat de koffie niet echt leek te verdwijnen en haar witte blouse er alleen maar meer doorzichtig van werd. Ze legde de theedoek naast haar neer, terwijl ze plaatsnam in één van de twee zitstoelen recht tegenover Brad.
Bij het horen van haar volledige naam begon Charlie wat ongemakkelijk op haar stoel te schuiven. Ze hield er niet van haar achternaam te horen en hoopte dan ook dat Brad haar voortaan zou aanspreken bij haar voornaam. Iets wat ze eigenlijk niet helemaal voor mogelijk hield, aangezien ze in een formele werksfeer werkte.
Hier dacht ze echter al niet langer over na toen ze hoorde dat ze was aangenomen, ondanks het eerdere gebeuren. Een opgeluchte zucht verliet dan ook haar lippen en even later zat ze heel wat meer op haar gemak op de stoel. 'Dank u.' Antwoordde ze, aangezien ze eigenlijk niet goed wist wat ze moest zeggen. Toch was ze dankbaar dat ze momenteel al verzekerd was van een job. Charlie was immers net een klein appartementje beginnen huren. Verder had ze geen grote kosten, maar ze had nog steeds een vast inkomen nodig om de huur te betalen. Met haar voorbije ervaring als receptioniste in een hotel, leek dit dan ook een perfecte job.
Charlie was even van de wijs gebracht door Brad's vraag. Ze vroeg zich enkele seconden af of ze misschien een blouse aanhad die hij niet erg mooi vond, maar toen ze een vluchtige blik op haar shirt wierp, merkte ze al snel dat Brad haar doorweekte blouse bedoelde. Haar wangen begonnen te gloeien en Charlie wist niet echt goed wat ze moest antwoorden. Ze wist niet goed hoeveel schaamte ze vandaag nog kon doorgaan voor het haar te veel werd. 'Uuuhm, eigenlijk ni- niet.' Zei ze nogal aarzelend, niet echt wetend wat te doen. 'Het is nogal warm buiten, dus een jas leek me niet echt nodig.' Hoewel Charlie even eerder nog onzeker had geklonken, had ze ondertussen al wat zelfvertrouwen teruggevonden. Oké, ze zag er misschien wat provocerend uit door de doorschijnende, maar dat betekende toch niet dat het haar fout was dat Brad zijn ogen niet van haar lichaam kon afhouden?

@Mariannammc

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
Brad
Brad liet een korte zucht horen toen hij het antwoord van Charlie hoorde. Hij kuchte en vouwde zijn handen in elkaar, waarna hij een stuk naar voren leunde. ''Je hebt gelijk, het is warm buiten.'' Brad probeerde zijn ogen zoveel mogelijk gericht te houden op het gezicht van Charlie, en niet op haar lichaamsdelen die ook zijn aandacht trokken. Hij wist dat Elena het niet leuk zou vinden als ze wist dat Brad überhaupt naar andere meiden keek. Hij glimlachte even bij die gedachte. Elena was altijd een jaloers type geweest, en dat was wat hij in het begin ook zo leuk vond aan haar. ''Ik zal je even kort een aantal dingen duidelijk maken.'' Brad likte langs zijn lippen heen voor hij weer begon met praten. ''Ik heb Cheanelle aangewezen als de persoon die je rond gaat leiden en gaat vertellen over wat je moet doen. Het is vrij simpel, maar je moet wel een goed zijn in je baan, dat lijkt me logisch.'' Brad keek om zich heen, waarna hij de beker met water pakte die naast hem lag en een slok nam. ''Wil je misschien ook wat drinken? Ik denk alleen niet dat er koffie is.'' Brad zei het op een sarcastische toon en ging toen verder met zijn verhaal. ''Er zijn wel kledingvoorschriften, die zal Cheanelle je zo meegeven denk ik. We zijn een gerespecteerd bedrijf, en ik verwacht ook dat de kleding die je draagt altijd net en voornamelijk zakelijk gaat zijn.'' Brad had er een eigen regel van gemaakt dat de mensen die in zijn bedrijf werkten niet te casual, of te uitdagend gekleed mochten komen naar het werk. Hij wist dat wanneer iemand eruit zag alsof hij totaal niet zijn best had gedaan op zijn of haar kledingkeuze, mensen automatisch zo gingen denken over het bedrijf. Ook wist hij dat wanneer de vrouwen in het bedrijf te uitdagend gekleed naar het werk kwamen, hij het niet kon helpen en toch even moest kijken. Brad knikte. ''Heb jij nog vragen? Dingen die je wilt weten voordat je aan de slag gaat? Het is tenslotte je eerste dag.'' Brad nam nog een slok van zijn water en wachtte op het antwoord van Charlie.

-

sorry voor mn late reactie gurl x

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Charlie was opgelucht dat hij niet verder inging op het feit dat ze geen jas of iets dergelijks mee had om haar blouse me te bedekken. Toch kon ze opmerken dat ze Brad's ogen geregeld over haar lichaam voelde gaan. Of het al dan niet kwam door de doorschijnende blouse was nog te betwijfelen, maar Charlie voelde zich er desalniettemin een beetje ongemakkelijk bij. Ze probeerde zichzelf dan ook voor te leggen dat ze het zich maar inbeeldde. Brad was immers haar werknemer en zou zon' dingen beslist niet doen.
Toen hij haar vertelde dat Cheanelle haar zou rondleiden, knikte Charlie zachtjes. Ze had zoiets al wel verwacht en was blij dat ze het bedrijf wat beter kon leren kennen in het gezelschap van Cheanelle. Die had haar even eerder nog vriendelijk geleken, dus dat kwam mooi uit. Bij het horen van zijn vraag, of ze nog wat te drinken wou. Begonnen haar wangen te gloeien. Zijn sarcastische ondertoon was haar niet ontgaan, maar deze besloot ze zonder meer te negeren. "Ja, graag. Water zou fijn zijn."
Wanneer Brad vertelde over de kledingvoorschriften werden haar gedachten teruggetrokken naar het incident van eerder. Ze worp een vluchtige blik op zowel haar eigen kleren als die van hem, voor ze haar aandacht terug op Brad richtte. Charlie hoopte dat haar kleren konden voldoen aan de voorschriften, want hoewel ze een vrouw was, had ze eigenlijk bar weinig in haar kledingkast hangen. Iets waar ze vroeger nooit last van had gehad, maar wat wel eens een probleem kon worden in deze nieuwe periode van haar leven.
"Vragen heb ik eigenlijk niet echt, meneer Collins." Vertelde ze hem, waarna Charlie hoopte dat ze was toegelaten te vertrekken.

@Mariannammc
_

sorry voor mijn nòg latere reactie xx

Anoniem
Internationale ster

Marianna schreef:
Brad
Brad glimlachte toen hij hoorde dat ze een glas water had gewild. Hij had niet verwacht dat ze nog om iets zou vragen, na het incident dat eerder was voorgevallen. Hij stond op, waarna hij een fles koud water uit de koelkast haalde en het overhandigde aan Charlie. Hij hield er niet van om water op kamertemperatuur te drinken. Als het niet koud was, vond hij er vaak ook niks aan.
Brad nam weer plaats op zijn stoel. en leunde en klein stuk naar achteren. Hij vouwde zijn handen in elkaar en luisterde naar het antwoord van Charlie. ''Als je geen vragen hebt kun je gaan.'' vertelde hij haar voor hij kuchte en staarde weer naar het papierwerk dat voor hem lag.
Hij wist dat hij over een kleine drie kwartier een afspraak had staan met één van zijn belangrijkste investeerders. Brad ging weer rechtop zitten wanneer Charlie de deur uit liep, en probeerde nog snel een aantal dingen voor te bereiden. Hij wist dat het bedrijf Remanton waar hij een gesprek mee had een belangrijk persoon ging sturen. Echter wist Brad niet wie. Voor zover hij wist was het een familiebedrijf, gerund door vader en dochter. Hij hoopte stiekem dat de dochter van Remanton langs zou komen. Hij mocht niks doen, maar kijken kon altijd. Brad wist dat Elena jaloers was, maar hij hield ook van zijn vrijheid.
Hij wou vrij zijn in alle opzichten. Het betekende niet dat Brad zijn relatie met Elena niet waardeerde, absoluut niet. Hij zou er alles aan doen dat de band met Elena nooit zou afzwakken. Hij hield van haar, het was meer dan liefde. Brad zuchtte en likte langs zijn lippen heen. Was het iets wat hij zichzelf wou wijsmaken? Of was het echt hoe hij zich voelde? Hij wist niet meer wat hij voelde, hij wist ook niet meer wat hij wilde. Maar hij wist zeker dat hij het Elena niet ging vertellen. Hij ging het niet aankunnen om haar gebroken te zien.
Brad werd uit zijn gedachten geschud toen de telefoon ging. ''ja?'' hij hoorde de stem van Adielle aan de andere kant. ''Meneer Collins, mevrouw Ramton is iets eerder. Ik zie dat u nog een half uur de tijd heeft, is het oké als ze nu al komt?'' Brad kuchte even. ''Ja, natuurlijk. Laat iemand twee bakken koffie met zich meenemen.''
-
Girl en mijn NOG latere reactie xx

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld