Orpg || Being different isn’t a bad thing- - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg || Being different isn’t a bad thing-

District131
Straatmuzikant

District131 schreef:

“Being different isn’t a bad thing. It means you’re brave enough to be yourself.”
Met :

Ik : Cecillia

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:

Duncan

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Duncan:

Vanmorgen vroeg was er een groep wannen weer er op uit gegaan om een Enuï te vangen. Zo noemde we de gene die magie bezaten. Al jaren vingen ze van die Enuï, maar elke keer, als er één in het dorp was, voelde ik een rare energie hangen, dit hield ik maar voor mijzelf, anders namen ze mij ook voor gek.
Ik schrok op van een luide kreet ze hadden er weer een, ondertussen bracht ik hout naar het midden van het plein waar die gene neer gezet zou worden. Even zuchtte ik en legde het hout neer. Of dit nou daar voor was, of voor een vuur wat er bij gelegd werd. De opdracht die ik had gehad was alleen hout halen en geen vragen stellen.
Dat afgeleverd te hebben, kwam de groep terug, met aan een touw achter het paard aan van de leider. Mijn ogen liet ik langs het touw glijden, tot ik aankwam bij de persoon die er achter aan liep. Mijn ogen werden groot als ik zag dat het dit keer een vrouwelijke Enuï was. Normaal namen ze mannen mee. Waren ze daar nu klaar mee of? Ruw schudde ik mijn hoofd en liep rustig verder, maar ik moest wel langs de groep om verder te gaan.
Als ik dan langs de groep liep en de Enuï, voelde ik een nog sterkere energie vloeien. Kort bleef ik staan en keek toch naar de Enuï, waarom wist ik niet, maar het voelde alsof er iets ons connecte? Een rilling liep over mijn rug heen waarna de groep verder reed, bij het plein tot stilstand kwamen en de Enuï even later aan de schandpaal bond. Zelf stond ik nog steeds op de plek stil waar ik stil kwam te staan, starend naar haar.

District131
Straatmuzikant

District131 schreef:
Cecilia
Het was de zoveelste keer dat ik meeging met de mannen om te jagen. Het ging bijna nooit fout en als het wel fout ging dan wist ik mij goed te verdedigen. Van mijn leeftijdsgenoten was ik een van de betere getrainde Enuï, omdat ik naast het beheersen van mijn krachten ook over het algemeen en goede krijgster ben. Ik ben goed in vele verschillende vechtsporten en kan de meeste wel aan. Ik trainde in de ochtenden ook altijd de wat jongere Enuï. Het waren simpele trainingen zoals klimmen en de basis van bepaalde vechtsporten. Maar vandaag ging het voor het eerst heel fout. Uit het niets verschenen verschillende soldaten, en eerst konden we ze wel aan maar het ging mis toen we ons wilde terug trekken. Opeens werd ik neergeschoten, het was niet eens een gevaarlijke schot want het kwam langs mijn arm en ik had het bijna ontweken. Het liet echter wel een kleine wond achter, een wond die ik sowieso zou overleven maar opeens voelde ik mij in raptempo zwak worden. Voor ik het wist was ik flauwgevallen en werd ik vastgebonden wakker. Ik begin hard te schreeuwen. "Laat me los!" Roep ik. De soldaten die zich op paarden vervoerden lachten mij allemaal uit. "Maak je niet druk, we zullen je snel los maken." Zegt de soldaat die de leider lijkt de zijn. "Nou kom op doorlopen." Beveelt hij en trekt aan de touwen die op mijn handen zitten. Boos kijk ik hem aan, het liefst luister ik niet maar ik vrees wat mij te wachten staat als ik dat inderdaad zou doen. Ik doe daarom wat mij gevraagd wordt en loop door. Mensen staren me aan, een van die mensen in een jongen. Wanneer hij langs me loopt voel ik een sterke energie, ik kijk hem vragend aan maar moet weer doorlopen als er weer aan het touw wordt getrokken. Als we dan eindelijk tot stilstand komen kijk ik op en zie een verhoging midden in een plein met een grote paal. Ik stribbel maar niet tegen als ze mij meetrekken op het platform. Al wil ik tegen werken zou het niet lukken door hoe zwak mijn lichaam aanvoelt. Wanneer ze mij vastbinden voel ik mij zwaar vernederd. Uit schaamte laat ik mijn hoofd zakken, waar heb ik mijzelf in gewerkt?

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Duncan:

Nadat zij vast was gebonden, kwamen er steeds meer mensen omheen komen. Zelf bleef ik aan de rand staan, alsof ik niet kon bewegen. Iets hield mij tegen, maar wat? Mijn ogen bleven ook maar op haar gericht, ondertussen probeerde ik los te komen, wat eindelijk lukte en ik weg liep van de menigte. Laat ze maar hun nieuwe prijs bewonderen, ik wilde hier niets mee te maken hebben. Elke keer namen ze er één mee. Mijn hoofd schudde ik als ik het gekrijs weer in mijn oor hoorde van de afgelopen Enuï die hier waren gevangen. Het kwam echt tot in mijn botten waardoor ik wel is dagen niet lekker voel.
Het leek dat ze dit keer iets nieuws hadden bedacht. Normaal lieten ze de dorpelingen de Enuï niet zien, alles gebeurde in het geheim. Terwijl ik door liep, merkte ik een geur op, als ik langs een paar mannen liep die mee waren met de jacht. Direct bleef ik staan en probeerde de geur in mij op te nemen. Het was organisch. "Wat doe jij hier?" hoorde ik en keek geschrokken op. "Oh, eh niets." zei ik snel en draaide mij om, ik probeerde het wapen te pakken waar het vandaan kwam, maar het ging mis en ik haalde mij open, hield deze zo dat ze het niet zagen.
Snel, maar niet te gehaast, liep ik weg, dit wilde ik niet zien. Terwijl ik door liep, voelde ik mijn arm in een soort slaap modus vallen. Wat er gebeurd als je er te lang op bleef liggen, of met je been. Ik probeerde een vuist te krijgen, dat lukte, maar het voelde heel raar. Hopelijk ging dit snel weg.
Bij mijn huis aan gekomen te zijn, keek ik rond. "Vader?" riep ik, geen antwoord, waarschijnlijk zou hij ook op het plein zijn. Even zuchtte ik en besloot toch maar richting het plein te gaan om hem te zoeken. Het was al een tijdje geleden dat mijn arm zo begon te voelen, het zou al wel over moeten zijn, wat dus niet zo was. Ik besloot er maar niet verder aan te denken en liep weer terug naar het plein waar de leider van de groep, de mannen die experimenten deden, er bij te roepen. Gingen ze het zo op het plein doen? Hadden ze nieuwe dingen gevonden?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld