Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // a strippers heart

Anoniem
Wereldberoemd

MissLisjex schreef:

John Wayne - 28 jaar

Anoniem
Wereldberoemd

MissLisjex schreef:
John:

Al jaren ben ik alleen. Dé ware liefde vinden is voor mij een verloren zaak. Ik heb vaak genoeg geprobeerd om een relatie te starten maar tot vergeefs. Sinds kort heb ik een stripperclub gevonden. Ik kijk naar de vrouwen en hoe ze dansen. Dit om een bepaald verlangen te stille. Een relatie zit er voor mij toch niet meer in. Ik ben eigenlijk de perfecte man. Ik heb een goed betaalde baan als advocaat, een eigen huis, een dikke Mercedes en heb een leuke hond. Het enige wat ik nog mis een vrouw naast mijn zijde. Na een lange dag werken, plof ik op de bank. Ik keek op de klok en twijfelde of ik nog naar de club zou gaan. Het was immers al 21:00 en moest morgen weer om 08:00 beginnen. Ik besloot toch te gaan en stapte in de auto naar de club.

Account verwijderd

schreef:
Rose / Alvira Carina Lincoln - 25

Perfecte rode lippen. Aszwart haar. Helderblauwe ogen. Aan mannelijke aandacht had Alvira geen tekort. Dat werd haar elke dag terug duidelijk. Overal waar ze heen ging, brandde de begeerlijke ogen van zowel mannen als vrouwen op haar. Soms voelden ze wel eens aan als vuur. Een brandend verlangen naar haar wiegende heupen, goed gevormde rondingen en volle lippen. Toch was haar leven niet helemaal verlopen zoals gepland. Toen ze klein was geweest, had ze haar toekomst helemaal gepland. Een heel boek had Alvira erover vol geschreven. Haar hele trouw was al gepland, tot in de details. Alleen was op dit moment haar leven zo onzeker waardoor ze zichzelf de vraag kon stellen of trouwen ooit wel ging gebeuren. Over kinderen had ze al lang een gedacht gevormd. Die zag ze niet in haar toekomst. Tenslotte zouden de kinderen toch geen goed leven leiden. Want wat kon een meisje zoals zij bieden? Niets. Want dat had ze ook. Overdag werkte ze in een restaurant waar ze de hele tijd heen en weer liep met overvolle plateaus die met de minuut zwaarder leken te wegen. En dat deed ze voor een belachelijk laag salaris. Als ze geluk had, kreeg ze soms eens een fooi.

Na een hele dag hard te werken, vervolgde ze haar weg naar het nachtelijk leven. Enkel met het geld dat ze kreeg van haar werk in het restaurant, kon ze haar huur niet betalen. Dus was een extra job nodig geweest. Zo was de huidige situatie van haar leven die de dag van vandaag zich afspeelde gecreëerd. Overdag een preutse juffrouw, maar eens de zon achter de horizon verdwenen was en de maan hoog aan de hemel rees werd ze een opwindende dame. Danste ze alsof haar leven ervan af hing, al was dat soms ook wel echt het geval. Rose, dat was haar naam in de club. Nog een extra maatregel om niet herkend te worden, was de goudkleurige pruik die ze op haar hoofd plaatste en die zo haar zwarte, lange haarlokken bedekte. Alvira was niet trots op zichzelf. Nooit gedacht dat ze een stripster zou worden. En toch had ze nog steeds zelfrespect en respect voor haar lichaam en ging ze niet met mannen naar bed voor geld. Dat vond ze alweer te ver gaan. Daarbij beschikte Alvira over een té vurig karakter om zich zo te laten doen. Dat was al enkele keren duidelijk geweest toen opmerkingen of handelingen van mannen haar niet bevielen. Alleen had haar baas al enkele waarschuwingen daarover gegeven. Vrees om haar job te verliezen was dus aanwezig. Enkel zag Alvira zich als een danseres, niet als iets anders. Daarom handelde ze ook maar naar één regel toe die ze voor zichzelf had opgesteld, geen betastingen van mannen.

Anoniem
Wereldberoemd

MissLisjex schreef:
John:

Ik keek achterdochtig om me heen. Ik wilde natuurlijk niet herkend worden door iemand. Mijn naam was groot in de advocatuur en dat kon ik niet laten verpesten. Als iemand mij hier zou zien, zou niemand mij ooit meer serieus nemen. Ik was ook wat duister gekleed. Een donkerblauwe sweater met een zwarte capuchon , een armoedig paar schoenen en een spijkerbroek. Ik knikte naar de bewaker; hij heeft me hier al vaker gezien. Zonder gedoe liet hij mij ook naar binnen. Het was een rode hal met een trap naar beneden. De bass van de muziek was hier al te voelen. Langzaam liep ik de trap af en keek met mijn gezicht naar de grond. Ik vond het naar van mezelf dat ik hier heen ging maar ik voel me zo alleen. Ik sloeg een diepe zucht en was aan het einde van de trap gekomen. Ik liep door een gang en kwam toen in de club terecht. Nogmaals scande ik door de hele zaal om te kijken of ik niemand bekend zag. Toen ik een bevestiging kreeg van mijn kijkronde, deed ik mijn capuchon af. Als eerst liep ik naar de bar om een rum cola te bestellen. Ik bewoog mijn hoofd mee op de muziek en pakte mijn glas drinken aan. Ik liep op mijn gemakje naar de dansende dames. Ik zag dat er een nieuwe meid aan het dansen was. Ze trok gelijk mijn aandacht en keek haar met een uitdagende blik aan. Ik was benieuwd of ik zou opvallen. Ik stond namelijke niet vooraan maar een beetje achter de mensen.

Account verwijderd

schreef:
Rose

'Alvira, de zaal. Nu!' Haar wenkbrauwen gingen verbaasd naar boven. Moest het niet de baas geweest zijn, had ze de persoon wel een toontje lager laten zingen dan de manier waarop ze nu werd toegesproken. Een laatste keer bekeek ze haar spiegelbeeld en perste kort haar lippen op elkaar. Showtime. Ze hijsde zichzelf overeind en keek naar de lege kleedkamer. Alle meiden waren netjes aan het werk en zoals altijd was Alvira de laatste die de kamer verliet. Elegant begeefde ze zich naar de zaal. Op hakken lopen was een dagelijkse gewoonte en daarom kon ze dit dus ook zonder enige moeite. Ze wist zich er makkelijk op voort te bewegen en geen klunzige uitstraling af te geven aan de bezoekers. Dit waren dan ook grotendeels mannen. Maar heel zelden kwam er eens een vrouw een bezoekje brengen aan hun club.
Alvira draaide haar hoofd naar het podium waar Violet, Maze en Saia het beste van zichzelf gaven. Nog een verschil met de rest was de kledij die Alvira droeg. Terwijl de andere meiden zich grotendeels in lingerie bevonden, bedekte zij liever haar lichaam. Dat was een gevecht dat haar baas niet had gewonnen en deed ze op vlak van haar kledij dus nog steeds haar zin. Vandaag benadrukte een rode beha haar goed gevormde borsten, maar om deze toch nog wat te bedekken droeg ze erover een wit hemd. Al liet ze deze wel open hangen waardoor haar rode beha en zongebruinde huid bewonderd konden worden. Over haar bijpassende rode string had ze een laag hangende jeans-short getrokken al werden haar rondingen ook in dit stukje stof benadrukt. Alvira wist goed genoeg dat ze een lichaam had waarmee ze de gedachten van de mannen op hol kon brengen. Daarvan genoot ze dan ook en straalde ze zelfvertrouwen uit. Dat viel duidelijk ook enorm in de smaak bij de klanten die vanavond in het gebouw aanwezig waren want van zodra ze de kleedkamer uit kwam, voelde ze al enkele begeerlijke blikken op haar gericht. Haar mondhoeken kropen omhoog en haar parelwitte tanden werden onthuld. Terwijl ze zacht genietend op haar onderlip beet, liep ze richting de bar. Al werd ze op haar weg erheen al ongeveer drie keer aangesproken. Zelf werd ze bekeken als de 'hoofdattractie' die deze tent te bieden had. Alvira wist dat, net zoals haar baas. Daarom was ze nog steeds niet ontslagen geweest ook al had ze al enkele dingen gedaan die normaal niet door de beugel zouden kunnen. Ze had nu eenmaal enkele privileges doordat ze zo hard bewonderd werd.

Anoniem
Wereldberoemd

MissLisjex schreef:
John:

Met mijn rum cola loop ik door de club. Er hangt een gespannen sfeer, anders dan normaal. Ik kijk om me heen. Wat is er hier aan de hand? Ik kon niet genieten van de dames die stonden te dansen. Ik voelde me gejaagd en checkte elk hoekje van de club. Zonder dat ik het door had liep ik op tegen een dame. Mijn drinken vloog uit mijn glas zo op haar witte hemd. Ik kan nu wel gaan wrijven maar dat is misschien wat onpasselijk. Ze mag dan wel een stripper zijn, ik hou er ook niet van als iemand zomaar aan mij zit. 'Het spijt me. Kan ik je een drankje aanbieden?' vroeg ik haar. Ik keek haar aan en stond versteld van haar uitstraling. Vuur rode lippen, zee blauwe ogen en donkere haren. Ze zag er anders uit dan de 'gewoonlijke' stripper, meer gekleed. Ik herinnerde haar blik van zojuist. Is zij die nieuwe? Want ik had haar hier nog nooit gezien. Ik keek op naar de bewaker, toen hij een snelle beweging maakte. Ik ving het signaal op. 'Excuseer mij' zei ik tegen de knappe dame. Ik liep in een versnelling naar de hal en zag boven aan de trap politie agenten staan. Shit. Wat moeten die hier? Mijn rechterlijke kennis ging overuren maken. Ik moest hier weg. Straks was ik medeplichtig voor iets. Dat zou mijn complete reputatie schenden. Ik verstopte me achter de jassen en wachtte tot de politieagenten de trap waren afgelopen. Ik hield ze nauw in de gate en het moment dat ik kon vluchten, greep ik mijn kans. Ik rende naar boven en snelde mijn auto in. Een rilling ging over mijn rug. Ik sloeg een zucht en startte mijn auto. Snel weg wezen hier. Plankgas trap ik mijn gaspedaal in en rij naar huis.

Account verwijderd

schreef:
Rose

Alvira zou pas later op de avond op het podium verschijnen, eerst moest ze nog wat helpen in de zaal. Dit was dan voornamelijk als dienster. Sommigen meiden verdienden tijdens hun dienst in de zaal ook nog een centje extra, maar Alvira ging niet in op de oneerbiedige voorstellen die de meerderheid van alle mannen en dus eigenlijk klanten haar aanboden. Ook deze avond zou het waarschijnlijk niet anders zijn. Ergens vroeg ze zich wel af hoeveel mannen er zich deze avond aan haar voeten zouden werpen en haar lovende woordjes zouden toefluisteren waarvan het meerder deel gelogen was. Terwijl ze met deze gedachten doorheen de zaal rondliep met één simpel drankje in haar hand, botste een mannelijke gedaante tegen haar aan. Zelf was ze te diep in gedachten verzonken om het echt op te merken waardoor het te laat was. De inhoud van het drankje kwam op haar terecht. Haar witte hemd verkleurde binnen enkele seconden en Alvira voelde de stof aan haar lichaam kleven. Geschrokken had ze haar blik naar boven gewend en keek toen recht in de ogen van een man. Een knappe man. Ze herkende zijn gezicht meteen, toen ze daarnet de zaal was binnengewandeld hadden ze al enkele blikken met elkaar uitgedeeld. De man was duidelijk niet van plan geweest om haar aan te raken waarvoor ze dankbaar was. De meeste mannen zouden nu naar haar lichaam grijpen om hun ongelukje goed te maken. Dit viel altijd verkeerd. Zelf was ze volwassen genoeg om zulke situaties aan te pakken. Kortom verbaasde deze man haar en was ze hem dankbaar. Duidelijk was hij niet van plan om van deze ongelukkige situatie misbruik te maken. Een korte glimlach speelde zich af op haar lippen toen hij zijn excuses aanbood. Dit gebeurde niet vaak dus beviel het de dame wel. 'Een drankje is altijd welkom.' Terwijl deze woorden over haar lippen rolden, gingen haar mondhoeken omhoog en glimlachte ze iets breder dan daarnet. Voor één keer had Alvira het idee dat ze een drankje aangeboden kregen om andere redenen dan normaal. Deze man deed het waarschijnlijk uit vriendelijkheid en had, naar haar mening, gaan andere plannen. Zijn blik voelde ze langs haar lichaam heen glijden, maar daar stond ze niet versteld van. Zou elke man niet zo reageren als er plots een halfnaakte vrouw voor hem opdook? Enkel was hun moment van korte duur. Binnen enkele seconden had hij zichzelf al geëxcuseerd en liep hij van haar weg. Alvira fronsten haar wenkbrauwen en draaide zich verbaasd om. Meende hij dit? Liep deze man nu gewoon echt weg van haar? Ze kon haar oren en ogen niet geloven. Eén ding wist ze wel zeker: ze had nog een drankje van hem te goed. Al verloor ze al snel grip op deze gedachten toen er uit de gang een hele groep politieagenten tevoorschijn kwamen. Binnen enkele seconden was alle rust verdwenen en bevond Alvira zich in een chaotisch situatie. Wat was er aan de hand?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld