ORPG || Life is a race - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG || Life is a race

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:

ORPG ft. @Orpgfan1

Charlie Mueller | 24

Account verwijderd

schreef:
Rosalia Amalia Jones - 22

Account verwijderd

schreef:
Het werd steeds drukker in de woonkamer van haar vriend Michaels huis. Zelf was ze hier als een van de eersten aangekomen, logisch ook. Vannacht stond er weer een race gepland. De inzet, veel geld, en er stond dus behoorlijk wat op het spel. Dat was ook te merken aan de manier waarop iedereen zich gedroeg. Rosalia was zeker niet de enige dame in de bende. Haar vriend was de leider, wat er voor zorgde dat ze zeker meer te zeggen had dan de rest. Het was zo simpel voor haar om Michael te overhalen. Alles wat ze vroeg of wou, hij kon er gewoonweg geen nee tegen zeggen en dat speelde ze zo dan ook uit. Ze nam plaats naast een van haar vriendinnen, Jade, en keek even rond door de kamer. Ze zouden elk moment kunnen vertrekken, maar nog niet iedereen was aanwezig, en de regel was om altijd in groep te vertrekken. Veel geracet had ze zelf nog niet. Af en toe wel eens mee met Michael in de wagen maar dat was ook maar zelden het geval. Meestal zocht ze en goed plekje en keek ze toe hoe de wedstrijden verliepen. Erna verzamelden ze weer en gingen dan gezamenlijk weer weg. Michael kwam de kamer in, het signaal dat het tijd was om te vertrekken. Rosalia stond op en volgde hem richting de auto. Ze stapte in, maakte de gordel vast en wachtte geduldig tot de auto vertrok. Het was een korte rit, gelukkig ook maar. Ze keek even opzij en glimlachte zwakjes, waarna ze haar blik weer op de weg richtte. Ze wist niet goed hoe ze bij Michael terecht was gekomen. Ze had een best mooi leven, een leuke baan. En toen kwam hij, wat alles voor haar had veranderd. Ze werkte nu voor hem in allerlei opdrachten. Voornamelijk pakketjes afleveren, het zware werk werd door de jongens gedaan. De meeste dagen was ze wel bij Michael in huis te vinden, al had ze ook gewoon haar eigen appartement gehouden. Daar had Michael lang moeilijk over gedaan, maar ze wou toch zeker wat hebben om op terug te vallen. In deze wereld wist je nooit wat er zou gaan gebeuren, hoe je zou eindigen aan het einde van de dag, en zij wou dan ook op alles voorbereid zijn. Aangekomen op de afgesproken plek stopt Rosalia uit de wagen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Na nog een laatste blik op zijn horloge, griste Charlie zijn sleutels van de tafel en stak hij zijn portefeuille in zijn broekzak. Vanavond zou er een belangrijke race plaatsvinden met veel geld op het spel. Hoewel Charlie wist van zichzelf dat hij een goede racer was, had hij toch zijn twijfels over vanavond. Michael deed namelijk ook mee aan de race en hoewel het tweetal nog nooit ook echt tegen elkaar had gereden, wist Charlie wel dat hij een sterke tegenstander was.
Na aan afdaling met de lift, kwam Charlie aan in de ondergrondse parkeergarage. Met zijn sleutels wist hij zijn auto te openen, waarna hij plaatsnam achter het stuur. Er was niemand die hem vergezelde om naar de afgesproken plek te gaan, maar dat deerde hem niet echt. Hij kende immers genoeg mensen in deze wereld, aangezien hij één van de betere racers was.
Na enkele minuten op de baan, kwam Charlie aan op de startplek. Er was al een hele massa aanwezig, maar toch was Michael en zijn bende nog nergens te bekennen. Hij trok zich er echter niet veel van aan en parkeerde zijn auto op de juiste plek, waarna hij zich in de menigte mengde. Heel wat mensen begroetten hem en vroegen om zijn aandacht, maar meestal gaf hij enkel een lach of een kort knikje. Charlie had de aandacht altijd al leuk gevonden, maar waar hij het echt voor deed was het racen. De adrenaline die dan door zijn lijf raasde was duizend maal beter dan het gevoel dat hij kreeg door de aandacht van de menigte.
Na enkele minuten kreeg Charlie één van zijn vrienden in het oog. Hij maakte zijn weg doorheen de menigte, tot hij bij Dean aan kwam. De twee wisselden een hand shake uit, maar hun aandacht werd al snel afgeleid door het rumoer dat opsteeg uit de menigte. Dat kon maar één ding betekenen. Michael.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Rosalia liet haar blik over de plaats glijden en voelde al snel hoe haar hand werd vastgegrepen en hoe ze mee naar voor werd getrokken. Michael had geen geduld, dat was altijd al zo en zeker in deze situaties. Er stond veel op het spel, dat was zeker te merken. 'Come', zei hij en Rosalia knikte instemmend, terwijl ze met hem en de rest van de groep richting de startplek liep. Het was inmiddels al druk, en ze voelde hoe de ogen van de menigte op hen gericht waren. Rosalia zelf vond die aandacht niet altijd prettig, zeker de mannelijke aandacht. Dat ze bij Michael hoorde was al genoeg reden voor andere gasten om met haar naar bed te willen, al was het maar gewoon om Michael tegen te kunnen werken. Ze probeerde er niet teveel aandacht te besteden, dat ging ook wel beter omdat ze er gewoon al best aan gewend was geworden. Haar relatie met Michael was nooit echt een privé ding geweest. Ze leerden elkaar kennen in een club, gingen daten en waren al snel een ding. Hij nam haar overal mee naar toe als een soort pronkstuk en zo had ze in korte tijd veel mensen leren kennen. Privacy had ze dus zeker niet altijd, overal waar ze kwam kende iemand Michael wel. Als er iets was wat ze kon veranderen aan hun relatie was het dat zeker, naast het nogal bazige karakter van Michael dan. Rosalia begroet enkele mensen die naar hen toe komen en ziet hoe het grootste deel van de groep in de menigte opgaat. Een signaal werd gegeven, tijd dat iedereen zijn plek zou gaan innemen en de wedstrijd elk moment kon starten. 'I see you afterwards babe', zei Michael. 'Be careful, and win', zei Rosalia met een glimlach. Ze drukte een zoen op zijn lippen en zag hoe hij vervolgens weg stapte, zich gaan klaarmaken voor de wedstrijd. Zelf zag Rosalia op een afstandje de andere meiden staan, en daar liep ze dan ook naartoe.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld