Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The rychess return of the daylar

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:

Eerste ORPG met (sinds 2019)

Niet reageren, tenzij je Rye of Duchess heet.
Hoogstwaarschijnlijk 18+ elementen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had de afgelopen paar jaar weinig anders gedaan dan van plek naar plek zwerven. Ergens langer dan 2 dagen blijven lukte om allerlei verschillende redenen niet, en heel erg vond hij het ook niet. Dacht hij. Nu hij bij een bebouwd gebied aankwam dat niet leek op de meeste dropen en steden die hij gezien had, veranderde hij misschien toch van gedachten. Na de boel van een afstand even bekeken te hebben, besloot hij het maar eens van binnen te gaan zien. De bewakers bij de poort leken vriendelijk genoeg; het leek in elk geval niet alsof ze het gek vonden dat hij zo door naar binnen liep. Voor de eerste paar seconden dan...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Het geluid van het alarm had Dayla niet verwacht. Ze ging het schema langs in haar hoofd. Vandaag stond er geen oefening gepland, wat betekende... Binnen een seconde kwam ze in actie. Ze instrueerde haar rekruten om het protocol te volgen en daarna naar hun bestemde plekken te gaan: een deel in de verdediging, een deel op de muren en een deel mee naar de poort. Het kwam er snel en zelfverzekerd uit, wat belangrijk was voor iemand van haar rang in het leger. Vervolgens sprong ze op haar paard, waarna ze binnen no time bij de poort was, waar het alarm vandaan was gekomen. Het had nog geen twee minuten geduurd. Ze had doden verwacht, gewonden, maar toen ze van haar paard af sprong, zag ze enkel een elf staan die tegengehouden werd door twee nerveuze wachters. Ze zette een paar stappen dichterbij, en snapte toen waarom. Een duistere elf? Ze keek nog eens goed. Nee, een halfling. Ze pakte haar zwaard van haar rug. De manier waarop ze stond leek nonchalant, maar ze was klaar voor alles. "Ik hoop dat je een hele goede reden hebt om hier zomaar naar binnen te lopen," zei ze. "Anders waren dit de laatste paar stappen van je leven."

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had ook geen alarm verwacht, dus dat was al een ding dat ze met elkaar gemeen hadden! De bewakers hadden hem aarzelend geboden te blijven staan waar hij stond, wat Faelar dan maar braaf deed. Hij wachtte wel geduldig. Hij had toch niks beters te doen. Terwijl hij wachtte, keek hij maar gewoon stil rond. Waar was hij in godsnaam binnen gelopen? Zouden ze op elk ander persoon net zo gereageerd hebben? Who knows. Fae niet in elk geval.
Faelar keek op toen iemand op een paard hun kant op kwam. Zodra ze voor hem stond, kreeg hij dan toch antwoord op een van zijn vragen; hij had hier niet mogen zijn. Oeps! Maar hey, hoe moest hij dat weten? Misschien had er wel een bord gehangen of iets dergelijks. Fae was best wel goed in snel afgeleid ra- oooh shiny. Gevaarlijk en shiny. 'Eh... Hey,' glimlachte hij scheef. 'Dat is ook een beetje onnodig, niet...?'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla bestudeerde de halfling. Hij was lang, had lang paars haar en - zo te zien - een ongetraind lichaam. Ze zag echter ook een boog en een koker pijlen. "Op het moment dat een onbekende, gewapende elf een militaire basis binnenloopt, heeft deze elf niet zo veel te zeggen over wat wel of niet nodig is." Was hij een spion? Niet een hele goede, als dat het geval was. Maar een halfling kon niet onderschat worden. In het beste geval was zijn magie instabiel, het slechtste geval was hij een formidabele vijand. "Wie ben je en wat doe je hier?"

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Bewapend? Dat was het moment dat Faelar zich besefte dat als je constant alles wat je bezat bij je had, dat je, in zijn geval, ook constant bewapend was. Of je je daar nu bewust van was of niet. Hij wierp een korte blik over zijn schouder, naar de boog op zijn rug, en glimlachte toen scheef naar degene die voor hem stond. 'Oh, ja...' Hij fronste licht. Wacht even; militaire basis? Wuhoh. Misschien dat hij dan inderdaad maar beter mee kon werken. Al was zijn volledige naam opgeven geen hobby van hem. 'Ik was eigenlijk vooral ontzettend nieuwsgierig,' besloot Faelar dan ook alleen haar tweede vraag te beantwoorden.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Nieuwsgierig? Dayla zette een paar stappen dichterbij. Ze zette haar zwaard niet tegen zijn nek, maar dat had ze net zo goed wel kunnen doen; de blik in haar ogen was net zo scherp als haar wapen. "Nieuwsgierig?" vroeg ze. "En naar wat dan precies?" In de achtergrond hoorde ze de rekruten dichterbij komen. Ergens irriteerde het haar. Nu pas, werkelijk? Wat als het alarm was afgegaan voor een bataljon? Dan was het hele kamp al overspoeld. Nog iets om aan te werken, dus, dacht Dayla.

Rayvon had zich eerst gehaast, maar werd rustiger toen hij de situatie kon zien. Er stond een elf aan de poort en Dayla was erbij. Al was het een groep rebellen geweest, dan had hij zich al geen zorgen meer gemaakt. Voordat hij verder liep, gaf hij het bevel om de trainingen weer te hervatten. Hier hoefde niet de hele basis bij te zijn.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Ja nieuwsgierig? Was dat zoiets geks om te zeggen dan? Faelar trok zijn schouders op. 'Gewoon... Naar hier...?' Hij trok een wenkbrauw op. 'Is dat zo gek?' Hij keek even langs haar heen toen er ineens een heel publiek bij kwam. Oh God. Het was dus zo gek. Dit was raar. Hij had weg moeten blijven. Spijt. Heel veel spijt. Maar goed, aan de andere kant...? Als hij hier op de een of andere manier zou kunnen blijven...? Bed..? Eten....?

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla keek hem argwanend aan. Nieuwsgierig naar hier? Zijn spionnenact was zo slecht, dat ze eraan begon te twijfelen of het geen omgekeerde psychologie was. Zo opvallend mogelijk doen, dat niemand het ooit van je zou denken. Je verbergen voor de neus van je vijand. Riskant, maar erg waardevol als het succesvol was. "De meeste nieuwsgierigen zijn spionnen," zei ze tegen hem. "Dat eindigt meestal in een executie."

Rayvon observeerde van een afstand en nam de indringer in zich op. Halfling. Boogschutter. Blijkbaar ook nog eens onopvallend genoeg dat hij bijna door de poort was gekomen. "Hey, halfling," riep hij. "Wat is je range?" Hij bleef expres op een afstand staan. Hij zou het gelijk kunnen testen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Oooh nu werd het helemaal mooi. Een spion? Echt waar...? Alsof hij daar slim genoeg voor was. Of onopvallend genoeg. Hij was een halfling for fuck's sake. 'Nou ja, dan heb ik vervelend nieuws denk ik,' begon Faelar. 'Want je zit er faliekant naast. Of goed nieuws. Ligt maar net aan waar je op hoopte.' Ondanks dat bijna hun hele publiek inmiddels al weer vertrokken was, was er één iemand blijven staan. En deze persoon beviel hem een stuk meer dan het stuk chagrijn dat voor hem stond. Faelar grijnsde even naar hem, voor hij een appel jatte van iemand die met een mand vol langs liep. Yoink. Binnen no-time had hij het stuk fruit in de lucht gegooid en met een pijl doorboord. En als het goed was vlak bij deze tweede vreemdeling langs...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla had amper tijd om op Rayvon te reageren, voordat de indringer zijn pijl en boog trok. Ze greep zijn arm en werkte hem naar de grond, in de hoop hem te stoppen voordat het de generaal zijn dood werd - maar ze was te laat. De pijl was al gevlogen. Ze zat klaar om een einde te maken aan de elf, haar knieën hielden hem op de grond gedrukt en ze hoefde alleen nog haar wapen langs zijn nek te halen. Toen ze opkeek, zag ze dat Rayvon niet dood was. Niet eens gewond. Haar grip verzwakte, verward door de situatie.

Rayvon ving de appel in zijn hand en grijnsde. Interessant. "Goed schot," zei hij. Hij gooide de appel op en neer in zijn hand. De pijl was precies door het midden gegaan. "Heb je interesse in een leven als schutter in het leger? Je hebt het engste al gedaan; tegen onze kolonel ingaan is niet iets dat veel soldaten hier durven." Zijn blik viel even op Dayla, diens blik een combinatie was van verwarring, verbazing en woede. "Al kan ik je niet garanderen dat bij een volgende impulsieve actie je leven bespaard blijft."

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Tijd om trots op zijn schot te zijn had Faelar niet. Voor hij het wist was hij sand aan het eten. Een stuk minder lekker dan die appel die hij net vast had, waarschijnlijk. Hoopte hij toch voor degenen voor wie die appels waren. Gelukkig kon de tweede van het stel zijn stunt wél waarderen. Faelar grijnsde even licht naar de vrouw die hem tegen de grond gedrukt had, maar haar blik deed die grijns heel snel weer verdwijnen. Vervolgens knikte hij zo goed en zo kwaad als hij dat met zijn gezicht tegen de grond kon. 'Klinkt niet verkeerd~' Al was het op dit moment voor een deel om dit kreng te stangen. En het andere deel voor een bed!! en eten!! 'Misschien dat ik me dan zelfs wel wat in kan houden,' grijnsde Faelar nog even licht.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla keek van de een naar de ander, niet zeker hoe ze hier op moest reageren. Deze hele situatie was belachelijk. "Rayvon, dit kun je niet menen!" Ze begon naar hem toe te lopen, maar gaf eerst de halfling nog een blik en het bevel om te blijven staan. Rayvon ontmoette haar halverwege. "Ga je serieus iemand die de basis probeerde binnen te dringen te rekruteren? Dat is gekkenwerk! Als hij een spion is, dan hebben ze dadelijk onze locatie, onze trainingstechnieken, onze-"

"De beste rekruten kunnen uit de meest onverwachte hoeken komen," onderbrak Rayvon haar. "En je moet toegeven, deze situatie is niets minder dan onverwacht." Rayvon gebaarde naar zijn protegé. "Je moet wat papierwerk invullen, daarna wordt de rest geregeld. Klinkt dat goed?"

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar kwam overeind zodra het extra gewicht van hem af was. Yeugh. Zand. Hij klopte het zo veel mogelijk van zijn kleren af, maar dat maakte hem er niet minder boos om. Al had hij het idee dat zij op het moment ook niet zo heel erg blij met hem was. De halfling besloot dan maar braaf te blijven staan waar hij stond. Het laatste wat hij wilde was nog een keer zand happen. Toch kon hij het niet laten met zijn ogen te rollen. 'Nog steeds geen spion~' Als dat zo geweest was, had hij er echt wel aan gedacht voorzichtiger te zijn. Al was dit misschien wel een goede strategie voor iemand die in de toekomst besloot binnen te dringen. Het leek immers te werken?
Faelar knikte kort op de vraag of alles goed klonk. 'Ja hoor, klinkt prima,' glimlachte hij scheef. Wat papierwerk in ruil voor onderdak? Dat klonk als een ontzettend goede deal.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
"Rayvon, met alle respect, maar dit is te gek voor woorden!" begon Dayla weer. Ze liep met Rayvon mee, die richting het hoofdgebouw aan het lopen was. Waarschijnlijk voor de formulieren. Tijdens het lopen keek ze af en toe achterom naar de elf. Mocht hij iets doen, dan zou ze hem op dat moment gelijk eindigen. Dat zwaard ging nog lang niet terug in zijn schede. "Hij komt hier voor de deur, schiet een pijl op je, en het resultaat daarvan is een plek in het leger? En dat niet alleen, de halfling vindt het geen enkel probleem en gaat erin mee? Dat is te makkelijk! Vind je dat dan niet verdacht?"

Rayvon liep het hoofdgebouw binnen; hij ging er vanuit dat de elf wel zou volgen. "Ik vind het even verdacht als interessant. Daarnaast, als jouw theorieën kloppen en hij een spion is, wat kan hij dan nu vertellen? Dat hij bijna vermoord werd door een van onze beste militairen hier? Ik zou hem haast aanmoedigen, betere propaganda kan je niet kopen."

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar was inderdaad maar achter de twee aangelopen. Dit ging immers over hem? Toen de chagrijn van de twee even om keek, grijnsde Faelar even licht. Natuurlijk, misschien was het niet heel slim om haar te stangen, maar hey. Vermakelijk was het wel. Daarbij ging hij ervan uit dat deze Rayvon hem wel zou komen redden als ze hem echt iets doen wilde. 'Ik schoot hem wel heel goed,' mompelde Faelar half. En natuurlijk ging hij erin mee? Gratis onderdak, wat wil een elf nog meer? Hij bekeek het gebouw die ze in liepen even, voor hij het tweetal volgde. Goh, dacht ze nu echt nog steeds dat hij een spion was? Daar zochten ze toch mensen voor die niet op vielen? En ook niet op wilden vallen, wat dat betrof. De arme idioot die Fae als spion in wilde zetten...

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld