Hades/Heavy metal (school 6)

Bejaarde jongen, schaduw op de gang,
warhoofd van zwarte ogen, donkere drang,
klanken van onderwereld in je oor,
dringt er geen alledaagsheid in je door?
Waarom zo weerloos wachten aan de kant?
Wie zet je over naar een lichter land?

gevoelens zijn privé

als kind trok ik
ooit naar de kust

het is iets
dat nooit is uitgeblust
het simpele verlangen...

de branding woest
en een wind die proest
zand tussen de tanden





al die geneugten van de zee
Het advies in dit stakkergebouw
is: Blijf zo lang mogelijk bezig,
maar ik neem dat niet zo nauw
en ben dus flakkerend aanwezig.
Zo voel ik mij soms naar buiten zweven
als ik naar ons uitzicht kijk,
en ben, Bezig, dan weer even
in twee kamers tegelijk.

Dan weer, graag bij bliksemlicht,
moet ik nodig een gedicht
en ben een vleugelsinterklaas,
een onweerbare huispoweet
van fladderend meesterwerk, helaas
niet wetend hoe het onweer heet.

Duikelend schaam ik mij dan weer
voor mijn vlegelachtigheid
en de draad noodlottig kwijt
schrijf ik mij neer. ze stemmen mij intens tevree

ik weiger dit te delen
gevoelens zijn privé