Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Jdbo met first

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Ik: Yasmine/18
jij: Justin + begin

http://7-themes.com/6929126-lovely-girl-blonde-look-photo.html

First
Internationale ster

First schreef:
Justin:
- Je kent hem.

Justin;
*Boink* *Boink* *Boink*. Ik voel een pijn in mijn hoofd. Ik open mijn ogen en knipper tegen het felle licht. Ben ik gisteren gaan stappen? Heb ik veel alcohol gedronken? Of iets gebruikt? 'Arrrgh' kreun ik als ik overeind kom. Maar huh, dit is niet mijn kamer? Ik kijk om me heen en zie een bijna lege kamer met alleen een bed, een bureau, een stoel en een kast. Het lijkt wel een oude verlaten ziekenhuiskamer. Waar ben ik? Hoe ben ik hier terecht gekomen?
Ik spring overeind loop naar de kast. Bijna val ik om als een resultaat van te snel opstaan. Ik houd mezelf nog net vast aan de kast die inmiddels recht voor me staat. Gek genoeg zie ik mijn eigen tas in de kast liggen. Hoe is die hier gekomen? Ik pak mijn tas uit de kast en voel in het voorvakje. Als ik niets voel begin ik een beetje te zweten. Ik had ze hier altijd in zitten. Waarom zaten ze er nu dan niet? Ik voel dat ik in paniek begin te raken en houd mijn tas op zijn kop boven de grond. Er valt van alles uit, maar niet het gene waar ik voor aan het zoeken was. Paniekerig loop ik naar een stoel waarop mijn kleding ligt. Ik zoek alle zakken, maar ik vind niets. Ik heb het nodig, nu! Ik voel een straaltje zweet over mijn rug lopen, maar het kan me niets schelen. Weer controleer ik mijn tas en daarna mijn zakken. Ik vind niets behalve een leeg kauwgom pakje. Uit woede sla ik tegen de kale witte muur aan naast mijn kast. 'Fuck, fuck, fuck!' Mijn hand bloedt, maar dat vind ik geen reden om te stoppen met slaan.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik loop naar de receptie en vraag om de lijst met nieuwkomers. Ik werk nu al een paar maanden in de afkickkliniek. Elke dag komen er wel nieuwe verslaafden binnen. Ik heb in enkel deze maand al alles zien voorbij komen. Mensen die zich totaal niets verzorgen, mensen die agressief zijn waardoor ze moeten vastgebonden worden,... Ik krijg de lijst in mijn handen en glimlach even. Ik bekijk hem en zie dat er maar 1 nieuwe is. Justin Drew Bieber? het zou toch niet?! Ik loop naar de liften en druk op nummer 3. "Ping" doet de lift, ik rol met mijn ogen. Altijd dat geluidje. Ik ga kamer 3.24. Er is duidelijk veel beweging in de kamer aangezien het er best luidruchtig is. Ik doe de deur open nadat ik heb geklopt. Voor ik naar de jongen kijk maak ik de deur terug vast zodat die niet kan ontsnappen. Ik draai me dan om en zie dat het echt De Justin Bieber is. als ik hem beter bekijk zie ik dat zijn hand bloed. Wow, hij is niet de eerste die zichzelf pijnigt voor drugs ik bekijk waarom hij hier zit. Drugs en alcohol. "Goedemorgen." Zeg ik tegen hem. Ik trek de kast open en neem mijn sleutel. Ik draai de ehbo kast open en neem de spullen eruit. "Ga je rustig zijn zodat ik je hand kan verzorgen of niet?" Vraag ik aan hem.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

Ik ben zo druk bezig met het slaan van de muur dat ik eigenlijk niet doorheb dat er een meisje naar binnen loopt. 'Goedemorgen', ik hoor het, maar ik sla het niet op. Ik zeg niets terug, maar ga stug door met slaan. De volgende zin die ze zegt neem ik wel in me op. 'Rustig zijn?' vraag ik nu nog zacht. 'Waarom zou ik? Het is weg, gestolen, afgepakt. Ik moet het hebben!' Bij de laatste zin sla ik mijn hand voor de laatste keer flink tegen de muur. 'Ik kan niet.. Ik moet..' Stamel ik terwijl ik van mijn hand naar de muur kijk waar inmiddels een rode vlek te zien is.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Zuchtend sta ik naar Justin te kijken. Hij heeft de reactie zoals vele hier hebben in het begin. " Ik ben alvast blij dat je door hebt dat het weg is, maar je gaat het door het door te slaan niet terug krijgen." Hij slaat nog steeds tegen de muur waardoor ik nog altijd moet wachten. Eindelijk stopt hij met de muur zo zinloos te slaan. Ik loop op mijn hoede naar Justin tie en zet me op bed. Ik pak zijn pols vast en trek hem naast me. "Weet je waar je bent?" Vraag ik terwijl ik de doos open doe. Zijn hand leg ik op mijn schoot en begin ik te verzorgen. Straks tijdens de sessie zal ik een schoonmaakster sturen om die bloedvlek van de muur te komen halen. Het is niet de eerste vlek die ze hier hebben gehad. Onlangs hebben ze de kamers nog maar gerestaureerd omdat er gewoon te veel beschadigingen waren.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

Een beetje verbijsterd staar ik naar mijn hand. Ik hijg. Het koste me heel wat energie deze schade aan mijn hand aan te richten. Langzaamaan kalmeer ik wat. Ik word voorzichtig naar het bed toegetrokken tot ik naast het meisje zit. 'Uhm' Stamel ik. Ik probeer het me te herinneren en doe echt mijn best.
Het laatste dat ik weet is dat ik in de club stond met Tyler. We waren daar vaker te vinden. Op het laatst zelfs bijna 24/7. Vanaf toen moest ik in een trance geweest zijn. Ik herinner me mijn moeders woorden. 'Als je zo doorgaat vlieg je eruit. Ik heb geen zin meer in al het stiekeme gedoe. Je weet niet half wat je jezelf aandoet. Denk toch eens na!' Ze was boos, maar nooit zo boos als ik was op dat moment. Ze had het huis doorzocht met een team. Alles wat met drugs of alcohol te maken had, heeft ze mee laten nemen. Als wraak vernielde ik hetgeen dat in mijn weg stond in mijn vlucht naar buiten. Ook haar auto was daar een deel van. Ik heb meteen Tyler gebeld en hoorde aan de muziek en zijn stem dat hij stoned en waarschijnlijk dronken in de club stond. Dat was alles dat ik wist.
'Nee', antwoordde ik dan ook maar. Ik keek naar de zorgvuldigheid waarmee ze mijn hand verbond. Aan de manier waarop kon ik zien dat ze het vaker deed.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Hij lijkt even van de wereld. Afkickverschiijnsel ofzo. 'nee' krijg ik als antwoord. Logisch, de meeste weten niet waar ze zijn. "Ik zal het je vertellen, want anders ga je nog gek worden doordat je niet weet waar je bent. " Zucht ik zacht. Waarom doe ik deze baan? Om weg te zijn bij mijn vriend Jake, om een verklaring te hebben voor al mijn blauwe plekken en verwondingen en gewoon om mensen te helpen. "Je bent in een afkickkliniek." Zeg ik tegen hem en doe het laatste afwerk werk bij zijn hand. Ik maak de doos weer vast en ga naar de kast. Daar draai ik de kluis open en stop de doos erin. Ik doe hem terug vast zodat Justin zeker geen opties heeft om zichzelf te vermoorden of zelfs maar aan iets te snuiven. "Ik ben Yasmine. Ik ga je helpen met afkicken." Zeg ik met een lieve stem tegen hem.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

Zonder me te bewegen antwoord ik. 'Justin.' Ze knikt. Natuurlijk, ze kende me waarschijnlijk al. Zoals ongeveer iedere tienermeid. Toch was het moeilijk haar te peilen. Veel meiden zouden in haar situatie gillend om mijn nek zijn gaan hangen of me aanraken op alle mogelijke plekken. Op die momenten floot ik altijd een herkenbaar schel fluitje waardoor mijn bodyguard Kyle me zou komen helpen. Er was nog geen één keer voorgekomen dat Kyle het niet gehoord had. De eerste keer was het een stille kreet om hulp. De keren erop werd het een ritueel. In tegenstelling tot verschillende scenario's van meiden die me besprongen of begonnen te kussen, bleef Yasmine koeltjes. Ze had iets anders. Toch zag ze er niet uit alsof ze me verafschuwde, wat vaak het geval was als een meisje niet verzot op me was. Het was houden van of haten. Heel veel zat er niet tussenin.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Ik ga je schema hier ophangen in de deur. Zo kan je zien wanneer je een therapie hebt. Straks start je met een groepssessie. Dan zitten jullie met 10 in een kring en vertellen jullie aan elkaar jullie verhaal. Dus waarom je hier zit, wat je allemaal gebruikt, Hoelang al." Zeg ik tegen hem. Het leek me wel handig dat hij zich al op de sessie kon voorbereiden. Ik stop het schema van Justin in het plastic aan de deur. "Heb je nog vragen nu? Over een uurtje kom ik je halen." Zeg ik met een vriendelijk stem tegen hem.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

Stilletjes knik ik. Ik zie er nu al tegenop. Zelf heb ik het niet zo met 'praten over problemen' en die soort dingen. Luisteren kan ik wel, maar over mijn eigen zogenaamde problemen praten, doe ik niet snel. Ik kuch even en vraag dan: 'Hoe lang moet ik hier blijven?'

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Hangt af van je vooruitgang." Zeg ik tegen hem." Minstens 10 weken. Het kan zelfs oplopen tot een halfjaar als je echt heel erg bent." mijn hand glijdt mijn broekzak in en zoek de sleutel van zijn kamer al. "Heb je nog vragen? Als je er straks nog opkomt kan je ze me straks ook nog vragen."

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

'Tien weken..,' herhaal ik geschokt. De rest wat ze zegt dringt niet tot me door. 'Maar dan..' Ik denk aan mijn tournee door Europa die gepland staat. En ook de optredens in Minnesota, Orlando en Memphis. Ik kan ze toch niet allemaal afzeggen? Ik zie dat Yasmine de sleutel pakt van mijn kamer en schrik op uit mijn gedachten.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Het is vrij duidelijk dat hij geschokt is door wat ik zei. "Hey Justin, rustig. Als je goede vooruitgang maakt kan dat voor jou ook het einde zijn hier. Gewoon 10 weken je best doen en dan nooit meer beginnen aan drugs en al de andere dingen." Ik draai zijn deur los. "Tot straks." lief lach ik nog even en ga dan weg. Daarna maak ik de deur van buiten af vast en loop door naar de volgende persoon.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

'Shit!' Vloek ik. Ik haal uit met mijn arm om wederom tegen de muur te slaan. Net op tijd bedenk ik me en laat ik me op bed zakken. Ik kijk rond in de kamer en ontdek een dienblad dat naast de deur op een tafeltje staat. Ik bedenk me dat Yasmine het meegenomen zou hebben. Er ligt een boterham, een kuipje boter, een kuipje jam en een banaan op het dienblad. Mijn buik knort als ik het eten zie. Het dienblad is dan ook in no-time leeg.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

De wekker van mijn telefoon gaat af. Het is tijd voor de sessie. Ik geef die zelf, maar de mensen komen va over het hele gebouw dus andere moeten ze tot in die zaal brengen. Ik loop naar de kamer van Justin en open hem. Mijn oog valt meteen op het lege dienblad. "Zo, jij had een grote honger." Zeg ik lachend. "Ga je mee? Nou ik ben gewoon eerlijk. Je hebt geen keuze. Maar het is voor ons beide makkelijker als je gewoon meeloopt." Ik haal onverschillig mijn schouders op.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

Ik tover een gemaakte glimlach op mijn mond en sta met tegenzin op. Langzaam volg ik haar de gang door richting de zaal. Als ik om me heen kijk krijg ik rillingen. Het ziet eruit als een gevangenis. De muren zijn kaal en wit met af en toe een vieze plek of veeg. We lopen over een betonnen vloer een gang door waar geen eind aan lijkt te komen. Wanneer we een volgende gang inlopen zie ik anderen. Dat moeten medepatiënten zijn van de kliniek. In de zaal aangekomen ga ik op een stoel in de kring zitten. De bewakers verlaten de zaal en er zitten drie medewerkers van de kliniek bij ons, een groepje patiënten. Ik kijk nog eens om me heen naar de medepatiënten. De meesten zijn ouder dan ik, is wat me het eerst opvalt. Verder zijn er ongeveer net zoveel meiden als jongens.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld