Het Reichstag, ook Bundestag genoemd, is het gebouw waar het Duitse Parlement zetelt. De bouw vond plaats van 1884 tot 1894. De plaats voor dit gebouw was een nieuwe wijk, helemaal in Renaissance stijl, Tiergarten (nu: Mitte). Het gebouw is ontworpen door Paul Wallot, die zich aan de principes van eclectische stijl hield, maar vooral renaissance. Dit houdt in dat men verschillende stijlen gaat combineren. Een ander bekend voorbeeld hiervan is het Centraal Station van Antwerpen. De Reichstag is maar liefst 137 meter lang en 97 meter hoog. Op de voorkant schitteren er bronzen letters, ontworpen door Peter Behrens, die de woorden “Dem Deutschen Volke” (= voor het Duitse volk) vormen.
In revolutiedagen van 1918 na de WO I en de troonsafstand van Wilhelm, verkondigde Philipp Schneidermann, politicus, vanaf het balkon van de Reichstag dat Duitsland nu bekend stond als een republiek.
In 1933 vond er een grote brand plaats in het gebouw waardoor het erg beschadigt was. De brand was hoogstwaarschijnlijk aangestoken en Nederlandse Communist Marinus van der Lubbe werd verdacht en tot dood veroordeeld. Hierna werd een noodtoestand uitgeroepen door Hitler (toen net bondskanselier), waarna hij en zijn partij macht hebben kunnen grijpen. Hitler wordt er dan ook van verdacht bevelen te hebben gegeven om de brand te stichten: zo kon hij immers de communisten in een kwaad daglicht stellen.
In de jaren die volgde werd het gebouw gebruikt voor propaganda van de Nazi’s. Tijdens de oorlog werd de kraamafdeling van een nabijgelegen ziekenhuis verplaats naar het gebouw. Hierdoor zijn er honderden Berlijnse mensen die als geboorteplaats ‘Berlijn – Reichstag” op hun geboorteakte hebben staan.
Tijdens de koude oorlog bevond dit gebouw zich in West Berlijn. De Reichstag was echter niet meer het beeld voor Duitsland maar voor het verdeelde land. Het parlement van de Bondsrepubliek is dan ook verplaatst naar Bonn. In 1971 werd dan ook besloten om het gebouw niet langer een politieke functie te geven, maar een culturele: het werd omgedoopt tot het Duits Historisch Instituut.
In 1990, toen Duitsland terug één was, groeide er een verlangen om de Reichstag terug als parlement in te richten. Maar eerst werden er architecturale veranderingen door gevoerd: het gebouw werd gerestaureerd, gemoderniseerd én van een koepel voorzien. Deze laatste is ontworpen door Sir Norman Foster. Hij kreeg de taak om het gebouw klaar te stomen voor zijn nieuwe functie. Het gebouw werd teruggebracht naar zijn oorspronkelijke stijl. Deze had ook een koepel en met dit idee wilde hij werken. De koepel staat voor de transparantie van de werking van de democratie. Het resultaat is een doorzichtige koepel gemaakt van glas en staal waarop men via een spiraalvormig pad naar omhoog kan wandelen. Het uiteinde van dat pad leidt naar de top waar men kan genieten van een panoramisch uitzicht over de stad. In het midden staat een paal vol spiegels, waardoor het licht een mooie inval krijgt. Door deze moderne aanpassingen in combinatie van een historisch gebouw, kan men spreken van post-modernisme. Op het gebouw kan men nog steeds graffiti en kogelgaten bekijken, achter plexiglas, dat ten tijde van de WO II was aangebracht. In 1999 was het dan zover: het parlement vestigde zich terug in het gebouw.