Als kapitein Christopher Taylor met zijn koopvaardijschip zich klaar maakt voor een onvermijdelijke aanval, wordt hij al uren achtervolgd door een piratenschip. De man is vol goede moed, maar als het piratenschip dichterbij komt, krijgt hij het benauwd. Op het dek staat een man in zwart gekleed, bewapend met pistolen en een zwaard. Zijn hoofd omhuld door rook en begroeid met een grote, wilde baard met kleurige linten erin gevlochten. Voor kapitein Taylor moet deze man wel een gek zijn en ze geven zich meteen over. De kapitein en zijn bemanning vrezen het ergste, maar ze worden naar het land gestuurd waarna hun schip in de vlammen opgaat. De naam over de krankzinnige piraat met de zwarte baard gaat snel rond en de verhalen worden steeds bloediger. Zwartbaard wordt een bloeddorstige, wrede moordenaar.
Van soldaat naar zeerover Edward Teach, zoals Zwartbaard eigen heette, werd vermoedelijk rond 1680 geboren. Bewijs is er echter niet omdat zijn naam nergens terug te vinden was. Teach was een zeeman die na het stoppen van de Spaanse successieoorlogen in 1713 zoals velen geen inkomen meer had. Hij had gediend op een Brits kaperschip in de Cariben en de overstap naar zeeroverij was geen vreemde. In de stad Nassau begon hij onder kapitein Benjaming Hornigold, een van de moedigste en beruchtste piraten van die tijd. Deze was zo onder de indruk van Teach' durf en koelbloedigheid dat deze algauw tot onderbevelhebber werd bevorderd. Al snel waren de twee mannen de meest succesvolle piraten van de Cariben. Ondanks hun voorspoed scheidde hun wegen uiteindelijk in 1717. Hornigold vestigde zich aan land terwijl Teach in de piraterij bleef. Zijn eerste daad was het slavenschip Le Concorde omvormen tot een piratenschip. Het werd gedoopt tot de Queen Anne's Revenge, een naam die velen zouden vrezen.
Het piratenleven Zwartbaards naam en imago deden hem goed. Vele koopvaardijschepen gaven zich zonder slag of stoot over en Teach werd een van de meest succesvolle piraten in de Cariben. Het plunderen van schepen was echter niet voldoende voor de ambitieuze man. Op een dag in mei in 1718 doken vier schepen op in de haven van Charleston in Amerika. Vanaf de kade was Zwartbaards vlag zichtbaar. De hele haven lag vol met schepen, maar geen enkele durfde de strijd aan te gaan. Dagenlang was de haven van de buitenwereld afgesneden en elk schip dat er stiekem langs wilde varen werd aangevallen. Dit voorval bevestigde zijn reputatie als ergste zeerover ooit enkel te meer. Zonder een schot te lossen had hij een handelsstad in zijn macht. Zijn naam, reputatie en vlag waren voldoende geweest. Teach begreep echter wel dat, zodra Engeland korte metten wilde maken met piraterij, hij niet tegen het Britse Rijk op kon. Hij ging op zoek naar nieuwe jachtgebieden, welke hij vond in Carolina. Daar deed hij zich voor als goede burger en werd uitgenodigd bij de hoogste kringen als eregast. Hij ontbond zijn bemanning en gebruikte zijn enig overgebleven schip als plezierjacht. In augustus 1718 begon het echter toch weer te kriebelen. Hij verzamelde mannen en plunderde een koopvaardijschip. Een groot deel van de lading ging terug naar de gouverneur van Carolina. Deze besefte dat de handel enkel goed voor hem zou zijn en kneep een oogje dicht.
Zijn dood Niet iedereen was echter blij met het feit dat Teach weer het piratenleven opgepakt had. De de naburige kolonie Virginia had er erg onder te leiden en de gouverneur besloot in het geheim twee schepen uit te rusten die Zwartbaard moesten veranderen als hij voor anker lag. Het bevel was onder leiding van luitenant Robert Maynard, en de aanval zou plaatsvinden op 22 november 1718. Hoewel Zwartbaard al wel wat gehoord had over de aanval geloofde hij er niets van. De ochtend van de aanval waren de piraten dan ook nog beschonken van de vorige avond terwijl ze Maynards schepen zagen naderen. Ondanks dat gaven de zeerover Maynards schepen de volle laag. De luitenant gaf zijn bemanning het bevel om onderdeks te gaan en nadat de rook van kanonschoten was opgetrokken was het enige wat Zwartbaard zag doden en gewonden. Hij was verzekerd van zijn overwinning en ze gingen aan boord bij de andere schepen. Voor ze iets konden doen kwamen de soldaten boven dek en ontstonden er man-tegen-mangevechten. Maynard en Zwartbaard stonden oog in oog. Beiden trokken ze hun pistool, maar Zwartbaard miste. Maynard wist de piraat te raken maar dat stopte hem niet. Hij vocht door tot een soldaat hem in de nek raakte. Vanaf dat moment werd hij van alle kanten geraakt door kogels en zwaardslagen tot hij door zijn knieën zakte. De grote roverskapitein zakte levenloos ineen. Als bewijs dat hij echt dood was, hakte Maynard Zwartbaards hoofd eraf en liet deze ophangen aan zijn schip. Het maakte een einde aan de heerschappij van de schrikwekkende kapitein Zwartbaard.
De piratenvlag Ondanks dat de zeerovers vele wapens hadden, was de vlag het belangrijkste. Het gaf aan dat de eigenaar buiten de wet stond en dat zijn tegenstanders zich over moesten geven. Hoewel de Jolly Roger de bekendste is geworden, had elke piraat zijn eigen dreigvlag. De naam dreigvlag is ontstaan omdat de zeerovers op open zee zonder vlag of onder valse vlag voeren. Pas als ze bijna bij hun prooi waren hesen ze de dreigvlag en vuurden vaak een waarschuwingsschot af. Zo'n vlag bestond vaak uit schrikwekkende symbolen. De meest bekende zijn schedels, botten, wapens, skeletten en zandlopers. Elk met hun eigen betekenis. Hieronder zijn enkele vlaggen opgenomen van bekende piraten. Klik op de naam om hun vlag te zien. - Edward Teach - Walter Kennedy - Christopher Moody - Bartholomew Roberts - Edward Low - Calico Jack Rackham - Christopher Condent
Om een reactie te kunnen plaatsen op het dagelijks nieuws dien je te zijn ingelogd.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.
)
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
